Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 18 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki nr A/2.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1.Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne.

2.Wnioskodawca jest przedsiębiorcą i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, gdzie przeważającym rodzajem działalności jest PKD 46.61.Z Sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego wyposażenia.

3.Wnioskodawca z tytułu prowadzenia powyższej działalności jest czynnym podatnikiem VAT.

4.Będąc stanu wolnego Wnioskodawca w dniu 14 grudnia 2021 r. nabył do majątku osobistego niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą niezabudowaną działkę gruntu numer A/2 o powierzchni ha, położonej w miejscowości, objętej księgą wieczystą numer. Transakcja nie podlegała opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

5.Na działkę składają się: łąki trwałe ŁIV ha, grunty orne RIVb ha, grunty orne RV ha, grunty pod rowami W ha. Działka posiada odrębną księgę wieczystą.

6.Wnioskodawca jest podatnikiem podatku rolnego od ww. gruntu. Wnioskodawca nie prowadził na działce działalności rolniczej.

7.W planie zagospodarowania przestrzennego ww. gruntu oznaczone są jako 2-UP - Teren zabudowy usługowo-produkcyjnej.

8.Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu sprzedaży ww. działki lub podniesienia jej wartości tj. nie dokonywał ani nie zlecał dokonania pomiarów geodezyjnych, nie zamawiał żadnych opracowań lub operatów szacunkowych, nie grodził działki, nie wystawiał jej na sprzedaż w żadnej formie, tj. nie zlecał pośrednictwa w sprzedaży, nie dawał ogłoszeń w żadnej formie, nie proponował sprzedaży znajomym ani sąsiadom. Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści z tytułu posiadania działki, w szczególności jej nie podnajmował ani nie wydzierżawiał.

9.W 2024 roku zgłosiła się do Wnioskodawcy spółka z o.o., która zaproponowała nabycie ww. działki.

10.4 grudnia 2024 roku została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży działki.

11.W celu realizacji umowy przedwstępnej, w dniu 4 grudnia 2024 r. została pomiędzy Wnioskodawcą a Kupującym zawarta umowa użyczenia, wg której Sprzedający bezpłatnie użycza nieruchomość Kupującemu wyłącznie w celach związanych z przeprowadzeniem badań gruntu, uzyskania uzgodnień, warunków technicznych gestorów mediów, zawarcia umów przyłączeniowych, oraz uzyskania pozwolenia na budowę. Strony ustaliły, że umowa ta nie upoważnia Kupującego do przeprowadzenia jakichkolwiek prac lub robót na nieruchomości oraz to, że skutkiem tej umowy nie jest wydanie nieruchomości Kupującemu lub przeniesienie posiadania nieruchomości na kupującego. Wszelkie wykonywanie czynności przez Kupującego oraz występowanie do właściwych organów Kupujący wykona na własny koszt i we własnym imieniu.

Zdarzenie przyszłe polega na zawarciu przyrzeczonej umowy sprzedaży działki przez Wnioskodawcę i kupującego.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

a)Wnioskodawca nabył działkę objętą zakresem wniosku bez konkretnego celu mając na uwadze zabezpieczenie majątku rodziny.

b)Rzeczona działka nie była i nie jest wykorzystywana w żaden sposób od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży.

c)Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym korzystającym zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775).

-W umowie przedwstępnej z dnia 04-12-2024 Wnioskodawca udzielił przyszłemu nabywcy bezwarunkowego i nieodwoływalnego w całym okresie obowiązywania tej umowy prawa do dysponowania działką objętą wnioskiem, na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11) ustawy z dnia 07 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 poz. 682) oraz użyczył nabywcy tę działkę w zakresie niezbędnym do uzyskania w szczególności decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, decyzji w przedmiocie wyrażenia zgody na wykonanie zjazdu z drogi publicznej na nieruchomości, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wykonania wszelkich badań gruntowych i geotechnicznych nieruchomości, a także wydania warunków technicznych oraz zawarcia umowy przyłączeniowej z dostawcami mediów. Wszelkie koszty związane z opisywanymi wyżej działaniami obciążają w całości kupującego. Wnioskodawca oświadczył, że wyraża zgodę na wykonanie przez nabywcę wszelkich czynności związanych z przeprowadzeniem badań geologicznych i gruntowych nieruchomości, których koszt obciąża w całości kupującego. Kupujący zobowiązał się, po przeprowadzeniu badań geologicznych i gruntowych nieruchomości, do przywrócenia jej do stanu sprzed rozpoczęcia wspomnianych badań.

-Wnioskodawca w dniu 13-04-2025 udzielił pełnomocnictwa Panu (występującemu z ramienia przyszłego nabywcy), PESEL do prowadzenia rozmów z właścicielami nieruchomości, na rzecz których zostały ustanowione służebności, ujawnione w dziale III księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, w przedmiocie złożenia przez nich oświadczeń o zrzeczeniu się służebności i zgodzie na wykreślenie służebności z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, a w związku z tym upoważnił go do odbioru wskazanych oświadczeń i zgód złożonych przez właścicieli nieruchomości władnących. Pełnomocnictwo to nie upoważnia pełnomocnika do zaciągania zobowiązań finansowych.

-Poza powyższym Wnioskodawca nie udzielił żadnych innych pełnomocnictw, zgód i upoważnień do działania w jego imieniu w sprawach dotyczących ww. działki.

d)Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

e)Wnioskodawca nie posiada innych działek przeznaczonych do sprzedaży. Wnioskodawca posiada działki rolne, na których prowadzona jest działalność rolnicza i nie są one przeznaczone do sprzedaży.

f)Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i wynikające z niego przeznaczenie dla ww. działki został uchwalony w 2016 roku.

g)Wnioskodawca nie posiada wiedzy z czyjej inicjatywy uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

h)Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Pytanie

Czy Wnioskodawca występujący w roli sprzedającego w umowie sprzedaży opisanej działki będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca występujący w roli sprzedającego w umowie sprzedaży opisanej działki nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie:

1.Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r. poz. 361), dalej zwanej ustawą PTU, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2.Zaś zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy PTU działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmioty pozyskujące zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. W szczególności działalność gospodarcza obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

3.Działanie Wnioskodawcy nie wyczerpuje znamion działania w charakterze podatnika, ponieważ wykona on zdarzenie przyszłe jako czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, a zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE zwykłe wykonywanie prawa własności nie może być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (Wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust. Rec. s.l-3013. pkt. 32).

4.Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażuje żadnych środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112. TSUE w sentencji wyroku C-180/10 wyraźnie rozróżnia i wskazuje kiedy i jakie działania nie należą do czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, tj. w pkt 39 i 40 wskazuje na aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. TSUE wskazał też, że takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Wnioskodawca takich działań ani żadnych innych nie podejmował.

5.W związku z powyższym, ponieważ Wnioskodawca kupił działkę do majątku osobistego niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie podejmował i nie podejmuje żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami i nie angażuje środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit 2 dyrektywy 2006/112, to przyszła sprzedaż będzie zwykłym wykonywaniem prawa własności, a nie prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy PTU, a tym samym Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

W związku z powyższym nie ma podstaw do zmiany własnego stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt (działka) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki i uznania Pana za podatnika podatku VAT w związku z tą sprzedażą, istotne jest, czy w celu dokonania jej sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 14 grudnia 2021 r. nabył do majątku osobistego niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą niezabudowaną działkę gruntu numer A/2. Transakcja nie podlegała opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. W planie zagospodarowania przestrzennego ww. grunty oznaczone są jako 2-UP - Teren zabudowy usługowo-produkcyjnej. W 2024 roku zgłosiła się do Wnioskodawcy spółka z o.o., która zaproponowała nabycie ww. działki. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu sprzedaży ww. działki lub podniesienia jej wartości tj. nie dokonywał ani nie zlecał dokonania pomiarów geodezyjnych, nie zamawiał żadnych opracowań lub operatów szacunkowych, nie grodził działki, nie wystawiał jej na sprzedaż w żadnej formie, tj. nie zlecał pośrednictwa w sprzedaży, nie dawał ogłoszeń w żadnej formie, nie proponował sprzedaży znajomym ani sąsiadom. Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści z tytułu posiadania działki, w szczególności jej nie podnajmował ani nie wydzierżawiał. 4 grudnia 2024 roku została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży działki. 4 grudnia 2024 r. została pomiędzy Wnioskodawca a Kupującym zawarta umowa użyczenia, wg której Sprzedający bezpłatnie użycza nieruchomość Kupującemu wyłącznie w celach związanych z przeprowadzeniem badań gruntu, uzyskania uzgodnień, warunków technicznych gestorów mediów, zawarcia umów przyłączeniowych, oraz uzyskania pozwolenia na budowę. Strony ustaliły, że umowa ta nie upoważnia Kupującego do przeprowadzenia jakichkolwiek prac lub robót na nieruchomości oraz to, że skutkiem tej umowy nie jest wydanie nieruchomości Kupującemu lub przeniesienie posiadania nieruchomości na kupującego. W umowie przedwstępnej Wnioskodawca udzielił przyszłemu nabywcy bezwarunkowego i nieodwoływalnego w całym okresie obowiązywania tej umowy prawa do dysponowania działką objętą wnioskiem, na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11) ustawy z dnia 07 lipca 1994 roku Prawo budowlane oraz użyczył nabywcy tę działkę w zakresie niezbędnym do uzyskania w szczególności decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, decyzji w przedmiocie wyrażenia zgody na wykonanie zjazdu z drogi publicznej na nieruchomości, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wykonania wszelkich badań gruntowych i geotechnicznych nieruchomości, a także wydania warunków technicznych oraz zawarcia umowy przyłączeniowej z dostawcami mediów. Wszelkie koszty związane z opisywanymi wyżej działaniami obciążają w całości kupującego. Wnioskodawca oświadczył, że wyraża zgodę na wykonanie przez nabywcę wszelkich czynności związanych z przeprowadzeniem badań geologicznych i gruntowych nieruchomości, których koszt obciąża w całości kupującego. Kupujący zobowiązał się, po przeprowadzeniu badań geologicznych i gruntowych nieruchomości, do przywrócenia jej do stanu sprzed rozpoczęcia wspomnianych badań. Wnioskodawca w dniu 13-04-2025 udzielił pełnomocnictwa Panu (występującemu z ramienia przyszłego nabywcy) do prowadzenia rozmów z właścicielami nieruchomości, na rzecz których zostały ustanowione służebności, ujawnione w dziale III księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, w przedmiocie złożenia przez nich oświadczeń o zrzeczeniu się służebności i zgodzie na wykreślenie służebności z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, a w związku z tym upoważnił go do odbioru wskazanych oświadczeń i zgód złożonych przez właścicieli nieruchomości władnących. Pełnomocnictwo to nie upoważnia pełnomocnika do zaciągania zobowiązań finansowych. Poza powyższym Wnioskodawca nie udzielił żadnych innych pełnomocnictw, zgód i upoważnień do działania w jego imieniu w sprawach dotyczących ww. działki. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie posiada innych działek przeznaczonych do sprzedaży. Wnioskodawca posiada działki rolne, na których prowadzona jest działalność rolnicza i nie są one przeznaczone do sprzedaży. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i wynikające z niego przeznaczenie dla ww. działki został uchwalony w 2016 roku. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem Pana zapytania, należy wskazać, że doszło do udzielenia Kupującej Spółce pełnomocnictwa do działania w imieniu Sprzedającej w zakresie niezbędnym do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń na budowę zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującej Spółki. Uzyskanie tych decyzji i pozwoleń jest warunkiem zrealizowania właściwej umowy sprzedaży. Te czynności nastąpią w sensie chronologicznym, jeszcze przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży. Jednakże, udzielenie pełnomocnictwa przyszłemu kupującemu umożliwiające podjęcie czynności mających na celu dostosowanie gruntu do potrzeb kupującego (pozwolenia, przyłącza itp.) nie jest staraniem sprzedawcy, który przykładowo stara się grunt uzbroić czy uzyskać określone pozwolenia, aby przedmiot sprzedaży uczynić bardziej atrakcyjnym dla potencjalnych nabywców.

W przedmiotowej sprawie należy zatem zauważyć, że nabywca (kupująca Spółka) już się zgłosił, właściciel gruntu (Pan) nie musi już podejmować działań, aby zachęcić kogokolwiek do jego nabycia. Skutki prawne czynności wykonanych przez pełnomocnika (nabywcę) w sensie prawnym rzeczywiście dotyczą właściciela gruntu (uzyskanie decyzji, pozwoleń itd.). Jednak starania pełnomocnika nie są staraniami właściciela podejmowanymi w tym celu, aby pozyskać kupującego, aby oferowany grunt uczynić atrakcyjniejszym dla potencjalnego nabywcy.

Ponadto z analizy całokształtu okoliczności sprawy oraz informacji zawartych we wniosku, wynika, że działka została udostępniona na rzecz Kupującej Spółki, na mocy umowy użyczenia, zawartej w związku z przedwstępną umowy sprzedaży, wyłącznie w celu uzyskania przez Kupującą niezbędnych zgód i pozwoleń, tj. umożliwienia Kupującej zrealizowania warunków, od których uzależniono zawarcie definitywnej umowy sprzedaży. Zatem na obie te umowy należy patrzeć jako na elementy tego samego przedsięwzięcia.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabywca wykonuje opisane czynności we własnym interesie, dla zrealizowania własnych potrzeb, w celu przystosowania działki do swoich określonych potrzeb. Z wniosku nie wynika, aby w związku ze sprzedażą podejmował Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Zatem, samo udzielenie pełnomocnictwa kupującemu do wykonania określonych czynności w celu dostosowania gruntów do potrzeb nabywcy i użyczenie gruntu na rzecz kupującego (nabywcy) przed sprzedażą, w związku z zawartą umową przedwstępną nie powodują, że zostanie Pan z tych powodów uznany za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży działki nie wystąpi ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowej działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pana aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

Dokonując sprzedaży działki, będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, dokonując sprzedaży przedmiotowej działki będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż działki nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

To rozstrzygnięcie jest spójne z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych (por. wyroki NSA z 6.11.2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21, z 24.10.2024 r. sygn. akt I FSK 265/21, z 11.10.2024 r. sygn. akt I FSK 364/21, z 21.10.2024 r. sygn. akt I FSK 347/21, z 23.07.2024 r. sygn. akt I FSK 1677/20, z 10.09.2024 r. sygn. akt I FSK 1675/20).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana zapytania. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.