Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 8 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 16 czerwca 2025 r. oraz pismem z 3 lipca 2025 r. - w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Stan faktyczny opis:

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą (w tym roku ryczałt, a w przyszłym roku skalę 12 + 32%) z VAT, podzieloną na 2 główne obszary działalności - działalność (…) PKD 71.12.B, 71.20.C oraz drugi obszar to prowadzenie imprez okolicznościowych jako konferansjer/wodzirej + DJ, PKD 90.39.Z wraz z zapewnieniem nagłośnienia i oświetlenia oraz tworzeniem indywidualnego planu/scenariusza dla każdej imprezy.

Obszar działalności związany z prowadzeniem imprez okolicznościowych jest zwolniony z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, ponieważ jest Pan indywidualnym artystą.

Przykładowo - wystawia Pan paragon za wesele lub imprezę urodzinową zwolniony z VAT.

Część imprez okolicznościowych prowadzi Pan we współpracy z muzykiem, który wykonuje muzykę na żywo oraz jest DJ-em, on rozlicza się indywidualnie z klientem w ramach nierejestrowanej działalności gospodarczej wystawiając osobny rachunek, a Pana część wynagrodzenia jest rozliczana przez Pana indywidualnie, przez co zachowuje Pan prawo do zwolnienia z VAT.

2. Zdarzenie przyszłe:

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą (w tym roku ryczałt, a w przyszłym roku skalę 12 + 32%) z VAT, podzieloną na 2 główne obszary działalności - działalność (…) PKD 71.12.B, 71.20.C oraz drugi obszar to prowadzenie imprez okolicznościowych jako konferansjer/wodzirej + DJ PKD 90.39. Z wraz z zapewnieniem nagłośnienia i oświetlenia oraz tworzeniem indywidualnego planu/scenariusza dla każdej imprezy.

Całość sprzętu potrzebnego Panu do prowadzenia imprez wozi Panu na przyczepce, którą użycza Panu bezpłatnie Pana (…), przyczepkę podczepia Pan pod prywatny samochód wyposażony w hak holowniczy.

Przez to do prowadzenia działalności w obszarze prowadzenia imprez potrzeba koniecznie samochodu wyposażonego w hak holowniczy na ten obszar działalności nie odlicza Pan podatku VAT.

Kupi Pan w przyszłym roku (będzie Pan na skali 12 i 32%) samochód za kwotę poniżej (…) zł do celów wyłącznie (…) i prywatnych bez instalacji w nim haka holowniczego (przez co wyłącza go Pan z możliwości używania do celów prowadzenia imprez), finalnie odlicza Pan 50% VAT od każdej faktury (opłata wstępna, leasing, serwis, paliwo), dodatkowo Pana koszt PIT wynosi 75% z kwoty wartości netto + nieodliczonego VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na poszczególne pytania, wskazał Pan następujące informacje.

a)Na czym dokładnie polegają świadczone przez Pana usługi w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych, do wykonania jakich czynności jest Pan zobowiązany świadcząc te usługi?

Pana usługi jako DJ, wodzirej i konferansjer polegają na zapewnieniu kompletnej oprawy muzycznej i artystycznej imprez, w tym przede wszystkim wesela. W ramach świadczonych usług zapewnia Pan pełne nagłośnienie, oświetlenie, sprzęt muzyczny oraz inne niezbędne akcesoria. Odpowiada Pan za przygotowanie autorskiego scenariusza imprezy - po wcześniejszych konsultacjach z klientami - który zawiera kolejność atrakcji, propozycje zabaw, podziękowań, występów czy momentów tanecznych. Scenariusz uwzględnia zarówno elementy choreograficzne, jak i muzyczne.

Na imprezie występuje Pan równocześnie jako DJ, wodzirej i konferansjer. Jako DJ miksuje Pan utwory muzyczne na żywo - łączy je Pan według tempa, nastroju, klimatu danej chwili. Jako wodzirej prowadzi Pan atrakcje, organizuje Pan zabawy (których oferuje Pan ponad (…), przy czym wszystkie z nich mają charakter autorski - względnie częściowo autorski - są inspirowane innymi zabawami), tworzy Pan atmosferę, wchodzi Pan w interakcję z gośćmi. Jako konferansjer zajmuje się Pan prowadzeniem wydarzenia przez mikrofon, zapowiadaniem momentów, komunikacją z gośćmi.

b)Jakiego rodzaju imprezy okolicznościowe Pan prowadzi?

Prowadzi Pan wesela, urodziny, jubileusze i inne imprezy okolicznościowe, przy których kluczowy jest dobór repertuaru muzycznego, umiejętność prowadzenia wydarzenia oraz stworzenie odpowiedniego klimatu.

c)Czy obsługa artystyczna prowadzonych przez Pana imprez okolicznościowych polega na stworzeniu autorskiego scenariusza/planu, powstałego po konsultacji z klientami, w którego powstaniu Pana rola jest przeważająca?

Tak. To Pan wychodzi z inicjatywą stworzenia planu - sam go Pan tworzy (zazwyczaj jako dokument tekstowy), konsultuje Pan z parą młodą lub innymi klientami, omawia Pan kolejność atrakcji, muzykę, charakter imprezy. W przypadku innych imprez niż wesele, plan ma często formę ustną, ale przebieg jest analogiczny - Pana rola jest dominująca.

d)Czy dobór utworów odtwarzanych jest Pana zestawieniem autorskim, które jest odpowiednio dopasowane do scenariusza całej imprezy?

Zdecydowanie tak. Zawsze tworzy Pan autorskie zestawienie utworów, które miksuje Pan na żywo - w różnych momentach utworów, z zapętleniami, przejściami i specjalnym doborem tempa, tak aby dopasować je do klimatu i fazy imprezy. Dodatkowo modyfikuje Pan utwory za pomocą dodawania (…) (dźwięków) - polega to na tym, że krótki wycinek innego utworu umieszcza Pan w tym, który jest w danym momencie główny i w rytmicznych odstępach czasu to Pan powtarza.

e)Czy wykonywane przez Pana usługi w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych stanowią usługi kulturalne? Proszę wskazać jakie konkretnie czynniki decydują (przesądzają) o kulturalnym charakterze Pana świadczenia, w jaki sposób świadczone przez Pana usługi przyczyniają się do rozwijania i rozpowszechniania kultury?

Tak, Pana usługi mają charakter kulturalny, zarówno poprzez odtwarzanie utworów muzycznych, jak i przez ich autorską interpretację, miksowanie, dopasowywanie do klimatu wydarzenia. M.in. prezentuje Pan utwory, które często są niszowe lub pochodzą z minionych dekad - w nowej, Pana wersji, czasem wzbogaconej o (…) - dzięki czemu przyczynia się Pan do ich dalszego funkcjonowania w kulturze. Dodatkowo, Pana autorskie zabawy, interakcje i scenariusze mają charakter artystyczny, często oparty o elementy sztuki scenicznej i słowno-muzycznej.

f)Czy świadcząc usługi w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych działa Pan jako indywidualny twórca bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak. Tworzy Pan autorskie scenariusze imprez, zestawienia muzyczne (DJ sety), zabawy - wiele z nich ma charakter utworów scenicznych lub słowno-muzycznych. Pana występy mają cechy indywidualnego wykonania artystycznego, dopasowanego do konkretnej publiczności i okoliczności.

g)Czy w wyniku realizacji usług w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych, powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeśli tak, to czy zawierając umowy na świadczenie opisanych we wniosku usług udziela Pan licencji na korzystanie z praw autorskich do ww. utworu lub praw do artystycznego wykonania utworu?

Powstaje utwór - zestaw muzyczny i scenariusz całej imprezy mają cechy indywidualnej twórczości. Tworzone przez Pana sety to przemyślane zestawienie i miks kilkunastu lub kilkudziesięciu utworów, często z dodatkowymi efektami, zapętlaniem, selekcją części wokalnych i rytmicznych. W ramach umowy pobiera Pan wynagrodzenie za stworzenie tego zestawu, jednak nie zawiera Pan odrębnych umów licencyjnych - jest to element całej usługi.

h)Czy tworząc ww. utwór przyczynia się Pan do upowszechniania dorobku kulturalnego?

Tak, prezentuje Pan muzykę bez ograniczeń co do okresu czasowego jej powstania, często utwory z minionych lat prezentuje Pan w odmienionej formie - przez co pozostaje ona „żywa” i obecna w kulturze współczesnej. Pana interpretacja, miksowanie i wybór utworów to forma działalności artystycznej.

i)Na czym polega „tworzenie indywidualnego planu/scenariusza każdej imprezy”? Czy plan/scenariusz to „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tworzy Pan indywidualny scenariusz imprezy - obejmuje on momenty taneczne, zabawy, podziękowania, elementy oświetlenia, muzyki, interakcji z gośćmi. Jest on stworzony przez Pana, nigdzie niepowielany, dopasowany do klienta. W Pana ocenie taki plan, ze względu na oryginalność, formę i indywidualny charakter, spełnia przesłanki utworu.

j)Czy w ramach świadczonych usług w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych wykonuje Pan usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT?

Nie, nie wykonuje Pan żadnej z poniżej wymienionych usług:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

k)Czy usługi w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych świadczy Pan na podstawie zawartych ze zleceniodawcami umów cywilnoprawnych, z tytułu których przysługuje Panu określone honorarium?

Tak. W przypadku wesel zawsze zawiera Pan pisemne umowy. W przypadku innych imprez często są to ustalenia ustne, jednak zawsze określa Pan warunki oraz wysokość honorarium.

Uzupełniająco wskazuje Pan, że część imprez prowadzi Pan we współpracy z muzykiem, który wykonuje muzykę na żywo, czasami pomocniczo pełni też funkcję DJ-a.

Osoba ta rozlicza się z parą młodą czy innymi klientami indywidualnie (w żaden sposób nie bierze Pan udziału w tych rozliczeniach), nie zatrudnia Pan tej osoby ani nie łączy Pana z nią żadna umowa.

Współpraca z ww. osobą związana jest co do zasady z dwoma okolicznościami:

• klient oczekuje, że repertuar imprezy wzbogacony zostanie o muzyka wykonującego muzykę na żywo,
• rozmiar imprezy (w szczególności - ilość osób) powoduje, iż dla jej prawidłowego przebiegu, do jej obsługi potrzebnych jest dwóch DJ-ów.

Jeżeli okoliczności nie wymagają odmiennie - zawsze prowadzi Pan imprezę samodzielnie.

l)Czy w ramach działalności (…) wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?

Tak.

m)Czy wskazany we wniosku samochód stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT?

Tak.

n)W jaki sposób będzie użytkowany przez Pana wskazany we wniosku samochód, w jakim zakresie będzie Pan wykorzystywał ten samochód?

W ramach działalności gospodarczej będzie go Pan wykorzystywał wyłącznie w działalności (…). Dodatkowo będzie używany też prywatnie.

Samochód nie będzie w ogóle wykorzystywany do działalności artystycznej (DJ-skiej).

Uzupełniająco wskazuje Pan, że do działalności artystycznej (DJ-skiej) ma już Pan pojazd, który posiada hak holowniczy. Samochód, który planuje Pan nabyć do wykorzystywania w działalności (…) takiego haku nie ma - nie nadaje się więc do prowadzenia działalności DJ-skiej gdzie ten hak jest niezbędny.

o)Czy zawrze Pan umowę leasingu operacyjnego wskazanego we wniosku samochodu, czy też umowę leasingu finansowego?

Operacyjnego.

p)Jakie konkretnie wydatki związane z samochodem będą dokumentowały faktury, z których zamierza Pan odliczać podatek VAT naliczony? Czy są to wymienione w opisie sprawy: opłata wstępna, leasing, serwis, paliwo?

Tak, raty leasingowe, opłata wstępna, wykup pojazdu, paliwo, serwis, dodatkowo naprawa, akcesoria, asortyment, przeglądy - wszelkie kwestie związane z nabyciem i utrzymaniem pojazdu.

Jednocześnie, wskazał Pan, że prosi o dokonanie interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazał Pan, że prosi o dokonanie interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z art. 86a ust. 1 tej ustawy.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1)Czy świadcząc usługi DJ-a, konferansjera i wodzireja opisane przez Pana w stanie faktycznym może Pan stosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b o podatku od towarów i usług?

2)Czy prowadząc działalność mieszaną, tj. a) - PKD 71.12.B i 71.20.C - niezwolnioną z VAT - działalność (…) i b) - PKD 90.39.Z - zwolnioną od VAT - działalność artystyczna (DJ-a, konferansjera, wodzireja) ma Pan prawo do odliczenia 50% podatku VAT od wydatków związanych z samochodem osobowym, jeżeli pojazd ten będzie Pan używał prywatnie, a w ramach działalności gospodarczej wyłącznie w ramach działalności (…), natomiast w ogóle nie będzie on używany do działalności artystycznej (DJ-a, konferansjera, wodzireja)?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 pkt b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na gruncie prawa autorskiego uznaje się za utwór każdy efekt działalności człowieka niezależnie od jego wartości, przeznaczenia byle by tylko była to działalność charakteryzująca się zawartością elementów twórczych. Utworem jest zatem to wszystko, co nie powstaje z wiernego odwzorowania rzeczywistości, czy przedmiotów już istniejących. Przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wymienione w otwartym katalogu zawartym w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tzn.:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2)plastyczne,

3)fotograficzne,

4)lutnicze,

5)wzornictwa przemysłowego,

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

7)muzyczne i słowno-muzyczne,

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Artyście wykonawcy przysługują prawa majątkowe do artystycznego wykonania, w tym wynagrodzenie. Honorarium otrzymywane za usługi wymienione we wniosku o interpretację jest zatem wynagrodzeniem z tytułu dysponowania autorskimi prawami majątkowymi.

Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 pkt b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należy wskazać, że art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7-9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

Skoro w ramach świadczonych usługi zapewnia Pan animację imprezy jako wodzirej i konferansjer tworząc autorski scenariusz oraz oprawę muzyczną jako DJ, to podkreślić należy, że role, w których Pan występuje są ze sobą połączone i wchodzą w skład jednej, ogólnej usługi jaką jest oprawa artystyczna i muzyczna imprezy. W ramach scenariusza dokonuje Pan odpowiedniego doboru elementów muzycznych i choreograficznych oraz uszeregowania ich we właściwej kolejności. Oprócz realizacji scenariusza komunikuje się Pan z uczestnikami, zapewnia Pan odpowiednią atmosferę na imprezie, prowadzi Pan imprezę od strony muzycznej, poprzez grę na konsoli DJ-skiej, odtwarzanie określonych utworów i łączenie ich ze sobą w autorskie zestawienie.

Zatem, jak wynika z przedstawionych okoliczności świadcząc usługi oprawy artystycznej i muzycznej imprez występuje Pan jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwór w postaci scenariusza muzyczno-artystycznego zawiera przy każdej imprezie inne, wymyślone oraz zestawione przez Pana w oryginalny sposób elementy. Usługi te jako utwory artystyczne o charakterze muzycznym i choreograficznym można zaliczyć do usług kulturalnych mających na celu tworzenie oraz propagowanie kultury. Za usługę dotyczącą zapewnienia oprawy artystycznej i muzycznej pobiera Pan od klientów honorarium.

Tym samym, skoro świadczy Pan usługi kulturalne polegające na zapewnieniu oprawy artystycznej i muzycznej imprez/wesel jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w wyniku których stworzy Pan utwór (scenariusz), a usługi są/będą wynagradzane w formie honorarium, to usługi te powinny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ponadto, uznaje Pan, że prowadząc działalność mieszaną, tj. a) - PKD 71.12.B i 71.20.C - niezwolnioną z VAT - działalność (…) i b) - PKD 90.39.Z - zwolnioną od VAT - działalność artystyczną (Dj -a, konferansjera, wodzireja), ma Pan prawo do odliczenia 50% podatku VAT od wydatków związanych z samochodem osobowym, jeżeli pojazd ten będzie Pan używał prywatnie, a w ramach działalności gospodarczej wyłącznie w ramach działalności (…), natomiast w ogóle nie będzie on używany do działalności artystycznej (Dj-a, konferansjera, wodzireja).

W Pana opinii, skoro pojazd w ogóle nie będzie używany do zwolnionej z VAT działalności artystycznej (PKD: 90.39.Z) to nie ma podstaw żeby okoliczność, iż taką działalność także wykonuje Pan w ramach prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa (ale nie wykorzystując przedmiotowego pojazdu) prowadziłaby do tego, że możliwość odliczenia 50% podatku VAT od wydatków związanych z samochodem osobowym zostałaby utracona.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jednocześnie należy wskazać, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 87):

Jednocześnie, analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7-8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Pana wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy świadczone przez Pana usługi DJ-a, konferansjera i wodzireja korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Odnosząc się do kwestii charakteru świadczenia realizowanego przez Pana należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną powinna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej usługi.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Pana usługi jako DJ, wodzirej i konferansjer polegają na zapewnieniu kompletnej oprawy muzycznej i artystycznej imprez, w tym przede wszystkim wesela. W ramach świadczonych usług zapewnia Pan pełne nagłośnienie, oświetlenie, sprzęt muzyczny oraz inne niezbędne akcesoria. Odpowiada Pan za przygotowanie autorskiego scenariusza imprezy - po wcześniejszych konsultacjach z klientami - który zawiera kolejność atrakcji, propozycje zabaw, podziękowań, występów czy momentów tanecznych. Scenariusz uwzględnia zarówno elementy choreograficzne, jak i muzyczne. Na imprezie występuje Pan równocześnie jako DJ, wodzirej i konferansjer. Jako DJ miksuje Pan utwory muzyczne na żywo - łączy je Pan według tempa, nastroju, klimatu danej chwili. Jako wodzirej prowadzi Pan atrakcje, organizuje Pan zabawy (których oferuje Pan ponad (…), przy czym wszystkie z nich mają charakter autorski - względnie częściowo autorski - są inspirowane innymi zabawami), tworzy Pan atmosferę, wchodzi Pan w interakcję z gośćmi. Jako konferansjer zajmuje się Pan prowadzeniem wydarzenia przez mikrofon, zapowiadaniem momentów, komunikacją z gośćmi. Prowadzi Pan wesela, urodziny, jubileusze i inne imprezy okolicznościowe, przy których kluczowy jest dobór repertuaru muzycznego, umiejętność prowadzenia wydarzenia oraz stworzenie odpowiedniego klimatu.

Obsługa artystyczna prowadzonych przez Pana imprez okolicznościowych polega na stworzeniu autorskiego scenariusza/planu, powstałego po konsultacji z klientami, w którego powstaniu Pana rola jest przeważająca. To Pan wychodzi z inicjatywą stworzenia planu - sam go Pan tworzy (zazwyczaj jako dokument tekstowy), konsultuje Pan z parą młodą lub innymi klientami, omawia Pan kolejność atrakcji, muzykę, charakter imprezy. W przypadku innych imprez niż wesele, plan ma często formę ustną, ale przebieg jest analogiczny - Pana rola jest dominująca. Dobór utworów odtwarzanych jest Pana zestawieniem autorskim, które jest odpowiednio dopasowane do scenariusza całej imprezy. Zawsze tworzy Pan autorskie zestawienie utworów, które miksuje Pan na żywo - w różnych momentach utworów, z zapętleniami, przejściami i specjalnym doborem tempa, tak aby dopasować je do klimatu i fazy imprezy. Dodatkowo modyfikuje Pan utwory za pomocą dodawania (…) (dźwięków) - polega to na tym, że krótki wycinek innego utworu umieszcza Pan w tym, który jest w danym momencie główny i w rytmicznych odstępach czasu to Pan powtarza.

Pana usługi mają charakter kulturalny, zarówno poprzez odtwarzanie utworów muzycznych, jak i przez ich autorską interpretację, miksowanie, dopasowywanie do klimatu wydarzenia. M.in. prezentuje Pan utwory, które często są niszowe lub pochodzą z minionych dekad - w nowej, Pana wersji, czasem wzbogaconej o saksofon lub wokal - dzięki czemu przyczynia się Pan do ich dalszego funkcjonowania w kulturze. Dodatkowo, Pana autorskie zabawy, interakcje i scenariusze mają charakter artystyczny, często oparty o elementy sztuki scenicznej i słowno-muzycznej.

Świadcząc usługi w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych działa Pan jako indywidualny twórca bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzy Pan autorskie scenariusze imprez, zestawienia muzyczne (DJ sety), zabawy - wiele z nich ma charakter utworów scenicznych lub słowno-muzycznych. Pana występy mają cechy indywidualnego wykonania artystycznego, dopasowanego do konkretnej publiczności i okoliczności.

W wyniku realizacji usług w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych, powstaje utwór - zestaw muzyczny i scenariusz całej imprezy mają cechy indywidualnej twórczości. Tworzone przez Pana sety to przemyślane zestawienie i miks kilkunastu lub kilkudziesięciu utworów, często z dodatkowymi efektami, zapętlaniem, selekcją części wokalnych i rytmicznych. W ramach umowy pobiera Pan wynagrodzenie za stworzenie tego zestawu, jednak nie zawiera Pan odrębnych umów licencyjnych - jest to element całej usługi.

Tworząc utwór przyczynia się Pan do upowszechniania dorobku kulturalnego, prezentuje Pan muzykę bez ograniczeń co do okresu czasowego jej powstania, często utwory z minionych lat prezentuje Pan w odmienionej formie - przez co pozostaje ona „żywa” i obecna w kulturze współczesnej. Pana interpretacja, miksowanie i wybór utworów to forma działalności artystycznej.

Tworzy Pan indywidualny scenariusz imprezy - obejmuje on momenty taneczne, zabawy, podziękowania, elementy oświetlenia, muzyki, interakcji z gośćmi. Jest on stworzony przez Pana, nigdzie niepowielany, dopasowany do klienta. Taki plan, ze względu na oryginalność, formę i indywidualny charakter, spełnia przesłanki utworu.

Usługi w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych świadczy Pan na podstawie zawartych ze zleceniodawcami umów cywilnoprawnych. W przypadku wesel zawsze zawiera Pan pisemne umowy. W przypadku innych imprez często są to ustalenia ustne, jednak zawsze określa Pan warunki oraz wysokość honorarium.

Część imprez prowadzi Pan we współpracy z muzykiem, który wykonuje muzykę na żywo, czasami pomocniczo pełni też funkcję DJ-a. Osoba ta rozlicza się z parą młodą czy innymi klientami indywidualnie (w żaden sposób nie bierze Pan udziału w tych rozliczeniach), nie zatrudnia Pan tej osoby ani nie łączy Pana z nią żadna umowa. W ramach świadczonych usług w zakresie prowadzenia imprez okolicznościowych nie wykonuje Pan żadnej z usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy.

Zatem, jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, w ramach świadczonych usług podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do jednego celu, tj. kompletnej oprawy muzycznej i artystycznej imprez okolicznościowych (wesela, urodziny, jubileusze i inne imprezy okolicznościowe) poprzez realizację autorskiego scenariusza imprezy.

Tym samym, świadczy Pan usługi kulturalne polegające na zapewnieniu oprawy artystycznej i muzycznej uroczystości jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w wyniku których tworzy Pan utwór (scenariusz), a usługi są wynagradzane w formie honorarium.

Zatem świadczone przez Pana usługi usług DJ-a, konferansjera i wodzireja korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Zatem Pana stanowisko w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy dla świadczonych przez Pana usług DJ-a, konferansjera i wodzireja należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodem osobowym, jeżeli pojazd ten będzie Pan używał prywatnie, a w ramach działalności gospodarczej wyłącznie w ramach działalności (…), natomiast w ogóle nie będzie on używany do działalności artystycznej.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności (…) wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wskazany we wniosku samochód stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy. W ramach działalności gospodarczej będzie go Pan wykorzystywał wyłącznie w działalności (…). Dodatkowo samochód ten będzie używany prywatnie. Przedmiotowy samochód nie będzie w ogóle wykorzystywany do działalności artystycznej (DJ-skiej). W działalności artystycznej (DJ-skiej) ma już Pan pojazd, który posiada hak holowniczy. Samochód, który planuje Pan nabyć do wykorzystywania w działalności (…) takiego haku nie ma - nie nadaje się więc do prowadzenia działalności DJ-skiej, gdzie ten hak jest niezbędny.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawione wyżej zasady wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi oraz warunkują to prawo uzyskaniem przez podatnika statusu podatnika VAT czynnego.

Należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z kolei, kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 5 ustawy:

W odniesieniu do Pana wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z obowiązującymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

W przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych do użytku mieszanego, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz na cele prywatne podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia tych pojazdów, rat leasingowych oraz innych wydatków, np. paliwa do ich napędu. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W związku z powyższym, co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Zatem mając na uwadze przestawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodem osobowym (raty leasingowe, opłata wstępna, wykup pojazdu, paliwo, serwis, naprawa, akcesoria, asortyment, przeglądy - wszelkie kwestie związane z nabyciem i utrzymaniem pojazdu). Przedmiotowy samochód będzie wykorzystywany przez Pana wyłącznie w działalności (…), w ramach której wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Samochód ten nie będzie w ogóle wykorzystywany do działalności artystycznej, która jest objęta zwolnieniem od podatku. Jednocześnie wskazał Pan, że zakupiony samochód osobowy będzie używany prywatnie. Zatem opisany samochód osobowy nie będzie wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Tym samym, nie będzie miał Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z opisanym we wniosku samochodem osobowym.

W konsekwencji, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od poniesionych wydatków związanych z samochodem osobowym (raty leasingowe, opłata wstępna, wykup pojazdu, paliwo, serwis, naprawa, akcesoria, asortyment, przeglądy - wszelkie kwestie związane z nabyciem i utrzymaniem pojazdu).

Zatem Pana stanowisko w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodem osobowym należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.