Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m. in. w zakresie podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) należy do Grupy (...), będącej grupą energetyczną działającą w obszarze wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych, dystrybucji i obrotu oraz sprzedaży energii elektrycznej dla klientów detalicznych i biznesowych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest handel (obrót) energią elektryczną. Spółka posiada koncesje na obrót energią elektryczną, jak również obrót gazem ziemnym z zagranicą oraz obrót paliwami gazowymi, udzielone przez (…). W ramach prowadzonej działalności Spółka pełni funkcję podmiotu odpowiedzialnego za bilansowanie handlowe, tj. uczestnika rynku obrotu energią, który pobiera w czasie rzeczywistym dane pomiarowe od (...), kontroluje ilość popytu na energię i podaży energii oraz w razie potrzeby bilansuje energię na rynku bilansującym na rzecz podmiotów, z którymi posiada zawarte stosowne umowy dotyczące obrotu energią elektryczną (w tym wytwórców oraz odbiorców energii).

W celu realizacji przedmiotu swojej działalności Spółka zawiera z odbiorcami energii elektrycznej umowy dotyczące sprzedaży tej energii, w tym tzw. umowy (...) ((...)), stanowiące długoterminowe kontrakty dotyczące dostaw energii elektrycznej zawierane pomiędzy dostawcą energii, a klientem (konsumentem energii elektrycznej lub jej sprzedawcą), w ramach których Spółka zobowiązuje się do dokonywania fizycznych dostaw energii pochodzącej z odnawialnych źródeł (wraz z powiązanymi z nią gwarancjami pochodzenia) na rzecz jej odbiorców w okresie trwania umowy, po określonej cenie.

W celu realizacji powyższych zadań Spółka zawiera również umowy z podmiotami pełniącymi funkcję (...) (dalej: „(...)”), które to podmioty odpowiadają za obsługę ruchu sieciowego w elektroenergetycznym systemie dystrybucyjnym oraz prowadzenie z użytkownikami tego systemu rozliczeń wynikających z niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej do systemu dystrybucyjnego i pobranej z tego systemu. Przedmiotem powyższych umów jest świadczenie przez (...) na rzecz Spółki usług umożliwiających realizację zawartych przez Spółkę umów dotyczących sprzedaży energii na rzecz jej odbiorców oraz wyznaczanie i udostępnianie odpowiednich danych pomiarowych dotyczących wielkości poboru energii elektrycznej przez jej odbiorców. W ramach tych umów podmioty pełniące funkcje (...) udostępniają Spółce dane pomiarowo-rozliczeniowe, w oparciu o które Spółka dokonuje rozliczeń z podmiotami, na rzecz których dokonuje sprzedaży energii elektrycznej. Spółka może również świadczyć dla podmiotów, na rzecz których dokonuje sprzedaży energii elektrycznej, usługi dotyczące bilansowania handlowego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, pełniąc wówczas funkcję podmiotu odpowiedzialnego za bilansowanie (lub usługi te mogą być świadczone przez podmioty trzecie).

Dane pomiarowo-rozliczeniowe otrzymane od (...) stanowią podstawę do wystawiania przez Spółkę na rzecz odbiorców energii faktur VAT z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Spółka wystawia z tego tytułu faktury VAT w stosunku do przyjętych w umowach sprzedaży energii elektrycznej okresów rozliczeniowych i rozpoznaje obowiązek podatkowy w VAT zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) oraz ust. 7 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż z chwilą upływu terminu wystawienia faktury określonego zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4, tj. faktury wystawiane są nie później niż z upływem terminu płatności wynikającego z umów dotyczących sprzedaży energii elektrycznej, wskazanego w tych umowach jako oznaczony okres upływający od dnia wystawienia faktury za dany okres rozliczeniowy.

W praktyce działalności prowadzonej przez Spółkę regularnie zdarzają się sytuacje, w których Spółka jest zmuszona do wystawiania faktur korygujących dotyczących wystawionych uprzednio faktur VAT dotyczących sprzedaży energii elektrycznej, z powodu otrzymania po upływie okresu dokonania pierwotnej sprzedaży i wystawienia pierwotnych faktur VAT rzeczywistych lub skorygowanych danych pomiarowo-rozliczeniowych, dotyczących rzeczywistej ilości dostarczonej na rzecz odbiorców energii elektrycznej. Korekty danych pomiarowo-rozliczeniowych i związana z nimi konieczność wystawiania faktur korygujących mogą skutkować zarówno zwiększeniem wykazanej w pierwotnych fakturach wystawianych przez Spółkę z tytułu sprzedaży energii kwot podstawy opodatkowania VAT i przychodu (korekty in plus), jak i zmniejszeniem tych kwot (korekty in minus).

Konieczność dokonywania tego rodzaju korekt spowodowana jest faktem, że część podmiotów pełniących funkcję (...) nie przekazuje Spółce rzeczywistych danych pomiarowo-rozliczeniowych w terminach wystawienia faktur za dane okresy rozliczeniowe, wynikające z umów zawieranych przez Spółkę z odbiorcami energii, co zmusza Spółkę do wystawiania pierwotnych faktur VAT za okresy rozliczeniowe na podstawie szacowanego poboru energii przez odbiorcę, a następnie do dokonywania korekt tych danych zgodnie z rzeczywistymi danymi pomiarowo-rozliczeniowymi po otrzymaniu tych danych od odpowiedniego (...). Wystawianie pierwotnych faktur VAT na podstawie szacowanego poboru energii przez odbiorcę konieczne jest również w przypadku niektórych rodzajów taryf za energię elektryczną, stosowanych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa wobec określonych odbiorców tej energii, w przypadku których dane pomiarowo-rozliczeniowe udostępniane są przez (...) w odstępach czasowych dłuższych niż okresy rozliczeniowe i terminy wystawiania faktur wynikające z umów zawieranych przez Spółkę z odbiorcami energii, np. co dwa miesiące.

Ponadto, w przypadku niektórych zawieranych przez Spółkę umów dotyczących sprzedaży energii dla wielu odbiorców (w przypadku których sprzedaż energii na rzecz wielu odbiorców na określonych warunkach jest objęta jedną umową), zmiana danych pomiarowo-rozliczeniowych dotyczących ilości sprzedanej energii na rzecz niektórych odbiorców wpływa, zgodnie z formułą cenową zawartą w umowie, na zmianę ceny jednostkowej za energię elektryczną dostarczoną dla pozostałych odbiorców objętych umową, co zmusza Spółkę do wystawiania w przyjętych okresach korekt pierwotnych faktur VAT z tytuły sprzedaży energii, wystawionych dla wszystkich odbiorców energii elektrycznej objętych daną umową.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy faktury korygujące dotyczące sprzedaży energii elektrycznej, wystawiane z powodu otrzymania po upływie okresu dokonania pierwotnej sprzedaży i wystawienia pierwotnych faktur VAT rzeczywistych lub skorygowanych danych pomiarowo-rozliczeniowych, zarówno zmniejszające, jak i zwiększające podstawę opodatkowania VAT, powinny być ujmowane dla celów VAT w okresie wystawienia takich faktur korygujących?

Państwa stanowisko

W ocenie Spółki, faktury korygujące dotyczące sprzedaży energii elektrycznej, wystawiane z powodu otrzymania po upływie okresu dokonania pierwotnej sprzedaży i wystawienia pierwotnych faktur VAT rzeczywistych lub skorygowanych danych pomiarowo-rozliczeniowych, zarówno zmniejszające, jak i zwiększające podstawę opodatkowania VAT, powinny być ujmowane dla celów VAT w okresie wystawienia takich faktur korygujących.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu m.in. dostaw energii elektrycznej. Na podstawie natomiast art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku m.in. dostaw energii elektrycznej, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu wystawienia faktury (zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT fakturę z tytułu dostaw energii elektrycznej wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności), a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności. Obowiązek podatkowy w VAT w stosunku do dostaw energii elektrycznej powstaje więc co do zasady z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z kolei z art. 106j ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie, podatnik wystawia fakturę korygującą. Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania w związku z wystawieniem faktury korygującej, obniżenia tego dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą (pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania określone w fakturze korygującej – warunku tego jednak, zgodnie z ust. 15 powołanego przepisu, nie stosuje się m.in. w przypadku sprzedaży energii elektrycznej). Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 17 ustawy o VAT w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura nie jest adekwatna do przebiegu danej czynności – podatnik wystawia fakturę korygującą. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. A zatem istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych, z uwzględnieniem zmian zaistniałych lub stwierdzonych po wystawieniu faktury.

Regulacje ustawy o VAT dotyczące wystawiania i ujmowania faktur korygujących dotyczących dostaw energii elektrycznej uwzględniają przy tym specyfikę tego rodzaju transakcji i ich masowy charakter, wymuszające szczególne zasady rozliczeń oparte na odczytach urządzeń pomiarowych w poszczególnych punktach poboru energii elektrycznej. Odczyty te dostarczają danych o ilości dostarczonej energii i stanowią podstawę wyliczenia wynagrodzenia podatnika należnego z tytułu dokonywania takich dostaw. Ze względu również na specyfikę działalności dotyczącej sprzedaży energii elektrycznej, rzeczywiste dane dotyczące zużycia energii przez odbiorcę dostarczane są (w sytuacjach opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku) do sprzedawcy energii przez podmioty pełniące funkcję operatorów systemu dystrybucyjnego z opóźnieniem, lub też ulegają korekcie po zakończeniu podstawowego okresu rozliczeniowego, określonego w umowie dotyczącej sprzedaży energii zawartej przez sprzedawcę z jej odbiorcą, za który wystawiana jest faktura pierwotna. Zmusza to podmiot będący sprzedawcą energii do wystawiania faktur korygujących, zarówno zmniejszających jak i zwiększających kwotę należnego mu od odbiorcy wynagrodzenia z tytułu sprzedaży energii, a tym samym również podstawę opodatkowania VAT. Ewentualna zmiana kwoty należnego wynagrodzenia i podstawy opodatkowania VAT (in minus albo in plus) wynika przy tym z okoliczności ujawnionych, stwierdzonych lub zgłoszonych w stosunku do poszczególnych punktów poboru energii elektrycznej po wystawieniu faktury pierwotnej za przyjęty w umowie zwartej pomiędzy sprzedawcą i odbiorcą energii podstawowy okres rozliczeniowy (którym najczęściej jest miesiąc kalendarzowy).

Specyfika działalności w zakresie dostarczania tzw. mediów, w tym sprzedaży energii elektrycznej, została uwzględniona w uregulowaniach ustawy o VAT art. poprzez wprowadzenie dla tego rodzaju działalności szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, związanego z co do zasady z wystawieniem faktury (bądź upływem terminu płatności), jak również szczególnego terminu do wystawienia faktury, odpowiednio powiązanego z upływem terminu płatności faktury z tytułu dostaw energii, który może zostać określony w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą i odbiorcą energii (zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a w zw. z ust. 7 i art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT). Ponadto wprowadzono również szczególne zasady w zakresie dokonywania korekt podstawy opodatkowania in minus (brak wymogu posiadania dokumentacji dotyczącej uzgodnienia z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do sprzedaży energii elektrycznej).

Zgodnie z kolei z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest co do zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. W myśl ust. 13 powołanego artykułu, zmniejszenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży udokumentowanej fakturą z wykazaną kwotą podatku uwzględnia się co do zasady w okresie, w którym wystawiono fakturę korygującą, pod warunkiem spełnienia określonych wymogów (w tym posiadania dokumentacji potwierdzającej poczynione przez strony uzgodnienia w tym zakresie, co jednak zgodnie z ust. 15 pkt 3 nie ma zastosowania w stosunku do sprzedaży energii elektrycznej).

W konsekwencji, faktury korygujące dotyczące sprzedaży udokumentowanej fakturą z wykazaną kwotą podatku, skutkujące zmniejszeniem kwoty podatku wykazanej w pierwotnej fakturze, bez względu na ich przyczynę, ujmuje się na zasadach określonych w art. 29a ust. 13 ustawy – co do zasady w okresie, w którym wystawiono fakturę korygującą (przy czym dla korekt in minus dotyczących m.in. sprzedaży energii elektrycznej nie jest wymagane posiadanie dodatkowej dokumentacji).

Z kolei dla ujmowania faktur korygujących dotyczących zwiększenia podstawy opodatkowania, przepis art. 29a ust. 17 ustawy o VAT wskazuje jako właściwy okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Przy czym przepis ten w konkretnych przypadkach należy odczytywać z uwzględnieniem zasad powstania obowiązku podatkowego z tytułu danej czynności – w odniesieniu do sprzedaży energii elektrycznej obowiązek ten powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż z upływem terminu płatności.

Zestawienie powołanych wyżej przepisów dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT, a także momentu rozpoznawania korekt podstawy opodatkowania oraz kwot VAT w związku z wystawianiem faktur korygujących w odniesieniu do sprzedaży energii elektrycznej, prowadzi do wniosku, że okresem właściwym do ujęcia dla celów VAT faktur korygujących dotyczących sprzedaży energii elektrycznej, zarówno zmniejszających (korekta in minus), jak i zwiększających (korekta in plus) podstawę opodatkowania oraz VAT należny, powinien być (za wyjątkiem przypadku, w którym faktura byłaby wystawiana po upływie terminu płatności za udokumentowaną tą fakturą sprzedaż energii elektrycznej – co jednak nie jest możliwe w sytuacji, w której tak jak w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku termin płatności faktury za sprzedaż energii elektrycznej jest umownie powiązany z datą wystawienia faktury, to jest termin ten zgodnie z umową przypada po upływie wskazanego w umowie okresu od dnia wystawienia faktury) okres, w którym wystawiona zostaje faktura korygująca. Uzasadnione jest to szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu m.in. sprzedaży energii elektrycznej, który to obowiązek powstaje (co do zasady) z momentem wystawienia faktury dokumentującej tę sprzedaż.

Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przykładowo w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.1015.2024.2.ALN, w której wskazał (w odniesieniu do zagregowanych faktur korygujących dotyczących usług dystrybucji energii elektrycznej, w przypadku których obowiązek podatkowy w VAT powstaje na analogicznych zasadach jak w przypadku sprzedaży energii elektrycznej):

„Przechodząc do momentu ujmowania zbiorczych korekt przez Z. należy wskazać, że w zakresie faktur korygujących „in minus” zastosowanie znajdzie art. 29a ust. 13 ustawy.

Zgodnie z ww. przepisem obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Przy czym dla korekt dotyczących świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej nie jest wymagane posiadania dodatkowej dokumentacji – art. 29a ust. 15 ustawy. (…)

Zatem Z. będzie upoważniona do obniżenia podstawy opodatkowania w miesiącu wystawienia zbiorczej faktury korygującej. (…)

Natomiast w przypadku, zwiększenia podstawy opodatkowania (korekta „in plus”) należy zwrócić uwagę na art. 29a ust. 17 ustawy, który stanowi, że w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania – podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała.

W myśl art. 29a ust. 17 ustawy:

-  jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

-  w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

- późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Jednak z uwagi na szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej – w dacie wystawienia faktury – na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a i b ustawy, sposób ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego należy brać pod uwagę zarówno w przypadku wystawiania faktur pierwotnych, jak również w przypadku wystawiania faktur korygujących.

Zatem w stosunku do transakcji krajowych, dla których określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (art. 19a ust. 5 ustawy o VAT) ww. korekty „in plus” powinny być ujmowane zgodnie ze szczególnymi zasadami powstania obowiązku podatkowego.

Zatem, w analizowanej sprawie, w przypadku zwiększenia podstawy opodatkowania zbiorcza faktura korygująca „in plus” powinna zostać rozliczona w okresie, w którym została wystawiona”

Analogiczne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawił (w odniesieniu do faktur korygujących in plus dotyczących refakturowania kosztów tzw. mediów na najemców nieruchomości) w interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2025 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.116.2025.2.MR, stwierdzając w tej interpretacji:

„Natomiast w przypadku, zwiększenia podstawy opodatkowania (korekta in plus) należy zwrócić uwagę na art. 29a ust. 17 ustawy, który stanowi, że w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania – podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała.

Jednak z uwagi na szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej – w dacie wystawienia faktury – na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy, sposób ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego należy brać pod uwagę zarówno w przypadku wystawiania faktur pierwotnych, jak również w przypadku wystawiania faktur korygujących.

Zatem w stosunku do transakcji krajowych, dla których określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (art. 19a ust. 5 ustawy) ww. korekty in plus powinny być ujmowane zgodnie ze szczególnymi zasadami powstania obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym, w analizowanej sprawie, w przypadku zwiększenia podstawy opodatkowania faktura korekta następcza in plus powinna zostać rozliczona w okresie, w którym została wystawiona”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska, zgodnie z którym faktury korygujące dotyczące sprzedaży energii elektrycznej, wystawiane z powodu otrzymania po upływie okresu dokonania pierwotnej sprzedaży i wystawienia pierwotnych faktur VAT rzeczywistych lub skorygowanych danych pomiarowo-rozliczeniowych, zarówno zmniejszające, jak i zwiększające podstawę opodatkowania VAT, powinny być ujmowane dla celów VAT w okresie wystawienia takich faktur korygujących.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy:

Według art. 29a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 14 ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy:

Na gruncie przepisów ustawy VAT w zakresie korekty podstawy opodatkowania, w odniesieniu do transakcji, o których mowa w art. 29a ust. 15 ustawy ustawodawca zdecydował się na stosowanie odrębnych zasad korygowania (zrezygnował on z warunku posiadania przez sprzedawcę dokumentacji).

Natomiast w myśl z art. 29a ust. 17 ustawy:

Jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy:

W oparciu o art. 106j ust. 3 ustawy:

Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu, który potwierdza rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika.

Z ww. przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Zaznaczyć należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału faktur „in plus” ze względu na powód ich wystawienia:

-     jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

-     w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

Zatem, w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Generalnie, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że zawierają Państwo z odbiorcami energii elektrycznej umowy dotyczące sprzedaży tej energii, w tym tzw. umowy (...) ((...)), stanowiące długoterminowe kontrakty dotyczące dostaw energii elektrycznej zawierane pomiędzy dostawcą energii, a klientem (konsumentem energii elektrycznej lub jej sprzedawcą), w ramach których zobowiązują się Państwo do dokonywania fizycznych dostaw energii pochodzącej z odnawialnych źródeł (wraz z powiązanymi z nią gwarancjami pochodzenia) na rzecz jej odbiorców w okresie trwania umowy, po określonej cenie. W celu realizacji powyższych zadań zawierają Państwo również umowy z podmiotami pełniącymi funkcję (...) (dalej: „(...)”), które to podmioty odpowiadają za obsługę ruchu sieciowego w elektroenergetycznym systemie dystrybucyjnym oraz prowadzenie z użytkownikami tego systemu rozliczeń wynikających z niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej do systemu dystrybucyjnego i pobranej z tego systemu. Przedmiotem powyższych umów jest świadczenie przez (...) na rzecz Spółki usług umożliwiających realizację zawartych przez Spółkę umów dotyczących sprzedaży energii na rzecz jej odbiorców oraz wyznaczanie i udostępnianie odpowiednich danych pomiarowych dotyczących wielkości poboru energii elektrycznej przez jej odbiorców. W ramach tych umów podmioty pełniące funkcje (...) udostępniają Państwu dane pomiarowo-rozliczeniowe, w oparciu o które dokonują Państwo rozliczeń z podmiotami, na rzecz których dokonuje sprzedaży energii elektrycznej. Dane pomiarowo-rozliczeniowe otrzymane od (...) stanowią podstawę do wystawiania przez Państwa na rzecz odbiorców energii faktur VAT z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Państwo wystawiają z tego tytułu faktury VAT w stosunku do przyjętych w umowach sprzedaży energii elektrycznej okresów rozliczeniowych i rozpoznaje obowiązek podatkowy w VAT zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) oraz ust. 7 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż z chwilą upływu terminu wystawienia faktury określonego zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4, tj. faktury wystawiane są nie później niż z upływem terminu płatności wynikającego z umów dotyczących sprzedaży energii elektrycznej, wskazanego w tych umowach jako oznaczony okres upływający od dnia wystawienia faktury za dany okres rozliczeniowy.

W praktyce działalności prowadzonej przez Państwa regularnie zdarzają się sytuacje, w których są Państwo zmuszeni do wystawiania faktur korygujących dotyczących wystawionych uprzednio faktur VAT dotyczących sprzedaży energii elektrycznej, z powodu otrzymania po upływie okresu dokonania pierwotnej sprzedaży i wystawienia pierwotnych faktur VAT rzeczywistych lub skorygowanych danych pomiarowo-rozliczeniowych, dotyczących rzeczywistej ilości dostarczonej na rzecz odbiorców energii elektrycznej. Korekty danych pomiarowo-rozliczeniowych i związana z nimi konieczność wystawiania faktur korygujących mogą skutkować zarówno zwiększeniem wykazanej w pierwotnych fakturach wystawianych przez Spółkę z tytułu sprzedaży energii kwot podstawy opodatkowania VAT i przychodu (korekty in plus), jak i zmniejszeniem tych kwot (korekty in minus).

Konieczność dokonywania tego rodzaju korekt spowodowana jest faktem, że część podmiotów pełniących funkcję (...) nie przekazuje Spółce rzeczywistych danych pomiarowo-rozliczeniowych w terminach wystawienia faktur za dane okresy rozliczeniowe, wynikające z umów zawieranych przez Spółkę z odbiorcami energii, co zmusza Państwa do wystawiania pierwotnych faktur VAT za okresy rozliczeniowe na podstawie szacowanego poboru energii przez odbiorcę, a następnie do dokonywania korekt tych danych zgodnie z rzeczywistymi danymi pomiarowo-rozliczeniowymi po otrzymaniu tych danych od odpowiedniego (...). Wystawianie pierwotnych faktur VAT na podstawie szacowanego poboru energii przez odbiorcę konieczne jest również w przypadku niektórych rodzajów taryf za energię elektryczną, stosowanych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa wobec określonych odbiorców tej energii, w przypadku których dane pomiarowo-rozliczeniowe udostępniane są przez (...) w odstępach czasowych dłuższych niż okresy rozliczeniowe i terminy wystawiania faktur wynikające z umów zawieranych przez Państwa z odbiorcami energii, np. co dwa miesiące.

Ponadto, w przypadku niektórych zawieranych przez Państwa umów dotyczących sprzedaży energii dla wielu odbiorców (w przypadku których sprzedaż energii na rzecz wielu odbiorców na określonych warunkach jest objęta jedną umową), zmiana danych pomiarowo-rozliczeniowych dotyczących ilości sprzedanej energii na rzecz niektórych odbiorców wpływa, zgodnie z formułą cenową zawartą w umowie, na zmianę ceny jednostkowej za energię elektryczną dostarczoną dla pozostałych odbiorców objętych umową, co zmusza Państwa do wystawiania w przyjętych okresach korekt pierwotnych faktur VAT z tytuły sprzedaży energii, wystawionych dla wszystkich odbiorców energii elektrycznej objętych daną umową.

Zgodnie z dyspozycją art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem, faktury korygujące dotyczące sprzedaży energii elektrycznej udokumentowanej fakturą z wykazaną kwotą podatku, skutkujące zmniejszeniem kwoty podatku wykazanej w pierwotnej fakturze, bez względu na ich przyczynę, ujmuje się na zasadach określonych w art. 29a ust. 13 ustawy w okresie w którym wystawiono fakturę korygującą. Jednocześnie zauważyć należy, że zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 3 ustawy o VAT dla korekt in minus dotyczących sprzedaży energii elektrycznej nie jest wymagane posiadanie dokumentacji.

Zatem wystawiane przez Państwa faktury korygujące dotyczące sprzedaży energii zmniejszające podstawę opodatkowania powinny być ujmowane dla celów VAT w okresie wystawienia takich faktur korygujących.

Natomiast w przypadku, zwiększenia podstawy opodatkowania (korekta „in plus”) należy zwrócić uwagę na art. 29a ust. 17 ustawy, który stanowi, że w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania - podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała.

I tak:

-     jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

-     w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

-     późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Jednak z uwagi na szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej - w dacie wystawienia faktury - na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a i b ustawy, sposób ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego należy brać pod uwagę zarówno w przypadku wystawiania faktur pierwotnych, jak również w przypadku wystawiania faktur korygujących.

Zatem w stosunku do transakcji krajowych, dla których określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (art. 19a ust. 5 ustawy o VAT) ww. korekty „in plus” powinny być ujmowane zgodnie ze szczególnymi zasadami powstania obowiązku podatkowego.

Zatem, w analizowanej sprawie, w przypadku zwiększenia podstawy opodatkowania faktura korygująca „in plus” powinna zostać rozliczona w okresie, w którym została wystawiona.

Podsumowując, faktury korygujące dotyczące sprzedaży energii elektrycznej, wystawiane z powodu otrzymania po upływie okresu dokonania pierwotnej sprzedaży i wystawienia pierwotnych faktur VAT rzeczywistych lub skorygowanych danych pomiarowo-rozliczeniowych, zarówno zmniejszające, jak i zwiększające podstawę opodatkowania VAT, powinny być ujmowane dla celów VAT w okresie wystawienia takich faktur korygujących.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.