Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy miejsce świadczenia (opodatkowania) podatkiem VAT usług wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przypada na terytorium Polski. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 czerwca 2025 r. (data wpływu 17 czerwca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z o.o. powstałą w .....r., prowadzącym działalność gospodarczą, której przedmiotem jest w szczególności: (…).

W związku z tym, że Wnioskodawca jest ..... w swojej branży nawiązana została współpraca pomiędzy nim a (…) ((…) - dalej: A).

W ramach zawartych w przeszłości oraz podlegających zawarciu w przyszłości umów z A Spółka świadczy usługi, których głównymi celami, a zarazem istotą, jest (…).

A to ..... organizacja (…) z siedzibą w (…) (.... ), utworzona na mocy Konwencji podpisanej w (…) (…) roku. Polska przystąpiła do A w (…) roku.

Zgodnie z ww. Konwencją celem A jest (…).

Przy zlecaniu (zamawianiu) przez A w Spółce ww. usług każdorazowo podpisywana jest pomiędzy Spółką a A stosowna umowa zawierająca szczegółowy opis, w tym zakres zamawianych usług, oraz przedkładane są Spółce przez A inne dokumenty, w szczególności świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/ WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 77 z 23 marca 2011 r., str. 1).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podano:

1.Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

2.Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

3.Siedziba działalności gospodarczej Spółki znajduje się na terytorium Polski (…).

4.Spółka prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną wyłącznie w Polsce. Zasadniczo realizowane przez Spółkę czynności - w zależności od danego kontraktu/umowy - są (mogą być) wykonywane także w innych państwach niż Polska, aczkolwiek Spółka nie posiada na ich terytorium jakiekolwiek stałej placówki (jednostki), np. oddziału.

5-8. Odnosząc się do kwestii zawartych w pytaniach nr 5-8 wezwania w pierwszej kolejności należy wskazać, iż przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest wykładnia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wskazanych w jego treści przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), tj. art. 28a, art. 28b ust. 1-4 tej ustawy, a w konsekwencji udzielenie w związku z tym odpowiedzi na pytanie: Czy miejsce świadczenia (opodatkowania) podatkiem VAT usług wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przypada na terytorium Polski czy poza tym terytorium (poza Polską)?

W treści przedmiotowego wezwania Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił się z pytaniem (nr 5) czy (...) (dalej: A), na rzecz której Spółka świadczy/będzie świadczyć opisane we wniosku czynności (usługi) jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Dalsze pytania (nr 6-8) są pochodną pytania nr 5.

Jednakże, zdaniem Spółki, powyższe pytanie organu podatkowego nie zmierza do uzupełnienia opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, lecz do przesądzenia kwestii prawnopodatkowej, rzutującej bezpośrednio na treść przyszłej interpretacji indywidualnej. Innymi słowy organ podatkowy oczekując odpowiedzi na powyższe pytanie (i pytania nr 6-8), de facto żąda rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego przez samą Spółkę, podczas gdy owo zagadnienie powinno zostać rozstrzygnięte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w drodze wykładni przepisów.

Zwrócić raz jeszcze trzeba uwagę, iż dla udzielenia odpowiedzi na pytanie Spółki zawarte w ww. wniosku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej obowiązany jest dokonać wykładni art. 28b ust. 1-4 ustawy o VAT oraz art. 28a ustawy o VAT, które to przepisy Spółka wskazała w części A wniosku ORD-IN (poz. 57). Treść art. 28b ust. 1-4 ustawy odwołuje się do świadczenia usług „na rzecz podatnika”, przy czym chodzi tutaj o podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Proces wykładni ww. przepisów prawa podatkowego, który prowadzi do udzielenia odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku Spółki wymaga więc w pierwszej kolejności od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stwierdzenia czy hipoteza ww. przepisu jest spełniona (czy też nie), tzn. czy dochodzi/dojdzie do świadczenia usługi na rzecz podatnika (w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT). Będzie to zarazem bezpośrednio determinowało uznanie, czy względem opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego znajduje/znajdzie zastosowanie dyspozycja zawarta w - ogólnie rzecz tutaj ujmując - art. 28b ustawy o VAT, a więc określenie miejsca świadczenia usługi wedle siedziby (ew. stałego miejsca prowadzenia działalności) usługobiorcy (A).

W konsekwencji, oczekiwana od Spółki odpowiedź na pytanie nr 5 de facto uwalniałaby Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od dokonania wykładni art. 28b ust. 1-4 w zw. z art. 28a ustawy o VAT, co stanowiłoby wówczas zaprzeczenie istoty instytucji interpretacji indywidualnej unormowanej mocą art. 14b i nast. Ordynacji podatkowej. Dość przypomnieć, że w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, a więc dokonuje wykładni tych przepisów, kwalifikacji prawno-podatkowej na kanwie danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

W świetle art. 14b § 3 oraz art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej rolą podatnika w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej jest przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska w sprawie. Nie jest obowiązkiem podatnika dokonywanie wykładni przepisów, kwalifikacji prawnopodatkowej elementów stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i rozstrzyganie de facto w ten sposób czy hipoteza danego przepisu została spełniona, czy też nie. Ów obowiązek ciąży bowiem na Dyrektorze Krajowej Informacji Skarbowej i skupia się/przejawia w prawnej powinności dokonania oceny stanowiska wnioskodawcy (podatnika) i uzasadnienia prawnego tej oceny.

Powyższe wnioski znajdują pełne potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu, jak wskazano to w:

1)wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lutego 2025 r (sygn. akt III FSK 1233/23):

„Organ nie może żądać od wnioskodawcy, aby ten dokonał kwalifikacji prawnej zadeklarowanych faktów (zdarzenia przyszłego) (...)

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, rolą wnioskodawcy jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem podatkowo-prawnym, a kiedy jest to niezbędne - także według innych dziedzin prawa, np. według prawa handlowego, cywilnego, prawa własności intelektualnej, prawa pracy, o ile tylko prawna ocena faktów w świetle tych gałęzi prawa w jakikolwiek sposób rzutuje na finalną ocenę podatkową.

W orzecznictwie podkreśla się, że w trosce o swoje bezpieczeństwo prawne wnioskodawca ma prawo oczekiwać (...) wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwającej wątpliwości regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego, także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Organ interpretacyjny może pytać o fakty, ale nie można tego mylić z pytaniem o kwalifikację prawną faktów. Kwalifikacji takiej dokonać ma organ interpretacyjny. Skarżący był zobowiązany jedynie do opisania faktów i przedstawienia swojej prawnej oceny tych faktów. Natomiast ocena, czy kwalifikacja dokonana przez Skarżącego była prawidłowa było już zadaniem organu interpretacyjnego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09).

Sąd I instancji słusznie zauważył, że organ interpretacyjny, wzywając do udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu, zażądał też niedopuszczalnego uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego o elementy, które stanowią w istocie ocenę prawną tego zdarzenia, do której to oceny on był obowiązany, a nie Skarżąca”;

2)wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2023 r. (sygn. akt I SA/Łd 259/23)

„Lektura wniosku, wezwania do uzupełnienia, udzielonych odpowiedzi oraz argumentów zaskarżonych postanowień uzasadnia konkluzję, iż organ wzywając do uzupełnienia wniosku nie dążył do doprecyzowania stanu faktycznego o elementy niezbędne do wydania interpretacji. Sąd nie ma wątpliwości, iż wezwanie do sprecyzowania stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wniosku nie mogło wymuszać od Wnioskodawcy przesądzenia zasadniczej kwestii, o którą pyta sam Wnioskodawca, lecz mogło się sprowadzać jedynie do doprecyzowania danych faktycznych dotyczących prowadzonej działalności, niezbędnych do ich oceny w kontekście definicji owej działalności. Skarżący szczegółowo opisał swoją działalność, a to, czego organ od niego żądał pod postacią wezwania do doprecyzowania stanu faktycznego stanowiło w istocie żądanie dokonania kwalifikacji prawnej prowadzonej działalności. Zaakceptowanie takiej sytuacji, gdy sam Wnioskodawca ma udzielić odpowiedzi na sformułowane przez siebie pytanie, prowadziłoby do podważenia sensu wydawania interpretacji podatkowej.

Zdaniem Sądu, wezwanie organu interpretacyjnego do uzupełnienia wniosku w powyższym zakresie potwierdza przekroczenie przez organ swoich uprawnień. Organ oprócz charakterystyki działalności i faktów nie mógł wymagać od skarżącego wywiedzenia ostatecznej konkluzji”.

Mając na względzie powyższe - w kontekście pytań nr 5-8 zawartych w przedmiotowym wezwaniu - Spółka pragnie:

a)przypomnieć, iż opis działalności A zawarty został już w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (vide: część G wniosku ORD-IN), przy czym dodać wypada, że w dniu (…) r. zawarta została umowa międzynarodowa pomiędzy (…) a (...) w sprawie przystąpienia Polski do Konwencji o utworzeniu (...) i związane z tym warunki, podpisana w (…) dnia (…) r., której częścią jest Konwencja o utworzeniu (...), sporządzona w (…) dnia (…) r. (…).

W treści ww. konwencji opisane zostały m.in. cele i działania A. Z racji tego, iż ww. umowa oraz Konwencja stanowią akty prawa międzynarodowego, będące źródłem prawa w Polsce, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej obowiązany jest z urzędu posiadać wiedzę co do treści ww. aktów prawnych i okoliczności/kwestii w nich uregulowanych (w tym celów i działań A), jak i uwzględnić je - w razie potrzeby - w procesie wykładni przepisów prawa podatkowego (ściślej: wydając interpretację indywidualną na wniosek Spółki).

Na marginesie warto wspomnieć, że A posiada własną stronę internetową, na której znaleźć można również dodatkowe informacje o jej działalności (link: …).

b)A posiada swoją główną siedzibę w ....(…), natomiast w niektórych państwach członkowskich posiada swoje stałe jednostki organizacyjne: (…)

Zaznaczyć trzeba, iż:

a)w ramach zawieranych i podlegających zawarciu w przyszłości umów z A występują/ mogą występować z ramienia A jej ww. jednostki organizacyjne, co determinowane jest przedmiotem (obszarem) danej umowy zawieranej pomiędzy Spółką a A;

b)A nie posiada w Polsce żadnej stałej jednostki, placówki, dla której Spółka obecnie bądź w przyszłości świadczyłaby usługi.

Dodać wypada, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozstrzygał już w przeszłości wnioski podatników o wydanie interpretacji indywidualnych na gruncie podatku VAT w kontekście A oraz miejsca świadczenia usług, nabywając zapewne w ten sposób stosowne informacje odnośnie A. Wspomnieć można tutaj chociażby o przywołanej we wniosku Spółki interpretacji indywidualnej z dnia (…) 2020 r. (nr …).

Pytanie

Czy miejsce świadczenia (opodatkowania) podatkiem VAT usług wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przypada na terytorium Polski czy poza tym terytorium (poza Polską)?

Państwa stanowisko w sprawie

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, iż dla świadczonych przez niego (przedmiotowych) usług brak jest w przepisach z zakresu podatku VAT regulacji, które w szczególny sposób, odmienny od zasady ogólnej unormowanej w art. 28b tej ustawy, określałyby miejsce ich świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy jego pytanie/przypadek jest w swej istocie tożsame z przypadkiem rozstrzygniętym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia (…) 2020 r. (nr …), która również dotyczyła ustalenia miejsca świadczenia usług wykonywanych przez polskiego podatnika na rzecz A.

Wnioskodawca podziela w pełni zaprezentowane w ww. interpretacji stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której organ ten wskazał, co następuje:

„W przypadku świadczenia usług od określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekty we współpracy z (...). Podczas podpisania umowy pomiędzy firmą Zainteresowanego a A , załączany do umowy kontraktowej jest dokument zwolnienie VAT (VATAND/OR EXCISE DUTY EXEMPTION CERTIFICATE). Dokument informuje, że A jest organizacją międzyrządową, powołaną dla realizacji wspólnego, europejskiego programu badania i wykorzystania przestrzeni kosmicznej.

(...)

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy realizując usługi na rzecz A w ramach opisanych dwóch projektów Zainteresowany powinien je opodatkować na terytorium Polski.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (ust. 2 art. 28b ustawy).

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej. Wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca realizując projekty dla A będzie posiadał świadectwo zwolnienia potwierdzające, że świadczenie usług jest realizowane na rzecz organizacji międzynarodowej posiadającej siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium Państwa członkowskiego innego niż Polska lub na terytorium państwa trzeciego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w przypadku gdy Wnioskodawca będzie świadczył usługi w ramach projektów, na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy będącego podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej bądź poza Unią Europejską (gdy usługi nie będą świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującego się na terytorium Polski) - miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania tych usług - zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - będzie terytorium państwa, w którym podmiot ten ma siedzibę działalności gospodarczej (inny niż Polska kraj członkowski UE, terytorium państwa trzeciego).

Tym samym Wnioskodawca realizując usługi na rzecz A w ramach opisanych dwóch projektów nie powinien ich opodatkować podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, gdyż zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania tych usług będzie terytorium państwa, w którym podmiot ten ma siedzibę działalności gospodarczej (inny niż Polska kraj członkowski UE, terytorium państwa trzeciego)”.

Wnioskodawca - zgadzając się i uwzględniając w pełni powyższe stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - uważa, że miejsce świadczenia opisanych w niniejszym wniosku usług świadczonych na rzecz A przypada poza Polską.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.

Regulacje prawne w zakresie określania miejsca świadczenia usług, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu:

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny i jako podatnik VAT UE. Siedziba Państwa działalności gospodarczej znajduje się na terytorium Polski (...). Prowadzą Państwo działalność gospodarczą zarejestrowaną wyłącznie w Polsce. Zasadniczo realizowane przez Państwa czynności - w zależności od danego kontraktu/umowy - są (mogą być) wykonywane także w innych państwach niż Polska, aczkolwiek nie posiadają Państwo na ich terytorium jakiekolwiek stałej placówki (jednostki), np. oddziału.

Jesteście Państwo .... w swojej branży i nawiązali Państwo współpracę z (...) (… - dalej: A).

W ramach zawartych w przeszłości oraz podlegających zawarciu w przyszłości umów z A świadczą Państwo usługi, których głównymi celami, a zarazem istotą, jest (…).

Ato międzynarodowa organizacja (…) z siedzibą w (…) (.....), utworzona na mocy Konwencji podpisanej w (…) (…) roku. Polska przystąpiła do A w (…) r.

Zgodnie z ww. Konwencją celem A jest (…).

A posiada swoją główną siedzibę w..... (…), natomiast w niektórych państwach członkowskich posiada swoje stałe jednostki organizacyjne.

A nie posiada w Polsce żadnej stałej jednostki, placówki, dla której Państwo obecnie bądź w przyszłości świadczyliby usługi.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy miejsce świadczenia (opodatkowania) podatkiem VAT usług wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przypada na terytorium Polski.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej. Wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajdą zastosowania wyłączenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy.

W niniejszej sprawie realizując świadczenia dla A - jak Państwo podali – przy zlecaniu (zamawianiu) przez A w Spółce ww. usług każdorazowo podpisywana jest pomiędzy Spółką a A stosowna umowa zawierająca szczegółowy opis, w tym zakres zamawianych usług, oraz przedkładane są Spółce przez A inne dokumenty, w szczególności świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/ WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w przypadku gdy świadczą/będziecie Państwo świadczyli usługi w ramach zawartych umów, na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy będącego podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej, gdy jak Państwo wskazali, A nie posiada w Polsce żadnej stałej jednostki, placówki, dla której Państwa Spółka obecnie bądź w przyszłości świadczyłaby usługi – miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania tych usług – zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – jest/będzie terytorium państwa, w którym podmiot ten ma siedzibę działalności gospodarczej (inny niż Polska kraj członkowski UE).

Tym samym Państwo realizując usługi na rzecz A jako podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy posiadającego siedzibę działalności we Francji, w ramach zawartych umów, o których mowa we wniosku, nie powinni ich opodatkować podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, gdyż zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania tych usług jest/będzie terytorium państwa, w którym podmiot ten ma siedzibę działalności gospodarczej (inny niż Polska kraj członkowski UE).

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto wskazuję, że wezwanie, które zostało do Państwa wystosowane było zasadne i  zawierało prośbę o udzielenie informacji niezbędnych do wydania interpretacji indywidualnej w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dla zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.