Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 3 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący uznania, że dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 1-5, powinny być opodatkowane stawką VAT 0%, wpłynął 3 kwietnia 2025 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 11 czerwca 2025 r. (wpływ 11 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką posiadającą rezydencję podatkową w Polsce i zarejestrowaną dla celów VAT w Polsce jako podatnik VAT czynny, a także jako podatnik zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (jako podatnik VAT-UE). Obszar działalności Wnioskodawcy obejmuje sprzęt, usługi i części zamienne wykorzystywane w transporcie i dostawach drogowych. W tym zakresie Wnioskodawca zajmuje się zarówno działalnością produkcyjną jak i dystrybucyjną.

Istotną część działalności Spółki stanowi sprzedaż towarów, które w ramach realizowanych dostaw przemieszczane są z Polski do kontrahentów z innych niż Polska państw członkowskich UE (dalej: „Kontrahenci”), którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany w innym niż Polska kraju członkowskim UE. Towary te są transportowane z terytorium Polski do miejsca wskazanego przez nabywcę, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Spółka traktuje opisane powyżej dostawy jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2024, poz. 361, z późn. zm. (dalej: „ustawa o VAT”) i jako takie wykazuje je w deklaracji podatkowej (pliku JPK_V7M oraz informacji podsumowującej) ze stawką 0%. W tym zakresie Spółka wskazuje, że na potrzeby stosowania stawki 0% VAT gromadzi dowody potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Polski do odbiorcy i te dowody będą się znajdowały się w posiadaniu Spółki przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Spółka każdorazowo gromadzi/będzie gromadzić następujące dokumenty:

1. kopie faktur, zawierające m.in. dane Kontrahenta (tj. jego nazwę i adres siedziby),

2. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru). Równocześnie, Spółka pragnie wskazać, iż mogą wystąpić sytuacje, w których omawiana specyfikacja nie będzie stanowiła odrębnego dokumentu, lecz będzie elementem faktury VAT wystawionej na rzecz Kontrahenta. W każdym przypadku (tzn. czy to w ramach samej faktury czy też w formie załącznika do faktury będącego integralnym elementem samej faktury) specyfikacja będzie zawierać dane niezbędne do ustalenia jakie towary były przedmiotem dostawy.

W tym względzie, co do zasady Spółka jest/będzie w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających rozpoczęcie wysyłki na terenie Polski i dostarczenia tych towarów do innego kraju UE jakkolwiek przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację jest ocena czy posiadana dokumentacja opisana szczegółowo w ramach poniższych wariantów jest/będzie z perspektywy przepisów ustawy o VAT wystarczająca, aby uznać, iż spełniony został warunek określony w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę na potrzeby realizowanych transakcji WDT, może się różnić w zależności od specyfiki dostawy (organizacji transportu) oraz indywidualnych ustaleń z poszczególnymi Kontrahentami. Niemniej jednak obejmuje/będzie ona obejmować następujące warianty dokumentacyjne:

Wariant 1: Spółka jest/będzie w posiadaniu:

   - kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument);

   - korespondencji mailowej z Kontrahentem zawierającej oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. numer faktury czy też numer dokumentu dotyczącego zamówienia - „Purchase Order” bądź innego dokumentu towarzyszącego dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”). W tym przypadku Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw (np. numerami faktur czy też numerami dokumentów dotyczących zamówienia - „Purchase Order” bądź innych dokumentów towarzyszących dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”), a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że towary objęte daną dostawą zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte np. w treści wiadomości e-mail wysłanej z oficjalnej poczty elektronicznej serwera Kontrahenta.

Wariant 2: Spółka jest/będzie w posiadaniu:

   - kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument);

   - potwierdzenia z internetowego systemu śledzenia przesyłek przewoźnika, gdzie można sprawdzić ich kierunek i status, w formie dokumentu PDF bądź w postaci zapisanego zrzutu ekranu, potwierdzającego dostarczenie towaru bądź oświadczenie spedytora o dostarczeniu towaru. Spółka pragnie nadmienić, że w zależności od przewoźnika i okoliczności transakcji w wybranych przypadkach oprócz wskazanych dokumentów Spółka może również wejść w posiadanie jeszcze innych dokumentów potwierdzających podjęcie towaru przez przewoźnika i dostarczenie go do Kontrahenta, przykładowo dokument taki może mieć formę pokwitowania.

Wariant 3: Spółka jest/będzie w posiadaniu:

   - kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument);

   - faktury za transport;

   - potwierdzenia płatności za fakturę transportową.

Wariant 4: Spółka jest/będzie w posiadaniu:

   - kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument);

   - dokumentu CMR dokumentującego dokonaną dostawę, przy czym może się zdarzyć że na takim dokumencie z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar lub też taki podpis jest nieczytelny. W takich przypadkach Spółka może dodatkowo gromadzić potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar.

Wariant 5: Spółka jest/będzie w posiadaniu:

   - kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument);

   - potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar.

Jak wskazano powyżej ww. dowody będą znajdowały się w posiadaniu Spółki przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie Organu wskazali Państwo:

1. Czy w przypadku, gdy dokumentem gromadzonym przez Spółkę jest/będzie:

   - w Wariancie 3 - faktura za transport oraz potwierdzenie płatności za fakturę transportową - to czy faktura oraz potwierdzenie płatności za fakturę są/będą wystawiane w momencie dostarczenia towarów do Kontrahenta?

Z czego wynikają/będą wynikały przyjęte warunki dotyczące momentu wystawiania faktury za transport oraz potwierdzenia płatności za fakturę transportową? Czy wynikają/będą wynikały one z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem? Jaką formę mają/będą miały te ustalenia, czy będzie to np. umowa handlowa, zamówienie bądź korespondencja handlowa dotycząca danej dostawy - odpowiedzieli Państwo:

Spółka wyjaśnia, że faktury za usługi transportowe mogą stanowić faktury zbiorcze i dokumentować wiele transakcji, które zostały wykonane w danym okresie (potencjalnie faktury mogą dokumentować pojedynczą transakcję dotyczącą jednego transportu). Faktury zawierają/będą zawierać dokładną specyfikację poszczególnych transportów, z uwzględnieniem m.in. miejsca i daty odbioru towaru oraz miejsca i daty jego dostarczenia. Spółka zauważa, że faktury z reguły wystawiane są/będą następczo w stosunku do zrealizowanego transportu, a zatem faktury za transport wystawiane są/będą po dostarczeniu towarów do określonego Kontrahenta.

Warunki dotyczące momentu wystawienia faktur za transport oraz płatności za faktury wynikają/będą wynikały z ustaleń dokonanych z daną firmą transportową, która działa/będzie działała jako podmiot trzeci - niezależny zarówno od Spółki jak i od Kontrahentów. W tym zakresie warunki te nie będą uzgadniane z Kontrahentami. Ustalenia dotyczące momentu wystawiania faktur oraz płatności za te faktury dotyczące usług transportowych są/będą przybierały różne formy w zależności od specyfiki współpracy z firmą transportową i mogą być to ustalenia umowne spisane w postaci zawartego porozumienia (umowy), ustalenia w formie korespondencji mailowej bądź ustalenia ustne.

Czy w przypadku, gdy dokumentem gromadzonym przez Spółkę jest/będzie:

   - w Wariancie 5 - potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar - to czy płatność za towar dokonywana jest/będzie po otrzymaniu tego towaru przez Kontrahenta?

Z czego wynikają/będą wynikały przyjęte warunki dotyczące płatności za towar? Czy wynikają/będą wynikały one z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem? Jaką formę mają/będą miały te ustalenia, czy będzie to np. umowa handlowa, zamówienie bądź korespondencja handlowa dotycząca danej dostawy - odpowiedzieli Państwo:

Spółka wyjaśnia, że zapłata za towar dokonywana jest/będzie przez Kontrahenta na podstawie otrzymanej faktury, natomiast faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wystawiane są/będą po wysłaniu towaru do Kontrahenta. Wobec tego płatność za towar generalnie jest/będzie dokonywana po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta w ustalonym terminie.

Jednocześnie Spółka zauważa, że mogą pojawić się transakcje, na poczet których są/będą pobierane częściowe zaliczki od Kontrahentów. W tej sytuacji wspomniane płatności zaliczkowe będą dokonywany przez Kontrahenta przed dokonaniem dostawy towarów na rzecz tego Kontrahenta, niemniej stan faktyczny będąca treścią zapytania odnosi się wyłącznie do płatności końcowej która należna jest po zrealizowaniu dostawy.

Warunki dotyczące płatności za towar wynikają z ustaleń biznesowych dokonywanych między Spółką a Kontrahentami. Spółka zaznacza, że ustalenia te są/będą sformułowane na piśmie, jednakże w tym zakresie mogą przybierać formę różnych dokumentów, najczęściej umowy, przy czym możliwe jest dokonywanie ustaleń w tym zakresie również w korespondencji mailowej. Jednocześnie warunki płatności są/będę również odpowiednio opisane na wystawianych na rzecz Kontrahentów fakturach.

             2. Na podstawie jakich ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem, przyjmują/będą Państwo przyjmowali - opisaną w Wariancie 1 - korespondencję mailową z Kontrahentem, za potwierdzenie, że towary objęte daną dostawą zostały otrzymane przez Kontrahenta/dostarczone do Kontrahenta - odpowiedzieli Państwo:

Spółka wskazuje, że zgodnie z przyjętą praktyką w kontaktach z Kontrahentami, w przypadku, gdy występują/będą występowały trudności związane z pozyskaniem dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów dla danych dostaw, przed terminem do złożenia deklaracji za dany okres, Wnioskodawca występuje/będzie występował z prośbą o potwierdzenie przez Kontrahenta odbioru towarów. W szczególności Spółka zaznacza, że przesyła/będzie przesyłała osobie reprezentującej Kontrahenta wiadomość e-mail ze szczegółami konkretnych dostaw (np. numerami faktur czy też numerami dokumentów dotyczących zamówienia - „Purchase Order” bądź innych dokumentów towarzyszących dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”), a następnie odpowiednia osoba ze strony Kontrahenta odsyła/będzie odsyłała Spółce odpowiedź w formie wiadomości mailowej zawierającą potwierdzenie, że towary objęte określoną dostawą zostały otrzymane przez tego Kontrahenta. Ustalenia dotyczące potwierdzenia otrzymania dostarczanych towarów przez kontrahentów stanowią zatem ustalenia biznesowe dotyczące faktów.

 3. Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Państwa Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy (Pośrednika) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - odpowiedzieli Państwo:

Spółka informuje, że w jej ocenie posiada/będzie posiadała przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały wywiezione z kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Przedmiotem Wniosku jest natomiast potwierdzenie przez Organ czy dokumenty te są wystarczające, a w konsekwencji czy dostawy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariantach od 1-5 przedmiotowego Wniosku powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

 4. Czy składają/będą Państwo składali terminowo informacje podsumowujące, dotyczące sprzedaży towarów, zawierające prawidłowe dane, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.) a w przypadku uchybień, należycie na piśmie wyjaśnili/wyjaśnią Państwo te uchybienia naczelnikowi urzędu skarbowego - odpowiedzieli Państwo:

Spółka składa/będzie składała terminowo deklaracje podatkowe i informacje podsumowujące, dotyczące sprzedaży towarów, a w sytuacji, gdy dojdzie do nieterminowego wykazania transakcji bądź określona transakcja zostanie wykazana z uwzględnieniem nieprawidłowych danych Spółka zgodnie z wymogami prawa odpowiednio koryguje/będzie korygowała pierwotną deklarację/informację. Jednocześnie w sytuacji gdy złożenie wyjaśnień jest wymagane przez przepis prawa lub wynika z wezwania organu podatkowego Spółka składa/będzie składać odpowiednie wyjaśnienia do właściwego organu podatkowego.

Pytania

W związku z powyższym opisem proszą Państwo o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania dotyczące zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych (zaznaczyli Państwo, że wszystkie z poniższych pytań dotyczą zarówno zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzeń przyszłych):

1. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Wariancie 1 powyżej, powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

2. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 2 powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

3. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 3 powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

4. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 4 powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

5. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 5 powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 1 powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.

2. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 2 powyżej powinny również, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.

3. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 3 powyżej powinny również, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.

4. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 4 powyżej powinny również, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.

5. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 5 powyżej powinny również, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Uwagi ogólne

1.1. Pakiet Quick fixes

W celu usprawnienia funkcjonowania wspólnego systemu VAT w zakresie transakcji transgranicznych, Unia Europejska (dalej jako: „UE”) opracowała pakiet zmian nazywanych zbiorczo „Quick Fixes”, na które składają się obecnie następujące akty prawne:

   - Dyrektywa VAT 2006/112/WE (dalej Dyrektywa) zmieniona Dyrektywą Rady (UE) 2018/1910 z 4 grudnia 2018 r. w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi (Dz. Urz. L Nr 311 z 7.12.2018 - której termin implementacji to 1 stycznia 2020 r., jednakże w Polsce nastąpiło to dopiero z dniem 1 lipca 2020 r.;

   - Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Rozporządzenie”), zmienione rozporządzeniem 2018/1912 poprzez wprowadzenie art. 45a, który ustanawia katalog dokumentów, które mogą stanowić podstawę wzruszalnego domniemania, że towary (będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej) zostały wysłane lub przetransportowane z Polski do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, co związane jest z prawem do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT - Rozporządzenie zostało w całości zaimplementowane i jest bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym od 1 stycznia 2020 r. Wprowadza ono m.in. domniemanie, że WDT zostało dokonane w wypadku, gdy podatnik posiadać będzie wskazane w nim expressis verbis dokumenty.

Zgodnie z treścią art. 45a Rozporządzenia:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Zgodnie natomiast z treścią art. 45a ust. 3 tego Rozporządzenia:

Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b) następujące dokumenty:

        i. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

       ii. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

      iii. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, od 1 stycznia 2020 r., gromadząc dowody potwierdzające dokonanie WDT i uprawniające do zastosowania stawki 0% VAT, jest ona uprawniona do bezpośredniego zastosowania opisanych wyżej regulacji rozporządzenia 282/2011. Przy czym zgodnie z art. 45a ust. 1 rozporządzenia 282/2011, Spółka powinna posiadać co najmniej dwa dowody wymienione w ust. 3 lit. a lub jeden dowód wymieniony w ust. 3 lit. a oraz jeden dowód w ust. 3 lit. b.

Niemniej, brak posiadania dokumentacji, o której mowa w Rozporządzeniu, nie powoduje automatycznie, że podatnik nie jest uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT. Spełnione bowiem mogą być stosowne warunki dokumentacyjne zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT.

Zatem, w ocenie Spółki, sposoby udokumentowania dostarczenia towarów w ramach WDT opisane w Wariantach 1-4 (w celu opodatkowania tych dostaw stawką 0% VAT), nie stoją więc w sprzeczności z Rozporządzeniem. Zawarte bowiem w Rozporządzeniu regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają jedynie domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między państwami członkowskimi, co wiąże się z prawem do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT. Wspomniane domniemanie nie wyłącza jednak możliwości zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT na podstawie dokumentów gromadzonych przez Spółkę, które są zgodne z ustawą o VAT.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w m.in.:

   - objaśnieniach podatkowych z 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, gdzie wskazano, że: „Niespełnienie przez podatnika warunków domniemania wprowadzonych w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 nie oznacza jednocześnie, że zostanie on pozbawiony możliwości zastosowania stawki 0% z tytułu dokonanej WDT. W takiej sytuacji podatnik, będzie musiał udowodnić zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 42 ust. 3-5 i 11), że warunek zastosowania stawki 0% polegający na tym, aby towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim, został przez niego spełniony. Innymi słowy, jeżeli podatnik nie spełni warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a) lub b) Rozporządzenia 282/2011 i domniemanie nie znajdzie zastosowania, sytuacja podatnika pozostaje taka sama jak przed wejściem w życie art. 45a Rozporządzenia 282/2011”;

   - uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej wdrażającej postanowienia Dyrektywy „Quick Fixes” (ustawa z 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2020 r. poz. 1106): „Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązek udowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama, jak obecnie”;

   - treści wyjaśnień do tzw. pakietu „Quick Fixes”, które zostały opublikowane przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. opodatkowania i Unii Celnej (DG TAXUD) (dostęp 28.03.2024 r.: https://taxation-customs.ec.europa.eu/commission-guidelines_pl): „Państwa członkowskie mają obowiązek stosowania art. 45a rozporządzenia wykonawczego. Oznacza to, że jeżeli warunki określone w tym przepisie są spełnione, dostawca będzie mógł skorzystać z odpowiedniego domniemania. Państwa członkowskie mają również możliwość określenia w swoich krajowych przepisach w dziedzinie VAT innych domniemań dotyczących dowodu transportu, które mogą pozostawiać więcej swobody niż domniemanie przewidziane w art. 45a RW. W takim przypadku dostawca mógłby skorzystać z domniemań określonych w art. 45a RW lub domniemań w krajowych przepisach dotyczących VAT, o ile spełnione są odpowiednie warunki. W tym względzie istniejące krajowe przepisy dotyczące VAT, w których określono warunki dotyczące dowodu transportu dające więcej swobody niż warunki przewidziane w art. 45a RW, mogą być nadal stosowane”;

   - w wydanych dotychczas interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB 3-3.4012.50.2020.1.PJ, w której organ stwierdził m.in.: „(…) Jednocześnie niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. (…)”

1.2. Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla WDT

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: „(...)

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”. Mając na uwadze powyższe, dostawy wewnątrzwspólnotowe powinny być więc co do zasady opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową.

Jak zostało podniesione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zarówno warunek wskazany w pkt 1 zacytowanego powyżej przepisu, jak i warunek wskazany w pkt 3, zostaną w ocenie Spółki spełnione. Spółka dokonuje/będzie dokonywać bowiem dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także jest ona zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw jest warunek posiadania przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

1.3. Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego w świetle ustawy o VAT

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

   - dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);

   - specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;

          - jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

   - korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

   - dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

   - dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

   - dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż konstrukcja przytoczonego powyżej przepisu wskazuje, że wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Powyższe podejście zostało również potwierdzone w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS):

   - w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.874.2021.2.KT, w której DKIS wskazał, że: „Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 VATU, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 VATU. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § - ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”;

   - w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.31.2019.2.WH DKIS, w której DKIS wskazał, że: „Zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie jest wymagane łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi wprost w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

2. Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać kopie faktur oraz specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (zawarte w fakturze lub stanowiące osobny dokument, tzn. załącznik do faktury). Spółka gromadzi/będzie gromadzić również listy przewozowe, potwierdzające wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Niemniej mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka nie posiada/nie będzie posiadała podstawowych dokumentów. W takich przypadkach Spółka jednak posiada/będzie posiadała dodatkową dokumentację, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, która w jej ocenie jednoznacznie potwierdza dokonanie dostawy towarów - dokumentacja ta opisana została szczegółowo w ramach Wariantów 1-5.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody mieszczące się w dyspozycji w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego, zdaniem Spółki, brak dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, łącznie i jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

a) Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie 1

W Wariancie 1 Spółka dysponuje/będzie dysponowała kopią faktury VAT ze specyfikacją sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) oraz korespondencją mailową z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. numer faktury czy też numer dokumentu dotyczącego zamówienia „Purchase Order” bądź innego dokumentu towarzyszącego dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”). W tym przypadku Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw (np. numerami faktur czy też numerami dokumentów dotyczących zamówienia - „Purchase Order” bądź innych dokumentów towarzyszących dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”), a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail wysłanej z oficjalnej poczty elektronicznej serwera Kontrahenta.

Spółka wskazuje, że korespondencja mailowa z Kontrahentem stanowi/będzie stanowić dowód, o którym mowa wprost w art. 42 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT. Z korespondencji wynika/będzie wynikało jednoznacznie, iż doszło do realizacji między stronami WDT. W oświadczeniu zawartym w treści wiadomości e-mail, pracownik Kontrahenta (korzystając z oficjalnego konta poczty elektronicznej serwera Kontrahenta) w sposób jednoznaczny wskazuje/będzie wskazywać, iż towary objęte zestawieniem zamówień (przy czym w takim przypadku Spółka będzie w stanie w jednoznaczny sposób przyporządkować numer zamówienia do konkretnej faktury) bądź faktur za dany okres zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Kontrahent je otrzymał. W wiadomości e-mail znajdują się/będą się znajdować bowiem informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy np. numer faktury czy też numer dokumentu dotyczącego zamówienia „Purchase Order” bądź innego dokumentu towarzyszącego dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”. Tym samym korzystając z niniejszego rozwiązania Kontrahent jednoznacznie potwierdza/będzie potwierdzał, że konkretne, identyfikowalne towary zostały do niego dostarczone.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo w:

   - interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 13 grudnia 2024 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.573.2024.1.GK, gdzie organ stwierdził: „Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów (…) w postaci: Wariant IV - (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta. (…) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy (…).”;

   - interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 20 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.115. 2017.1.PK, gdzie organ odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wnosił, że „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw, którego zgodność z rzeczywistością została potwierdzona przez Kontrahenta poprzez informację w wiadomości e-mail, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.”;

   - interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 29 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298. 2017.1.IG, w której organ stwierdził: „Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (...) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail.”

b)Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie 2

W Wariancie 2 oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) Spółka posiada/będzie posiadać w swojej dokumentacji również potwierdzenie z internetowego systemu śledzenia przesyłek przewoźnika, gdzie można sprawdzić ich kierunek i status, w formie dokumentu PDF bądź w postaci zapisanego zrzutu ekranu, potwierdzające dostarczenie towaru bądź oświadczenie spedytora o dostarczeniu towaru. Oprócz wskazanych dokumentów Spółka może również wejść w posiadanie jeszcze innych dokumentów potwierdzających podjęcie towaru przez przewoźnika i dostarczenie go do odbiorcy, przykładowo dokument taki może mieć formę pokwitowania.

W ocenie Spółki informacja o doręczeniu danej przesyłki przez przewoźnika zawarta w wewnętrznym systemie przewoźnika (do której Spółka ma dostęp) stanowi pewnego rodzaju oświadczenie mające postać elektroniczną i stanowiącą zautomatyzowanie informacji zamieszczonej w systemie przewoźnika, które jednoznacznie potwierdza, że przedmiotowe towary zostały dostarczone do nabywcy (Kontrahenta) oraz w ocenie Spółki, spełnia tym samym przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Ponadto w ocenie Spółki oświadczenie spedytora o dostarczeniu towaru również jest dokumentem spełniającym przesłanki, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, bowiem w sposób jednoznaczny potwierdza datę, miejsce dostarczenia towarów, a także posiada referencję do faktury za przedmiotowy transport.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe dokumenty tj. informacja z internetowego systemu przewoźnika, gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki oraz jej status, w tym datę doręczenia, bądź oświadczenie spedytora o dostarczeniu towaru, a także inne dokumenty potwierdzające podjęcie towaru przez przewoźnika i dostarczenie go do odbiorcy, np. w formie pokwitowania potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo w:

   - interpretacji indywidualnej DKIS z 24 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK, w której zostało wskazane, że: „Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach A-H) w postaci:

(…)

E. kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia; stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).”;

   - interpretacji indywidualnej DKIS z 26 listopada 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.403.2020.1.JK, w której organ wskazał: „W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Wariancie III i w Wariancie IV, są/powinny być, w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką podatku VAT. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.”

Autor wniosku w wariancie IV wskazał, że Spółka dysponuje/będzie dysponować kopią faktury zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz dokumentem/dokumentami potwierdzającymi doręczenie towaru udostępnianym przez daną firmę kurierską, zgodnie z poniżej opisanymi możliwymi scenariuszami:

  (i) elektronicznym dokumentem w formacie pliku XML potwierdzającym nadanie przesyłki o indywidualnym numerze (plik będzie przechowywany w formie elektronicznej w systemie informatycznym używanym przez Spółkę) oraz (ii) oświadczeniem firmy kurierskiej o dostarczeniu towaru do odbiorcy (ze wskazaniem daty doręczenia); albo

  (i) elektronicznym dokumentem w formacie pliku XML potwierdzającym nadanie przesyłki o indywidualnym numerze (plik będzie przechowywany w formie elektronicznej w systemie informatycznym używanym przez Spółkę) oraz (ii) oświadczeniem firmy kurierskiej o pozostawieniu towaru do dyspozycji odbiorcy, oraz (iii) wydrukiem śledzenia przesyłki o danym indywidualnym numerze z portalu internetowego firmy kurierskiej wraz z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w danym dniu; albo

  (i) informacją o indywidualnym numerze identyfikacyjnym przesyłki wraz z adresem internetowym, pod którym możliwe jest śledzenie przesyłki (informacja ta jest przechowywania w systemie informatycznym używanym przez Spółkę), oraz (ii) wydrukiem śledzenia przesyłki o danym indywidualnym numerze z portalu internetowego firmy kurierskiej wraz z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w danym dniu.”;

   - interpretacji indywidualnej DKIS z 13 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP, w której organ zgodził się ze stanowiskiem autora wniosku o interpretację, zgodnie z którym „Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie stanu faktycznego (Przypadek 1) oraz zdarzenia przyszłego (Przypadek 2) złożonego wniosku dokumenty potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do Nabywcy. Są to dokumenty zapewniające spełnienie przez Wnioskodawcę warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju). Tym samym, na ich podstawie Spółka może wykazywać przedmiotowe dostawy (WDT) w deklaracji za dany okres rozliczeniowy jako opodatkowane stawką 0% VAT(…).”

W przypadku 1 autor wniosku wskazał, że w sytuacji braku oryginału dokumentu CMR potwierdzeniem dostarczenia towaru do Nabywcy jest komplet następujących dokumentów:

1) kopia faktury VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (ponadto szczegółowe informacje na temat specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku znajdują się na nocie dostawy),

2) co najmniej 1 z poniższych dokumentów: (…) d. informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status (potwierdzająca status przesyłki: doręczona), (…);

   - interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. IPPP3/443-1024/10-2/KC, w której organ wskazał, że „W przypadku, gdy u Wnioskodawcy brak jest dokumentu przewozowego, podpisanego przez nabywcę lub wskazanego przez niego odbiorcę towarów, wskazane przez niego dokumenty dodatkowe, tj. dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczone towary (potwierdzenia płatności, wyciągi bankowe), specyfikacje płatności za zapłacone dostawy, korespondencja handlowa dotycząca WDT, wydruk informacji podawanych przez przewoźnika na stronie internetowej, w opcji śledzenia przesyłki potwierdzających, że dana przesyłka została doręczona nabywcy bądź wskazanemu przez nabywcę odbiorcy, dowód potwierdzający przyjęcie do nabywcy towarów w innym kraju Unii Europejskiej, uprawniają go do zastosowania stawki podatku 0% dla przedmiotowej dostawy.”;

   - interpretacji indywidualnej DKIS z 28 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.493.2019.3.MAZ, w której organ wskazał, że: „Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości uznania oświadczenia spedytora (przewoźnika) za dokument potwierdzający dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, co upoważnia Spółkę do zastosowania stawki opodatkowania 0%, po spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ustawy. Odnosząc powyższe rozważania do materii sprawy należy zauważyć, że Wnioskodawca zleca wywóz towarów z terytorium kraju firmom spedycyjnym. W konsekwencji tego dokumentami potwierdzającymi wywóz z terytorium kraju towarów, będących przedmiotem WDT, są dokumenty przewozowe otrzymane od spedytora (przewoźnika). Stanowi o tym art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy. W przypadku Spółki takim dokumentem potwierdzającym wywóz towarów i ich dostarczenie do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, będzie zbiorcze oświadczenie spedytora, zawierające nr przesyłki, nr faktury WDT, ilość i typ opakowań, wagę i objętość, miejsce i datę załadunku, miejsce i datę wyładunku. Ponadto Spółka będzie posiadała wykaz dostarczonych do odbiorcy przesyłek, przekazywany przez system informatyczny spedytora, zawierający numery dokumentów nadawcy, których dotyczyła przesyłka. Powyższe oznacza, że zbiorcze oświadczenie spedytora (przewoźnika) może być uznane za dokument potwierdzający dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy. Zatem spełniając pozostałe warunki wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla dokonywanej transakcji WDT.”

c)Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie 3

W Wariancie 3 Spółka będzie w posiadaniu zarówno kopii faktury VAT dokumentującej sprzedaż towarów oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument), jak i faktury VAT wystawionej za usługę transportową oraz potwierdzenia płatności za usługę transportową. Zdaniem Spółki, opisane w stanie faktycznym dokumenty, które Spółka zamierza gromadzić jako dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywców UE do miejsca znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego UE, mieszczą się w katalogu dokumentów wymienionych w ww. przepisach Rozporządzenia, w szczególności:

1. potwierdzenie płatności za usługę transportową w formie potwierdzenia przelewu bankowego, sporządzonego zgodnie z art. 7 ustawy prawo bankowe, uznać należy za „dokument bankowy potwierdzający zapłatę za wysyłkę lub transport towarów”, o którym mowa w art. 45a ust. 3 lit. b Rozporządzenia;

2. fakturę za usługi transportowe Przewoźnika, uznać należy za „fakturę od przewoźnika towarów” art. 45a ust. 3 lit. a. W konsekwencji Spółka będzie dysponować jednym dowodem wymienionym w ust. 3 lit. a (faktura od przewoźnika towarów) oraz jednym dowodem wymienionym w ust. 3 lit. b (potwierdzenie przelewu bankowego), które zostaną wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy. Zdaniem Spółki akceptacja w sposób opisany powyżej stanowi formę potwierdzenia odbioru towarów w innym państwie członkowskim. Spółka stoi na stanowisku, że dowód ten potwierdza również jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, zatem spełnia przesłanki wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych:

   - z 26 czerwca 2024 r., sygn. 0114-KDIP1 -2.4012.168.2024.2.RM, w której DKIS wskazał: „Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy uznać, że komplety dokumentów zgromadzone przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów (zestawy 1-4), tj. dowody w postaci:

(...)

       4. faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierającej w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, faktury od Przewoźnika z załącznikami Excel z podziałem zafakturowanych dostaw zawierającymi m.in. numer dostawy, kraj docelowy i szereg innych danych finansowo-wysyłkowych oraz płatności za fakturę dotyczącą transportu towarów (na podstawie danych z tej faktury wraz z załącznikami można przyporządkować konkretne dostawy z faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów) - stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.”;

    - 22 sierpnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.303.2024.1 .GK, w której DKIS wskazał, że: „Jak wynika z opisu sprawy, Spółka w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej posiada/będzie posiadała dokumenty opisane w Wariantach 1-4, w postaci:

Wariant 1: faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia płatności za usługę transportową. Spółka również w Wariancie 1 posiada/będzie posiadała fakturę za usługi transportowe Przewoźnika, w tym wystawioną w trybie samofakturowania przez Spółkę i przesłaną drogą elektroniczną przewoźnikowi i zaakceptowaną w drodze akceptacji aktywnej i milczącej. (…)

Należy uznać, że gromadzone przez Spółkę dokumenty wymienione w Wariancie 1-4 stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Spółkę we wniosku w Wariantach 1-4, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).”

d)Analiza przypadku przedstawionego w Wariantach 4-5

Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) Spółka posiada/będzie posiadać w swojej dokumentacji (i) dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar lub też taki podpis jest nieczytelny. W takich przypadkach dodatkowo możliwe jest gromadzenie potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar (Wariant 4).

Alternatywnie w przypadku braku dokumentu przewozowego Spółka jest w posiadaniu/będzie posiadać kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) łącznie z (i) potwierdzeniem otrzymania zapłaty od Kontrahenta (Wariant 5).

Zdaniem Spółki wskazana powyżej dokumentacja (przedstawiona odpowiednio w Wariancie 4-5) jest wystarczająca do uznania jej za dokumentację jednoznacznie potwierdzającą, że przedmiotowe towary zostały dostarczone do nabywcy (Kontrahenta). W każdym bowiem z Wariantów 4-5 Spółka posiada/posiadać będzie unikalny zestaw dokumentów umożliwiający identyfikację danej transakcji, w szczególności w kontekście odbiorcy (Kontrahenta) i miejsca dostawy w ramach UE, jak i rodzaju towarów (poprzez referencję do faktury sprzedażowej).

Spółka pragnie wskazać, iż pomimo braku podpisu osoby odbierającej towar na dokumencie przewozowym lub braku dokumentu przewozowego to właśnie te dodatkowo zgromadzone dokumenty (odpowiednio Wariant 4-5) w sposób satysfakcjonujący z perspektywy przepisów ustawy o VAT potwierdzają fakt dostarczenia towarów do Kontrahenta w ramach UE. Okoliczności bowiem, w których Kontrahent dokonuje płatności za dane towary lub potwierdza odbiór tych towarów podpisem złożonym na fakturze stanowi w ocenie Spółki obiektywną przesłankę w sposób oczywisty i bezsprzeczny potwierdzającą dostarczenie towarów do tego Kontrahenta na terytorium UE.

W ocenie Spółki zatem zarówno:

   - niepodpisany przez Kontrahenta dokument CMR uzupełniony w praktyce potwierdzeniem zapłaty za dane towary (Wariant 4), jak i

   - samo potwierdzenie otrzymania zapłaty za towary (Wariant 5),

     stanowią dokumentację, która - łącznie z kopią faktury oraz specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku - potwierdza jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym w ocenie Spółki, dokumentacja wskazana w każdym z przytoczonych powyżej Wariantów 4-5 spełnia przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

     Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych przez m.in.:

   - DKIS a dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznych wariantach jak opisane Warianty 4-6 w niniejszym wniosku dokumenty tj.

   - Wariant 4 obejmujący - „(…) kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar. Dokument przewozowy zawierać będzie szereg informacji umożliwiających określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce przeznaczenia tj. miejsce dostarczenia towarów, dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające określenie towarów będących przedmiotem transportu m.in. oznaczenie towarów przyjęte przez przewoźnika czy datę wystawienia dokumentu. Powyższe dane zawarte na dokumencie wystawionym przez przewoźnika umożliwiać będą jednoznaczną identyfikację towarów będących przedmiotem transportu, jak również miejsce ich dostawy. Przy czym Spółka będzie również w posiadaniu potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar, takie samo, jak opisane szczegółowo w Wariancie G; (…).”;

   - Wariant 5 obejmujący - „(…) kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar. Przy czym jak Państwo wskazali, terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem współpracy, a płatność za towar dokonywana jest zasadniczo po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem. Ustalenia te mogę mieć formę m.in. umowy handlowej, zamówienia bądź korespondencji handlowej dotyczącej danej dostawy. Dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta. Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą w oparciu o dane takie jak m.in. numer referencyjny zawarty na potwierdzeniu płatności, kwotę płatności, datę płatności lub - o ile jest to koniecznie - dodatkową korespondencję handlową, w której Kontrahent wskazuje zakres dostaw objętych poszczególnymi płatnościami; (…)”,

„(…) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (…),

   - DKIS z dnia 3 czerwca 2019 r., (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.187.2019.1.WH), w której organ zajął następujące stanowisko: „Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał zestaw dokumentów, na który składają się dokumenty wymienione w opisie Przypadku I, tj. faktura VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, dokument przewozowy, na którym brak jest potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę oraz co najmniej jeden z następujących dokumentów: elektroniczne (e-mailowe) potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium innego kraju UE, potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie). Natomiast w Przypadku II Wnioskodawca będzie posiadał zestaw dokumentów, na który składają się: faktura VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz co najmniej jeden z poniższych dokumentów: elektroniczne (e-mailowe) potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium innego kraju UE, potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie). Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, iż skoro zestaw dokumentów, na który składają się dokumenty wymienione w opisie Przypadku I oraz Przypadku II potwierdza jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE Wnioskodawca na podstawie tych dokumentów może do transakcji stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stosować stawkę podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy.”;

   - DKIS z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP, w której potwierdzona została możliwość zastosowania stawki 0% w przypadku posiadania kopii faktury VAT oraz m.in. potwierdzonej przez odbiorcę towaru faktury (skan lub oryginał) lub potwierdzenia zapłaty za dostarczony towar;

   - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 stycznia 2016 r., sygn. IBPP2/4512-890/15/KO, w której organ zajął następujące stanowisko: „Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę zawierającą ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz jeden z wymienionych dokumentów tj.: wydruk lub informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status (potwierdzająca status przesyłki: doręczona), potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie, skan, kserokopię, faks potwierdzonego CMR (dokument przekazany również drogą elektroniczną) lub korespondencję mailową z nabywcą, potwierdzającą dotarcie towaru do nabywcy, przy czym dokumenty te łącznie będą uprawdopodobniać przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, wówczas Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.”

Ponadto Spółka pragnie wskazać, że powyższe stanowiska przedstawione dla Wariantów 1, 2, 4, 5 znajdują również potwierdzenia w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 października 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.463.2024.1.GK.

3. Uwagi końcowe

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią dokumenty wskazane w Wariantach 1-5 w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz otrzymane przez Kontrahentów na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym w ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanych Wariantach 1-5 spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT w oparciu o przedmiotową dokumentację.

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach 1-5 w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

1) Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

4) Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

 1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

 4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

W myśl art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Państwa Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w Polsce jako podatnik VAT czynny, a także jako podatnik zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (jako podatnik VAT-UE).

Istotną część działalności Spółki stanowi sprzedaż towarów, które w ramach realizowanych dostaw przemieszczane są z Polski do kontrahentów z innych niż Polska państw członkowskich UE, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany w innym niż Polska kraju członkowskim UE. Towary te są transportowane z terytorium Polski do miejsca wskazanego przez nabywcę, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Spółka traktuje opisane powyżej dostawy jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i jako takie wykazuje je w deklaracji podatkowej (pliku JPK_V7M oraz informacji podsumowującej) ze stawką 0%. Wskazali Państwo, że na potrzeby stosowania stawki 0% VAT Spółka gromadzi dowody potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Polski do odbiorcy i te dowody będą się znajdowały się w posiadaniu Spółki przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Spółka każdorazowo gromadzi/będzie gromadzić następujące dokumenty:

1. kopie faktur, zawierające m.in. dane Kontrahenta (tj. jego nazwę i adres siedziby),

2. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru).

Wyjaśnili Państwo również, że mogą wystąpić sytuacje, w których omawiana specyfikacja nie będzie stanowiła odrębnego dokumentu, lecz będzie elementem faktury VAT wystawionej na rzecz Kontrahenta. W każdym przypadku (tzn. czy to w ramach samej faktury czy też w formie załącznika do faktury będącego integralnym elementem samej faktury) specyfikacja będzie zawierać dane niezbędne do ustalenia jakie towary były przedmiotem dostawy.

Podali Państwo również, że Spółka jest/będzie w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających rozpoczęcie wysyłki na terenie Polski i dostarczenia tych towarów do innego kraju UE.

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę na potrzeby realizowanych transakcji WDT, może się różnić w zależności od specyfiki dostawy (organizacji transportu) oraz indywidualnych ustaleń z poszczególnymi Kontrahentami.

Zgodnie z Państwa wskazaniem - ww. dowody będą znajdowały się w posiadaniu Spółki przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Ponadto, wyjaśnili Państwo w uzupełnieniu opisu sprawy, że faktury za usługi transportowe mogą stanowić faktury zbiorcze i dokumentować wiele transakcji, które zostały wykonane w danym okresie (potencjalnie faktury mogą dokumentować pojedynczą transakcję dotyczącą jednego transportu). Faktury zawierają/będą zawierać dokładną specyfikację poszczególnych transportów, z uwzględnieniem m.in. miejsca i daty odbioru towaru oraz miejsca i daty jego dostarczenia. Zgodnie z Państwa wskazaniem, faktury z reguły wystawiane są/będą następczo w stosunku do zrealizowanego transportu, a zatem faktury za transport wystawiane są/będą po dostarczeniu towarów do określonego Kontrahenta.

Warunki wystawienia faktur za transport oraz płatności za faktury wynikają/będą wynikały z ustaleń dokonanych z daną firmą transportową, która działa/będzie działała jako podmiot trzeci - niezależny zarówno od Spółki jak i od Kontrahentów. W tym zakresie warunki te nie będą uzgadniane z Kontrahentami. Ustalenia dotyczące momentu wystawiania faktur oraz płatności za te faktury dotyczące usług transportowych są/będą przybierały różne formy w zależności od specyfiki współpracy z firmą transportową i mogą być to ustalenia umowne spisane w postaci zawartego porozumienia (umowy), ustalenia w formie korespondencji mailowej bądź ustalenia ustne.

Ponadto, podali Państwo, że zapłata za towar dokonywana jest/będzie przez Kontrahenta na podstawie otrzymanej faktury, natomiast faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wystawiane są/będą po wysłaniu towaru do Kontrahenta. Wobec tego płatność za towar jest/będzie dokonywana po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta w ustalonym terminie.

Jednocześnie wyjaśnili Państwo, że mogą pojawić się transakcje, na poczet których są/będą pobierane częściowe zaliczki od Kontrahentów, jednak płatności zaliczkowe będą dokonywany przez Kontrahenta przed dokonaniem dostawy towarów na rzecz tego Kontrahenta. Przy czym doprecyzowali Państwo, że wątpliwości w tym zakresie odnoszą się wyłącznie do płatności końcowej która należna jest po zrealizowaniu dostawy.

Warunki dotyczące płatności za towar wynikają z ustaleń biznesowych dokonywanych między Spółką a Kontrahentami i są/będą sformułowane na piśmie, jednakże mogą mieć formę różnych dokumentów, najczęściej umowy, przy czym możliwe jest dokonywanie ustaleń w tym zakresie również w korespondencji mailowej. Jednocześnie warunki płatności są/będę również odpowiednio opisane na wystawianych na rzecz Kontrahentów fakturach.

Wskazali Państwo, że zgodnie z przyjętą praktyką w kontaktach z Kontrahentami, w przypadku, gdy występują/będą występowały trudności związane z pozyskaniem dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów dla danych dostaw, przed terminem do złożenia deklaracji za dany okres, to występują/będą Państwo występowali z prośbą o potwierdzenie przez Kontrahenta odbioru towarów. W szczególności Państwa Spółka przesyła/będzie przesyłała osobie reprezentującej Kontrahenta wiadomość e-mail ze szczegółami konkretnych dostaw (np. numerami faktur czy też numerami dokumentów dotyczących zamówienia - „Purchase Order” bądź innych dokumentów towarzyszących dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note"), a następnie odpowiednia osoba ze strony Kontrahenta odsyła/będzie odsyłała Spółce odpowiedź w formie wiadomości mailowej zawierającą potwierdzenie, że towary objęte określoną dostawą zostały otrzymane przez tego Kontrahenta. Ustalenia dotyczące potwierdzenia otrzymania dostarczanych towarów przez kontrahentów stanowią - jak sami Państwo wskazali - ustalenia biznesowe dotyczące faktów.

Z analizy opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz ich uzupełnienia wynika więc, że Państwa Spółka posiada/będzie posiadała przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały wywiezione z kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Spółka składa/będzie składała terminowo deklaracje podatkowe i informacje podsumowujące, dotyczące sprzedaży towarów, a w sytuacji, gdy dojdzie do nieterminowego wykazania transakcji bądź określona transakcja zostanie wykazana z uwzględnieniem nieprawidłowych danych Spółka zgodnie z wymogami prawa odpowiednio koryguje/będzie korygowała pierwotną deklarację/informację. Jednocześnie w sytuacji gdy złożenie wyjaśnień jest wymagane przez przepis prawa lub wynika z wezwania organu podatkowego Spółka składa/będzie składać odpowiednie wyjaśnienia do właściwego organu podatkowego.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy realizowane wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów mogą być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie dokumentów opisanych w Wariantach 1-5.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że od 1 stycznia 2020 r., w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów znajdują zastosowanie przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

 1) Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

 a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

 b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

      (i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

     (ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2) Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3) Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

 a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

 b) następujące dokumenty:

      (i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

     (ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

     (iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Przy czym, niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka VAT 0% nie ma zastosowania. W takiej sytuacji dostawca musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Według art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

 2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

 3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

  1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

  2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

 1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

 2. (uchylony),

 3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

 4. (uchylony),

   - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

 2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

 3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

 4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Powołany art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Również w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10 podkreślono, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Należy również wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki VAT 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. Nie ma zatem podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację. Potwierdza to m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, w którym Sąd wskazał, że: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów dokonywanymi na rzecz Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody opisane w Wariantach 1-5, w postaci:

1. kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) oraz korespondencji mailowej z Kontrahentem zawierającej oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. numer faktury czy też numer dokumentu dotyczącego zamówienia - „Purchase Order” bądź innego dokumentu towarzyszącego dostawie np. „Packing List” lub „Delivery Note”);

2. kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) oraz potwierdzenia z internetowego systemu śledzenia przesyłek przewoźnika, gdzie można sprawdzić ich kierunek i status, w formie dokumentu PDF bądź w postaci zapisanego zrzutu ekranu, potwierdzającego dostarczenie towaru bądź oświadczenie spedytora o dostarczeniu towaru;

3. kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument); faktury za transport oraz potwierdzenia płatności za fakturę transportową;

4. kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) oraz dokumentu CMR dokumentującego dokonaną dostawę, przy czym może się zdarzyć że na takim dokumencie z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar lub też taki podpis jest nieczytelny. W takich przypadkach Spółka może dodatkowo gromadzić potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar;

5. kopii faktury VAT dokumentującej dostawę towarów wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) oraz potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar;

   - stanowią/będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie 1-5 (pytania 1-5), powinny być opodatkowane stawką VAT 0% w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach stanu/zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność wywozu towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Natomiast odnośnie przywołanych przez Państwa wyroków sądów należy zauważyć, że wyroki sądów to rozstrzygnięcia w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.