Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.494.2025.2.KAK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.494.2025.2.KAK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·braku prawa do odliczenia podatku VAT wskazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją Projektu pn. „...”, oddanych na podstawie umowy użyczenia, w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o.o. tj. w zakresie:

(...)

oraz

·braku prawa do odliczenia podatku VAT wskazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją Projektu pn. „...” w zakresie:

(...)

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto (...) na prawach powiatu jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1465 t.j. z późn. zm.) oraz w związku z art. 91 i art. 92 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 107 t.j.) Miasto (...), jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, posiada osobowość prawną i samodzielność, realizuje zadania określone w ustawie o samorządzie gminnym oraz wykonuje, określone ustawami, zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie jej przypisanym. Zakres jej działania to wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują min. sprawy z zakresu zieleni gminnej i zadrzewień, lokalnego transportu zbiorowego, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Ponadto Miasto wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, do których należy między innymi transport zbiorowy i drogi publiczne.

W celu wykonywania zadań własnych Miasto może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Jednostki organizacyjne Miasta tworzy, przekształca, likwiduje oraz wyposaża w majątek Rada Miejska. Statut jednostki organizacyjnej określa m.in. zakres jej działania oraz zakres uprawnień dotyczący rozporządzania powierzonym majątkiem.

Z dniem 1 stycznia 2017 roku Miasto (...) dokonało centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług i od tego dnia prowadzi wspólnie rozliczenia podatku VAT wraz ze wszystkimi swymi jednostkami budżetowymi. Wszystkie wydatki ponoszone przez Gminę Miasto (...) i jej jednostki budżetowe są dokumentowane fakturami wystawionymi na Miasto (...) ze wskazaniem właściwej jednostki organizacyjnej, jako odbiorcy danej usługi/towaru.

Miasto (...) planuje realizację projektu pn. „...” w ramach programu Fundusze Europejskie dla Polski (...) 2021-2027. W dniu … Miasto podpisało umowę nr (...) o dofinansowanie ww. projektu oraz aneks do umowy z dnia …. Zawarta umowa wraz z aneksem określa szczegółowe zasady, tryb i warunki, na jakich będzie udzielane dofinansowanie Projektu oraz inne prawa i obowiązki Stron związane z realizacją Projektu.

(...) Ponadto powstanie farma fotowoltaiczna z magazynem energii, która będzie wykorzystywana do ładowania zakupionych autobusów z napędem elektrycznym.

(...)

Efektem realizacji projektu będzie rozwój zrównoważonej mobilności miejskiej w Miejskim Obszarze Funkcjonalnym (...) oraz większe wykorzystanie publicznego transportu przez jego mieszkańców, którzy będą głównymi użytkownikami projektu. Wybudowane zielone przystanki, skwer i zieleń w ciągach pieszo-rowerowych pozwolą na wkomponowanie roślinności w tkankę miejską i zrównoważenie środowiskowe w strefach zabudowy miejskiej wspierając różnorodność biologiczną. Wybudowana infrastruktura będzie łączyła walory funkcjonalne, estetykę, wygląd i wygodę użytkowników. Takie rozwiązanie będzie wspierać procesy mitygacji i adaptacji do zmian klimatu, wzmocni odporność miasta na zagrożenia spowodowane ulewnymi deszczami, będzie przeciwdziałać zjawisku miejskiej wyspy ciepła, produkując tlen i pochłaniając CO2 oraz będzie wspierać bioróżnorodność w mieście.

Wytworzona energia z infrastruktury OZE (z tzw. farmy fotowoltaicznej o mocy ok. 0,8 MW) będzie przeznaczona do ładowania zakupionych w ramach projektu autobusów elektrycznych, czyli na potrzeby miejskiego transportu publicznego.

Wykorzystanie energii wytworzonej z OZE (panele fotowoltaiczne i oświetlenie solarne) przyczyni się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i zwiększenia efektywności energetycznej systemu transportowego oraz wpłynie na zmniejszenie emisji zanieczyszczeń, przyczyniając się do poprawy jakości powietrza atmosferycznego.

Zgodnie z zapisami umowy o dofinansowaniu realizacji zamierzonego projektu, po jego zrealizowaniu Miasto (...) będzie właścicielem zakupionych i powstałych w ramach projektu środków trwałych i zachowa trwałość projektu przez okres pięciu lat. Nabyte i wytworzone środki trwałe nie zostaną przeniesione na żaden inny podmiot przez wymagany okres.

Zakupione i wytworzone środki trwałe Miasto zamierza wykorzystać w następujący sposób:

1. Autobusy elektryczne z ładowarkami ((...)) pozostaną na stanie Miasta i zostaną, na podstawie zawartej umowy użyczenia, udostępnione w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o.o., spółce miejskiej powołanej do świadczenia usług z zakresu lokalnego transportu zbiorowego na terenie miasta (...). Miasto z tego tytułu nie będzie czerpało żadnych pożytków.

2. Budynek garażowy, stacja transformatorowa wewnętrzna wraz z przyłączem średniego napięcia i towarzyszącą infrastrukturą techniczną pozostanie na stanie Miasta i zostanie na podstawie zawartej umowy użyczenia, udostępniony w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o.o., spółce miejskiej powołanej do świadczenia usług z zakresu lokalnego transportu zbiorowego na terenie miasta (...). Miasto z tego tytułu nie będzie czerpało żadnych pożytków.

3. System dystrybucji biletów wraz z kasownikami pozostanie na stanie Miasta i zostanie udostępniony w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o. o., które będzie odpowiedzialne za utrzymanie systemu w należytym stanie. Miasto z tego tytułu nie będzie miało żadnych przychodów.

4. Tablice elektroniczne przystankowe pozostaną na stanie Miasta i zostaną udostępnione w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o. o., które będzie odpowiedzialne za utrzymanie tablic w należytym stanie. Miasto z tego tytułu nie będzie miało żadnych przychodów.

5. Infokioski (X) wyposażone w panel fotowoltaiczny pozostaną na stanie Miasta i zostaną udostępnione w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o. o., które będzie odpowiedzialne za ich utrzymanie w należytym stanie. Miasto z tego tytułu nie będzie miało żadnych przychodów.

6. System ... do planowania podróży pozostanie na stanie Miasta i zostanie udostępniony w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o. o., które będzie odpowiedzialne za jego utrzymanie w należytym stanie. Miasto z tego tytułu nie będzie miało żadnych przychodów.

7. Farma fotowoltaiczna z magazynem energii o pojemności ok. 2 MWh pozostanie na stanie Miasta i zostanie udostępniona w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o. o., które będzie odpowiedzialne za jej utrzymanie w należytym stanie. Miasto z tego tytułu nie będzie miało żadnych przychodów.

Wytworzona energia z paneli fotowoltaicznych będzie przeznaczona na potrzeby transportu miejskiego (zakupionych w ramach przedmiotowego projektu autobusów elektrycznych), czyli na potrzeby własne i nie będzie odsprzedawana. Miasto z tego tytułu nie będzie otrzymywało żadnych pożytków.

8. Zielony skwer przy ul. Z. (...) z ławką solarną zostanie przekazany w trwały zarząd jednostce budżetowej - (...) w Z.. Do jej obowiązków należy m. in. zarzadzanie zielenią miejską. Skwer jako teren publiczny będzie ogólnodostępny i nie będą pobierane za jego udostępnienie żadne opłaty.

9. Wybudowane ciągi pieszo – rowerowe:

·przy ul. (...) (na odcinku od ul. (…) do skrzyżowania z ul. (...) z niezbędną infrastrukturą,

·na ul. (...) (odcinek od skrzyżowania z ul. (...) do posesji nr … na ul. (...)/stacji paliw (...)), z infrastrukturą techniczną, przejściami poprzecznymi przez ul. (...), doświetleniem przejść dla pieszych i wiatą z podświetleniem solarnym,

·na ul. (...) (...) z infrastrukturą techniczną o długości ok. 250 m,

·na ul. (...) ((...)) z doświetleniem przejść dla pieszych i infrastrukturą techniczną o długości ok. 160 m,

·na ul. (...) a ((...)) z doświetleniem przejść dla pieszych i infrastrukturą techniczną o długości ok. 550 m,

·budowę ciągu pieszo-rowerowego wraz z wykonaniem kładki nad rzeką (...) i infrastrukturą techniczną o długości ok. 90 m, będą zarządzane przez P. w Z. – jednostkę budżetową Miasta (...), będącą zarządcą wszystkich dróg publicznych usytuowanych w granicach administracyjnych Miasta (...). Wszystkie ciągi pieszo – rowerowe będą udostępnione nieodpłatnie jako miejsca publiczne (element pasa drogowego).

10. Wybudowane zatoki autobusowe z peronami:

·na ul. (...) – przy skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) z przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej oraz dostawą zielonej wiaty autobusowej stanowiącej zielony przystanek,

·na ul. (...) – przy skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) (przy (...)) z przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej oraz dostawą zielonej wiaty przystankowej stanowiącej zielony przystanek,

·na ul. (...) – przy skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) z przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej oraz dostawą zielonej wiaty autobusowej, stanowiącej zielony przystanek oraz utwardzeniem terenu i przebudową niezbędnej infrastruktury na ul. (...) – przy skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) i dostawą zielonej wiaty autobusowej stanowiącej zielony przystanek,

·na ul. (...) – przy skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) (przy bazarze) z przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej oraz dostawą zielonej wiaty przystankowej stanowiącej zielony przystanek,

·na ul. (...) – przy skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) z przebudową niezbędnej infrastruktury technicznej oraz dostawą zielonej wiaty autobusowej, stanowiącej zielony przystanek. Pozostaną na stanie Miasta i będą zarządzane przez P. w Z. – jednostkę budżetową Miasta (...).

Będą udostępnione nieodpłatnie jako miejsca publiczne (element pasa drogowego). P. w Z., jako zarządca dróg publicznych może pobierać opłaty z tytułu zajęcia pasa drogowego, czy też z tytułu udostepnienia przystanków autobusowych (tzw. opłata przystankowa). Pobierane opłaty mają charakter daniny publicznej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

11. Aktywne przejście dla pieszych na dwujezdniowym odcinku ul. (...), jak również doświetlenie przejść dla pieszych stanowić będą integralną część drogi publicznej i będą zarządzane przez P. w Z. jednostkę budżetową, będącą zarządcą wszystkich dróg publicznych w mieście.

12. Wiaty z zasilaniem solarnym do podświetlenia wiat jak również wiata przystankowa typu smart zamontowana na ul. (...) przy dworcu (...) wyposażona w panele fotowoltaiczne, pozostaną na stanie Miasta i będą zarządzane przez P. w Z. – jednostkę budżetową Miasta (...), będą udostępnione nieodpłatnie jako miejsca publiczne (element pasa drogowego). P. w Z., jako zarządca dróg publicznych może pobierać opłaty z tytułu zajęcia pasa drogowego, czy też z tytułu udostepnienia przystanków autobusowych (tzw. opłata przystankowa). Pobierane opłaty mają charakter daniny publicznej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powyższym wytworzony i nabyty w ramach projektu majątek nie będzie służyć Miastu do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

Ad 1.

Wszystkie efekty osiągnięte w wyniku realizacji projektu, objęte pytaniem nr 2 we wniosku „...” (tj.: zielony skwer położony u zbiegu ul. (...) i ul. (...) w Z. z wykonaniem ławki solarnej, ciągi pieszo-rowerowe, zatoki autobusowe z peronami wraz z zielonymi wiatami przystankowymi stanowiącymi zielone przystanki, aktywne przejścia dla pieszych na dwujezdniowym odcinku ul. (...) wraz z doświetleniem przejść dla pieszych, wiaty z instalacją zasilania solarnego do podświetlenia wiat, wiaty przystankowe typu smart na ul. (...) przy dworcu (...) wyposażone w panele fotowoltaiczne), wykorzystywane będą tylko do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2-8.

W ramach projektu „...” zrealizowane będą następujące instalacje fotowoltaiczne:

(...)

AD. 1 Zakup infokiosków wyposażonych w panele fotowoltaiczne:

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii. W związku z powyższym pytanie nie dotyczy sytuacji opisanej we wniosku.

AD. 2. Wykonana ławka solarna w ramach modernizacji zielonego skweru położonego u zbiegu ul. Z. (...) i ul. (...):

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii. W związku z powyższym pytanie nie dotyczy sytuacji opisanej we wniosku.

AD. 3. Wykonanie wiaty z podświetleniem solarnym w ramach budowy ciągu pieszo-rowerowego na ul. (...) o długości ok. 600 m (odcinek od skrzyżowania z ul. (...) do posesji …na ul. (...)/stacji paliw (...)) z infrastrukturą techniczną, przejściami poprzecznymi przez ul. (...), doświetleniem przejść dla pieszych:

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii. W związku z powyższym pytanie nie dotyczy sytuacji opisanej we wniosku.

AD. 4. Zakup i montaż wiat z zasilaniem solarnym do podświetlenia wiat (2szt.):

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii. W związku z powyższym pytanie nie dotyczy sytuacji opisanej we wniosku.

AD. 5. Zakup i montaż wiaty przystankowej typu smart na ul. (...) przy dworcu (...) wyposażonej w panele fowoltaiczne:

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii. W związku z powyższym pytanie nie dotyczy sytuacji opisanej we wniosku.

AD. 6. Dostawę i montaż farmy fotowoltaicznej z magazynem energii o pojemności ok. 2 MWh z wykonaniem pozostałych niezbędnych prac:

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Instalacja będzie małą instalacją w rozumieniu art. 2 pkt 18 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym dotycząca wprowadzania do sieci wyprodukowanej przez Miasto energii. Umowa z PGE będzie zawarta tylko na pobór energii o wielkości 0,7 MW. PGE w warunkach przyłączeniowych wskazała wyraźny zakaz wprowadzania energii do sieci dystrybucyjnej.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej, o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii. W związku z powyższym pytanie nie dotyczy sytuacji opisanej we wniosku.

Pytanie

1. Czy w ramach realizacji projektu pn. „...” Miastu (...) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących:

(...) na podstawie umowy użyczenia, w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o.o.?

2. Czy w ramach realizacji projektu pn. „...” Miastu (...) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących:

(...) przekazanych do P. w Z. jednostce budżetowej miasta (...)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad1

Zdaniem Miasta, z faktur dokumentujących:

(...), Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zakupiony i powstały majątek w postaci autobusów z ładowarkami, garażu, stacji transformatorowej wraz z przyłączem średniego napięcia, systemu dystrybucji biletów wraz z kasownikami, tablic elektronicznych przystankowych, infokiosków, systemu ... do planowania podróży oraz farma fotowoltaiczna z magazynem energii, będzie udostępniony w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o.o., spółce miejskiej powołanej do świadczenia usług z zakresu lokalnego transportu zbiorowego, celem realizacji zadania publicznego jakim jest publiczny transport zbiorowy. Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej w Z. będzie odpowiedzialne za otrzymany w bezpłatne użytkowanie majątek do czasu zakończenia umowy użyczenia.

Spółka będzie odpowiadać za prawidłową eksploatację i utrzymanie przedmiotowych środków trwałych. Eksploatacja oraz utrzymanie nowego taboru autobusowego będzie finansowane między innymi z przychodów ze sprzedaży biletów, które prowadzi Spółka oraz rekompensaty, którą Spółka otrzymuje od Miasta z tytułu wykonywania powierzonych usług lokalnego transportu zbiorowego (autobusowego). Nowe autobusy będą wykorzystywane przez Spółkę do realizacji zadań własnych Miasta związanych wyłącznie z publicznym transportem zbiorowym na terenie miasta (...).

W umowie użyczenia zostaną określone warunki bezpłatnego używania przedmiotowych środków trwałych. Miasto z tego tytułu nie będzie osiągało żadnych przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2025 r poz. 285) organizatorem publicznego transportu zbiorowego, właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest między innymi gmina i powiat. Określone w ustawie zadania organizatora wykonuje, w przypadku:

1) gminy - wójt, burmistrz albo prezydent miasta;

2) miasta na prawach powiatu - prezydent miasta na prawach powiatu.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 679 t.j.), gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Stosownie do art. 9 ustawy o gospodarce komunalnej, jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek. Na mocy art. 14 i 15 ustawy o gospodarce komunalnej przedsiębiorstwo komunalne „……” przekształcone zostało w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Miasta (...) (….). Spółka przyjęła nazwę „…….”. Zgodnie z § 4 aktu przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności między innymi w zakresie komunikacji miejskiej. Uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w Z. z dnia 27 maja 2009 r. w sprawie potwierdzenia powierzenia realizacji zadania Miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego Zakładowi w Z. Spółka z o. o., stosownie do aktu przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego potwierdzono, że Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej w Z. spółka z o. o. wykonuje zadania własne Miasta, w szczególności z zakresu lokalnego transportu zbiorowego.

W związku z powyższym Miasto (...) zawarło umowę z Zakładem w Z. sp. z o. o. określającą szczegółowy zakres zobowiązania Spółki do świadczenia usług publicznych w lokalnym transporcie zbiorowym. Zgodnie z umową Spółka zobowiązana jest prowadzić miejską komunikację autobusową na terenie Miasta (...) oraz Gminy (...), z którą Miasto zawarło porozumienie międzygminne.

Stosownie do zapisów umowy, opłaty za przejazdy miejską komunikacją autobusową określa stosowna uchwała Rady Miejskiej w Z., Spółka prowadzi dystrybucję biletów miejskiej komunikacji autobusowej, a przychód ze sprzedaży biletów stanowi przychód Spółki. W związku z nałożonym zobowiązaniem z tytułu świadczenia usług publicznych Miasto przekazuje Spółce rekompensatę wyrównującą obciążenie finansowe nałożone na Spółkę, obliczoną zgodnie z Załącznikiem do Rozporządzenia nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/07 (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007).

Miasto, powierzając Spółce w bezpłatne użytkowanie zakupione i wytworzone w ramach projektu środki trwałe, nie będzie wykorzystywało przedmiotowego majątku do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabyty przez Miasto przedmiotowy majątek, a następnie przekazany w nieodpłatne użytkowanie nie będzie użyczony w celu osiągnięcia zysku, lecz wynikać będzie z realizacji zadania publicznego o charakterze gminnym określonego ustawą w zakresie publicznego transportu zbiorowego.

Zgodnie z art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym „finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej może polegać w szczególności na udostępnianiu operatorowi przez organizatora środków transportu na realizację przewozów w zakresie publicznego transportu zbiorowego.”

Przekazując Spółce w nieodpłatnie użytkowanie przedmiotowe środki trwałe Miasto wypełni zadanie własne w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Będzie zatem działać w charakterze organu władzy publicznej realizującego zadanie nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. Tym samym czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak prawnej możliwości odliczenia podatku VAT od zakupionych środków trwałych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust.17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są to m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie.

Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że Miasto (...) przekazując w nieodpłatne użytkowanie przedmiotowe środki trwałe nie spełni warunków o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tym samym Miasto, realizując planowany projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, ponieważ nabyte środki trwałe nie będą wykorzystywane przez Miasto do czynności opodatkowanych. Miasto nie będzie osiągać przychodów z tytułu przekazania w bezpłatne użytkowanie zakupionych i powstałych środków trwałych, nie prowadzi dystrybucji biletów, które zgodnie z zapisami umowy stanowią przychód spółki komunalnej, zatem nie będzie wykorzystywać ww. majątku do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wytworzona energia z farmy fotowoltaicznej i zmagazynowana w magazynie energii służyć będzie jedynie do ładowania zakupionych autobusów elektrycznych.

Nie będzie odsprzedawana ani udostępniona żadnemu podmiotowi zewnętrznemu.

W świetle przedstawionego zdarzenia, należy uznać, że od zakupionych środków trwałych w postaci autobusów z ładowarkami, budynku garażu, stacji transformatorowej wraz z przyłączem średniego napięcia, systemu dystrybucji biletów wraz z kasownikami, tablic elektronicznych przystankowych, infokiosków, systemu ... do planowania podróży, farmy fotowoltaicznej z magazynem energii, Miasto nie będzie miało prawnej możliwości odliczenia podatku VAT.

Realizując przedmiotowy projekt w tym zakresie, Miasto nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ad 2

Zdaniem Miasta, z faktur dokumentujących:

(...) ponieważ nie zostanie spełniony warunek umożliwiający podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jakim jest bezpośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Miasto (...) będzie właścicielem zakupionego i powstałego w ramach projektu majątku, który nie zostanie przeniesiony na żaden inny podmiot. Zakupione, wykonane i wybudowane środki trwałe w postaci: zielonego skweru przy ul. (...) w Z., ciągów pieszo-rowerowych, zatok autobusowych z peronami wraz z zielonymi wiatami przystankowymi, aktywnego przejścia dla pieszych na dwujezdniowym odcinku ul. (...) wraz z doświetleniem przejść dla pieszych, wiaty z instalacją zasilania solarnego do podświetlenia wiat, wiata przystankowa typu smart na ul. (...) przy dworcu (...) wyposażona w panele fotowoltaiczne zrealizowane w ramach projektu, będą zarządzane przez P. w Z., jednostkę budżetową Miasta (...), będącą zarządcą wszystkich dróg publicznych usytuowanych w granicach administracyjnych Miasta (...). Do jej obowiązków należy m. in. zarządzanie wszystkimi drogami publicznymi usytuowanymi w granicach administracyjnych miasta (...) z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, bieżąca kontrola stanu i koordynacja utrzymania dróg, mostów, chodników, ścieżek rowerowych, inżynieryjnych urządzeń drogowych, utrzymanie zieleni na terenach miejskich, oświetlenie dróg i terenów publicznych oraz utrzymanie czystości i porządku na terenie miasta.

Wyszczególnione powyżej środki trwałe, jako element zieleni miejskiej i infrastruktury drogowej to miejsca publiczne udostępniane społeczności nieodpłatnie i nie generujące przychodów. Służyć będą jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakupione w ramach projektu ww. środki trwałe zmodernizują i unowocześnią istniejącą infrastrukturę w pasie drogowym, która stanowi ważny element w transporcie drogowym i miejskim. Miasto zobowiązane jest do zadbania nie tylko o jakość i dostępność danej linii komunikacyjnej, ale także do stawiania wiat służących pasażerom między innymi do oczekiwania na przyjazd pojazdu komunikacji zbiorowej i umożliwienie bezpiecznego procesu wysiadania pasażerów. Przystanek komunikacyjny to element miejskiej infrastruktury dostępnej ogółowi mieszkańców. Dzięki nim możliwe jest zachowanie wysokiej jakości obsługi podróżnych na terenie miasta. Utworzenie tzw. Zielonych przystanków pozwoli zatrzymać część wody opadowej oraz zapewni dodatkową zieloną przestrzeń tworząc mini siedliska owadom i ptakom.

P. w Z. (jednostka budżetowa Miasta), jako zarządca drogi może pobierać opłaty za zajęcie pasa drogowego na drodze publicznej. Opłaty te mają charakter daniny publicznej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sama czynność poboru opłaty za zajecie pasa drogowego nie została wymieniona, jako przedmiot opodatkowania w art. 5 ustawy o VAT. P. działa w tym zakresie, jako organ administracyjny wydający stosowną decyzję administracyjną, która jest podstawą do zapłaty. Wysokość opłat za zajecie pasa drogowego róg publicznych, których zarządcą jest P. w Z. została ustalona uchwałą Rady Miejskiej w Z..

Art. 40 ust. 11 ustawy o drogach publicznych stanowi, iż opłatę o której mowa w ust. 3 ustala w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia za zajecie pasa drogowego. Zatem ustawowy status zarządcy drogi publicznej określonej kategorii, wiąże się z wykonywaniem zadań publicznych, czy to własnych czy zleconych. W związku z powyższym Prezydent Miasta na prawach powiatu będącego w istocie gminą, jako organ uprawniony do jej reprezentowania na zewnątrz w zakresie zarządu drogami, realizuje zadania publiczne nałożone odrębnymi przepisami prawa. Wobec powyższego publicznoprawny charakter mają wszelkie czynności dokonywane przez zarządcę drogi, w tym również udzielanie zezwoleń na zajecie pasa drogowego. Czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, a Prezydent Miasta (P. powołany do zarządzania wszystkimi drogami publicznymi usytuowanymi w granicach administracyjnych Miasta (...)) działa jako strona stosunku administracyjno-prawnego o władczych uprawnieniach w stosunku do podmiotu, któremu udziela zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, ustalając jednocześnie opłatę za jego zajęcie. Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania władztwa publicznoprawnego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U.2025 poz. 285) organizatorem publicznego transportu zbiorowego właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów jest gmina. W myśl art. 8 ww. ustawy do zadań organizatora należy planowanie, rozwój, organizowanie i zarządzanie publicznym transportem zbiorowym. Na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym – w transporcie drogowym za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych mogą być pobierane stosowne opłaty. W myśl art. 16 ust. 7 ustawy, opłaty o których mowa stanowią dochód właściwej jednostki samorządu terytorialnego z przeznaczeniem na utrzymanie przystanków komunikacyjnych i realizację zadań określonych w art. 18 tj. „do zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego należą budowa, przebudowa i remont:

a) przystanków komunikacyjnych oraz dworców, których właścicielem lub zarządcą jest gmina;

b) wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom posadowionych na miejscu przeznaczonym do wsiadania i wysiadania pasażerów lub przylegających do tego miejsca, usytuowanych w pasie drogowym dróg publicznych bez względu na kategorię tych dróg.”

Gmina nie ma więc swobody wydatkowania dochodów uzyskanych z opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, których jest właścicielem lub zarządcą. Należy więc uznać że pobierane opłaty (daniny publiczne) za korzystanie z przystanków komunikacyjnych są wykonywaniem władztwa publicznego. Podmiot zarządzający i organizujący lokalny transport zbiorowy, a takim jest Miasto (...), przy wykonywaniu tych czynności działa na ustawowo uregulowanych zasadach, a zatem nie jest w stanie dokonywać modyfikacji, dopuszczalnych w stosunkach cywilnoprawnych w ramach swobody zawierania umów. Wysokość opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem albo zarządcą jest Gmina Miasto (...) zostały nałożone uchwałą Rady Miejskiej w Z..

W związku z powyższym opłaty pobierane za korzystanie z przystanków komunikacyjnych mają charakter daniny publicznej, zaś dochody uzyskane z jej poboru służą celom publicznym. Wobec powyższego w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o VAT opłaty pobierane od przewoźników za korzystanie z przystanków nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia może dokonać zarejestrowany czynny podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do obniżenia podatku naliczonego, jest więc związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przywołany przepis art. 86 ustawy wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, a zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze powyższe, realizacja przedmiotowego zadania inwestycyjnego w zakresie – (...) będzie wykonywana przez organ władzy publicznej, jako realizacja zadania nałożonego odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany - czyli ustawą o samorządzie gminnym, tym samym Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od realizacji tej części przedmiotowego projektu.

Reasumując Miasto (...) w związku z realizacja projektu pn. „...” w ramach programu Fundusze Europejskie dla Polski (...) 2021-2027 nie będzie miało prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do realizacji przedmiotowego projektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 - ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania nr 1 należy w pierwszej kolejności ustalić czy realizacja przez Państwa projektu będzie miała związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Jak stanowi art. 2 pkt 19 ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361), zwaną dalej ustawą o OZE:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy o OZE:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773).

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:

1)w mikroinstalacji;

2)w małej instalacji;

3)wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy - Prawo energetyczne;

4)wyłącznie z biopłynów.

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej.

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a – 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planujecie Państwo realizację projektu pn. „...” w ramach programu Fundusze Europejskie dla Polski (...) 2021-2027. W dniu 10.04.2024 r. Miasto podpisało umowę nr (...) o dofinansowanie ww. projektu oraz aneks do umowy z dnia 07.03.2025 r.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności braku prawa do odliczenia podatku VAT wskazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego Projektu, oddanych na podstawie umowy użyczenia, w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi w Z. Sp. z o.o., objętych pytaniem nr 1 wniosku, tj.:

(...)

Zakupiony majątek objęty pytaniem nr wniosku zamierzają Państwo przekazać nieodpłatnie Spółce z o. o. na podstawie umowy użyczenia. Nie będą go Państwo wykorzystywać do żadnych innych celów.

Umowa użyczenia została zdefiniowana w art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Dla stwierdzenia, czy w analizowanej sprawie nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, niezbędne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych usług nieodpłatnych, które nie spełniają wymienionego w nim warunku, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ten warunek nie jest spełniony, nie można potraktować usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objąć jej zakresem opodatkowania VAT.

W świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy czynność nieodpłatnego udostępnienia Spółce nabytego w ramach realizacji Projektu mienia objętego zakresem pytania nr 1 nie jest nieodpłatnym świadczeniem usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w odniesieniu do infokiosków wyposażonych w panele fotowoltaiczne oraz farmy fotowoltaicznej z magazynem energii o pojemności ok. 2 MWh wskazali Państwo, że:

1) Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.).

2) Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

3) Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne.

4) Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej.

5) W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

6) Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

7) Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii.

Zatem, instalacje fotowoltaiczne nie będą generować sprzedaży, a tym samym nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

podatek odlicza zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług,

towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ta zasada wyłącza jednocześnie możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli gdy są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:

spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz

nie zaistniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

W art. 88 ustawy przedstawiona jest lista wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podstawowym warunkiem odliczenia podatku VAT jest związek nabytych towarów i usług ze sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Zakupionego mienia objętego zakresem pytania nr 1 będą nie będą Państwo wykorzystywać do czynności opodatkowanych i w konsekwencji nie zostanie spełniona podstawowa pozytywna przesłanka, która pozwala na odliczenie podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wskazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego Projektu objętych zakresem pytania nr 1.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również braku prawa do odliczenia podatku VAT wskazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego Projektu, objętych zakresem pytania nr 2 tj.:(...) przekazanych do P. w Z. jednostce budżetowej miasta (...).

W myśl art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1) krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2) wojewódzkich - zarząd województwa;

3) powiatowych - zarząd powiatu;

4) gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2-4 i ust. 5, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Zabrania się dokonywania w pasie drogowym czynności, które mogłyby powodować niszczenie lub uszkodzenie drogi i jej urządzeń albo zmniejszenie jej trwałości oraz zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego (…).

Jednak art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych stanowi, że:

W szczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie w pasie drogowym urządzeń obcych oraz reklam, może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi, wydawanym w drodze decyzji administracyjnej - zezwolenie nie jest wymagane w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w ust. 7 lub w art. 22 ust. 2, 2a lub 2c (…).

Stosownie do przepisu art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg, wymaga zezwolenia zarządcy drogi, wydanego w drodze decyzji administracyjnej - zezwolenie nie jest wymagane w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w art. 22 ust. 2, 2a lub 2c.

Według art. 40 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:

1) prowadzenia robót w pasie drogowym;

2) umieszczania w pasie drogowym liniowych urządzeń obcych;

3) umieszczania w pasie drogowym urządzeń obcych innych niż wymienione w pkt 2 oraz reklam;

4) zajęcia pasa drogowego na prawach wyłączności w celach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 4 ustawy o drogach publicznych:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) pas drogowy - wydzielony liniami rozgraniczającymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym jest lub będzie usytuowana droga;

2) droga - budowlę składającą się z części i urządzeń drogi, budowli ziemnych, lub drogowych obiektów inżynierskich, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, stanowiącą całość techniczno-użytkową, usytuowaną w pasie drogowym i przeznaczoną do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt;

W myśl przepisu art. 40 ust. 3 ustawy o drogach publicznych:

Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę.

Zgodnie z art. 40 ust. 11 ustawy o drogach publicznych:

Opłatę, o której mowa w ust. 3, ustala, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego (…).

Stosownie do przepisu art. 40 ust. 12 ustawy o drogach publicznych:

Za zajęcie pasa drogowego:

1) bez zezwolenia zarządcy drogi lub bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 22 ust. 2, 2a lub 2c,

2) z przekroczeniem terminu zajęcia określonego w zezwoleniu zarządcy drogi lub w umowie, o której mowa w art. 22 ust. 2, 2a lub 2c,

3) o powierzchni większej niż określona w zezwoleniu zarządcy drogi lub w umowie, o której mowa w art. 22 ust. 2, 2a lub 2c

- zarządca drogi wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości 10-krotności opłaty ustalanej zgodnie z ust. 4-6.

Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez jednostki państwowe władztwa publicznoprawnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.):

Dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw.

W myśl art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych:

Środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym są w szczególności następujące dochody budżetu państwa, dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego albo przychody państwowych funduszy celowych dochody pobierane przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw.

Zakupione i wytworzone środki trwałe Miasto zamierza wykorzystać w następujący sposób:

Zielony skwer przy ul. Z. (...) z ławką solarną zostanie przekazany w trwały zarząd jednostce budżetowej - (...) w Z.. Skwer jako teren publiczny będzie ogólnodostępny i nie będą pobierane za jego udostępnienie żadne opłaty.

Wybudowane ciągi pieszo – rowerowe oraz zatoki autobusowe z peronami będą udostępnione nieodpłatnie jako miejsca publiczne (element pasa drogowego). P. w Z., jako zarządca dróg publicznych może pobierać opłaty z tytułu zajęcia pasa drogowego, czy też z tytułu udostepnienia przystanków autobusowych (tzw. opłata przystankowa). Pobierane opłaty mają charakter daniny publicznej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aktywne przejście dla pieszych na dwujezdniowym odcinku ul. (...), jak również doświetlenie przejść dla pieszych stanowić będą integralną część drogi publicznej i będą zarządzane przez P. w Z. jednostkę budżetową, będącą zarządcą wszystkich dróg publicznych w mieście.

Wiaty z zasilaniem solarnym do podświetlenia wiat jak również wiata przystankowa typu smart zamontowana na ul. (...) przy dworcu (...) wyposażona w panele fotowoltaiczne, pozostaną na stanie Miasta i będą zarządzane przez P. w Z. – jednostkę budżetową Miasta (...), będą udostępnione nieodpłatnie jako miejsca publiczne (element pasa drogowego).

W związku z zakupem i montażem wiaty przystankowej typu smart wyposażonej w panele fowoltaiczne Miasto (...) nie będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii ( Dz. U. z 2024 r. poz.1361 ze zm.). Instalacje fotowoltaiczne nie stanowią mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym. Wytworzona energia wykorzystywana będzie tylko na potrzeby własne. Wytworzona energia elektryczna będzie służyć tylko do celów własnych, Miasto nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, wobec tego nie będzie otrzymywało wynagrodzenia z tytułu odprowadzenia nadwyżki energii elektrycznej do sieci energetycznej. W przypadku instalacji fotowoltaicznej o której mowa we wniosku, i wykorzystywanej na własne potrzeby, Miasto nie będzie korzystało z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej ponieważ nie będzie zawierało umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Instalacja o której mowa nie mieści się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy. Miasto nie będzie wprowadzało nadwyżek energii elektrycznej do sieci, nie będzie miało zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej sposobu rozliczeń wprowadzonej do sieci energii.

Zatem, panele fotowoltaiczne nie będą generować sprzedaży, a tym samym nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

P. w Z., jako zarządca dróg publicznych może pobierać opłaty z tytułu zajęcia pasa drogowego, czy też z tytułu udostepnienia przystanków autobusowych (tzw. opłata przystankowa). Pobierane opłaty mają charakter daniny publicznej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analizując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego dla wydatków objętych zakresem pytania nr 2 wniosku należy wskazać, że nie zostaną spełnione przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur, gdyż będą realizować Państwo zadania publiczne nałożone na Państwa ustawą o samorządzie gminnym i ustawą o drogach publicznych.

Tym samym, przy ponoszeniu wydatków objętych zakresem pytania nr 2 wniosku nie będą działać Państwo w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tego projektu w zakresie w jakim odnoszą się do ww. wydatków nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki objęte zakresem pytania nr 2 wniosku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Przy realizacji projektu we wskazanym wyżej zakresie nie będą działać Państwo w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Państwa.

Tym samym nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego dla wydatków objętych zakresem pytania nr 2 wniosku.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Interpretacja została wydana na podstawie wskazania przez Państwa, że nie będzie zawarta umowa z przedsiębiorstwem energetycznym dotycząca wprowadzania do sieci wyprodukowanej przez Państwa energii. Umowa z PGE będzie zawarta tylko na pobór energii. Powyższe zostało przyjęte jako element opisu sprawy i nie było przedmiotem oceny. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy. Jeśli w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.