Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. S.A. jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą na terenie Polski („Spółka” lub „A.”), a jednocześnie czynnym zakładem (…). Kluczowym zadaniem A. jest (…).

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka planuje wdrożyć organizację integracji dla swoich pracowników („Integracje”). Przez pracowników Spółka rozumie osoby zatrudnione przez nią na podstawie umów o pracę.

Integracje będą miały charakter:

• wspólnych spotkań z zapewnieniem cateringu lub w restauracji bądź pizzerii,
• innych wspólnych wycieczek np. do teatru, kina, na koncert, na kręgle.

W ramach rozbudowanej struktury organizacyjnej Spółki, poszczególnym jednostkom organizacyjnym A. (poszczególnym działom) przyznawane będą wg planu na dany rok środki finansowe z przeznaczeniem na organizację ogólnodostępnych Integracji dla pracowników Spółki w ramach danej jednostki organizacyjnej. W budżecie na dany rok będzie ustalana pula środków finansowych przypadających na poszczególne działy na ten cel. Kierownicy poszczególnych działów Spółki będą dysponowali wskazanymi środkami finansowymi na integrację pracowników.

Specyfika pracy w Spółce zarówno pod ziemią jak i na powierzchni wymaga od pracowników szczególnego zaangażowania, współpracy i motywacji. W związku z powyższym priorytetem Spółki jest organizacja Integracji mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, jak również budowanie zespołu, a ponadto mających na celu poprawę atmosfery w pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, co zmierza do zwiększenia efektywności i wydajności pracy pracowników, a przez to również zwiększenia przychodów Spółki.

Fundusze wykorzystywane w celu organizacji Integracji nie pochodzą z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, lecz ze środków obrotowych Spółki. Spółka będzie ponosić pełny koszt Integracji.

Integracje co do zasady organizowane będą poza godzinami pracy pracowników. Udział w Integracjach jest dobrowolny, jednakże mając na uwadze cel przyświecający organizacji opisywanych spotkań/wycieczek, Spółka oczekuje obecności pracowników na tego typu wydarzeniach. Informacja o planowanych Integracjach będzie podawana do wiadomości pracowników poszczególnych działów i mogą oni wziąć w nich udział na zasadach dobrowolności.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazali Państwo:

1.Jakie konkretnie wydatki poniosą Państwo w związku z organizacją Integracji – proszę wymienić oraz opisać cel ponoszonego wydatku.

Odp.: Pracodawca pozostawia dowolność wyboru formy Integracji komórkom organizacyjnym, tj. wycieczka, wyjście do kina, kręgle czy restauracji. Są to przede wszystkim koszty biletów wstępu, odpłatność za posiłek itp.

Cel wydatku, a tym samym cel Integracji, został określony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

2.Jaki jest związek (bezpośredni czy pośredni) zakupionych w ramach organizacji Integracji towarów i usług z Państwa działalnością opodatkowaną podatkiem VAT i w czym ten związek się przejawia?

Odp.: Związek pośredni. Odbywające się wydarzenia (Integracje) wpływają na relacje pracownicze w ramach komórek organizacyjnych, co wpływa na wydajność zespołu, poprawę komunikacji oraz więź pracowników ze Spółką.

3.Czy będą Państwo nabywać poszczególne świadczenia składające się na organizację Integracji od różnych usługodawców/dostawców, czy przy każdej Integracji ten sam podmiot będzie odpowiadał za jej organizację, tj. wszystkie świadczenia, na które poniosą Państwo wydatki, które wskażą Państwo w odpowiedzi na pytanie nr 1 postawione w tym wezwaniu?

Odp.: Poszczególne świadczenia składające się na organizację Integracji będą nabywane od różnych usługodawców/dostawców.

4.Czy z zawartej przez Państwa z usługodawcą/usługodawcami umowy na realizację Integracji będzie wynikać, że nabędą Państwo jedną kompleksową usługę organizacji Integracji, na którą składać się będą wymienione przez Państwa elementy (wydatki) przyporządkowane do Integracji, czy też że nabędą Państwo poszczególne odrębne od siebie świadczenia (towary i usługi) i każdy z wydatków zostanie poniesiony odrębnie?

Odp.: Nie planuje się zawierać żadnych umów dot. wspólnych wyjść do restauracji czy innych form spotkań integracyjnych. Z uwagi na fakt, że zdarzenia, o których mowa we wniosku dot. stanu przyszłego, Pracodawca na ten moment nie jest w stanie określić, czy potencjalny organizator nie będzie wymagał określenia zakresu integracji pracowników. Spółka przewiduje, że możliwe są zarówno sytuacje, w których będzie ona nabywać jedną kompleksową usługę, jak i takie, w których nabywane będą pojedyncze usługi niestanowiące usługi kompleksowej.

5.Czy w umowie zawartej z usługodawcą będzie określone odrębne wynagrodzenie za dostarczane towary i usługi w ramach organizacji poszczególnych Integracji, czy też zostanie ustalone jedno wynagrodzenie dla całego kompleksowego świadczenia organizacji Integracji?

Odp.: Pytanie we wniosku dotyczy zdarzenia przyszłego, zatem Spółka nie może przewidzieć, czy i w jaki sposób będą zawierane umowy na Integrację. Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 4, możliwe są zarówno sytuacje, w których będzie ona nabywać jedną kompleksową usługę, jak i takie, w których nabywane będą pojedyncze usługi niestanowiące usługi kompleksowej.

6.Czy z perspektywy Państwa jako nabywcy usługi organizacji danej Integracji konieczne jest, aby jeden podmiot wykonał wszystkie usługi/dokonał dostawy towarów niezbędnych w celu organizacji tej Integracji? Czy fakt nabycia przez Państwa tych świadczeń od różnych usługodawców wpłynie na jakość organizacji danej Integracji (jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce)?

Odp.: Nie jest to konieczne.

7.Czy organizacja Integracji przełoży się na wzrost Państwa konkurencyjności na rynku bądź pozyskanie nowych klientów? Jeśli tak, to w jaki sposób?

Odp.: Spółka przewiduje, że poprawie może ulec jej wizerunek jako pracodawcy, co pośrednio może wpłynąć także na wizerunek Spółki u potencjalnych klientów.

8.Czy organizacja Integracji wpłynie na Państwa wizerunek, na sposób postrzegania Państwa przez klientów i pracowników? Jeśli tak, to w jaki sposób?

Odp.: Umożliwienie różnych form Integracji wśród pracowników wpłynie na wizerunek i sposób postrzegania Spółki jako pracodawcy, co pośrednio może wpłynąć na jej wizerunek także u klientów.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 4)

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację spotkań integracyjnych w zakresie opisanym powyżej zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.) („uVAT”) z zastrzeżeniem wyłączeń określonych w art. 88 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację spotkań integracyjnych w zakresie opisanym powyżej, zgodnie z art. 86 ust. 1 uVAT, z wyłączeniem podatku naliczonego od wydatków na usługi gastronomiczne i noclegowe, chyba że usługi te stanowiłyby część usługi kompleksowej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 uVAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 uVAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Kluczowym warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia jest zatem istnienie związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a działalnością opodatkowaną.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 uVAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 uVAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 uVAT zasada wyklucza zatem możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są przez podatnika wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dotyczy to m.in. ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 uVAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które nie dają podatnikowi prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b uVAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Co także istotne, to z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej powinno wynikać, że określony zakup został zrealizowany w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Związek taki może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy, zatem są związane bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone przez podatnika wydatki wiążą się w sposób ogólny z całokształtem działalności podatnika (jego przedsiębiorstwa). Mają wówczas pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Dla skorzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego musi istnieć (przynajmniej w sposób pośredni) związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu przez podatnika, ale przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

W kontekście powyższego należy wskazać, że w opisanym przypadku organizowane spotkania integracyjne będą miały ogólny oraz pośredni związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W przedmiotowej sprawie celem organizowanych spotkań integracyjnych będzie zwiększenie motywacji pracowników, poprawa komunikacji wewnętrznej, budowa zespołu, wzmocnienie identyfikacji pracowników ze Spółką oraz podniesienie efektywności ich pracy. Działania te zmierzają do zabezpieczenia oraz zwiększenia źródła przychodów Spółki, a zatem mają związek z wykonywaną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wydatki te będą związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, zatem będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dotyczących Spotkań integracyjnych.

Powyższe zdaniem Spółki będzie dotyczyć zarówno przypadku, gdy Spółka będzie organizować spotkanie integracyjne samodzielnie i otrzyma faktury za poszczególne świadczenia (z wyłączeniem usług noclegowych i gastronomicznych); jak również przypadków, gdy Spółka otrzyma fakturę za kompleksową organizację spotkania integracyjnego od podmiotu trzeciego - w tej sytuacji Spółka będzie uprawniona do odliczenia całego VAT wykazanego na takiej fakturze (także w zakresie usług noclegowych i gastronomicznych, jeśli będą one elementem usługi kompleksowej).

Stanowisko Spółki potwierdzają także stanowiska organów podatkowych, m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.778.2017.1.ICz, w której wskazał, że:

„(...) jeżeli nabyta usługa obiektywnie tworzy - w aspekcie gospodarczym - jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących jej nabycie, o ile nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy oraz faktycznie - jak podano we wniosku - organizacja przedmiotowych usług organizacji imprez integracyjnych dla swoich pracowników i podwykonawców ma na celu wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywację zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki, co przekłada się w dalszej przyszłości na wzrost sprzedaży opodatkowanej produktów Spółki.”

Mając na uwadze powyższe, Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na organizację spotkań integracyjnych, z wyłączeniem podatku naliczonego od usług gastronomicznych i noclegowych, na podstawie art. 86 ust. 1 uVAT, chyba że usługi te stanowiłyby część świadczenia kompleksowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanych przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

• odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
• towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego),
• faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli została na niej wskazana kwota podatku.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

W tym miejscu należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku VAT, a nabyte towary i usługi, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą, a jednocześnie są Państwo czynnym zakładem (…).

Planują Państwo wdrożyć organizację Integracji dla swoich pracowników, tj. osób zatrudnionych przez Państwa na podstawie umów o pracę.

Integracje będą miały charakter:

• wspólnych spotkań z zapewnieniem cateringu lub w restauracji bądź pizzerii,
• innych wspólnych wycieczek, np. do teatru, kina, na koncert, na kręgle.

W związku z organizacją Integracji będą Państwo ponosić przede wszystkim koszty biletów wstępu, odpłatność za posiłek itp. Będą Państwo ponosić pełny koszt Integracji. Fundusze wykorzystywane w celu organizacji Integracji nie pochodzą z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, lecz ze środków obrotowych Spółki.

Integracje będą co do zasady organizowane poza godzinami pracy pracowników. Udział w Integracjach będzie dobrowolny, jednak oczekują Państwo obecności pracowników na tego typu wydarzeniach.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na organizację Integracji.

Aby ocenić prawidłowość Państwa stanowiska w przedmiotowym zakresie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w analizowanej sytuacji dokonują Państwo nabycia kompleksowej usługi organizacji Integracji.

Generalnie system podatku od wartości dodanej opiera się na zasadzie, że każde świadczenie jest traktowane odrębnie i niezależnie na potrzeby opodatkowania tym podatkiem.

Ani dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), ani też przepisy krajowe nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W szczególności wskazać należy wyrok Trybunału z 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd, w którym Trybunał stwierdził, że należy dać prymat ochronie zasady, nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kilku dostaw jako świadczenia złożonego, opodatkowanego wedle zasad dotyczących świadczenia głównego. Każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku od towarów i usług winno być zatem interpretowane ściśle i ta ogólna zasada musi być brana bezwzględnie pod uwagę przy ocenie okoliczności konkretnej sprawy.

W pewnych jednak okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (por. np. wyrok TSUE z 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere Ltd, z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, z 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11 BGŻ Leasing sp. z o.o.). Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zawiera zatem wskazówki dotyczące warunków, jakie muszą być spełnione, żeby uznać określony zespół świadczeń za świadczenie złożone.

Jedna transakcja występuje zatem wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (por. np. wyrok TSUE z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, ww. wyrok C-392/11; ww. wyrok TSUE C-224/11; lub też wyrok TSUE z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Tumkey Solutions Poland sp. z o.o.).

Ponadto jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenie lub świadczenia stanowią świadczenie lub świadczenia dodatkowe/pomocnicze, traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne tj. dzielące los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe/pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego, tj. stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z tego świadczenia (por. ww. wyrok TSUE C-349/96, C-392/11, C-224/11 lub też C-155/12).

Poza tym w wyroku z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl Trybunał wskazał, że aby stwierdzić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym Trybunał wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy, z uwagi na fakt, że to właśnie perspektywa nabywcy powinna być podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia.

Tak również TSUE orzekł w wyroku z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09:

Natomiast w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy:

Powyższe oznacza, że dla oceny, czy w danej sytuacji są spełnione przesłanki dla uznania danego zespołu świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe jest ocena, czy w przypadku wydzielenia poszczególnych świadczeń, dla nabywcy będą one miały istotną wartość. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej, praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowanie do poszczególnych jego elementów odrębnych cen.

Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

W celu ustalenia, czy świadczenia stanowią kilka niezależnych świadczeń czy jedno świadczenie, należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji (por. ww. wyrok TSUE C-392/11 lub C-224/11). Nie ma jednak bezwzględnej zasady dotyczącej ustalania zakresu danego świadczenia z punktu widzenia podatku VAT, a co za tym idzie, w celu ustalenia zakresu danego świadczenia należy wziąć pod uwagę ogół okoliczności, w jakich ma miejsce dana transakcja.

Jak wskazali Państwo we wniosku, poszczególne świadczenia składające się na organizację Integracji będą nabywane od różnych usługodawców/dostawców. Z perspektywy Państwa jako nabywcy usługi organizacji danej Integracji nie jest konieczne, aby jeden podmiot wykonał wszystkie usługi/dostawy towarów niezbędnych w celu organizacji tej Integracji. Nie planują Państwo zawierać żadnych umów dot. wspólnych wyjść do restauracji czy innych form spotkań integracyjnych.

Na podstawie powyższych uregulowań, należy stwierdzić, że w okolicznościach przedstawionych przez Państwa, nabywane przez Państwa poszczególne usługi oraz towary w celu organizacji Integracji nie będą stanowiły usługi kompleksowej. Przy organizacji Integracji nie będą Państwo bowiem nabywać jednej usługi, na którą składają się poszczególne elementy, lecz odrębne usługi/towary od różnych usługodawców/dostawców.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje zatem, że nabywane przez Państwa świadczenia należy uznać za odrębne usługi/dostawy towarów, niewchodzące w skład świadczenia kompleksowego.

Jeśli jednak w ramach organizacji Integracji będą Państwo nabywać świadczenie kompleksowe, to poszczególne czynności w ramach tego świadczenia nie będą podlegały odrębnej analizie w kontekście prawa do odliczenia podatku VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że zgodnie z przytoczonym wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo to nie przysługuje – nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione – w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Należy w tym miejscu wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani pojęcia usług gastronomicznych, ani pojęcia usług cateringowych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, że usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Pojęcie „usług gastronomicznych” rozumiane jest wąsko. Jego zakres znaczeniowy pokrywa się z tym określonym w art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112; Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011, str. 1, ze zm.) dla „usług restauracyjnych”, które zdefiniowane zostały jako świadczone w lokalu należącym do usługodawcy usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów albo też żywności i napojów stanowić ma przy tym jedynie element większej całości, w której przeważać powinny usługi.

Podobnie wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności „na wynos”, tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TSUE, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie TSUE podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków „na wynos” i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności „na wynos” może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru cateringu. Wyrok ten w pośredni sposób pomaga odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce.

Usługi restauracyjne i cateringowe, choć bardzo podobne, nie są tożsame. Ich różnice są bardzo istotne z punktu widzenia podatku VAT.

W świetle powyższego przyjąć należy, że wyłączenie, o którym mowa cyt. wyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy dotyczy tylko usług gastronomicznych rozumianych jako usługi restauracyjne. Nie obejmuje ono natomiast usług cateringowych.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Powyższe potwierdza również wyrok TSUE z 22 października 2015 r. w sprawie C-126/14 (pkt 28), w którym m.in. stwierdzono:

Podobnie TSUE wypowiedział się w wyrokach C-435/05, C-29/08.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ust. 1 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że wystąpi pośredni związek wydatków poniesionych przez Państwa na organizację Integracji z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Jak wynika z wniosku, Integracje mają na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, jak również budowanie zespołu oraz poprawę atmosfery w pracy i ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, co zmierza do zwiększenia efektywności i wydajności pracy pracowników, a przez to również zwiększenia przychodów Spółki.

Co więcej, wskazali Państwo, że Integracje wpływają na relacje pracownicze w ramach komórek organizacyjnych, co wpływa na wydajność zespołu, poprawę komunikacji oraz więź pracowników ze Spółką. Przewidują Państwo, że poprawie może ulec Państwa wizerunek jako pracodawcy, co pośrednio może wpłynąć także na Państwa wizerunek u potencjalnych klientów.

Analiza przedstawionego przez Państwa opisu sprawy prowadzi do wniosku, że wystąpi pośredni związek wydatków poniesionych przez Państwa na organizację Integracji dla pracowników z Państwa działalnością opodatkowaną. Należy stwierdzić, że poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – tj. poprawę efektywności i wydajności pracy, większą identyfikację pracowników ze Spółką, poprawę atmosfery pracy, budowanie dobrego wizerunku Spółki – wydatki na organizację Integracji będą pośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Podsumowując, zaprezentowany przez Państwa opis sprawy wskazuje, że został wykazany racjonalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami na organizację Integracji a prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Integracje będą służyły przede wszystkim zintegrowaniu pracowników, poprawie atmosfery pracy, jak również budowaniu zespołu. Udział pracowników w Integracjach przyczyni się do wzrostu efektywności pracy, a w rezultacie do zwiększenia Państwa przychodów.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego wyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa organizacji spotkań integracyjnych, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne i noclegowe.

Jeżeli natomiast w celu organizacji Integracji nie będą Państwo nabywać jednej usługi kompleksowej, to należy zgodzić się z Państwem, że z prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z organizacją Integracji należy wyłączyć zakupione usługi gastronomiczne i noclegowe, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W konsekwencji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z organizacją Integracji dla pracowników, z wyłączeniem wydatków określonych w art. 88 ustawy, tj. w szczególności w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli usług noclegowych i gastronomicznych, chyba że usługi te stanowiłyby część usługi kompleksowej.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 dotyczącego podatku od towarów i usług. W zakresie pytań nr 1-3 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto, interpretacja nie dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu alkoholu, ponieważ w opisie sprawy nie wskazali Państwo, że poniosą Państwo wydatki na jego zakup.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.