Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego od pracownika zwrotu kosztów paliwa lub ładowania energią elektryczną, z tytułu zwrotu niezatankowanego lub nienaładowanego samochodu używanego na cele prywatne.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.  sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność deweloperska związana ze wznoszeniem budynków mieszkalnych. Spółka posiada flotę samochodów służbowych, wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki. Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), z uwagi na fakt, że samochody są wykorzystywane do tzw. działalności mieszanej, tj. zarówno na cele działalności gospodarczej Spółki (tj. do wykonywania czynności opodatkowanych VAT), jak i na cele prywatne pracowników Spółki.

W praktyce, ponad połowa jazd odbywa się dla celów działalności gospodarczej Spółki.

W konsekwencji, Spółce przysługuje prawo do częściowego (50%) odliczenia podatku VAT od wydatków, związanych z eksploatacją samochodów, jak również do zaliczenia 75% kosztów związanych z eksploatacją samochodów do kosztów uzyskania przychodów na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych (CIT).

Samochody wchodzące w skład floty Spółki są napędzane benzyną bezołowiową, olejem napędowym (brak samochodów napędzanych LPG) lub energią elektryczną.

W Spółce występują również przypadki nieodpłatnego udostępniania samochodu pracownikowi Spółki (zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę) wyłącznie do jazd prywatnych (przykładowo na okres urlopu lub weekendowo).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że przypadki te nie stanowią sytuacji, w których dany samochód jest wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie na cele prywatne pracowników (każdy samochód jest wykorzystywany do celów mieszanych).

Zgodnie z przyjętymi założeniami, udostępniany samochód (w momencie udostępnienia) powinien być sprawny i przygotowany do jazdy, tj. w szczególności powinien mieć zatankowane paliwo oraz naładowany akumulator. Udostępnienie samochodu powinno odbywać się na zasadach przewidzianych w wewnętrznym regulaminie Spółki, określającym zasady eksploatacji i korzystania z samochodów, w tym na cele prywatne pracowników (dalej: Polityka Samochodowa).

W związku z udostępnieniem samochodów do celów prywatnych pracowników Spółka rozpoznaje u pracownika przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).

Jeśli samochód zostanie zwrócony przez pracownika bez uzupełnionego baku lub naładowanego akumulatora wówczas Spółka dokona tankowania lub ładowania we własnym zakresie tak, aby samochód mógł być dalej wykorzystywany do działalności gospodarczej Spółki.

W praktyce, tankowanie lub ładowanie zostanie dokonane przez jednego z pracowników Spółki w czasie przeznaczonym na wykonywanie obowiązków służbowych.

Po upływie okresu korzystania z samochodu – na podstawie Polityki Samochodowej – pracownik będzie obciążany kosztami związanymi z zatankowaniem lub naładowaniem przez Spółkę pojazdu energią elektryczną zużytą przez pracownika do jazd prywatnych (dalej: Opłata). Opłata zostanie pobrana poprzez potrącenie z najbliższego wynagrodzenia pracownika.

W przypadku samochodów służbowych udostępnionych konkretnym pracownikom do indywidualnego wykorzystania w celu realizacji przez nich obowiązków i zadań służbowych (samochody funkcyjne), rozliczenie paliwa lub energii elektrycznej nastąpi po zakończeniu miesiąca.

W przypadku samochodów funkcyjnych, również może się zdarzyć że pracownik nie uzupełni paliwa lub energii elektrycznej w dostatecznej ilości zużytej na cele jazdy prywatnej.

Ponadto należy wskazać, że generalnie samochody, którymi dysponuje Spółka w większości są wykorzystywane do jazd służbowych (co do zasady powyżej 50% przejazdów tych samochodów), natomiast udostępnianie ich pracownikom wyłącznie do jazd prywatnych stanowi zdecydowaną mniejszość jazd ww. samochodów.

Pytania

1.Czy otrzymanie Opłaty przez Spółkę będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT?

2.W przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że Opłata będzie podlegała opodatkowaniu VAT, czy na Spółce będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania otrzymania Opłaty przy zastosowaniu kasy rejestrującej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie Opłaty przez Spółkę będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT.

Ad 2

W przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że Opłata będzie podlegała opodatkowaniu VAT, zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie zwolniona z obowiązku ewidencjonowania otrzymania Opłaty na kasie rejestrującej.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podobnie zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT”) "Świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów”.

Zgodnie z poglądami prezentowanymi przez przedstawicieli doktryny prawa podatkowego: „Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług mogą więc zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę a ich beneficjentem istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie)”.

[Matarewicz Jacek, Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany; Opublikowano: LEX/el. 2025].

Organy podatkowe wskazują, że pojęcie świadczenia, co stanowi istotę usługi, należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. W tym zakresie przywoływana jest treść art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, zgodnie z którym „Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu”. Świadczenie obejmuje zarówno aktywność podmiotu (działanie), jak i brak tej aktywności (zaniechanie). Z jednej strony świadczenie polega zatem na czynieniu, a z drugiej na nie czynieniu oraz znoszeniu, tolerowaniu określonych stanów rzeczy.

Powyższe stanowisko zostało oparte na regulacji art. 25 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym „Świadczenie usług może obejmować między innymi jedną z następujących czynności:

a)przeniesienie praw do wartości niematerialnych, bez względu na to, czy są one przedmiotem dokumentu ustanawiającego tytuł prawny, czy nie;

b)zobowiązanie do zaniechania działania lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c)świadczenie usług na podstawie nakazu wydanego przez organ władzy publicznej lub w jego imieniu lub z mocy prawa”.

Z powyższych przepisów wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zauważyć przy tym należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie świadczyła na rzecz pracowników usług ani nie będzie dokonywała na ich rzecz dostawy towarów.

Opłata będzie stanowiła w istocie zwrot kosztów za paliwo lub energię zużytą do jazd prywatnych danego pracownika. Innymi słowy, Spółka w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie otrzymywała od pracowników świadczeń wzajemnych, tj. z tytułu udostępnienia samochodu do jazd prywatnych Spółka nie osiągnie żadnej wymiernej korzyści. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie Opłaty (będącej zwrotem kosztów a nie wynagrodzeniem) przez Spółkę będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT.

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.652.2023.2.JG): „Wskazaliście Państwo, że w przypadku, gdy samochód zostanie zwrócony przez pracownika bez uzupełnionego baku, wówczas Spółka dokona tankowania we własnym zakresie, a Opłata zostanie pobrana poprzez potrącenie z najbliższego wynagrodzenia pracownika. Tak więc w przedstawionej sytuacji, brak jest jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego z tytułu którego Spółka miałaby odnieść określone i wymierne korzyści. Pobrana przez pracodawcę Opłata nie stanowi zatem wynagrodzenia za jakiekolwiek czynności, lecz jest zgodnie z umową zwrotem kosztów paliwa, które zobowiązany był zapłacić pracownik. Wobec tego, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, Opłata z tytułu zużytego paliwa nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jednocześnie wskazać należy, że z tytułu tych rozliczeń nie dochodzi również do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż Pracownik dokonuje zatem Opłaty za zużyte paliwo na własne cele. W konsekwencji powyższego, po stronie Spółki nie dochodzi do odpłatnej dostawy towarów (paliwa) na rzecz Pracownika, ani też do odpłatnego świadczenia usług, gdyż paliwo to wykorzystane zostało do celów prywatnych Pracownika, a jego równowartość w formie Opłaty zostanie Pracownikowi pobrana z wynagrodzenia. W związku z tym otrzymanie Opłaty przez Spółkę będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT. W rezultacie odpowiadając na Państwa pytanie nr 1 stwierdzić należy, że otrzymanie Opłaty przez Spółkę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy”.

Ad 2

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1902 ze zm.; dalej: Rozporządzenie) zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Nadto w pozycji nr 39 załącznika do Rozporządzenia wskazano dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

W § 4 Rozporządzenia zawarte są wyłączenia ze zwolnień wymienionych w § 2, które nie znajdują uzasadnienia w tym stanie faktycznym.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że Opłata będzie podlegała opodatkowaniu VAT, na Spółce nie będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania Opłaty na kasie rejestrującej.

Jeśli organ podatkowy uzna, że Opłata podlega opodatkowaniu VAT, wówczas w ocenie Spółki należy uznać, że jest to wynagrodzenie za świadczenie usług, a nie dostawa towarów.

Takie stanowisko Spółki wynika z tego, że w związku z wniesieniem Opłaty Spółka dokona określonych czynności, tj. jeden z jej pracowników, w czasie przeznaczonym na wykonywanie obowiązków służbowych, zatankuje lub naładuje zwrócony samochód, aby samochód ten mógł być dalej wykorzystywany do działalności gospodarczej Spółki.

Innymi słowy, trudno uznać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym wystąpi dostawa towarów, tj. sprzedaż paliwa lub energii elektrycznej przez Spółkę na rzecz pracownika. W związku z wniesieniem Opłaty pracownik nie nabędzie prawa do rozporządzania jak właściciel jakimkolwiek paliwem lub energią elektryczną – z jego perspektywy najistotniejsze jest to, że dzięki Opłacie sam nie będzie musiał dokonywać czynności zatankowania lub naładowania samochodu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że usługa wykonywana przez Spółkę na rzecz pracownika w związku z Opłatą (przy założeniu, że Dyrektor Krajowej Informacji nie podzieli stanowiska Spółki, że Opłata w istocie stanowi zwrot kosztów nie podlegający VAT):

• spełnia warunki zwolnienia wymienione w pozycji nr 39 załącznika do Rozporządzenia,
• nie jest objęta wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku dokonywania rejestracji na kasie rejestrującej, o którym mowa w § 4 Rozporządzenia.

Podsumowując, jeśli organ podatkowy uzna, że Opłata będzie podlegała opodatkowaniu VAT, na Spółce nie będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania Opłaty na kasie rejestrującej.

Dodatkowo należy również zauważyć, że Opłata w zakresie ładowania samochodów elektrycznych będzie korzystała ze zwolnienia z obowiązku zaewidencjonowania na kasie rejestrującej również w oparciu o pozycję nr 2 załącznika do Rozporządzenia, która obejmuje dostawę towarów lub świadczenie usług, których przedmiotem są towary lub usługi o symbolu CN 2716 00 00 Energia elektryczna.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie:

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stwierdzić zatem należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem, rozumieć każde zachowanie się podatnika – nie będące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika, że czynności, które podlegają opodatkowaniu (dostawa towarów oraz świadczenie usług) muszą mieć charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie ich za wynagrodzeniem. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą i otrzymaną zapłatą. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Ponadto, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada flotę samochodów służbowych, wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki. Spółce przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków, związanych z eksploatacją samochodów. W Spółce występują również przypadki nieodpłatnego udostępniania samochodu pracownikowi Spółki wyłącznie do jazd prywatnych. Zgodnie z przyjętymi założeniami, udostępniany samochód powinien mieć zatankowane paliwo oraz naładowany akumulator. Jeśli samochód zostanie zwrócony przez pracownika bez uzupełnionego baku lub naładowanego akumulatora, wówczas Spółka dokona tankowania lub ładowania we własnym zakresie tak, aby samochód mógł być dalej wykorzystywany do działalności gospodarczej Spółki. Po upływie okresu korzystania z samochodu pracownik będzie obciążany kosztami związanymi z zatankowaniem lub naładowaniem przez Spółkę pojazdu energią elektryczną zużytą przez pracownika do jazd prywatnych. Opłata zostanie pobrana poprzez potrącenie z najbliższego wynagrodzenia pracownika.

Na tle powyższego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy otrzymana przez Spółkę Opłata powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.

Dokonując rozstrzygnięcia ww. kwestii będącej przedmiotem Państwa wątpliwości, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie otrzymana Opłata przez Spółkę będąca kosztem paliwa lub energii elektrycznej jakie Pracownik zużył wykorzystujac samochód służbowy dla celów prywatnych, który otrzymał zatankowany, nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek czynności występujące pomiędzy Spółką a Pracownikiem. Należy mieć bowiem na względzie, że podmioty te zgodnie z przyjętymi założeniami ustaliły, że udostępniany samochód w chwili zwrotu powinien mieć zatankowane paliwo oraz naładowany akumulator, tj. pracownik powinien ponosić koszt paliwa oraz enegrii elektrycznej wykorzystanych przez niego do celów prywatnych. Samochód w chwili udostępnienia na rzecz pracownika, zgodnie z przyjętymi założeniami Spółki powinien mieć zatankowane paliwo oraz naładowany akmulator.

Jak już powyżej wskazano, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy należy rozumieć każde zachowanie się podatnika – nie będące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazaliście Państwo, że w przypadku, gdy samochód zostanie zwrócony przez pracownika bez uzupełnionego baku lub naładowanego akumulatora, wówczas Spółka dokona tankowania lub ładowania we własnym zakresie, a Opłata zostanie pobrana poprzez potrącenie z najbliższego wynagrodzenia pracownika. Tak więc w przedstawionej sytuacji, brak jest jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego z tytułu którego Spółka miałaby odnieść określone i wymierne korzyści. Pobrana przez pracodawcę Opłata nie stanowi zatem wynagrodzenia za jakiekolwiek czynności, lecz jest zgodnie z umową zwrotem kosztów paliwa, które zobowiązany był zapłacić pracownik.

Wobec tego, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, Opłata z tytułu zużytego paliwa oraz energii elektrycznej nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że z tytułu tych rozliczeń nie dochodzi również do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż Pracownik dokonuje Opłaty za zużyte paliwo oraz energię na własne cele.

W konsekwencji powyższego, po stronie Spółki nie dochodzi do odpłatnej dostawy towarów (paliwa, energii elektrycznej) na rzecz Pracownika, ani też do odpłatnego świadczenia usług, gdyż paliwo oraz energia elektryczna wykorzystane zostały do celów prywatnych Pracownika, a jego równowartość w formie Opłaty zostanie Pracownikowi pobrana z wynagrodzenia. W związku z tym otrzymanie Opłaty przez Spółkę będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT.

W rezeltacie odpowiadając na Państwa pytanie nr 1 stwierdzić należy, że otrzymanie Opłaty przez Spółkę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym otrzymanie Opłaty przez Spółkę będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT uznaję za prawidłowe, a tym samym odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku jest bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.