Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 27 czerwca 2025 r., z 7 lipca 2025 r. oraz z 24 lipca 2025 r. W dniu 27 czerwca 2025 r. wpłacił Pan brakującą opłatę od wniosku. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Chcąc uczestniczyć w grach karcianych - pokera, rozgrywanego w formule niehazardowej, bez gwarantowanych nagród rzeczowych i pieniężnych, wpłacając kaucję na okaziciela za otrzymane żetony do gry (zarówno w formule turnieju wielostolikowego, jak i gier jednostolikowych czasowych) i otrzymując zwrot kaucji przypisany do ilości zwracanych żetonów lub pozostawionych w grze, by nie przerywać gry pozostałych uczestników turnieju, stanowiącej kaucję gwarancyjną na wypadek ich nie zwrócenia, zatrzymania lub zgubienia, otrzymuje Pan zwrot nie podlegający opodatkowaniu, bo jest to zwrot kaucji przypisanej do żetonów. Kaucja sama w sobie nie stanowi przychodu ani rozchodu, nie wywołuje skutków podatkowych zarówno w zakresie przepisów dotyczących osób fizycznych (podatnika), jaki w zakresie ustawy o grach hazardowych. Wpłacając kaucję dokonuje Pan tylko zabezpieczenia finansowego otrzymanych przedmiotów (żetonów) do gry. Kaucje wpłaca Pan organizatorowi takich gier w formule bez nagród rzeczowych i pieniężnych, co jest koniecznym wymogiem dla gier niehazardowych. Kaucja zaś nie jest elementem fiskalnym a gra ma charakter rekreacji umysłowej.

Uzupełnienie wniosku

Ustawa o grach hazardowych określa w sposób ścisły warunki kwalifikacji gry jako hazardowej. W odniesieniu do ustawowego pojęcia gier hazardowych sformułowano definicję zakresową wymieniając cztery grupy uznawanych przez prawodawcę za hazardowe, jedną z nich są gry w karty. Jednakże do przyjęcia gry w karty za grę hazardową konieczne jest spełnienie dwóch warunków ustawowych. Po pierwsze wymienienie rodzaju gry w katalogu zamkniętym gier hazardowych w karty (black jack, baccarat i poker) oraz gra musi być rozgrywana o nagrody pieniężne lub rzeczowe (rozdz.1 art. 2 p. 5a Ustawy o grach hazardowych). Gry w których mam zamiar uczestniczyć nie spełniają drugiego z tych warunków ustawowych, tj. nie ma w nich elementu nagród rzeczowych ani pieniężnych. W związku z tym gra ma charakter niehazardowy, a kaucje nie stanowią wartości finansowej w zrozumieniu przychodów czy też rozchodów finansowych, a sama opłata za bilet do gry (rejk) jest wykazywana jako przychód i podlega pod opodatkowanie Vat oraz podatek dochodowy, co nie dotyczy już gracza (osoby fizycznej) tylko organizatora gier.

Formuła niehazardowa oznacza konkretnie, że nie ma przewidzianych żadnych nagród, zarówno gwarantowanych, jak i niegwarantowanych. Gra jest pozbawiona tych elementów całkowicie.

Nie będzie przewidzianych nagród, ani rzeczowych ani pieniężnych, co wynika z rygorów gry kwalifikowanej jako gra niehazardowa, zgodnie z brzmieniem samej ustawy, jak i komentarzami do niej, np. Stanisław Radowicki w Ustawa o grach hazardowych, Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2019, komentarz do art. 1 ustawy.

Organizowane gry w pokera nie będą grami hazardowymi (grami w karty) w zrozumieniu ustawy o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 595).

Pytanie

Czy wpłacając kaucję na okaziciela za przedmioty do gry w pokera w formule pozbawionej gwarantowanych nagród rzeczowych i pieniężnych i otrzymując zwrot kaucji proporcjonalny do ilości zwrotu tychże przedmiotów lub pozostawiając je do dalszej gry, mam obowiązek uiszczenia podatku od osób fizycznych i podatku od gier?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od gier wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana opinii, grając w gry karciane, które nie stanowią gry hazardowej w zrozumieniu Ustawy o grach hazardowych i wpłacając kaucje na okaziciela za otrzymane przedmioty (żetony), kaucję przypisaną do otrzymanych przedmiotów, a następnie otrzymując zwrot kaucji na okaziciela przypisany do żetonów, nie wywołuje tym skutków podatkowych. Kaucja ma charakter nie fiskalny, nie stanowi ani przychodu, ani rozchodu i nie podlega pod podatek od osób fizycznych ani podatek od gier. Potwierdzeniem takiego stanu prawnego są liczne stanowiska Dyrektora KIS odnoszące się do tej kwestii, np. UNP : ..... z 15 kwietnia 2024 r. W opisanej sytuacji kaucja na okaziciela (zarówno jej wpłata, jak i zwrot) nie wywołuje żadnych skutków podatkowych zarówno w zakresie należności wynikających z ustawy o grach hazardowych Dz.U. 2025 r., poz. 595, t. j. wersja od 6 maja 2025 r.

Rozdział 7 Art. 71, 73, 74, 75, jak i ustawy o podatku dochodowym dla osób fizycznych Dz.U. 2024 r. poz. 206 z dnia 9 lutego 2024 r. Ustawa o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz.595) jednoznacznie określa warunki kwalifikacji gry w karty jako hazardowe. Pozbawienie gry jakichkolwiek nagród rzeczowych i pieniężnych czyni grę niehazardową z mocy samej ustawy. Wpłacane kaucje i ich zwrot graczom nie stanowi wymiaru finansowego przychodu ani rozchodu, bo kaucja z mocy ustawy nie jest formą fiskalną i nie podlega pod opodatkowanie (patrz wniosek o wydanie interpretacji znak pisma 0113-KDIPT2-3.4011.492.2025.2.PR i 0111-KDIB3-3.4019.15.2025.3.AW, UNP ....). Otrzymany zwrot kaucji wynikający z gry jako zabezpieczenie za żetony udostępniane graczom do gry nie stanowi nagrody, ale jest tylko zwrotem kaucji za same żetony, co zwalnia gracza z podatku dochodowego (otrzymuje zwrot kaucji, która jest niefiskalna, zgodnie z interpretacjami w tym zakresie Dyrektora KIS) i nie stanowi kwoty podlegającej opodatkowaniu w zakresie podatku opisanego w ustawie o grach hazardowych. Niehazardowy charakter gry wyklucza objęcie gry podatkiem przypisanym do gier hazardowych, co wynika z zapisu samej ustawy czyniącej grę bez nagród rzeczowych i pieniężnych grą niehazardową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W świetle powyższego przepisu, podatkiem dochodowym nie są obciążone wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem, wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień bądź zaniechań są opodatkowane.

Na mocy natomiast art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia.

Z analizy Pana wniosku wynika, że zamierza Pan uczestniczyć w grach karcianych - pokera, rozgrywanego w formule niehazardowej, bez gwarantowanych nagród rzeczowych i pieniężnych. Będzie wpłacał Pan kaucję na okaziciela za otrzymane żetony do gry i otrzymując zwrot kaucji przypisany do ilości zwracanych żetonów lub pozostawionych w grze, by nie przerywać gry pozostałych uczestników turnieju, stanowiącej kaucję gwarancyjną na wypadek ich nie zwrócenia, zatrzymania lub zgubienia, otrzymuje zwrot niepodlegający opodatkowaniu, bo jest to zwrot kaucji przypisanej do żetonów. Wpłacając kaucję dokonuje Pan tylko zabezpieczenia finansowego otrzymanych przedmiotów (żetonów) do gry. Kaucje będzie wpłacał Pan organizatorowi takich gier w formule bez nagród rzeczowych i pieniężnych, co jest koniecznym wymogiem dla gier niehazardowych. Kaucja zaś nie jest elementem fiskalnym, a gra ma charakter rekreacji umysłowej.

Pana wątpliwości dotyczą określenia czy kaucja i jej zwrot nie podlega opodatkowaniu.

Według Słownika Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 r. – termin kaucja oznacza sumę pieniężną złożoną jako gwarancję dotrzymania zobowiązania; zastaw; zabezpieczenie (str. 320).

Słownik języka polskiego W. Doroszewskiego definiuje kaucję jako sumę pieniężną złożoną jako rękojmię dotrzymania umowy i stanowiącą odszkodowanie w razie niedotrzymania umowy; zastaw, zabezpieczenie, gwarancja.

Z przytoczonych definicji wynika, że cechą charakterystyczną kaucji jest to, że może zostać ona wykorzystana tylko w ściśle określonym przypadku, tj. w razie niedopełnienia zobowiązania. Ustanowienie kaucji ma zatem charakter gwarancyjny, zabezpieczający, co oznacza, że kaucja jest ustanowiona na wypadek, gdyby strona umowy, która złożyła kaucję, nie wywiązała się z niej. Wówczas druga strona umowy może zaspokoić się ze złożonej kaucji. Co do zasady kaucja nie jest zaliczana na poczet ceny i podlega zwrotowi po wykonaniu umowy.

Z istoty zabezpieczającego charakteru kaucji wynika, iż nie ma ona natury świadczenia definitywnego. Jest ona świadczeniem zwrotnym.

Zatem wpłacenie kaucji, sama kaucja i następnie jej zwrot są podatkowo obojętne i nie powodują powstania przysporzenia majątkowego, a w konsekwencji powstania przychodu w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kaucja, która nie jest zapłatą za wykonanie świadczenia, jest neutralna podatkowo, tzn. nie jest ani ani przychodem, ani kosztem, aż do wystąpienia okoliczności, które uprawniają wierzyciela do zatrzymania kaucji.

Podsumowując, na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia oraz przywołanych przepisów prawa, zarówno wpłacenie kaucji, sama kaucja, jak i otrzymanie jej zwrotu, są dla Pana podatkowo obojętne i nie generują po Pana stronie obowiązków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.