Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki.

Uzupełnił go Pan pismem z 10 czerwca 2025 r. (wpływ 11 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest właścicielem udziału w wysokości 1/3 w nieruchomości gruntowej położonej w (…) zwanej dalej: „Nieruchomością”.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: „(…)” z siedzibą w (…) (zwanej dalej: „Spółką”). Wnioskodawca wniósł do Spółki m.in. wkład niepieniężny obejmujący prawo używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości na czas nieokreślony. Wniesienie tego wkładu niepieniężnego nastąpiło 11 września 1996 r. do (…) s.c., która w związku z art. 26 KSH, została zgłoszona do KRS jako spółka jawna na mocy umowy wspólników spółki jawnej z 14 grudnia 2001 r.

Wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/2 w prawie własności Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży w 1995 r. Natomiast w 2011 r. darował swojemu ojcu (…) udziały w wysokości 1/6.

W związku z nabyciem udziału w prawie własności Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, przede wszystkim w zakresie usług związanych z produkcją stolarki budowlanej i meblowej.

Wspólnikami Spółki są obecnie wyłącznie trzy osoby fizyczne, posiadające rezydencję podatkową na terytorium Polski. Wszyscy wspólnicy Spółki są jednocześnie wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości.

Dochody z tytułu udziału wspólników w przychodach i kosztach Spółki są opodatkowane na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aportem nie zostało nigdy wniesione do Spółki prawo własności Nieruchomości w (…), Spółka nie kupiła także prawa własności tej Nieruchomości.

W trakcie użytkowania Nieruchomości oddanej do używania Spółce, Spółka poczyniła nakłady w postaci budynku warsztatowego oraz budynku biurowego, trwale związane z gruntem. Prawo podatkowe i prawo cywilne to odrębne gałęzie prawa, które charakteryzują się odmiennymi zasadami. Od strony cywilistycznej budynek „przyrasta” do gruntu. Inaczej jest jednak w prawie podatkowym.

Z art. 16a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie zaliczane są do środków trwałych.

Grunt nie stanowił dla Spółki środka trwałego. Natomiast budynki wybudowane na cudzym gruncie stanowiły dla Spółki środki trwałe i podlegały amortyzacji.

Zgodnie z opinią biegłego rzeczoznawcy, wartość nakładów na dzień zwrotu wkładu na rzecz wspólników wynosiła (...) zł, według operatu szacunkowego z dnia 14 stycznia 2025 r. Spółka w tych budynkach prowadziła działalność gospodarczą.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli dnia 30 stycznia 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki, w proporcjach odpowiadających ich udziałowi w zysku Spółki.

Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie.

Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów do majątku prywatnego Wnioskodawcy, nastąpiło w części odpowiadającej Jego udziałowi w zysku Spółki.

Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce jawnej, Wnioskodawca nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wspólnicy w styczniu 2025 r. dokonali sprzedaży Nieruchomości na rzecz innego podmiotu – Spółki z o.o. Przedmiotem sprzedaży była Nieruchomość, tj. nieruchomość gruntowa o łącznym obszarze (...) ha, zabudowana budynkiem warsztatowym o powierzchni (...) m² oraz budynkiem biurowym o powierzchni (...) m².

W związku z tym, Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie skutków podjętych działań na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W piśmie z 10 czerwca 2025 r., w odpowiedzi na pytania Organu, wskazał Pan poniższe informacje:

1.Kiedy miało miejsce wycofanie budynków ze Spółki jawnej; proszę podać konkretną datę (dzień, miesiąc, rok)?

Odpowiedź

2.Kiedy miała miejsce sprzedaż nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku, proszę podać konkretną datę (dzień, miesiąc, rok)?

Odpowiedź:

3.Czy od momentu wycofania wskazanych budynków z działalności Spółki jawnej, wykorzystywał Pan ww. nieruchomość zabudowaną na cele prywatne; jeśli tak, to jakie cele prywatne były realizowane?

Odpowiedź:

4.Czy ww. budynki po wycofaniu ze Spółki jawnej były przedmiotem zawartych przez Pana z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze?

Odpowiedź:

5.Czy w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości zabudowanej podpisał Pan z Kupującym umowę przedwstępną; jeżeli tak, to proszę wskazać:

a)jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy, ciążyły na kupującym, a jakie na sprzedającym,

b)czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności ww. nieruchomości na nabywcę; jeśli tak, to jakie?

Odpowiedź:

6.Czy po zawarciu ww. umowy przedwstępnej strona kupująca na nieruchomości zabudowanej dokonywała inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły jej atrakcyjność; jeżeli tak, to proszę o podanie jakich?

Odpowiedź:

7.Czy nabywca poniósł jakiekolwiek nakłady finansowe związane z nieruchomością zabudowaną od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?

Odpowiedź:

8.Czy udzielił Pan innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu w związku ze sprzedażą nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku; jeśli tak, to proszę wskazać zakres tego pełnomocnictwa, w szczególności należy wskazać jakie konkretnie czynności podejmował podmiot działający jako Pana pełnomocnik w związku z transakcją sprzedaży ww. nieruchomości?

Odpowiedź:

9.Czy jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług; jeśli tak, to proszę wskazać z jakiego tytułu?

Odpowiedź:

10.Jaki jest nr ewidencyjny nieruchomości gruntowej, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, będącej przedmiotem wniosku?

Odpowiedź:

11.W jaki konkretnie sposób, od momentu wycofania ze Spółki jawnej, nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym była przez Pana wykorzystywana do momentu sprzedaży, tj. do jakich czynności (zwolnionych, opodatkowanych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) i przez jaki okres wykorzystywał Pan ww. nieruchomość?

Odpowiedź:

12.Czy prowadził Pan działania dotyczące zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do nabycia ww. nieruchomości lub podejmował Pan jakiekolwiek aktywne działania marketingowe w celu sprzedaży ww. nieruchomości, tj. reklama, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia; jeśli tak, to jakie, kiedy i w jakim celu?

Odpowiedź:

13.Czy nabycie przez Pana udziału 1/2 w prawie własności Nieruchomości w 1995 r. na podstawie umowy sprzedaży nastąpiło w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; jeśli tak, to proszę wskazać, czy była to czynność opodatkowana, czy zwolniona od podatku – jeśli zwolniona, to na podstawie jakiego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług, a jeśli opodatkowana, to czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?

14.Czy przy nabyciu 1/2 udziału w prawie własności Nieruchomości w 1995 r. przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego; jeżeli tak, to proszę wskazać, czy z tego prawa Pan skorzystał; jeśli nie przysługiwało, to proszę wskazać dlaczego?

Odpowiedź (pyt. 13 i 14):

15.Czy nabycie przez Pana budynków, tj. budynku warsztatowego i budynku biurowego nastąpiło w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; Proszę jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, czy zwolniona od podatku – jeśli zwolniona, to na podstawie jakiego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług, a jeśli opodatkowana, to czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odpowiedź:

16.Czy z tytułu nabycia budynków, tj. budynku warsztatowego i budynku biurowego przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego; jeżeli tak, to proszę wskazać, czy z tego prawa Pan skorzystał; jeśli nie przysługiwało, to proszę wskazać dlaczego?

Odpowiedź:

17.Czy budynki, tj. budynek warsztatowy i budynek biurowy znajdujące się na nieruchomości gruntowej, po wycofaniu ze Spółki jawnej były wykorzystywane przez Pana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług; jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną od podatku Pan prowadził i na podstawie jakiego przepisu działalność ta była zwolniona od podatku?

Odpowiedź:

18.Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania) budynku warsztatowego i budynku biurowego; informacji proszę udzielić odrębnie dla każdego budynku?

Odpowiedź:

19.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków a ich sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata; informacji proszę udzielić odrębnie dla każdego budynku?

Odpowiedź:

20.Czy w odniesieniu do poszczególnych budynków były ponoszone do dnia sprzedaży wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej; jeśli tak, to proszę wskazać:

a)ktoi na jakiej podstawie ponosił te wydatki,

b)czy ulepszenie budynków prowadziło do ich przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia,

c)czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego,

d)czy po dokonaniu tych ulepszeń budynki były oddane do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy w momencie ich dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tych obiektów do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

Odpowiedź:

Pytanie

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, kluczowe dla ustalenia, czy transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest ustalenie, czy Wnioskodawca przy zbyciu nieruchomości działał jako podatnik VAT, czy też dysponował majątkiem prywatnym.

W związku z nabyciem Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Umowa sprzedaży Nieruchomości była opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Umowa sprzedaży Nieruchomości nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z faktu nieodpłatnego udostępnienia Nieruchomości w przekonaniu Wnioskodawcy nie uzyskał On statusu podatnika VAT.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca bezpłatnie użyczył Spółce jawnej Nieruchomość, a to Spółka wykorzystywała ją do prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z podjęciem przez wspólników uchwały o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz w związku z nieodpłatnym przeniesieniem poniesionych nakładów na rzecz wspólników, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiła transakcji opodatkowanej podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

W art. 195 Kodeksu cywilnego wskazano, że:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 198 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.):

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku osobistego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Tak więc, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziału w wysokości 1/3 w Nieruchomości zabudowanej, istotne jest, czy w celu dokonania tej sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem udziału w wysokości 1/3 w nieruchomości gruntowej (działce nr …), położonej w (…). Jest Pan wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: „(…)”. Wniósł Pan do Spółki m.in. wkład niepieniężny obejmujący prawo używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości na czas nieokreślony. Wniesienie tego wkładu niepieniężnego nastąpiło 11 września 1996 r. Nabył Pan udział wynoszący 1/2 w prawie własności Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży w 1995 r. Natomiast w 2011 r. darował swojemu ojcu udziały w wysokości 1/6. W związku z nabyciem udziału w prawie własności Nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, przede wszystkim w zakresie usług związanych z produkcją stolarki budowlanej i meblowej. Wspólnikami Spółki są obecnie wyłącznie trzy osoby fizyczne. Wszyscy wspólnicy Spółki są jednocześnie wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości. Aportem nie zostało nigdy wniesione do Spółki prawo własności Nieruchomości w (…), Spółka nie kupiła także prawa własności tej Nieruchomości. W trakcie użytkowania Nieruchomości oddanej do bezpłatnego używania Spółce, Spółka poczyniła nakłady w postaci budynku warsztatowego oraz budynku biurowego, trwale związane z gruntem. Grunt nie stanowił dla Spółki środka trwałego. Natomiast budynki wybudowane na cudzym gruncie stanowiły dla Spółki środki trwałe i podlegały amortyzacji. W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli dnia 30 stycznia 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki. Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie. Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów do Pana majątku prywatnego nastąpiło w części odpowiadającej Pana udziałowi w zysku Spółki. Od momentu wycofania wkładu ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym nie była przez Pana wykorzystywana. Wycofanie wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż Nieruchomości nastąpiły dzień po dniu. Budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Pana z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Po podpisaniu umowy przedwstępnej nie dokonywano jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych. W związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości nie udzielił Pan innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu. Nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce jawnej nie prowadzi Pan innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wspólnicy w styczniu 2025 r. dokonali sprzedaży Nieruchomości na rzecz innego podmiotu – Spółki z o.o. Przedmiotem sprzedaży była Nieruchomość, tj. nieruchomość gruntowa o łącznym obszarze (...) ha, zabudowana budynkiem warsztatowym oraz budynkiem biurowym.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż przez Pana udziału w Nieruchomości stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży udziału w Nieruchomości (działce nr …) zabudowanej budynkiem biurowym oraz budynkiem warsztatowym, działał Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Ponownie należy powtórzyć, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono powyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziału w Nieruchomości zabudowanej, występował Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że sprzedaż przez Pana udziału wynoszącego 1/3 w Nieruchomości zabudowanej należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak bowiem wynika z wniosku, wniósł Pan do Spółki wkład niepieniężny obejmujący prawo bezpłatnego używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości. W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki. Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie. Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów (budynku biurowego oraz budynku warsztatowego) do Pana majątku prywatnego, nastąpiło w części odpowiadającej Pana udziałowi w zysku Spółki. Wycofanie wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż Nieruchomości nastąpiły dzień po dniu. Od momentu wycofania wkładu ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży, Nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym nie była przez Pana w żaden sposób wykorzystywana. Budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Pana z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. W związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości nie udzielił Pan innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu. Nie prowadził Pan również działań dotyczących zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej Nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do jej nabycia. Nie podejmował Pan aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży ww. Nieruchomości. Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce jawnej, nie prowadzi Pan innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Brak jest zatem – w analizowanej sprawie – przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia udziału w Nieruchomości zabudowanej, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Od momentu wycofania wkładu oraz nakładów ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży udziału w ww. Nieruchomości, nie wystąpił ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądził, że sprzedaż Nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmował Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Po wycofaniu ze Spółki nakładów oraz prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości do majątku prywatnego, nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości ww. Nieruchomości.

Zatem, w związku ze sprzedażą udziału w wysokości 1/3 w Nieruchomości zabudowanej, korzystał Pan z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży posiadanego udziału w Nieruchomości, a dokonaną dostawę – cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, transakcja sprzedaży udziału w wysokości 1/3 w Nieruchomości zabudowanej (działce nr …), po wycofaniu ze Spółki jawnej ww. Nieruchomości do Pana majątku prywatnego, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku ze sprzedażą przedmiotowej Nieruchomości nie wystąpił Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana udziału w Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.