Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku VAT od wydatków poniesionych na samochody osobowe oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2025 r. (wpływ 23 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni od października 2023 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności prawniczej (PKD 69.10.Z) - kancelarię radcy prawnego. Prócz działalności prawniczej świadczy usługi szkoleniowe. Wnioskodawczyni świadczy usługi bez ograniczeń terytorialnych, m.in. podjęła współpracę z firmą szkoleniową organizującą szkolenia na terenie całej Polski. Z uwagi na specyfikę działalności wymagającą częstego przemieszczania się niezbędnym narzędziem, umożliwiającym jej prowadzenie jest samochód. Wnioskodawczyni porusza się samochodem w celach związanych z prowadzoną działalnością zarówno na terenie miejscowości, w której pracuje, jak również w dłuższych trasach, na terenie całej Polski. Co warte wskazania, właściwy Sąd Rejonowy Wydział Pracy znajduje się w … w odległości ponad 30 km od siedziby kancelarii (w jedną stronę), właściwy Sąd Rejonowy Wydział Ubezpieczeń Społecznych i Sąd Okręgowy znajdują się w … - ponad 50 km od siedziby kancelarii (w jedną stronę), Sąd Apelacyjny w … - prawie 180 km od kancelarii (w jedną stronę).

Wnioskodawczyni aktualnie posiada jeden samochód zakupiony na firmę na podstawie wystawionej faktury VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest używany wyłącznie do prowadzenia działalności, w związku z czym Wnioskodawczyni korzysta z możliwości odliczenia 100% VAT z wydatków związanych z pojazdem.

Wnioskodawczyni planuje wziąć w leasing operacyjny jeszcze jeden samochód, który będzie również wykorzystywać (zamiennie) dla celów działalności, w tym m.in. do dojazdów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na spotkania z klientami, do sądów i urzędów oraz na szkolenia i inne wydarzenia biznesowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt, że dla jednoosobowej działalności chciałaby posiadać dwa samochody, jednakże specyfika prowadzonej działalności (kancelaria radcowska/podmiot szkolący) uzasadnia konieczność odbywania spotkań na terenie całego kraju, a tym samym posiadanie drugiego samochodu, ze względu na następujące przypadki:

·w przypadku awarii, serwisowania jednego z samochodów lub złych warunków pogodowych, choć oba samochody byłyby samochodami osobowymi, to jeden większy, o większym silniku, pozwalałby na pewniejsze przemieszczanie się na dłuższych trasach, po całym kraju (Wnioskodawczyni zamierza udawać się w podróże służbowe w różne miejsca kraju),

·natomiast drugi, mniejszy o mniejszym silniku, pozwalałby na ograniczenie kosztów eksploatacji, takich jak koszty zakupu paliwa w ramach przemieszczania się po mieście w którym kancelaria ma swoją siedzibę.

Przychody z działalności pozwalają Wnioskodawczyni na zakup drugiego samochodu, który w razie potrzeby (w ww. przypadkach) uchroni i zabezpieczy przed utratą przychodów obecne źródło przychodów.

Jeśli Wnioskodawczyni uzyska pozytywną interpretację organu podatkowego w przedmiotowej sprawie, to w zakresie pierwszego z samochodów, który wprowadzony jest do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany jest aktualnie wyłącznie na cele działalności, Wnioskodawczyni planuje zmienić sposób przeznaczenia pojazdu i wejdzie w tzw. system mieszany, dokonując korekty odliczonego podatku VAT w sposób stosunkowy (60 miesięcy - liczba miesięcy, podczas których korzystano z ulgi przez 60 miesięcy). Zmiana zostanie dokonana z ostrożności - z uwagi na możliwość korzystania z dodatkowego auta.

Wnioskodawczyni wskazuje, że:

·dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym;

·prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów;

·jest czynnym podatnikiem VAT.

Drugi samochód wykorzystywany w działalności w ramach leasingu operacyjnego będzie samochodem osobowym, o którym mowa w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Drugi z samochodów wykorzystywany będzie w działalności także w sposób tzw. mieszany (ograniczenie wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego zgodnie z art. 46a ww. ustawy). Umowa na drugi samochód będzie spełniać warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie będzie prowadziła ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość drugiego samochodu według założeń nie będzie przekraczać 150 000 zł, a w przypadku niewielkiego przekroczenia ww. limitu, zgodnie z przepisami odliczeniu będzie podlegać ww. kwota.

Zgodnie z przepisami i ograniczeniami wynikającymi z ustawy, Wnioskodawczyni zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w związku z leasingiem operacyjnym (umowa zostanie zawarta, jeśli interpretacja podatkowa na to pozwoli):

·opłaty leasingowe;

·część raty kapitałowej każdej faktury - w części dotyczącej spłaty wartości początkowej samochodu. Część odsetkowa każdej faktury zaliczana będzie w całości;

·koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją (paliwo, zakup i serwis opon, dodatkowe wyposażenie samochodu (dywaniki samochodowe, bagażnik itp.), materiały eksploatacyjne, serwis i konserwacja); samochód wykorzystywany w sposób tzw. mieszany - 50% wydatków.

·koszty ubezpieczenia - 100%, koszty polisy AC i GAP.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani, że przedmiotowe samochody będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług polegającej na świadczeniu na terytorium kraju usług prawniczych i szkoleniowych. Posiadane aktualnie auto jest zasilane benzyną, ma mały silnik (1.5) i wykorzystywane będzie jako samochód miejski na dojazdy na krótszych trasach (siedziba kancelarii, pobliskie sądy rejonowe, okoliczni klienci i biura – komornik, notariusz, poczta, okoliczne urzędy). Auto planowane do wzięcia w leasing będzie wykorzystywane w dłuższe trasy (przez wzgląd na większy silnik oraz zasilanie olejem napędowym) – dalsze trasy związane są z koniecznością dojazdów do sądów wyższej instancji – okręgowych, apelacyjnych, a także na szkolenia realizowane na terenie całego kraju oraz do klientów, których siedziby są oddalone od siedziby kancelarii.

Faktury będą wystawiane na firmę ….

Wydatki dotyczące obu samochodów, objęte są zakresem pytania postawionego w podatku od towarów i usług, z tytułu których zamierza Pani dokonywać odliczenia podatku VAT:

a)wydatki eksploatacyjne pojazdu poniesione na bieżące wykorzystanie samochodu, np. zakup paliwa, koszty myjni, chemii samochodowej, przeglądów, zakup płynu do spryskiwaczy, zakup części zamiennych i wyposażenia dodatkowego, naprawa, wymiana opon, serwis;

b)inne wydatki:

-opłaty związane z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłata wstępna i raty leasingowe);

-ubezpieczenie GAP (na wypadek płatności ratalnych).

W związku ze zmianą sposobu użytkowania obecnie posiadanego pojazdu – z uwagi na przejście na tryb mieszany, nie będzie Pani prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu.

Pytania (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy i w jakiej części w przedstawionym faktycznym można dokonywać odliczeń podatku VAT w związku z wydatkami na pojazdy, przy dodatkowym założeniu, że w stosunku do obu pojazdów podatnik wybierze tzw. mieszany sposób rozliczania?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług:

Brak przeciwwskazań do odliczenia części VAT (50 %) od wydatków poniesionych na oba samochody (związanych z leasingiem i użytkowaniem pojazdów).

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

Jak wskazuje art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową,

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Tym samym brak przeszkód do odliczenia częściowego VAT (50%) od wydatków poniesionych na oba samochody w zakresie m.in.: zakup paliwa, koszty myjni, chemii samochodowej, przeglądów, zakup płynu do spryskiwaczy, zakup części zamiennych i wyposażenia dodatkowego, naprawa, wymiana opon, serwis, opłaty związane z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłata wstępna i rat leasingowych), raty ubezpieczenia GAP.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. W związku z powyższym z uwagi na wykorzystanie obu samochodów dla celów mieszanych, brak będzie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl ust. 1 tego artykułu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Z uregulowań ustawy wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

-sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,

-wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy:

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:

Jak wskazano powyżej, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych nie tylko w działalności gospodarczej, ale również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Ograniczenie to – co do zasady – nie ma zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być jednak rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktualnie posiada Pani jeden samochód osobowy zakupiony na firmę na podstawie wystawionej faktury VAT, który jest używany wyłącznie do prowadzenia działalności. Planuje Pani wziąć w leasing operacyjny jeszcze jeden samochód, który będzie również wykorzystywać (zamiennie) dla celów działalności, w tym m.in. do dojazdów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na spotkania z klientami, do sądów i urzędów oraz na szkolenia i inne wydarzenia biznesowe. W związku z zakupem nowego samochodu w zakresie pierwszego z samochodów, który wprowadzony jest do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany jest aktualnie wyłącznie na cele działalności, planuje Pani zmienić sposób przeznaczenia pojazdu i wejdzie w tzw. system mieszany. Drugi z samochodów wykorzystywany będzie w działalności także w sposób tzw. mieszany. Przedmiotowe samochody będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług polegającej na świadczeniu na terytorium kraju usług prawniczych i szkoleniowych. Faktury będą wystawione na Panią. Samochody będą przez Panią użytkowane w celach „mieszanych”, nie będzie Pani prowadziła ewidencji przebiegu pojazdów.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzam, że będzie Pani przysługiwało, na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy, prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wskazanych we wniosku wydatków związanych obecnie posiadanym samochodem osobowym oraz dotyczących samochodu który planuje Pani nabyć. Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ww. wydatków będzie Pani przysługiwało, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy:

W świetle powyższego, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z kosztami ubezpieczenia GAP (na wypadek płatności ratalnych), wskazać należy, że w przypadku, gdy ww. usługa ubezpieczeniowa będzie czynnością zwolnioną od podatku, to nie będzie Pani w tym zakresie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, co wynika z ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej, które nie były przedmiotem zapytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.