Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 9 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan o brakująca opłatę – w odpowiedzi na wezwanie – 12 maj 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą gotowych do spożycia posiłków.
W zależności od wyboru posiłku przez klienta dany produkt zostaje spakowany w odpowiedni pojemnik. Wnioskodawca posiada szeroki wariant opakowań jednorazowego użytku, w tym miski z przykrywką, pojemniki z pokrywką, kubki z wieczkiem i inne. Opakowania te są stosowane przez Wnioskodawcę niezależnie od tego, czy klient zamawia posiłek lub napój na miejscu czy na wynos. Nowelizacja ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. 2023. 433, dalej jako „Ustawa SUP”) nałożyła na przedsiębiorców stosujących jednorazowe opakowania obowiązki w postaci pobierania opłaty od opakowań wykonanych z tworzyw sztucznych.
Zgodnie z art. 3b ust. 1 Ustawy SUP: „Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach”.
Jednocześnie zgodnie z art. 3d Ustawy o SUP pobrana przez Wnioskodawcę Opłata SUP podlega przekazaniu na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania w terminie do dnia 15 marca kolejnego roku kalendarzowego, po którym została pobrana.
Pytania
1. Czy pobierana od klientów Opłata SUP stanowi dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Opłata SUP wnoszona przez Wnioskodawcę do urzędu marszałkowskiego jest kosztem uzyskania przychodu dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 1 – pobierana od klientów Opłata SUP nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (regulacje PIT i CIT są w tym obszarze zbieżne).
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 kwietnia 2024 r., sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.223.2024.1.JG potwierdził stanowisko podatnika mówiące, że „Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Opłata SUP nie stanowi przychodu na gruncie Ustawy CIT. (...)
Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy, Opłata SUP przekazana do urzędu marszałkowskiego nie stanowi kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. (...) Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe”.
Podobne stanowisko zaprezentowano w piśmie z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. akt 0114KDIP2-2.4010.48.2024.1 ,SJ: „Jak wynika z powyższego, opłata od plastiku jednorazowego użytku (tzw. single-use-plastic) nie stanowi dla Państwa trwałego, bezzwrotnego i definitywnego przysporzenia majątkowego. Definitywne przysporzenie należy bowiem rozumieć jako w sposób trwały i ostateczny zwiększające aktywa podatnika. W analizowanej sprawie takie zwiększenie aktywów nie następuje. Pobrana opłata jest przez Państwa wnoszona na odrębny rachunek bankowy, prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana. Ponadto, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają szczególnych regulacji, które dla celów podatku dochodowego uzasadniałyby traktowanie pobranej i odprowadzonej opłaty jako przychodu i kosztu uzyskania przychodów. W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie braku powstania przychodu w związku z pobieraniem opłat od opakowań jednorazowego użytku, należy uznać za prawidłowe” (podobnie: interpretacje Dyrektora KIS z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. akt 0114-KDIP2-2.4010.49.2024.1.SJ oraz 0114-KDIP2-2.4010.50.2024.1.SJ).
Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – opłata SUP wnoszona przez Wnioskodawcę do urzędu marszałkowskiego nie jest kosztem uzyskania przychodu dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ministerstwo Finansów w opublikowanej na stronie rządowej sekcji pytań i odpowiedzi w sprawie Opłaty SUP stwierdziło, że „Ustawa o CIT oraz ustawa o PIT nie zawierają szczególnych regulacji w zakresie traktowania niniejszej daniny dla celów ustalenia przychodów oraz kosztów z tego tytułu dla celów CIT oraz PIT. Wskazać należy, że w odniesieniu do innych (podobnych) opłat, ustawy te zawierają szczególne regulacje, np. w kontekście opłaty recyklingowej ustawa o CIT oraz ustawa o PIT wprost określają, że stanowi ona, na skutek pobrania, przychód podatkowy, a następnie jest traktowana jako koszt uzyskania przychodu w konsekwencji wniesienia tej opłaty na odrębny rachunek bankowy, prowadzony przez marszałka województwa w ustawowym terminie (odpowiednio art. 12 ust. 1 pkt 11 i art. 15 ust. 1 aa ustawy o CIT oraz art. 14 ust. 2 pkt 18 i art. 22 ust. 1 aa ustawy o PIT).
Jednakże, mając na uwadze brak analogicznych przepisów w odniesieniu do opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami oraz mechanizm przyjęty na potrzeby przekazywania analizowanej opłaty, w opinii Ministerstwa Finansów nie można przyjąć tożsamego podejścia w kwestii rozpoznania tej opłaty dla celów rozliczenia CIT oraz PIT z uwagi przede wszystkim na brak stosownych podstaw normatywnych. W ocenie Ministerstwa Finansów pobrana i odprowadzona przez przedsiębiorcę opłata, nie stanowi dla niego przychodu i kosztu uzyskania przychodu”.
Powyższy pogląd Ministerstwo Finansów zaprezentowało także w wydanym w dniu 28 marca 2024 r. komunikacie zatytułowanym: „Zasady rozliczenia opłat pobieranych z tytułu sprzedaży opakowań jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje lub żywność na gruncie VAT oraz podatków dochodowych”, gdzie wskazano, iż: „Pobrana opłata nie stanowi dla przedsiębiorcy przychodu ani kosztu uzyskania przychodów. Pobrana opłata jest przez przedsiębiorcę wnoszona na odrębny rachunek bankowy, prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15 marca roku, następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana. Przepisy ustawy PIT i ustawy CIT nie zawierają szczególnych regulacji, które dla celów podatku dochodowego uzasadniałyby traktowanie pobranej i odprowadzonej opłaty jako przychodu i kosztu uzyskania przychodów”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Zgodnie z tą regulacją:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Źródłami przychodów są:
1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2) działalność wykonywana osobiście;
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
4) działy specjalne produkcji rolnej;
5) (uchylony)
6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
8) odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2 :
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;
9) inne źródła.
Z kolei, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Literalna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.
W konsekwencji, do przychodów podatkowych (zaliczanych do źródła działalność gospodarcza) podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby fizycznej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak właściciel.
Opierając się na orzecznictwie, jak i wypowiedziach przedstawicieli doktryny prawa podatkowego, stwierdzam, że do powstania przychodu podatkowego konieczne jest, aby kumulatywnie wystąpiły poniższe przesłanki:
1)dane przysporzenie ostatecznie, trwale i definitywnie powiększa majątek podatnika;
2)podatnik może danym przysporzeniem swobodnie dysponować, oraz
3)przysporzenie nie znajduje się na liście wyłączeń przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego opisu wynika, że zajmuje sie Pan sprzedażą gotowych do spozycia posiłków. Nowelizacja ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej nałożyła na przedsiębiorców stosujących jednorazowe opakowania obowiązki w postaci pobierania opłaty od opakowań wykonanych z tworzyw sztucznych (dalej: opłata SUP). Pobrana przez Pana opłata SUP podlega przekazaniu na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania w terminie do dnia 15 marca kolejnego roku kalendarzowego, po którym została pobrana.
Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ta opłata SUP stanowi przychód.
W odniesieniu do przedstawionej kwestii wskazuję, że od 1 stycznia 2024 r. pobranie opłaty od opakowań jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców ustawą z dnia 14 kwietnia 2023 r. o zmianie ustawy dotyczącej obowiązków przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 433).
Zgodnie z art. 3b ust. 1 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej:
Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, zwanej dalej „opłatą”.
W myśl art. 3d ust. 1 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej:
Przedsiębiorcy, o których mowa w art. 3b ust. 1 i 2, wnoszą pobraną opłatę na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana.
Wysokość opłaty określa Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 grudnia 2023 roku w sprawie stawek opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami (Dz.U. z 2023 r. poz. 2679).
Z powyższego wynika, że w przypadku opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych przedsiębiorca jest zobowiązany do pobrania tej opłaty od użytkownika końcowego i przekazania jej do marszałka województwa.
Wobec tego opłata SUP nie stanowi dla Pana trwałego, bezzwrotnego i definitywnego przysporzenia majątkowego. Definitywne przysporzenie należy bowiem rozumieć jako w sposób trwały i ostateczny zwiększające aktywa podatnika. W Pana sprawie takie zwiększenie aktywów nie następuje. Pobrana opłata SUP jest przez Pana wnoszona na odrębny rachunek bankowy, prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15. marca roku następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana. Ponadto, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych regulacji, które dla celów podatku dochodowego uzasadniałyby traktowanie pobranej opłaty SUP jako przychodu.
Podsumowanie: pobierana od klientów opłata SUP nie stanowi dla Pana przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Przechodząc do Pana wątpliwości w zakresie kosztów uzyskania przychodów wskazuję, że zostały one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
· pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
· nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
· być właściwie udokumentowany.
Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów.
Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.
Podkreślam też, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów – każdorazowo spoczywa na podatniku.
Skoro w Pana sytuacji pobierana opłata SUP nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to opłata ta wnoszona do urzędu marszałkowskiego nie będzie również kosztem uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Ponadto, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych regulacji, które dla celów podatku dochodowego miałby traktować odprowadzanie opłaty SUP jako koszt uzyskania przychodów.
Podsumowanie: opłata SUP wnoszona przez Pana do urzędu marszałkowskiego nie jest kosztem uzyskania przychodów dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Powołane przez Pana interpretacje zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.
Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.