
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy będzie Pani podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą: …, podlegającą wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni zgodnie z PKD (41.20.Z) są: Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wnioskodawczyni uzyskiwanie przychodu poddaje opodatkowaniu w wysokości 19% liniowego podatku CIT.
Obecnie Wnioskodawczyni rozważa zmianę modelu biznesowego swojego przedsiębiorstwa poprzez założenie spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) z udziałem Wnioskodawczyni jako komandytariuszem oraz spółką z o.o. jako komplementariuszem, przy czym Wnioskodawczyni będzie pełniła w sp. z o.o. funkcję prezesa Zarządu (Zarząd jednoosobowy).
Wnioskodawczyni przeniesie cały majątek z X na rzecz Spółki komandytowej oraz pracowników, którzy są zatrudnieni w X. Przeniesienie przedsiębiorstwa do Spółki nastąpi w formie aportu. Spółka Wnioskodawczyni będzie pozyskiwać inwestycje od generalnych wykonawców, następnie Spółka Wnioskodawczyni będzie zawierała umowy z Wnioskodawczynią w ramach prowadzonej X na wykonywanie robót budowlanych na rzecz generalnego wykonawcy. Wnioskodawczyni będzie wykonywać te pracę przy pomocy innych (dalszych) podwykonawców.
Generalnym Wykonawcą będzie podmiot niepowiązany kapitałowo, osobowo, ani organizacyjnie ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynię oraz z samą Wnioskodawczynią prowadzącą X. Wnioskodawczyni będzie poszukiwała podwykonawców, rozliczała poszczególnych wykonawców oraz poszczególne etapy robót budowlanych. Generalny wykonawca zawierałby umowę na podwykonawstwo ze Spółką Wnioskodawczyni, Spółka Wnioskodawczyni z Wnioskodawczynią (prowadzącą X), a Wnioskodawczyni prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą miałaby przeprowadzić cały proces budowlany przy pomocy dalszych podwykonawców.
Konieczność założenia Spółki pojawiła się z uwagi na fakt, że zdecydowana większość Generalnych Wykonawców nie chce współpracować z przedsiębiorcami prowadzącym działalność gospodarczą w formie Jednoosobowej Działalności Gospodarczej. Zdecydowanie bardziej preferowaną i dobrze postrzeganą przez Generalnych Wykonawców jak i Inwestorów formą prowadzenia przedsiębiorstwa są przedsiębiorstwa prowadzone w formie spółek.
W rozmowach z Generalnymi Wykonawcami często słychać było głosy, że pomysł na realizację inwestycji przez Wnioskodawczynię oraz forma i sposób przeprowadzenia całego procesu wydaje się kusząca i optymalna kosztowo oraz organizacyjnie, jednak z uwagi na odbiór społeczny potencjalnych klientów inwestora (w przypadku budowy mieszkań) oraz renomę inwestora, jak i generalnego wykonawcy nie mogą pozwolić oni sobie na to, żeby przenieść możliwość budowy określonej inwestycji na rzecz osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą. Stąd w zamyśle Wnioskodawczyni rozważa opisany model biznesowy. Wnioskodawczyni w relacjach z podwykonawcami będzie czasami występować jako przedstawiciel Spółki (tj. w praktyce jako Prezes Zarządu komplementariusza – czyli sp. z o.o.), czasami jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą.
Wnioskodawczyni celem redukcji kosztów oraz chęci uniknięcia pomyłek posługiwać będzie się jednym numerem telefonu zarówno kontaktując się jako przedstawiciel Spółki i jako osoba wykonująca jednoosobową działalność gospodarczą. Również do kontaktu z kontrahentami używać będzie jednego adresu e-mail. Spółka (komandytowa) założona przez Wnioskodawczynię oraz jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawczynię będą posiadały ten sam adres siedziby.
Poniższy schemat obrazuje zasadę działania i wystawiania faktur w ramach rozważanej zmiany modelu biznesowego przez Wnioskodawczynię.
(...)
Założenia nowego modelu biznesowego są następujące:
Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą, której celem będzie przeprowadzenie całego procesu budowlanego (wykonywanie robót budowlanych), tak aby dostarczyć poprzez spółkę założoną przez Wnioskodawczynię (w której Wnioskodawczyni będzie komandytariuszem oraz Prezesem Zarządu sp. z o.o. będącej komplementariuszem i będzie ją reprezentować zarówno sp. z o.o. jak i sp.k.) generalnemu wykonawcy gotową usługę w postaci postawienia budynków w stanie surowym.
Wnioskodawczyni w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej:
1.nie będzie zatrudniała żadnych pracowników;
2.nie będzie posiadała żadnych pojazdów;
3.nie będzie posiadać/wynajmować nieruchomości,
4.nie będzie posiadała środków trwałych maszyn i urządzeń do wykonywania usług budowlanych,
5.będzie posiadała zewnętrzną księgowość,
6.nie będzie brała udziału w przetargach na wykonanie usług budowlanych,
7.X nie będzie przekazywała protokolarnie terenu budowy podwykonawcom, to Spółka będzie odbierać protokolarnie teren budowy od inwestorów,
8.X nie będzie przekazywała do Spółki protokołów odbioru robót od podwykonawców,
9.w ramach prowadzonego przedsięwzięcia będzie dokonywać pozyskiwania podwykonawców, celem realizacji zleconej usługi budowalnej przez generalnego wykonawcę spółce założonej przez Wnioskodawczynię,
10.będzie dokonywała rozliczeń przeprowadzonych prac przez podwykonawców,
11.w zależności od umowy zawieranej z generalnym wykonawcą przez Spółkę założoną przez Wnioskodawczynię, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana na niektórych inwestycjach dokonywać zakupu materiałów budowlanych (drewno, beton, izolacja, zbrojenia, styropianu itd.) niezbędnych do przeprowadzenia inwestycji,
12.będzie zlecać naprawy wad, które mogą wystąpić przy realizacji inwestycji,
13.będzie rozliczać zatrudnionych podwykonawców, następnie wystawiać fakturę z marżą na poziomie 2-15% do spółki z o.o. założonej przez Wnioskodawczynię, a następnie spółka ta będzie wystawiać faktury na Generalnego Wykonawcę, który to później będzie się rozliczał z inwestorem lub bezpośrednio na Inwestora,
14.nie będzie zgłaszała się do generalnego wykonawcy jako podwykonawca oraz nie będzie zgłaszała pozostałych podwykonawców działających na zlecenie Wnioskodawczyni, choć to oni będą wykonywać prace fizyczne na inwestycji, u Generalnego Wykonawcy jako podwykonawca widnieć będzie Spółka z o.o. założona przez Wnioskodawczynię, Sp. z o.o. Wnioskodawczyni również nie będzie X jako podwykonawcy,
15.będzie wystawiać faktury częściowe oraz końcowe, na podstawie zaawansowania robót budowlanych, na rzecz Spółki założonej przez Wnioskodawczynię
16.będzie otrzymywać faktury od podwykonawców, których niejako rękoma będzie wykonywać przyjęte na siebie zlecenie,
17.swoich podwykonawców oraz generalnych wykonawców będzie weryfikowała przez „białą listę podatników” oraz sprawdzanie ich w rejestrze VAT,
18.firma nie będzie posiadała żadnych środków trwałych, magazynów stałych (jedynie magazyny przy budowach wynajmowane od firm zewnętrznych – kontenery), w zależności od potrzeb na danej inwestycji,
19.nie zamierza brać udziału w przetargach na usługi budowlane, sprowadzając swoją działalność do świadczenia usług podwykonawczych przy użyciu innych podwykonawców, na rzecz założonej Spółki przez Wnioskodawczynię, która to spółka pozyskiwałaby zlecenia od generalnych wykonawców.
W umowie zawartej na podwykonawstwo ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynię, a Spółka z Generalnym Wykonawcą zawrze takie elementy jak w każdej innej umowie o roboty budowlane tj. m.in.: zakres prac do wykonania, termin realizacji, wynagrodzenie, zasady płatności, obowiązki zamawiającego i wykonawcy, zasady odbioru robót, zasady gwarancji, zasady korzystania z dalszego podwykonawstwa, sposób realizacji zamówienia, kary umowne, warunki ew. odstąpienia od umowy, postanowienia końcowe. Wnioskodawczyni nie zamierza zawierać innych umów z generalnym wykonawcą niż umowa o podwykonawstwo.
Wynagrodzenie uzyskiwane w ramach umowy stanowić będzie przychód o którym mowa w art. 14 ustawy o PIT. Wnioskodawczyni będzie miała wpływ na wysokość przychodów w działalności ponieważ będzie zawierać umowy ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynie, a następnie będzie negocjować wynagrodzenia u podwykonawców. Dochód Wnioskodawczyni stanowić będzie różnica pomiędzy przychodem z wykonanego kontraktu ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynię, a kosztami poniesionymi tytułem zatrudnienia podwykonawców, realizacją nadzoru oraz rozliczenia prac. Wynagrodzenie ustalone ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynię będzie wynagrodzeniem ryczałtowym za wykonaną usługę, dlatego Wnioskodawczyni ponosić będzie ryzyko gospodarcze realizacji robót budowlanych zleconych przez Spółkę założoną przez Wnioskodawczynię.
Wnioskodawczyni nie będzie korzystała ze sprzętu spółki założonej przez Wnioskodawczynię, sprzętu Generalnego Wykonawcy, ani ze sprzętu podwykonawcy. Wnioskodawczyni będzie zlecać wykonywanie robót budowlanych dalszym podwykonawcom, którzy to wykonawcy będą otrzymywać płatności w związku z dokonanym obmiarem robót. Wnioskodawczyni w ramach umów na podwykonawstwo nie będzie składała oświadczeń, ani nie będzie wyrażała woli w imieniu i na rzecz Generalnego wykonawcy, czy Spółki założonej przez Wnioskodawczynię.
Wnioskodawczyni będzie składać oświadczenia we własnym imieniu jako przedsiębiorca prowadzący X. Wnioskodawczyni kalkulując i negocjując wynagrodzenia za roboty budowlane będzie musiała wliczyć cenę materiałów niezbędnych do wykonania usługi, jednak w założeniu sama tych materiałów nie będzie nabywać, Wnioskodawczyni będzie korzystała z dalszych podwykonawców i to podpisując z nimi umowy będzie zobowiązywała ich do wykonania poszczególnych elementów umowy głównej zawartej ze Spółką z o.o. założoną przez Wnioskodawczynię.
Wnioskodawczyni wystawiając faktury za wykonaną usługę będzie wystawiała jedną fakturę lub wiele faktur w zależności od zawartej umowy o podwykonawstwo. Wnioskodawczyni będzie starała się zawierać umowy, które będą umożliwiały jej wystawianie faktur częściowych za roboty budowlane w zależności od postępu zaawansowania prac budowlanych ponieważ taka forma będzie umożliwiała Wnioskodawczyni szybsze i płynniejsze rozliczanie się z podwykonawcami, których Wnioskodawczyni będzie zatrudniała celem realizacji umowy ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynię, którą to spółkę będzie wiązała umowa z Generalnym Wykonawcą.
Reasumując działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polegać będzie na świadczeniu usług w zakresie wykonywania robót budowlanych oraz prowadzenia kalkulacji i rozliczania robót budowalnych zlecanych przez spółkę założoną przez Wnioskodawczynię, która to spółka będzie zawierała umowy z Generalnym Wykonawcą. Przy czym prace na rzecz Wnioskodawczyni będą wykonywać fizycznie zatrudnieni podwykonawcy z wykorzystaniem ich sprzętu i personelu.
Wnioskodawczyni będzie dobierać podwykonawców do wykonania robót budowlanych powierzonych przez Spółkę założoną przez Wnioskodawczynię, powierzać podwykonawcom określonego zakresu prac do wykonania, nadzorować, odbierać oraz rozliczać częściowo oraz końcowo wykonane roboty budowlane przez podwykonawców, następnie sprzedawać tak przygotowaną usługę na rzecz Spółki założonej przez Wnioskodawczynię, a spółka następnie fakturować będzie te roboty na rzecz generalnego wykonawcy. Generalny wykonawca następnie sprzedawałby usługę inwestorowi.
W trakcie wykonywanych usług Wnioskodawczyni wizytowałaby place budowy, brała udział w naradach na budowie, kontaktowałaby się z podwykonawcami w formie e-mailowej oraz telefonicznie, na części inwestycji dostarczałaby również materiał budowlany, sanitariaty, magazyny kontenerowe, pomieszczenia socjalne w zależności od spisanej umowy ze spółką założoną przez Wnioskodawczynię, a następnie przez tę spółkę z generalnym wykonawcą oraz podwykonawcami. Żaden z podwykonawców nie byłby zgłaszany przez spółkę założoną przez Wnioskodawczynię do generalnego wykonawcy i tym samym nie byłby zgłaszany przez generalnego wykonawcę inwestorowi. Wnioskodawczyni całość czynności dokonywałaby samodzielnie przy wykorzystaniu podwykonawców i ich zasobów, nie zatrudniając żadnego pracownika. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w założeniu uzyskiwałaby stosowny przychód – w zależności od budowy pomiędzy 2-15% marży/narzutu od wartości usług świadczonych przez podwykonawców na rzecz Wnioskodawczyni.
Pytanie
Czy w takim modelu biznesowym, Wnioskodawczyni będzie postrzegana jako Podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w przyjętym modelu biznesowym będzie ona Podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT tj. osobą fizyczną, wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wnioskodawczyni będzie podejmować szereg czynności niezbędnych do uzyskania przychodu pozwalającego prowadzić jej działalność gospodarczą w zakresie podwykonawstwa m.in. polegających na: zebraniu podwykonawców zdolnych do wykonania prac budowlanych, które będzie wykonywać na podstawie umowy zawartej ze Spółką założoną przez Wnioskodawczynię, a pozyskanych przez tę spółkę od Generalnego Wykonawcy, powierzeniu podwykonawcom określonego zakresu prac do wykonania, nadzór nad pracami, odbiór oraz rozliczenie częściowe oraz końcowe wykonanych robót budowlanych przez podwykonawców, sprzedaż tak przygotowanej usługi na rzecz Spółki założonej przez Wnioskodawczynię, która to później sprzedałaby taką usługę na rzecz generalnego wykonawcy lub inwestora, a całość podjętych działań prowadzi do powstania przychodu oraz ciągu wystawionych faktur zobrazowanych w opisie zdarzenia przyszłego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Należy zaznaczyć, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Art. 8 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, że:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wyjaśnienie pojęcia samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej znajduje się w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, który stanowi, że:
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2)(uchylony);
3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”.
Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że:
Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.
A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.
Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.
Uznanie czynności usługowych za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT sprowadza się przede wszystkim do spełnienia wymogu samodzielności (niezależności) przy realizacji tych czynności.
Przy czym z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).
Art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Źródłami przychodów są pozarolnicza działalność gospodarcza.
W opisie sprawy wskazała Pani, że prowadzi Pani działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności są roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.
Obecnie rozważa Pani zmianę modelu biznesowego swojego przedsiębiorstwa poprzez założenie spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) z udziałem Pani jako komandytariuszem oraz spółką z o.o. jako komplementariuszem, przy czym Pani będzie pełniła w sp. z o.o. funkcję prezesa Zarządu (Zarząd jednoosobowy).
Spółka będzie pozyskiwać inwestycje od generalnych wykonawców, następnie Spółka będzie zawierała umowy z Panią, jako prowadzącą jednoosobową działalnością gospodarczą, na wykonywanie robót budowlanych na rzecz generalnego wykonawcy. Spółka będzie wykonywać te pracę przy pomocy innych (dalszych) podwykonawców.
W umowie zawartej na podwykonawstwo ze Spółką założoną przez Panią, a Spółka z Generalnym Wykonawcą zawrze takie elementy jak w każdej innej umowie o roboty budowlane tj. m.in.: zakres prac do wykonania, termin realizacji, wynagrodzenie, zasady płatności, obowiązki zamawiającego i wykonawcy, zasady odbioru robót, zasady gwarancji, zasady korzystania z dalszego podwykonawstwa, sposób realizacji zamówienia, kary umowne, warunki ew. odstąpienia od umowy, postanowienia końcowe.
Będzie Pani ponosić ryzyko gospodarcze realizacji robót budowlanych zleconych przez założoną przez Panią Spółkę. Będzie Pani zlecać naprawy wad, które mogą wystąpić przy realizacji inwestycji. Będzie Pani składać oświadczenia we własnym imieniu jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą.
Wynagrodzenie ustalone z założoną Spółką będzie wynagrodzeniem ryczałtowym za wykonaną usługę. Wynagrodzenie uzyskiwane w ramach umowy stanowić będzie przychód o którym mowa w art. 14 ustawy o PIT.
Nie będzie Pani korzystała ze sprzętu założonej spółki, ani sprzętu generalnego wykonawcy, ani ze sprzętu podwykonawcy.
Będzie Pani wystawiała jedną fakturę lub wiele faktur w zależności od zawartej umowy o podwykonawstwo. Z tytułu prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej planuje Pani uzyskiwać przychód pomiędzy 2-15% marży od wartości usług świadczonych przez podwykonawców na Pani rzecz.
W opisie sprawy wskazała Pani, że wynagrodzenie uzyskiwane w ramach umowy stanowić będzie przychód o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z pozostałych okoliczności sprawy nie wynika, że wynagrodzenie, które Pani otrzyma od spółki, którą Pani założy, za wykonywanie czynności będzie stanowiło przychód o którym mowa w przepisach:
·art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
·art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Skoro wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 i art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie będzie spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Tym samym świadczenie opisanych usług nie będzie się mieściło w dyspozycji ww. przepisu.
Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Tym samym w analizowanym przypadku Pani, jako prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, powinna być uznana za podmiot świadczący usługi.
Czynności, które będzie Pani świadczyć dla utworzonej spółki, będą polegały na wykonywaniu robót budowlanych oraz prowadzenia kalkulacji i rozliczania robót budowlanych zlecanych przez tę spółkę. Przy czym prace na Pani rzecz, jako prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, będą wykonywać fizycznie zatrudnieni podwykonawcy. Pani w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie powierzać podwykonawcom określony zakres prac do wykonania, nadzorować, odbierać oraz rozliczać częściowo oraz końcowo wykonane roboty budowlane przez podwykonawców, następnie sprzedawać tak przygotowaną usługę na rzecz spółki założonej przez Panią.
W trakcie wykonywanych usług w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie Pani wizytowała place budowy, brała udział w naradach na budowie, kontaktowała się z podwykonawcami w formie e-mailowej oraz telefonicznie, na części inwestycji dostarczała będzie Pani również materiał budowlany, sanitariaty, magazyny kontenerowe, pomieszczenia socjalne.
Odnośnie odpłatności za ww. świadczenia należy zauważyć, że ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.
Tym samym otrzymane wynagrodzenie będzie stanowić zapłatę za konkretną usługę, którą w niniejszej sprawie jest świadczenie usług w zakresie wykonywania robót budowlanych oraz prowadzenia kalkulacji i rozliczania robót budowlanych zlecanych przez Spółkę.
Z analizy opisy sprawy wynika, że w opisanym modelu biznesowym zamierza Pani nabywać towary i usługi od podwykonawców. Następnie będzie Pani te usługi odsprzedawać w myśl art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.
W omawianej sprawie czynności polegające na świadczeniu wykonywania robót budowlanych oraz prowadzeniu kalkulacji i rozliczaniu robót budowlanych w zamian za wynagrodzenie będzie miało charakter odpłatny, zatem świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.
W konsekwencji uznać należy, że czynności wykonywania robót budowlanych oraz prowadzeniu kalkulacji i rozliczaniu robót budowlanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, która uczestniczy w modelu biznesowym przedstawionym w opisie sprawy, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a Panią z tego tytułu uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Wobec powyższego, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być rozpatrzone.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zaznaczam, że ta interpretacja nie dotyczy spółki, którą Pani zamierza założyć, o której mowa we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
