Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług w zakresie wystawiania spektakli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Uzupełnił Pan wniosek pismem z 26 maja 2025 r. (wpływ 26 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan zawodowym tancerzem i obecnie prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Rodzajem wykonywanej przez Pana działalności jest m.in. działalność wspomagająca działalność twórczą i działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych, zakwalifikowana jako (PKD 90.39.Z) oraz działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych, zakwalifikowana jako (PKD 90.20.C).

Nie jest Pan czynnym podatnikiem od towarów i usług. Przygotowuje i prezentuje Pan pokazy taneczne w postaci spektakli, mini spektakli tanecznych. Samodzielnie organizuje Pan pracę i działa na własny rachunek. Dzieła, które Pan tworzy, są autorskimi choreografiami tanecznymi połączonymi z pantomimą, zawierającymi wstęp, rozwinięcie i zakończenie, w celu opowiedzenia tanecznej historii. Są osadzone w różnym charakterze teatralnym, m.in. komedii, dramacie, itd., wzbudzając wśród widzów pełną paletę emocji. Dodatkowo tworzy Pan unikatowy montaż muzyki, w którym dodaje wszelkiego rodzaju utwory, dźwięki, które dostosowane są do wymyślonej i opowiadanej przez Pana historii. Daje to indywidualną, spójną kompozycję, która bez wszystkich wymienionych elementów nie mogła by istnieć. Tym samym cały występ posiada cechy oryginalności i indywidualności.

Za zrealizowaną usługę wystawia Pan fakturę jako honorarium. Przedstawienia artystyczne, które Pan tworzy, są zamawiane przez przedszkola, firmy, instytucje, podmioty, które organizują, np. tematyczne wydarzenie, na którym prezentuje Pan swoją twórczość. Dostosowując do odbiorców, tworzy Pan zindywidualizowany, unikatowy scenariusz całego występu, dopasowany do potrzeb i tematyki zamówienia. Bierze Pan udział w realizacji występów samodzielnie lub we współpracy z innymi artystami, z którymi rozlicza się Pan na podstawie umowy o dzieło lub wystawianej przez nich faktury.

Świadczone przez Pana usługi są usługami kulturalnymi. W ramach realizacji usługi prezentuje i upowszechnia Pan różne style i gatunki muzyki, różne style i gatunki taneczne w oparciu o własną − artystyczną − wizję, uzupełniając realizowane spektakle o przygotowane stroje, rekwizyty, odzwierciedlające elementy kulturowe, takie jak tradycyjne stroje, symbole i emblematy, które mogą pomóc w świętowaniu i zachowaniu dziedzictwa kulturowego.

W przedstawieniach, które Pan tworzy, nawiązuje Pan do kultury i historii regionów, korzysta z utworów klasycznych, nawiązuje do wydarzeń historycznych, obejmuje swym zakresem całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości, zatem wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Odbiorcy Pana występów mają dostęp do informacji, kto jest autorem pokazu tanecznego. Pana imię i nazwisko jest wymieniane do publicznej wiadomości zarówno przed, jak i po zaprezentowaniu dzieła w trakcie wydarzenia. Gdy organizator reklamuje wydarzenie za pomocą plakatów, czy też innych form promocji, również Pana imię i nazwisko jest wyróżnione jako autora danego pokazu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Świadcząc usługi będące przedmiotem wniosku, działa Pan zarówno jako twórca, jak i artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24). Jako twórca opracowuje Pan choreografie, dobiera i tworzy muzykę dopasowaną do ruchu scenicznego, a także konstruuje koncepcję artystyczną oraz scenariusz przedstawienia zawierający wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Pana autorstwo jest publicznie uznawane — Pana nazwisko widnieje na materiałach promocyjnych (plakaty, programy), a także jest ogłaszane przed i po występie. Jako artysta wykonawca aktywnie uczestniczy Pan w realizacji przedstawień jako tancerz, wykonując opracowane choreografie i prezentując je publiczności w ramach usług będących przedmiotem niniejszego wniosku.

W wyniku realizacji usług, o których mowa we wniosku powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana twórczość posiada cechy oryginalności i indywidualności, gdzie seria powiązanych ruchów składa się na spójną kompozycję, w rezultacie dając oryginalne dzieło, inne od utworów tej samej kategorii, spełniając tym samym wymóg nowości. W świetle przepisów Ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych, a także na podstawie wyroku NSA z 20 lutego 2020 roku (sygn. akt II FSK 680/18), tak udziela Pan licencji. Jest to licencja niewyłączna zawarta w formie ustnej lub przez fakty konkludentne (dorozumiane), która zachodzi automatycznie podczas występu prezentowanego na żywo, w Pana przypadku umożliwiająca rejestrowanie oraz publikowanie prezentowanego przez Pana utworu w postaci pokazu tanecznego. Udzielana przez Pana licencja nie wiąże się z korzyściami majątkowymi.

W ramach świadczonych usług nie wykonuje Pan usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). Opisane usługi nie stanowią usług wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego. Nie prowadzi Pan sprzedaży biletów na swoje pokazy.

Pytanie

Czy opisane przez Pana usługi podlegają zwolnieniu przedmiotowemu od podatków od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W związku z przedstawionym stanowiskiem uważa Pan, że przychód z wyżej opisanej działalności podlega zwolnieniu przedmiotowemu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy i niezależnie od kwoty Pana przychodu nie ma Pan obowiązku rejestrować się do podatku VAT.

W interpretacji posiłkował się Pan poniższymi przepisami, które nawiązują do ustawy o prawie autorski i prawach pokrewnych: Ustawodawca - w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy - wymienia usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

I tak, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno- muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Tym samym wskazać należy, że kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie „kulturalny” oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

Ustawodawca określając katalog podmiotów, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku - w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy – wymienia indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 87 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

I tak, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1)stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);

2)stanowić przejaw działalności twórczej;

3)mieć indywidualny charakter.

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zawodowym tancerzem. Nie jest Pan czynnym podatnikiem od towarów i usług. Przygotowuje i prezentuje Pan pokazy taneczne w postaci spektakli, mini spektakli tanecznych. Samodzielnie organizuje Pan pracę i działa na własny rachunek. Dzieła, które Pan tworzy, są autorskimi choreografiami tanecznymi połączonymi z pantomimą, zawierającymi wstęp, rozwinięcie i zakończenie, w celu opowiedzenia tanecznej historii. Są osadzone w różnym charakterze teatralnym, m.in. komedii, dramacie, itd., wzbudzając wśród widzów pełną paletę emocji. Dodatkowo tworzy Pan unikatowy montaż muzyki, w którym dodaje wszelkiego rodzaju utwory, dźwięki, które dostosowane są do wymyślonej i opowiadanej przez Pana historii. Daje to indywidualną, spójną kompozycję, która bez wszystkich wymienionych elementów nie mogła by istnieć. Tym samym cały występ posiada cechy oryginalności i indywidualności. Za zrealizowaną usługę wystawia Pan fakturę jako honorarium. Wskazał Pan, że świadczone przez Pana usługi są usługami kulturalnymi. W ramach realizacji usługi prezentuje i upowszechnia Pan różne style i gatunki muzyki, różne style i gatunki taneczne w oparciu o własną − artystyczną − wizję, uzupełniając realizowane spektakle o przygotowane stroje, rekwizyty, odzwierciedlające elementy kulturowe, takie jak tradycyjne stroje, symbole i emblematy, które mogą pomóc w świętowaniu i zachowaniu dziedzictwa kulturowego. Pana imię i nazwisko jest wymieniane do publicznej wiadomości zarówno przed, jak i po zaprezentowaniu dzieła w trakcie wydarzenia. Świadcząc usługi będące przedmiotem wniosku, działa Pan zarówno jako twórca, jak i artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku realizacji usług, o których mowa we wniosku powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach świadczonych usług nie wykonuje Pan usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy. Opisane usługi nie stanowią usług wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego. Nie prowadzi Pan sprzedaży biletów na swoje pokazy.

Zatem w świetle powyższego wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy, w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. wystawiania spektakli, które stanowią usługi kulturalne.

Jednocześnie jak wynika z opisu sprawy, świadcząc ww. usługi w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności, działa Pan jako indywidualny twórca i artysta w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a dodatkowo w wyniku świadczonych usług tworzy Pan utwór w postaci wystawianych spektakli. Ponadto, za realizowane spektakle otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium.

Tym samym, skoro świadczone przez Pana usługi polegające na wykonywaniu spektakli – jak wynika z opisu sprawy – stanowią usługi kulturalne, które świadczy Pan, jako indywidualny twórca i artysta w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w wyniku których powstają utwory (spektakle), a usługi te są wynagradzane w formie honorarium, to ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

A zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.