Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek 8 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony pismem z 28 kwietnia 2025 r. będącym odpowiedzią na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, która od 1 stycznia 2017 r. podjęła scentralizowane rozliczenie podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi, w tym z A, który realizuje zadania w zakresie zarządzania i administrowania przekazanymi mu przez Burmistrza Miasta zasobami lokalowymi oraz przyległymi do nich terenami.

Działania te obejmują w szczególności gospodarowanie zasobem mieszkaniowym Gminy w odniesieniu do lokali mieszkalnych, użytkowych oraz użyteczności publicznej, które pozostają w jej władaniu. Nieruchomości te są zlokalizowane w budynkach położonych na terenie gminy. A przygotowuje umowy najmu, które są zawierane w imieniu gminy przez Burmistrza. Na podstawie zawartej umowy najmu A nalicza opłaty z tytułu najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących w całości własność gminy, jak i w budynkach, w których gmina ma swój udział i jest członkiem Wspólnot Mieszkaniowych.

Kierownik A działa na podstawie pełnomocnictwa Burmistrza.

Do umów najmu znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 725).

Na części nieruchomości mieszkalnych należących do gminnego zasobu mieszkaniowego gminy utworzono wspólnoty mieszkaniowe. Członkami wspólnot mieszkaniowych są właściciele wyodrębnionych lokali mieszkalnych, w tym Gmina. Wszystkie lokale będące przedmiotem umów najmu są wykorzystywane przez ich najemców wyłącznie na cele mieszkaniowe.

A na podstawie zawartych umów ze wspólnotami mieszkaniowymi świadczy usługi administrowania, które w swoim zakresie obejmują jedynie bieżące utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym. Wszelka decyzyjność spoczywa na Zarządach Wspólnot wybranych uchwałą członków wspólnoty.

Zarządy wspólnot mieszkaniowych zawarły umowy na dostawę mediów: energii cieplnej, wody i ścieków z dostawcami tych mediów.

Odbiorcami mediów są właściciele wyodrębnionych lokali oraz docelowo najemcy lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy.

Wspólnoty mieszkaniowe obciążają kosztami mediów swoich członków - właścicieli lokali mieszkalnych, w tym Gminę, jako właściciela lokali mieszkalnych wynajmowanych osobom fizycznym.

Obciążenia te dokumentowane są notami księgowymi bądź fakturami uproszczonymi bez podatku VAT, bowiem wspólnoty mieszkaniowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług.

W lokalach mieszkalnych, które znajdują się budynkach stanowiących wspólnoty mieszkaniowe z udziałem Gminy opłaty za media naliczane są najemcom w ten sam sposób i w tej samej wysokości w jakich Gmina jest obciążana przez poszczególne wspólnoty mieszkaniowe. Dokumenty obciążeniowe dla Gminy wystawia administrator w oparciu o zawartą umowę o administrowanie z daną wspólnotą mieszkaniową.

Wskazuje się, że:

-energia cieplna (centralne ogrzewanie) - naliczana jest stawką w przeliczeniu na powierzchnię użytkową lokali mieszkalnych - zł/1m² w formie zaliczki, a rozliczana w przypadku lokali nieopomiarowanych według średniego zużycia w budynku, a lokale opomiarowane rozliczane są w oparciu o odczyty podzielników zamontowanych w lokalach mieszkalnych.

-energia cieplna (podgrzanie wody) - naliczana jest stawką w przeliczeniu na 1m³ podgrzanej wody, a rozliczana w oparciu o zużycie faktyczne wg liczników indywidualnych ciepłej wody w lokalach mieszkalnych - zł/1m³ w formie zaliczki,

-woda i ścieki - naliczana jest wg stawek obowiązujących u poszczególnych dostawców w oparciu o zużycie faktyczne wg liczników indywidualnych w lokalach mieszkalnych - zł/1 m³ w formie zaliczki. Stawki na energię cieplną wyliczane są na podstawie kosztów przypadających na dany budynek w poprzednim okresie rozliczeniowym, powiększonych o wskaźnik procentowy wynikający z analizy czynników, które mają wpływ na zużycie ciepła oraz koszt jego zakupu.

Kalkulacji tych dokonuje w przypadku wspólnot mieszkaniowych – administrator zgodnie z umową o administrowaniu.

Najemcy lokali mieszkalnych nie mają możliwości zawarcia umowy na dostawę mediów bezpośrednio z ich dostawcami. W związku z tym, Gmina działająca poprzez swoją jednostkę budżetową – A obciąża najemców lokali mieszkalnych kosztami mediów poprzez ich comiesięczne wykazywanie w zbiorczym dokumencie naliczeniowym.

Najemcy płacą opłaty za media w formie zaliczek, które są rozliczane zgodnie z przyjętymi regulaminami. W przypadku zmiany wysokości opłat za media A dokonuje stosownych przeliczeń i powiadamia w zawiadomieniu najemców o nowych wysokościach opłat. A opodatkowuje dostawy mediów z zastosowaniem odpowiednich stawek podatku VAT, tj. 23 % lub 8%.

Istotna jest okoliczność, że Gmina, jako właściciel lokali mieszkalnych zgodnie z art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego może pobierać od najemców tychże lokali oprócz czynszu jedynie opłaty niezależne od właściciela, zdefiniowane w art. 2 ust.1 pkt 8 tejże ustawy, jako opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych.

Pismem z 28 kwietnia 2025 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

Ad. III 1

W odpowiedzi na pytanie dotyczące mediów dostarczanych najemcom lokali mieszkalnych, informują Państwo, że wątpliwości Gminy dotyczą przede wszystkim następujących świadczeń:

-energia cieplna (centralne ogrzewanie),

-energia cieplna (podgrzanie wody),

-dostawa wody i odprowadzanie ścieków,

Ad. III 2.

Z zapisów umowy najmu zawieranej przez Gminę z najemcami wynika, że wynajmowane lokale mieszkalne służą wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemców.

Ad. III 3.

Wniosek nie obejmuje energii elektrycznej i gazu.

Ad. III 4

Wniosek nie obejmuje usługi wywozu śmieci.

Pytanie

Czy na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20.12.2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, podlegają zwolnieniu czynności wykonywane przez Gminę, jako właściciela lokali mieszkalnych tworzących na danych nieruchomościach wspólnoty mieszkaniowe, na rzecz najemców tych lokali wykorzystujących lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe, a polegające na odsprzedaży mediów, za które pobierane są opłaty niezależne od właściciela w rozumieniu ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 725).

Państwa stanowisko w sprawie

Z postanowienia § 3 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 955 z późn. zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową lub właścicieli lokali mieszkalnych tworzących w określonej nieruchomości wspólnotę mieszkaniową, na rzecz osób używających na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności lokale należące do właścicieli tworzących tę wspólnotę mieszkaniową, za które pobierane są opłaty niezależne od właściciela w rozumieniu ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 725) lub opłaty pośrednie w rozumieniu ustawy z dnia 22.06.1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1623), jeżeli lokale te są wykorzystywane wyłącznie na cele mieszkaniowe. Gmina, podatnik podatku VAT jest właścicielem lokali mieszkalnych w budynkach Wspólnoty Mieszkaniowej. Znajdują się one w budynkach położonych na terenie gminy. Lokale te są przedmiotem umów najmu. Do umów tych znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 725). Poza sporem jest, że najemcy używają lokali mieszkalnych na podstawie stosunku obligacyjnego. Posiadają więc oni tytuł prawny do lokali inny niż prawo własności. Najemcy lokali mieszkalnych wykorzystują lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe. W myśl art. 9 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, w stosunkach najmu oprócz czynszu wynajmujący może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela i to tylko, gdy korzystający z lokalu nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów lub dostawcą usług. W rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego opłaty niezależne od właściciela to opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych. W przedmiotowym przypadku najemcy lokali mieszkalnych nie zawarli stosownych umów z dostawcami mediów. Gmina, jako właściciel lokali mieszkalnych dokonuje na rzecz najemców lokali mieszkalnych odsprzedaży mediów. Z powyższych wywodów wynika, że zostały spełnione wszystkie przesłanki określone w § 3 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień do zastosowania zwolnienia podatkowego na ww. czynności wykonywane przez Gminę.

W związku z tym uzasadnione jest stanowisko jw., że zwolnieniu od podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia podlega odsprzedaż mediów przez Gminę, jako właściciela lokali mieszkalnych w budynkach Wspólnot Mieszkaniowych na rzecz najemców tychże lokali mieszkalnych wykorzystujących lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy:

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” usług. W związku z tym nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabywa ją we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej. Jest on traktowany najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie jest świadczeniem usługi w tym samym zakresie.

Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie odsprzedaje ją w takiej samej formie swojemu kontrahentowi. Przeniesienie kosztów nabycia usługi, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie usługi, jaką nabywca nabył w celu odsprzedaży w postaci takiego samego świadczenia, co nie jest tożsame z sytuacją odsprzedaży tej usługi będącej elementem pomocniczym świadczenia głównego, bez którego świadczenie pomocnicze nie ma racji bytu. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Aby czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy:

Należy nadmienić że, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powyższych zapisów wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika VAT. Jednocześnie jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zasada swobody umów zapisana jest w art. 353¹ Kodeksu cywilnego. W świetle tego przepisu:

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową, która nakłada zarówno na wynajmującego, jak i najemcę określone przepisami obowiązki.

W oparciu o art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Wynajmujący oddaje rzeczy do używania a najemca płaci umówiony czynsz. Umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Zatem najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a Gmina jest z tego tytułu podatnikiem VAT. W konsekwencji usługa najmu świadczona przez Gminę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku niektórych czynności. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta świadczenie usług wynajmu nieruchomości wyłącznie na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne.

Według art. 82 ust. 3 ustawy:

W tym miejscu należy odnieść się do przepisów rozporządzenia Ministra finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.), dalej „rozporządzenie”.

Na mocy § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia:

Podkreślić należy, że zwolnienie od podatku w oparciu o ww. przepisy możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do opłat pobieranych przez wspólnotę mieszkaniową oraz właścicieli lokali mieszkalnych tworzących wspólnotę mieszkaniową od użytkowników zamieszkujących w lokalach będących własnością członków tej wspólnoty. Ponadto, zastosowanie zwolnienia od podatku w oparciu o cyt. wyżej przepis uzależnione jest od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru danego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia tego lokalu (cel mieszkaniowy). Zatem, zwolnieniem określonym w ww. przepisie rozporządzenia objęto tylko towary i usługi związane z lokalami mieszkalnymi wykorzystywanymi wyłącznie na cele mieszkaniowe. Użyty przez ustawodawcę w ww. przepisie zwrot „wyłącznie” wskazuje, że warunkiem koniecznym do zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest wykorzystywanie lokali na cele mieszkaniowe. W związku z tym, zwolnieniu nie podlega dostawa towarów i usług związanych z lokalami innymi niż mieszkalne oraz lokalami mieszkalnymi wykorzystywanymi na cel inny niż mieszkaniowy.

Wskazać przy tym należy zapisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 725).

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1, 2, 8 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048):

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo są zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. podjęli Państwo scentralizowane rozliczenie podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi, w tym z A.

A przygotowuje umowy najmu, które są zawierane w imieniu Gminy przez Burmistrza. Na podstawie zawartej umowy najmu A nalicza opłaty z tytułu najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących w całości własność Gminy, jak i w budynkach, w których gmina ma swój udział i jest członkiem Wspólnot Mieszkaniowych. Wszystkie lokale będące przedmiotem umów najmu są wykorzystywane przez ich najemców wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zarządy wspólnot mieszkaniowych zawarły umowy na dostawę mediów: energii cieplnej, wody i ścieków z dostawcami tych mediów. Odbiorcami mediów są właściciele wyodrębnionych lokali oraz docelowo najemcy lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy.

Wspólnoty mieszkaniowe obciążają kosztami mediów swoich członków - właścicieli lokali mieszkalnych, w tym Gminę, jako właściciela lokali mieszkalnych wynajmowanych osobom fizycznym.

W lokalach mieszkalnych, które znajdują się budynkach stanowiących wspólnoty mieszkaniowe z udziałem Gminy opłaty za media naliczane są najemcom w ten sam sposób i w tej samej wysokości w jakich Gmina jest obciążana przez poszczególne wspólnoty mieszkaniowe.

Wskazali Państwo, że:

-energia cieplna (centralne ogrzewanie) - naliczana jest stawką w przeliczeniu na powierzchnię użytkową lokali mieszkalnych - zł/1m² w formie zaliczki, a rozliczana w przypadku lokali nieopomiarowanych według średniego zużycia w budynku, a lokale opomiarowane rozliczane są w oparciu o odczyty podzielników zamontowanych w lokalach mieszkalnych.

-energia cieplna (podgrzanie wody) - naliczana jest stawką w przeliczeniu na 1m³ podgrzanej wody, a rozliczana w oparciu o zużycie faktyczne wg liczników indywidualnych ciepłej wody w lokalach mieszkalnych - zł/1m³ w formie zaliczki,

-woda i ścieki - naliczana jest wg stawek obowiązujących u poszczególnych dostawców w oparciu o zużycie faktyczne wg liczników indywidualnych w lokalach mieszkalnych - zł/1 m³ w formie zaliczki. Stawki na energię cieplną wyliczane są na podstawie kosztów przypadających na dany budynek w poprzednim okresie rozliczeniowym, powiększonych o wskaźnik procentowy wynikający z analizy czynników, które mają wpływ na zużycie ciepła oraz koszt jego zakupu.

Najemcy lokali mieszkalnych nie mają możliwości zawarcia umowy na dostawę mediów bezpośrednio z ich dostawcami. W związku z tym, Gmina działająca poprzez swoją jednostkę budżetową – A obciąża najemców lokali mieszkalnych kosztami mediów poprzez ich comiesięczne wykazywanie w zbiorczym dokumencie naliczeniowym.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy podlegają zwolnieniu czynności wykonywane przez Państwa, jako właściciela lokali mieszkalnych tworzących na danych nieruchomościach wspólnoty mieszkaniowe, na rzecz najemców tych lokali wykorzystujących lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe, a polegające na odsprzedaży mediów, za które pobierane są opłaty niezależne od właściciela za energię cieplną (centralne ogrzewanie i podgrzanie wody) i dostawę wody i odprowadzanie ścieków.

Analiza opisanej sytuacji prowadzi do wniosku, że spełniają Państwo warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku w odniesieniu do czynności polegających na dostawie mediów tj. energii cieplnej oraz wody i ścieków do lokali mieszkalnych na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia. Są Państwo właścicielem lokali mieszkalnych, członkiem Wspólnot Mieszkaniowych, które są oddane w najem lokatorom. Zgodnie z treścią umów najmu lokale wynajmowane są z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe. Osoby wynajmujące lokale mieszkalne, wynajmują je w celu zaspokojenia ich własnych potrzeb mieszkaniowych, a więc realizują w nich własne cele mieszkaniowe.

Zatem mogą Państwo korzystać ze zwolnienia od podatku dla dostawy mediów tj. energii cieplnej oraz wody i ścieków do lokali mieszkalnych na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.