Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.227.2025.2.MW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.227.2025.2.MW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2025 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Pana wniosek z 7 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 maja 2025 r. (wpływ 2 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik czynny VAT oraz VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi obejmujące zaprojektowanie, wykonanie, transport i montaż trwałej zabudowy meblowej w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych (dalej łącznie: Usługi). Usługi świadczone są w przeważającej części na rzecz kontrahenta (dalej: Kontrahent) będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535; dalej: ustawa o VAT) i posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Belgii. Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta udokumentowane są wystawionymi przez Wnioskodawcę fakturami VAT niezawierającymi stawki i kwoty VAT, zawierającymi wyrazy „odwrotne obciążenie”. W pozostałej części Usługi są świadczone na rzecz odbiorców krajowych i podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium Polski według stawek wynikających z ustawy o VAT.

W każdym przypadku Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta dotyczą nieruchomości położonych na terytorium Belgii. Na Usługę świadczoną na rzecz Kontrahenta składa się każdorazowo:

  • ­przygotowanie projektu zabudowy meblowej i oferty lub przygotowanie oferty na podstawie otrzymanego projektu zabudowy meblowej w danej nieruchomości;
  • zakup materiałów koniecznych do wykonania i montażu zabudowy meblowej zgodnie z projektem;
  • wykonanie zabudowy meblowej zgodnie z projektem;
  • transport zabudowy meblowej wraz z materiałami koniecznymi do przeprowadzenia montażu - własnym środkiem transportu lub z wykorzystaniem usług przewoźników;
  • dopasowanie i montaż zabudowy meblowej.

Montaż zabudowy meblowej polega na jej trwałym połączeniu z elementami konstrukcyjnymi nieruchomości, tj. nie jest możliwy demontaż zabudowy meblowej bez jej uszkodzenia.

Kontrahent jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym do celów tego podatku na terytorium Belgii oraz zarejestrowanym na terytorium Belgii na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku ze świadczeniem Usług, Wnioskodawca nabywa na terytorium Polski następujące towary i usługi:

  • materiały niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej (np. płyty meblowe, obrzeża, uchwyty);
  • narzędzia niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej oraz wyposażenie warsztatu;
  • usługi transportowe (transport elementów zabudowy meblowej);
  • usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego konieczne do prawidłowego przeprowadzenia rozliczeń podatkowych związanych z dochodem uzyskiwanym z tytułu świadczonych Usług;
  • leasing operacyjny samochodu dostawczego wykorzystywanego do transportu zabudowy meblowej, będącego pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT oraz towary i usługi związane z bieżącą eksploatacją ww. pojazdu, w szczególności paliwo.

Sprzedaż ww. towarów i usług opodatkowana jest na terytorium Polski, a Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT dokumentujące nabycie ww. towarów i usług (dalej: Faktury Zakupowe). Wnioskodawca posiada również dokumenty, z których wynika związek ww. towarów i usług z Usługami świadczonymi na rzecz Kontrahenta, tj.:

  • ­projekty zabudowy meblowej;
  • korespondencję handlową z Kontrahentem;
  • protokoły odbioru prac;
  • dokumentację zdjęciową.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej w Belgii. W stosunku do Usług świadczonych na rzecz Kontrahenta nie znajduje zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ustawy o VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wskazał Pan, że Pana Podwykonawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, gdyż korzysta z tzw. zwolnienia podmiotowego. Podwykonawca wspólnie z Panem wykonuje zabudowę meblową na terytorium Polski. Podwykonawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Belgii. Nabywana od przewoźnika usługa transportu zabudowy meblowej dokonywana jest na trasie Polska-Belgia.

Pytania

1.Czy Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta stanowią usługi związane z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski?

2.Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta stanowią usługi związane z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 28a pkt 1 ustawy o VAT, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z zasadą ogólną, wskazaną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami. Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Pojęcia te zostały natomiast zdefiniowane w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1 z dnia 23 marca 2011 r. ze zm.; dalej: Rozporządzenie). Zgodnie z art. 13b Rozporządzenia, do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 Rozporządzenia, usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że domy jednorodzinne i budynki biurowe niewątpliwie stanowią nieruchomości w rozumieniu przepisów Rozporządzenia. Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomością w rozumieniu Rozporządzenia staje się również zabudowa meblowa jako element, który zainstalowany jest na stałe w budynku i nie może zostać przeniesiony bez zniszczenia lub zmiany budynku. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, zabudowa meblowa montowana w ramach Usług świadczonych na rzecz Kontrahenta jest trwale połączona z jej elementami konstrukcyjnymi, a tym samym staje się elementem tej nieruchomości, jako trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

Wnioskodawca nie ma również wątpliwości, że Usługi na rzecz Kontrahenta stanowią w świetle Rozporządzenia usług związane z nieruchomościami, gdyż świadczone są w odniesieniu do nieruchomości, a ich celem jest zmiana fizycznego stanu danej nieruchomości. Jednocześnie, Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta mają bezpośredni związek z konkretną nieruchomością, co znajduje każdorazowo potwierdzenie w posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentach. Jak natomiast zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta mają związek z nieruchomościami położonymi na terytorium Belgii.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do Usług świadczonych na rzecz Kontrahenta zastosowanie znajduje art. 28e ustawy o VAT i tym samym wspomniane Usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Miejscem świadczenia Usług na rzecz Kontrahenta jest miejsce położenia każdej z nieruchomości - tj. Belgia.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jak stanowi ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a)(uchylona)

b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,

c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym, związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uprawnienie wynikające z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy odnosi się natomiast do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami.

Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Jak Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu swojego stanowiska w zakresie pytania oznaczonego numerem 1, zdaniem Wnioskodawcy Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Jednocześnie, Wnioskodawca nabywa na terytorium Polski wskazane w opisie stanu faktycznego towary i usługi, udokumentowane Fakturami Zakupowymi. W pierwszej kolejności wskazać należy, że Usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują jedynie:

  • ­Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta, nie podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium Polski;
  • Usługi świadczone na rzecz podmiotów krajowych, podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że towary i usługi udokumentowane Fakturami Zakupowymi cechuje bezpośredni lub pośredni związek z ww. Usługami. Jednocześnie, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w przypadku Usług świadczonych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca posiada dokumenty, z których jasno wynika przedmiot i zakres wykonywanych usług, a także związek nabywanych towarów i usług udokumentowanych Fakturami Zakupowymi z ww. usługami.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów, w dalszej kolejności należy wskazać, że:

  • ­Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT;
  • Usługi świadczone na rzecz podmiotów krajowych podlegają opodatkowaniu VAT;
  • Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta, gdyby wykonywane były na terytorium kraju, podlegałyby opodatkowaniu VAT;
  • towary i usługi udokumentowane Fakturami Zakupowymi nie stanowią usług, o których mowa w art. 88 ust. 1 ustawy o VAT;
  • w stosunku do Usług świadczonych na rzecz Kontrahenta nie stosuje się zwolnienia, o którym mowa w art. 113b ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych zarówno w zakresie, w jakim towary i usługi, których nabycie udokumentowane zostało Fakturami Zakupowymi związane są (bezpośrednio lub pośrednio) z Usługami świadczonymi na rzecz podmiotów krajowych, jak i w zakresie w jakim ww. towary i usługi związane są (bezpośrednio lub pośrednio) z Usługami świadczonymi na rzecz Kontrahenta, niepodlegającymi opodatkowaniu na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje o tym, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

I tak stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Według art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a) każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b) każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c) każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d) każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia nr 282/2011:

Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Stosownie do art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 obejmuje w szczególności:

a)opracowanie planów budynku lub jego części przeznaczonych na określoną działkę, bez względu na to, czy budynek został wzniesiony;

b)świadczenie usług nadzoru budowlanego lub ochrony na miejscu;

c) wznoszenie budynku na terenie oraz prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące budynku lub jego części;

d) budowę stałych struktur na terenie, jak również prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące stałych struktur, takich jak systemy rurociągów gazowych, wodnych, kanalizacyjnych i podobnych;

e) prace terenowe, łącznie z usługami rolniczymi, takimi jak orka, siew, nawadnianie i nawożenie;

f)badanie i ocenę ryzyka dla nieruchomości i jej stanu;

g)szacowanie wartości nieruchomości, łącznie z przypadkami, kiedy taka usługa jest wymagana na potrzeby ubezpieczenia, w celu ustalenia wartości nieruchomości jako zabezpieczenia kredytu lub w celu oszacowania ryzyka i strat w przypadku sporów;

h) wynajem lub wydzierżawianie nieruchomości inne niż opisane w ust. 3 lit. c), łącznie z przechowywaniem towarów w wyznaczonej do tego określonej części nieruchomości przeznaczonej do wyłącznego użytku przez usługobiorcę;

i)świadczenie usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, łącznie z prawem do przebywania w określonym miejscu na podstawie praw do korzystania z nieruchomości w oznaczonym czasie i podobnych;

j) przyznanie lub przeniesienie praw innych niż objęte lit. h) oraz i) do wykorzystania nieruchomości w całości lub w części, łącznie z zezwoleniem na korzystanie z części nieruchomości, np. udzielanie pozwoleń na połów lub polowanie, przyznawanie dostępu do poczekalni w portach lotniczych lub korzystanie z infrastruktury, za którą pobiera się opłaty, takiej jak most lub tunel;

k)utrzymanie, remont i naprawę budynku lub jego części, łącznie z takimi pracami jak sprzątanie, układanie płytek, tapetowanie i układanie parkietu;

l)utrzymanie, remont i naprawę stałych struktur, takich jak systemy rurociągów gazowych, wodnych, kanalizacyjnych i podobnych;

m) instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość;

n) utrzymanie i naprawę oraz kontrolę maszyn lub sprzętu, jak również nadzór nad maszynami lub sprzętem, jeżeli maszyny lub sprzęt są uznane za nieruchomość;

o) zarządzanie nieruchomościami inne niż zarządzanie portfelem inwestycji w nieruchomości objęte ust. 3 lit. g), obejmujące obsługę nieruchomości komercyjnej, przemysłowej lub mieszkalnej przez właściciela nieruchomości lub na jego rzecz;

p)pośrednictwo w sprzedaży, dzierżawie lub wynajmie nieruchomości oraz ustanowieniu lub przeniesieniu określonych udziałów w nieruchomościach lub praw rzeczowych dotyczących nieruchomości (bez względu na to, czy są one traktowane jako majątek rzeczowy, czy nie), inne niż pośrednictwo objęte ust. 3 lit. d);

q) usługi prawne związane z przeniesieniem tytułu do nieruchomości, ustanowieniem lub przeniesieniem określonych udziałów w nieruchomościach lub praw rzeczowych dotyczących nieruchomości (bez względu na to, czy są one traktowane tak jak rzeczy), takie jak czynności notarialne lub sporządzanie umów kupna lub sprzedaży nieruchomości, nawet jeżeli transakcja, w wyniku której dochodzi do zmiany stanu prawnego nieruchomości, nie zostaje przeprowadzona.

W art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zdefiniowano katalog przesłanek negatywnych, tj. usług które nie są uznawane za związane z nieruchomościami:

Ustęp 1 nie ma zastosowania do:

a) opracowania planów budynku lub jego części, jeżeli nie są one przeznaczone na określoną działkę;

b) przechowywania towarów na terenie nieruchomości, jeżeli żadna część nieruchomości nie jest przeznaczona do wyłącznego użytku przez usługobiorcę;

c) świadczenia usług reklamowych, nawet jeżeli wiąże się to z wykorzystaniem nieruchomości;

d) pośrednictwa w świadczeniu usług zakwaterowania hotelowego lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, jeżeli pośrednik działa w imieniu i na rzecz osoby trzeciej;

e)udostępniania miejsca na stoisko podczas targów lub wystaw, łącznie z innymi powiązanymi usługami umożliwiającymi wystawcy przedstawienie towarów, takimi jak projekt stoiska, transport i przechowywanie towarów, udostępnianie maszyn, okablowanie, ubezpieczenie i reklama;

f)instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości;

g)zarządzania portfelem inwestycji w nieruchomości;

h) usług prawnych powiązanych z umowami, innych niż objęte ust. 2 lit. q), łącznie z doradztwem dotyczącym warunków umowy dotyczącej przeniesienia nieruchomości lub wykonania takiej umowy lub też udowodnienia istnienia takiej umowy, jeżeli takie usługi nie dotyczą przeniesienia tytułu do nieruchomości.

Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości.

W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa, która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.

Z powołanych przepisów prawa, w szczególności z art. 31a rozporządzenia 282/2011 wynika, że dla uznania usługi za związaną z nieruchomością istotne są cechy, które można ująć w następujący sposób:

  • ­usługa powinna odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna co do jej indywidualnego położenia;
  • przedmiotem usługi powinna być skonkretyzowana nieruchomość lub usługa powinna być świadczona na/wobec konkretnej nieruchomości, a nie jakiejkolwiek;
  • ta konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze i determinować jej treść, co należy rozumieć w ten sposób, że usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością;
  • zmiana takiego miejsca, polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość, powinna niweczyć istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Polsce jako podatnik czynny VAT oraz VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi obejmujące zaprojektowanie, wykonanie, transport i montaż trwałej zabudowy meblowej w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych. Usługi świadczone są w przeważającej części na rzecz Kontrahenta będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w Belgii, posiadającego tam siedzibę działalności gospodarczej i zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej w Belgii. Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta dokumentowane są wystawionymi przez Wnioskodawcę fakturami VAT niezawierającymi stawki i kwoty VAT, zawierającymi wyrazy „odwrotne obciążenie”. W każdym przypadku Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta dotyczą nieruchomości położonych na terytorium Belgii.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta stanowią usługi związane z nieruchomościami i tym samym nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że opisane we wniosku Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta na terytorium Belgii mają bezpośredni związek z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy. Jak Pan wskazał we wniosku, Usługi obejmują zaprojektowanie, wykonanie, transport i montaż trwałej zabudowy meblowej w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych. Na Usługę świadczoną na rzecz Kontrahenta składa się każdorazowo przygotowanie projektu zabudowy meblowej i oferty lub przygotowanie oferty na podstawie otrzymanego projektu zabudowy meblowej w danej nieruchomości, zakup materiałów koniecznych do wykonania i montażu zabudowy meblowej zgodnie z projektem, wykonanie zabudowy meblowej zgodnie z projektem, transport zabudowy meblowej wraz z materiałami koniecznymi do przeprowadzenia montażu - własnym środkiem transportu lub z wykorzystaniem usług przewoźników, dopasowanie i montaż zabudowy meblowej. Co istotne, montaż zabudowy meblowej polega na jej trwałym połączeniu z elementami konstrukcyjnymi nieruchomości, tj. nie jest możliwy demontaż zabudowy meblowej bez jej uszkodzenia. Tym samym Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta z Belgii stanowią usługi do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy. Jak wynika z tego przepisu miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia tych nieruchomości. W konsekwencji, Usługi te nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce, lecz w państwie, w którym znajduje się dana nieruchomość, tj. w Belgii.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że miejscem świadczenia Usług na rzecz Kontrahenta z Belgii jest miejsce położenia nieruchomości, i tym samym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą także ustalenia czy przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych związanych z nabywaniem przez Pana na terytorium Polski towarów i usług (pytanie nr 2 wniosku).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ustawy o VAT, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT:

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Ponadto stosownie do art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca - czynny, zarejestrowany podatnik VAT, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Polski. Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi obejmujące zaprojektowanie, wykonanie, transport i montaż trwałej zabudowy meblowej w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych. Usługi świadczone są w przeważającej części na rzecz Kontrahenta z Belgii. W pozostałej części Usługi świadczone są na rzecz odbiorców krajowych i podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. W związku ze świadczeniem Usług, Wnioskodawca nabywa na terytorium Polski następujące towary i usługi: materiały niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej (np. płyty meblowe, obrzeża, uchwyty), narzędzia niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej oraz wyposażenie warsztatu, usługi transportowe - transport elementów zabudowy meblowej (nabywana od przewoźnika usługa transportu zabudowy meblowej dokonywana jest na trasie Polska-Belgia), usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego konieczne do prawidłowego przeprowadzenia rozliczeń podatkowych związanych z dochodem uzyskiwanym z tytułu świadczonych Usług, leasing operacyjny samochodu dostawczego wykorzystywanego do transportu zabudowy meblowej, będącego pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT oraz towary i usługi związane z bieżącą eksploatacją ww. pojazdu, w szczególności paliwo. Sprzedaż ww. towarów i usług opodatkowana jest na terytorium Polski, a Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT dokumentujące nabycie ww. towarów i usług (Faktury Zakupowe).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych, które związane są z realizacją przez Wnioskodawcę Usług wykonywanych na rzecz kontrahenta z Belgii oraz Usług wykonywanych w Polsce na rzecz podmiotów krajowych, należy zauważyć, że nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium Polski jak i na terytorium Belgii - w zależności od miejsca położenia nieruchomości, na której Wnioskodawca będzie wykonywał Usługi trwałej zabudowy meblowej.

Wskazał Pan, że leasing operacyjny i wydatki związane z bieżącą eksploatacją pojazdu dotyczą samochodu dostawczego, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Ponadto jak wynika z wniosku posiada Pan dokumenty, z których wynika związek ww. towarów i usług z Usługami świadczonymi na rzecz Kontrahenta z Belgii, tj.: projekty zabudowy meblowej, korespondencję handlową z Kontrahentem, protokoły odbioru prac, dokumentację zdjęciową. Jednocześnie wskazał Pan, że gdyby Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta z Belgii były wykonywane na terytorium Polski to podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. Faktur Zakupowych na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 8 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.