Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki VAT 0% właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku posiadania przez Spółkę dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim producentem (…).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

W każdym z niżej opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski (co do zasady siedziba Spółki), a miejscem zakończenia transportu towarów jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. Podmiotami odpowiedzialnymi za organizację transportu są zarówno Kontrahenci, jak i Spółka. Towary są i będą transportowane za pośrednictwem spedytorów (przewoźników lub kurierów).

W niektórych wypadkach stosowana jest procedura tzw. samofakturowania („self-billing”, „SBI”), o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. W tych przypadkach Spółka oraz Kontrahenci zawierają stosowne porozumienia, określające m.in. procedurę zatwierdzania faktur przez Spółkę.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących VAT-UE.

Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi/będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym gromadzone przez Spółkę warianty dokumentacji będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki VAT 0% przy WDT.

Warianty gromadzonej dokumentacji

U Spółki występują i mogą wystąpić w przyszłości następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru.

Wariant II

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·dokument dostawy (dalej: Delivery Note), który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms. Dokument również zawiera podpis odbiorcy towaru;

·międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez przewoźnika, zawierający podpisy nadawcy i przewoźnika.

Wariant III

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·dokument zawierający oświadczenie przewoźnika potwierdzające, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika.

Wariant IV

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia w innym państwie UE.

Wariant V

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania). Ze specyfiki funkcjonowania współpracy z kontrahentem wynika, że faktura jest generowana przez nabywcę każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE);

·dokument dostawy (dalej: Delivery Note), który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms.

Wariant VI

U Spółki może wystąpić w przyszłości następujący wariant dokumentowania WDT:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy, z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw. Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone. Możliwa będzie zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie.

Spółka zaznacza również, że we wszystkich przedstawionych powyżej wariantach dokumenty mogą być otrzymywane pocztą tradycyjną lub drogą elektroniczną (np. w formie skanów).

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że we wszystkich wyżej wskazanych Wariantach (I-VI), Spółka może być w posiadaniu potwierdzenia płatności z systemu bankowego, które będzie mogła powiązać z konkretną dostawą, o ile do danego momentu Kontrahent uiści płatność.

Pytania

1.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, opisanych w Wariancie I powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

2.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

3.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

4.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

5.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

6.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie VI powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (zdarzenie przyszłe)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki:

1.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

2.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

3.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

4.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

5.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

6.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie VI powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

1. Uwagi Ogólne

Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka wskazuje, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% VAT, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki tj.: (...)

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od zasady, lecz jako zasada, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej.

Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak wskazano w opisie stanowiska, zarówno warunek wskazany w pkt 1 jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, są i będą przez Spółkę spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie; ta przesłanka jest każdorazowo weryfikowana przez Spółkę), a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym mowa w dodanym z dniem 1 lipca 2020 r. do ustawy o VAT art. 42 ust. 1a, tj. składa i będzie składać prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest ten, dotyczący posiadania dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

-jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w orzecznictwie podejściem, posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

Przedstawioną tezę potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., znak: ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka podkreśla, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”.

Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do ostatecznego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną:

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej.

Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty przyjęły formę elektroniczną, bądź też były przesłane w formie elektronicznej (skan dokumentu). Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście prezentowane jest również przez organy podatkowe. Przykładowo:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2023 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.480.2022.2.RST, stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (…) Dokumenty zeskanowane przez Spółkę i przechowywane tylko w postaci elektronicznej nadal będą stanowiły dowody dokonania dostaw wewnątrzwspólnotowych, które zgodnie z art. 43 ust. 3 i ust. 11 ustawy upoważniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla zrealizowanych dostaw. CMR lub inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej, będą dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2020 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.480.2020.1.IZ podkreślił, że: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (…) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT stwierdził, że: „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki otrzymywane drogą elektroniczną bądź też przesyłane w formie elektronicznej będą stanowić dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

2. Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę – uwagi ogólne

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka posiada/będzie posiadała:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·w niektórych przypadkach także międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopię) z podpisem nadawcy, przewoźnika oraz odbiorcy towaru. W niektórych przypadkach dokument ten nie będzie jednak zawierać podpisu odbiorcy towaru.

Ponadto, w przypadkach, gdy Spółka takim CMR nie dysponuje/nie będzie dysponować (lub dokument ten nie zawiera wszystkich podpisów), gromadzi i zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz i dostawę towarów na terytorium innego państwa członkowskiego – zarówno dowody wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jak i takie które nie są wymienione wprost w przepisach – w zależności od danego wariantu opisanego powyżej – takie jak:

·dokument dostawy Delivery Note, który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms. Dokument również zawiera podpis odbiorcy towaru;

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania), która jest generowana przez nabywcę wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru;

·dokument zawierający oświadczenie przewoźnika potwierdzające, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika;

·informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia w innym państwie UE;

·zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy.

W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych Wariantów, potwierdzają/będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec powyższego, Spółka pragnie podkreślić, że w jej opinii, w niektórych z przedstawionych wariantów, brak podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT. Dotyczy to sytuacji, gdy Spółka dysponuje inną, dodatkową dokumentacją, która łącznie jednoznacznie potwierdza dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Ponadto, Spółka uważa, że prawo do zastosowania 0% stawki VAT przysługuje jej również w tych wariantach, w których list przewozowy CMR będzie zawierać jedynie podpis nadawcy i przewoźnika oraz gdy nie będzie posiadać listu przewozowego CMR, ale będzie w stanie udowodnić, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju za pomocą innych dokumentów.

Wariant I

W tym wariancie Spółka posiada i będzie posiadać:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·międzynarodowy list przewozowym CMR (lub jego kopię) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru.

W ocenie Spółki, podpisany przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę CMR jednoznacznie dowodzi, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Tym samym, w ocenie Spółki, posiadany przez nią CMR będzie stanowił dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Brak zgromadzonych dokumentów uzupełniających nie jest tym przypadku konieczny, ponieważ zarówno faktura, jak i CMR potwierdzają jednoznacznie, że towar jest dostarczony do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo przez DKIS w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.542.2020.2.MC

„(…) Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w:

·Wariancie I:

-faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

-międzynarodowy list przewozowy CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru,

stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów I, (…) będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (…)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie I są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant II

W tym wariancie Spółka posiada i będzie posiadać:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·dokument Delivery Note, który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms. Dokument również zawiera podpis odbiorcy towaru;

·międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez przewoźnika, zawierający podpisy nadawcy i przewoźnika.

W ocenie Spółki, zarówno międzynarodowy list przewozowy wystawiony przez przewoźnika, jak i Delivery Note, zawierający informację o dostarczonym towarze oraz podpis odbiorcy, jednoznacznie dowodzą, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Podpis odbiorcy zamieszczony w Delivery Note potwierdza, że towar do niego dotarł. Co więcej, potwierdza on również, że odbiorca przeanalizował treść dokumentu oraz sprawdził czy dostarczony towar jest zgodny z informacjami zawartymi w tym dokumencie oraz w złożonym przez niego zamówieniu.

Tym samym, w ocenie Spółki, podpisany przez odbiorcę Delivery Notę stanowi dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo przez DKIS w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2019 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.119.2019.1.WH:

„(…) Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka będzie posiadał Dokumenty podstawowe, tj. fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument CMR lub/i Oświadczenie Nabywcy lub/i dokument dostawy Delivery note lub/i Oświadczenie Spedytora (…) skoro Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadać dokumenty potwierdzające łącznie, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, ma prawo stosować do dokonanych dostaw stawkę VAT w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy (…)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie II są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant III

W tym wariancie Spółka posiada i będzie posiadać:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·dokument zawierający oświadczenie przewoźnika potwierdzające, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika.

Spółka stoi na stanowisku, że dokument zawierający oświadczenie przewoźnika jednoznacznie i wyraźnie stanowi/będzie stanowić formę potwierdzenia dostarczenia przez niego towarów w innym państwie członkowskim.

W związku z powyższym w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie III spełnia warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka podkreśla, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w stanowiskach organów podatkowych, przykładowo:

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2019 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.119.2019.1.WH:

„(…) Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka będzie posiadał Dokumenty podstawowe, tj. fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument CMR lub/i Oświadczenie Nabywcy lub/i dokument dostawy Delivery note lub/i Oświadczenie Spedytora (…) skoro Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadać dokumenty potwierdzające łącznie, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, ma prawo stosować do dokonanych dostaw stawkę VAT w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy (…)”.

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.542. 2020. 2.MC:

„(…) Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w:

Wariancie II:

-faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

-oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy

stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów II, (…) będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (…)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie III są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant IV

W tym wariancie Spółka posiada i będzie posiadać:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia w innym państwie UE.

Spółka stoi na stanowisku, że dokument zawierający oświadczenie spedytora (przewoźnika lub kuriera) jednoznacznie i wyraźnie stanowi/będzie stanowić formę potwierdzenia dostarczenia przez niego towarów w innym państwie członkowskim. Należy podkreślić, że w tym wariancie dokumentacji zostały zgromadzone są dwa niezależne dowody od dwóch różnych stron, które niewątpliwie potwierdzają fakt, że towar został doręczony nabywcy w innym kraju Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie IV spełnia warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w stanowiskach organów podatkowych, przykładowo:

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.238. 2024.1.GK: „(…) gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dokumenty (opisane w Wariantach I-VI) w postaci: (…) III. faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz jedną z dodatkowych dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT w postaci potwierdzenia dostarczenia określonych towarów do odbiorcy, otrzymywanej od zewnętrznego przewoźnika/kuriera odpowiedzialnego za transport towarów: skan odsyłanej Spółce potwierdzonej przez przewoźnika listy zrealizowanych dostaw (wygenerowanej z wewnętrznego systemu Spółki), która zawiera/będzie zawierać dane dotyczące danych dostaw pozwalające na ich jednoznaczną identyfikację oraz podpis i pieczątkę przewoźnika, skan generowanego przez przewoźnika potwierdzenia zrealizowanych przez Spółkę dostaw, który zawiera/będzie zawierać dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, jak również pieczątkę i podpis przewoźnika, wygenerowane elektronicznie z systemu przewoźnika potwierdzenie dostawy, do którego dostęp ma uprawniony pracownik Spółki, na którym zawarte są/będą dane Spółki i Kontrahenta, jak również dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację danej dostawy, potwierdzenie dostarczenia towarów do odbiorcy (Kontrahenta) pobieranego z systemu śledzenia przesyłek udostępnianego przez firmę kurierską, która zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta. (…) – stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (…)”.

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 12 lipca 2018 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT: „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody – tj. wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa „śledzenia” przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę – na podstawie, których można jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”

·DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 4.12.2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.566. 2020.2.MAZ: (…) W czwartym wariancie gromadzenia dokumentacji Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu faktury oraz dowodu wydania materiału, stanowiącego specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Ponadto Spółka będzie miał potwierdzenie dostarczenia przesyłki o danym indywidualnym numerze identyfikacyjnym pod wskazany adres, w postaci wydruku informacji o doręczeniu przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej. Spółka będzie również w posiadaniu potwierdzenia zapłaty za wskazane towary (wyciąg bankowy). Analiza przedstawionego czwartego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że Spółka będzie uprawniony do opodatkowania WDT opisanej w wariancie czwartym – stawką VAT w wysokości 0 (…)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie IV są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant V

W tym wariancie Spółka posiada i będzie posiadać:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku wystawioną przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania). Ze specyfiki funkcjonowania współpracy z kontrahentem wynika, że faktura jest generowana przez nabywcę każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE);

·dokument dostawy Delivery Note, który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms.

Faktura wystawiana przez nabywcę zawiera/będzie zawierać szczegółową specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Nabywca wystawia/będzie wystawiać tę fakturę dopiero po faktycznym doręczeniu towaru. Zdaniem Spółki przyjęty sposób dokumentacji stanowi/będzie stanowić jedną z form potwierdzenia dostarczenia i odbioru towaru przez nabywcę.

Sam fakt wystawienia faktury w trybie samofakturowania jest/będzie traktowany jako dowód dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Spółka stoi na stanowisku, że omawiany w wariancie V sposób dokumentacji jednoznacznie potwierdza lub będzie potwierdzać dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, tym samym spełniając przesłanki wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie V spełnia warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Przykładowo DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012. 238.2024.1.GK: „(…) gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dokumenty (opisane w Wariantach I-VI) w postaci: (…)V. faktury wystawionej przez nabywcę w imieniu Spółki i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, która zawiera/będzie zawierała w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wyraźne oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura. Ponadto, zgodnie z funkcjonalnością systemu Kontrahenta, faktura wystawiana w ramach samofakturowania generowana jest/będzie przez system elektroniczny dopiero po przyjęciu przez Kontrahenta towarów w miejscu przeznaczenia. VI. faktury wystawionej przez nabywcę w imieniu Spółki i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, która nie zawiera/nie będzie zawierała jednak bezpośrednio w swojej treści oświadczenia nabywcy o otrzymaniu towarów (takiego jak wskazane w Wariancie V). Niemniej jednak, Spółka zawarła/zawrze z Kontrahentami właściwe porozumienia, z których jednoznacznie będzie wynikało, że faktura w trybie samofakturowania będzie wystawiona przez Kontrahenta dopiero w momencie otrzymania i przyjęcia przez niego towarów w państwie UE innym niż Polska. Taka faktura zawiera/będzie zawierała w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Alternatywnie, jeżeli Spółka nie zawarła/nie zawrze stosownych porozumień z Kontrahentami, o których mowa powyżej, to Spółka gromadzi/będzie gromadziła dokumentację potwierdzającą otrzymanie towarów przez nabywcę analogiczną dla Wariantów I-IV – stanowią /stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (…)”.

Analogiczne stanowisko zostało uznane przez Dyrektora KIS za prawidłowe w interpretacji indywidualnej z 28 października 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.546.2022.2.KT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie V są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant VI

W tym wariancie Spółka będzie posiadać:

·fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz

·zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy, z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw.

Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska.

Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta, Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone. Możliwa będzie zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie.

Zdaniem Spółki, zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta (przesyłane Kontrahentowi i niezakwestionowane przez niego) łącznie z fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku będą potwierdzały jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

Brak odpowiedzi na zbiorcze zestawienie faktur będzie miało taki sam skutek jak odesłanie do Spółki potwierdzenia otrzymania towarów z otrzymanego zestawienia faktur. Należy bowiem wskazać, iż termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom).

Warto zaznaczyć, iż niezgłoszenie przez Kontrahenta zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego: „bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego” (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014).

Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny, zgodnie z którym: „jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty”.

W związku z powyższym w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie VI spełnia warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.238.2024.1.GK, DKIS uznał, że:

„(…) gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja (…), tj. dokumenty (opisane w Wariantach I-VI) w postaci: (…) IV. fakturą (lub jej kopią) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, w stosunku do których Kontrahent uregulował należność, które będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu którego dotyczy. Zgodnie z porozumieniem, które jest/będzie zawierane z Kontrahentem, lub informacją, która jest/będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do uzgodnionego przez strony dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane opłaconymi i wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, otrzymanie wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta jest/ będzie potwierdzane informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. funkcja „informuj o statusie dostarczenia”) przez serwer Kontrahenta. Otrzymane potwierdzenia są/będą archiwizowane jako załącznik wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie. (…) – stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku w wariantach I-VI, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT)”.

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2022 r., znak: 0111-KDIB3--3.4012.634.2021.3.PJ stwierdził, że:

„(...) W świetle zatem przedstawionego przez Wnioskodawcę w odniesieniu do Modelu III posiadane przez Wnioskodawcę ww. dokumenty stanowią dowody z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, które (jak wynika z opisu sprawy) są gromadzone jako dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska uprawniają do zastosowania stawki 0%”.

Autor powyższego wniosku o interpretację opisał w stanie faktycznym, iż w ramach Modelu III gromadzi:

-kopię faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, do którego nie zostały wniesione zastrzeżenia przez Kontrahenta w ustalonym terminie, przez co dany Kontrahent w sposób milczący potwierdził otrzymanie danych towarów w kraju UE innym niż Polska (akceptacja dorozumiana).

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 31 sierpnia 2021 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.304.2021.1.PC zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który uważał, że:

„Sposób dokumentowania WDT dokonywanych w transakcjach realizowanych w ramach Modelu G (w przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że transakcje te stanowią WDT, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT), przedstawiony w Przypadku 2, w ramach opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% VAT na podstawie art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT”.

Autor wniosku o interpretację w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w Przypadku 2 jest w posiadaniu przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy kopii faktury oraz zbiorczego Zestawienia faktur (wraz z przewodnią wiadomością e-mail wysłaną do Kontrahenta), przy pomocy którego Nabywca potwierdził fakt dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE w drodze tzw. milczącej akceptacji.

·DKIS w interpretacji indywidualnej z 24 września 2020 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.298. 2020.1.TKU wskazał, że:

„(…) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: (…) Wariancie V, tj. kopie faktur zawierające dane Kontrahenta oraz specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku, wraz ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.”

Podobnie wskazano w m.in.: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r. (znak: 0114-KDIP1-2.4012.251.2018.1.WH), z dnia 13 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r. (znak: ILPP4/4512-1 -38/16-2/PR); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 września 2015 r. (znak: ILPP4/4512-1-208/15-2/HW); a także interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 marca 2015 r. (znak: ILPP4/443-646/14-2/BA).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie VI powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka jest polskim producentem (…). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

W każdym z niżej opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem zakończenia transportu towarów jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. Podmiotami odpowiedzialnymi za organizację transportu są zarówno Kontrahenci, jak i Spółka. Towary są i będą transportowane za pośrednictwem spedytorów (przewoźników lub kurierów).

W niektórych wypadkach stosowana jest procedura tzw. samofakturowania, o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. W tych przypadkach Spółka oraz Kontrahenci zawierają stosowne porozumienia, określające m.in. procedurę zatwierdzania faktur przez Spółkę.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących VAT-UE.

Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi/będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

U Spółki występują i mogą wystąpić w przyszłości następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru.

Wariant II

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·dokument dostawy (dalej: Delivery Note), który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms. Dokument również zawiera podpis odbiorcy towaru;

·międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez przewoźnika, zawierający podpisy nadawcy i przewoźnika.

Wariant III

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·dokument zawierający oświadczenie przewoźnika potwierdzające, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika.

Wariant IV

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia w innym państwie UE.

Wariant V

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania). Ze specyfiki funkcjonowania współpracy z kontrahentem wynika, że faktura jest generowana przez nabywcę każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE);

·dokument dostawy (dalej: Delivery Note), który zawiera m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms.

Wariant VI

U Spółki może wystąpić w przyszłości następujący wariant dokumentowania WDT:

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy, z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw. Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone. Możliwa będzie zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie.

Spółka zaznacza również, że we wszystkich przedstawionych powyżej wariantach dokumenty mogą być otrzymywane pocztą tradycyjną lub drogą elektroniczną (np. w formie skanów).

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że we wszystkich wyżej wskazanych Wariantach (I-VI), Spółka może być w posiadaniu potwierdzenia płatności z systemu bankowego, które będzie mogła powiązać z konkretną dostawą, o ile do danego momentu Kontrahent uiści płatność.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Spółka, posiadając dokumenty, o których mowa w wariantach I-VI, ma prawo do zastosowania preferencyjnej, 0% stawki VAT w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: “(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy zauważyć należy, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towarów poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym państwie członkowskim UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone do ich nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Zasadniczą kwestią jest zatem, aby posiadane przez Państwa dokumenty łącznie, jednoznacznie, potwierdzały, że towary te były przedmiotem WDT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do nabywców zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE, tj. dowody opisane w wariancie od I do VI, stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

Podsumowując należy stwierdzić, że:

1.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy, są/będą opodatkowane 0% stawką VAT (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

2.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy, są/będą opodatkowane 0% stawką VAT (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

3.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy, są/będą opodatkowane 0% stawką VAT (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

4.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy, są/będą opodatkowane 0% stawką VAT (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

5.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy, są/będą opodatkowane 0% stawką VAT (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

6.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie VI, w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy, będą opodatkowane 0% stawką VAT (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno -skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.