Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe - w zakresie braku uznania, że koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących, koszty audytu energetycznego, koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących, nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT i do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustawy o VAT ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku,
• prawidłowe – w zakresie uznania, że nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom, nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku uznania, że koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących, koszty audytu energetycznego, koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących, nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT i do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustawy o VAT ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku oraz zakresie uznania, że nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom, nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 18 kwietnia 2025 r. (wpływ 18 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o. o. (dalej: „A”, „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność finansową, polegającą przede wszystkim na zawieraniu umów leasingu. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce.

A. posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest polskim rezydentem podatkowym, tj. podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę (dalej: „Pracownicy”). Pracownicy pracują w systemie hybrydowym, tj. zarówno z biura, jak i zdalnie.

Spółka jest zakładem pracy, o którym mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, w związku z czym jako płatnik oblicza i pobiera w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od Pracowników, którzy uzyskują od Spółki przychody ze stosunku pracy. Wnioskodawca udostępnia Pracownikom samochody służbowe będące co do zasady, pojazdami spalinowymi. W tym zakresie w Spółce obowiązują wewnętrzne regulacje, tj. wewnętrzna instrukcja w sprawie samochodów służbowych, która reguluje w szczególności zasady nabywania, użytkowania, rozliczania oraz sprzedaży samochodów służbowych Spółki.

Samochody służbowe są udostępniane z przeznaczeniem zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników.

Mając na względzie zasady społecznej odpowiedzialności biznesu A. rozwija program floty samochodowej opartej o pojazdy nisko i zero emisyjne. Spółka planuje udostępniać Pracownikom jako samochody służbowe także samochody elektryczne (w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 1289; dalej: „ustawa o elektromobilności”) lub samochody z napędem hybrydowym (w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy o elektromobilności) (dalej łącznie: „Pojazdy”).

Pojazdy w zależności od typu, dysponują dwoma źródłami napędu, tj. są zasilane „tandemem” złożonym z jednostki spalinowej (benzynowej) oraz jednostki elektrycznej bądź jednym źródłem napędu, tj. wyłącznie jednostką elektryczną. Oznacza to, że dany Pojazd można tankować benzyną oraz ładować prądem elektrycznym lub też można wyłącznie ładować prądem elektrycznym.

Wnioskodawca zakłada, że Pojazdy mają być (analogicznie jak dotychczas udostępniane służbowe samochody spalinowe) przeznaczane zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników.

Spółka dla celów prowadzenia działalności gospodarczej wynajmuje powierzchnię biurową, na której zostały zainstalowane stacje ładowania, które będą służyć do ładowania Pojazdów.

Niemniej, Pracownicy Spółki wykorzystujący Pojazdy nie zawsze mają możliwość naładowania samochodu za pomocą ładowarki zamontowanej w biurze Spółki lub też na publicznie dostępnej stacji ładowania.

Pracownicy, którzy nie będą mieli możliwości naładowania samochodu na terenie biura lub na publicznej stacji ładowania, będą ładować Pojazdy w miejscu ich zamieszkania. W związku z tym, Spółka będzie dokonywać na rzecz Pracowników zwrotu kosztów ładowania samochodów służbowych w miejscach zamieszkania Pracowników.

Ustalenie wysokości kosztów podlegających zwrotowi na rzecz Pracowników następować będzie poprzez pomiar zużycia energii wykorzystywanej do ładowania Pojazdów z zastosowaniem właściwej taryfy (ceny energii), której wysokość będzie podawał Pracownik w oświadczeniu składanym Spółce. Co do zasady takie oświadczenie Pracownik będzie składał jednorazowo, chyba że nastąpi zmiana wysokości jego taryfy. W takim wypadku jest zobligowany do skorygowania swojego oświadczenia, żeby wartość w nim wyrażona odzwierciedlała faktycznie ponoszone koszty opłat za energię. Rozliczenie poniesionych wydatków będzie następować w uzgodnionych pomiędzy Spółką i Pracownikami interwałach czasowych (mogą to być okresy miesięczne, kwartalne lub roczne).

W celu umożliwienia ładowania Pojazdów służbowych w miejscach zamieszkania Pracowników, Wnioskodawca będzie udostępniać Pracownikom urządzenia ładujące, którymi będą przewody umożliwiające ładowanie lub wallboxy, tj. urządzenia montowane w budynku (dalej łącznie: „Urządzenia ładujące”).

Spółka będzie udostępniać Urządzenia ładujące do ładowania Pojazdów służbowych przez Pracowników.

Urządzenia ładujące będą połączone z Internetem oraz panelem obsługi i będą umożliwiać pomiar i odczyt zużytej energii elektrycznej z określeniem, czy ładowanie następuje na cele służbowe, czy cele prywatne. Ładowanie Pojazdów na cele służbowe przez Pracowników ma być możliwe również w weekendy oraz dni wolne od świadczenia pracy (poza okresami urlopów) co wynika ze specyfiki pojazdów, tj. czasu niezbędnego na ich ładowanie. Pracownicy będą wyposażeni także w karty, które umożliwiać będą ładowanie i odczyt zużycia energii wykorzystywanej na ładowanie Pojazdów służbowych dla celów służbowych oraz dla celów prywatnych.

Urządzenia ładujące będą udostępniane Pracownikom wyłącznie na czas użytkowania Pojazdów. Co do zasady, Pracownicy będą obowiązani do zwrotu urządzeń, (np. w sytuacji rozwiązania stosunku pracy ze Spółką lub zmiany samochodu służbowego, np. na pojazd spalinowy). W wyjątkowych przypadkach, w których Pracownicy nie dokonają zwrotu udostępnianych urządzeń, (np. nie udostępnią Spółce możliwości przeprowadzenia demontażu urządzenia), Spółka będzie obciążać Pracowników kosztami urządzenia ustalanymi według jego aktualnej wartości rynkowej.

Dostęp do danych zapisywanych na Urządzeniach ładujących będzie miał dostawca/operator urządzeń. Dane na temat zużytej energii elektrycznej będą służyły do skalkulowania wysokości faktycznie ponoszonych przez Pracowników kosztów ładowania Pojazdów służbowych, którego zwrotu na ich rzecz będzie dokonywał Wnioskodawca.

W celu dostarczenia Urządzeń ładujących, Wnioskodawca zamierza podpisać ramową umowę współpracy z dostawcą Urządzeń ładujących. Zasady współpracy pomiędzy Spółką a dostawcą Urządzeń ładujących będą przewidywać m.in., że:

• A. będzie wskazywać Pracownikom dostawcę Urządzeń ładujących,
• Urządzenia ładujące będą przez Spółkę nabywane na własność od producenta, bądź też Spółka będzie nabywać prawo do ich użytkowania na podstawie umów najmu lub innych umów uprawniających do ich użytkowania,
• Wnioskodawca będzie pokrywać Pracownikom koszty audytu energetycznego poprzedzającego montaż Urządzeń ładujących w nieruchomości wskazywanej przez Pracownika (będącej jego własnością lub nieruchomością wynajmowaną), który jest niezbędny do bezpiecznego dokonania montażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników. Zakłada się, że na rzecz danego Pracownika koszt kolejnego audytu energetycznego (w przypadku zmiany nieruchomości, w której pracownik mieszka i ładuje Pojazd) może być pokrywany przez Spółkę dopiero po upływie zakładanego okresu udostępnienia Urządzeń ładujących,
• koszty audytu energetycznego nieruchomości Pracowników będą uzgadniane pomiędzy Spółką a dostawcą przeprowadzającym audyty energetyczne. Dostawca Urządzeń ładujących będzie wystawiał faktury na rzecz Wnioskodawcy jedynie na wartość uzgadnianych kosztów audytu energetycznego,
• Wnioskodawca będzie pokrywać także koszty montażu i demontażu Urządzeń ładujących w nieruchomościach Pracowników do ustalonego limitu kwotowego (limit ma zostać określony w taki sposób, aby pokrywał koszty standardowo ponoszone dla montażu/demontażu Urządzeń ładujących i nie obejmował żadnych ponadnormatywnych prac w nieruchomości Pracownika). Jeżeli w wyniku audytu przeprowadzanego przez dostawcę Urządzeń ładujących okaże się, że dla możliwości zainstalowania Urządzenia ładującego wymaga się dodatkowych nakładów na instalację elektryczną w nieruchomości Pracownika, to koszt taki może być rozliczony bezpośrednio pomiędzy Pracownikiem spółki a dostawcą Urządzeń ładujących przeprowadzającym audyt energetyczny nieruchomości.

W związku z planowanymi działaniami w zakresie udostępniania Pracownikom Pojazdów służbowych po stronie Wnioskodawcy powstały wątpliwości w zakresie oceny skutków podatkowych poszczególnych aspektów rozliczeń związanych z tymi działaniami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytanie:

1.Do jakich czynności będą wykorzystywane pojazdy, o których mowa we wniosku: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od podatku od towarów i usług, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.Jeśli pojazdy, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług/zwolnionych od podatku od towarów i usług/niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czy będą Państwo w stanie dokonać odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu i/lub zwolnionymi od podatku VAT?

3.W jaki konkretnie sposób pojazdy będą wykorzystywane w prowadzonej przez Państwa działalności? Na czym będzie polegał związek pomiędzy wykorzystywaniem pojazdów a wykonywaniem przez Państwa działalności gospodarczej?

4.Czy pojazdy, o których mowa we wniosku będą pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony?

5.W jaki sposób będą dokumentowane wydatki dotyczące ww. pojazdów? Czy wydatki będą udokumentowane fakturami wystawianymi na Państwa?

6.Czy pojazdy, o których mowa we wniosku będą pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą? Czy z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie?

7.Czy pojazdy, o których mowa we wniosku będą pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?

8.Czy pojazdy będą przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży, odsprzedaży bądź wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze?

9.Jeśli samochody będą przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży, wynajmu, dzierżawy, leasingu, to czy odsprzedaż, oddanie w odpłatne używanie pojazdów jest/będzie przedmiotem prowadzonej przez Państwa działalności?

10.Czy będą zawierane umowy na udostępnianie pracownikom urządzeń ładujących, jeśli tak to jakie, kto będzie ich stroną (czy umowy będą zawierane z pracownikami) oraz do czego będą zobowiązane poszczególne strony umowy?

11.Czy nabycie urządzeń ładujących od producenta, bądź nabycie prawa do ich użytkowania na podstawie umowy najmu lub innych umów (jakich) uprawniających do ich użytkowania będzie opodatkowane podatkiem VAT?

Wskazali Państwo:

Ad 1

Samochody służbowe są udostępniane z przeznaczeniem zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników, zgodnie z obowiązującą wewnętrzną instrukcją w sprawie samochodów służbowych.

Przedmiotem działalności Spółki jest działalność finansowa, polegająca przede wszystkim na zawieraniu umów leasingu, które stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności mogą wystąpić także czynności zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady, Pojazdy wykorzystywane przez Pracowników do wykonywania obowiązków służbowych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności będą więc związane z całą prowadzoną przez Spółkę działalnością obejmującą głównie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ale także mogące wystąpić czynności zwolnione z opodatkowania.

Ad 2

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 1 powyżej, Pojazdy wykorzystywane przez Pracowników do wykonywania obowiązków służbowych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności będą związane z całą prowadzoną przez Spółkę działalnością obejmującą głównie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ale także mogące wystąpić czynności zwolnione z opodatkowania.

Spółka ustalać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT) z uwzględnieniem odpowiednich przepisów, tj. art. 90 ustawy o VAT. Zatem Spółka będzie dokonywać przyporządkowania kwot podatku naliczonego do całej działalności i w związku z tym dokonywać odliczenia zgodnie z ww. przepisem.

W przypadku, gdy Spółka będzie w stanie dokonać odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, zastosowanie znajdzie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, jeśli nie będzie możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, to zastosowanie znajdzie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Równocześnie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, samochody służbowe są udostępniane przez Spółkę z przeznaczeniem zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników, zgodnie z obowiązującą wewnętrzną instrukcją w sprawie samochodów służbowych. Z tego względu dla celów ustalania kwot podatku naliczonego zastosowanie znajdował będzie także art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

W powyższym kontekście Spółka nadmienia, że przedmiotem zapytania w złożonym wniosku (pytanie nr 4) nie jest ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z kosztami zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszenia ustalonych kosztów audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszenia kosztów montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników lecz zapytanie dotyczy tego, czy ww. kategorie wydatków nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku.

Ad 3

W zakresie odpowiedzi na niniejsze pytanie Spółka wskazuje analogicznie jak w przypadku odpowiedzi na pytanie nr 1 dotyczące uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, samochody służbowe są udostępniane z przeznaczeniem zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników, zgodnie z obowiązującą wewnętrzną instrukcją w sprawie samochodów służbowych.

Wykorzystanie Pojazdów, (tj. jak zdefiniowano w treści wniosku, samochodów służbowych stanowiących samochody elektryczne w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1289, lub samochody z napędem hybrydowym w rozumieniu art. 2 pkt 13 ww. ustawy) na cele prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej przejawia się w ich wykorzystaniu przez Pracowników A. do realizacji ich zadań służbowych.

Pojazdy wykorzystywane są do realizacji zadań służbowych Pracowników, w tym m.in. w następujących aspektach dotyczących działalności A.:

• dojazdy na spotkania z klientami Spółki, oraz
• dojazdy na spotkania z partnerami biznesowymi A., w tym w szczególności importerem pojazdów Grupy A, czy przedstawicielami sieci dealerskiej.

Z uwagi na charakter prowadzonej przez Spółkę działalności, która wymaga kontaktu zarówno z klientami Spółki, jak i partnerami biznesowymi, jak również podejmowania na bieżąco określonych działań, istotne jest wykorzystywanie w Spółce narzędzi, które zapewniają elastyczność i mobilność w wykonywaniu przez jej Pracowników obowiązków służbowych.

Pojazdy, jako samochody służbowe wykorzystywane przez Pracowników umożliwiają zatem szybkie reagowanie na potrzeby klientów i efektywne zarządzanie czasem Pracowników wykonujących zadania służbowe na rzecz Spółki. W szczególności stanowią one optymalny środek transportu wykorzystywany do odbywania podróży służbowych przez Pracowników, który zapewnia elastyczność i zwiększa mobilność Pracowników, np. w porównaniu z koniecznością wykorzystywania przez nich środków transportu publicznego do odbywania podróży służbowych, w szczególności w miejsca, w których takie możliwości są ograniczone lub kiedy wykorzystanie transportu publicznego byłoby nieefektywne pod kątem ilości czasu koniecznego do wykonywania przejazdów w takiej formie przez Pracowników wykonujących zadania służbowe. Będzie zatem istniał związek pomiędzy wykorzystaniem Pojazdów przez Pracowników a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Ad 4

Pojazdy, o których mowa we wniosku będą pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ad 5

Wydatki dotyczące Pojazdów będą dokumentowane, co do zasady, fakturami wystawianymi na Spółkę.

Równocześnie jak wskazano, w treści wniosku Wnioskodawca będzie pokrywać Pracownikom koszty audytu energetycznego poprzedzającego montaż Urządzeń ładujących w nieruchomości wskazywanej przez Pracownika (będącej jego własnością lub nieruchomością wynajmowaną), który jest niezbędny do bezpiecznego dokonania montażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników. Koszty audytu energetycznego nieruchomości Pracowników będą uzgadniane pomiędzy Spółką a dostawcą przeprowadzającym audyty energetyczne. Dostawca Urządzeń ładujących będzie wystawiał faktury na rzecz Wnioskodawcy jedynie na wartość uzgadnianych kosztów audytu energetycznego.

Spółka wskazuje ponadto, że także koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników będą stanowiły wydatki dokumentowane, co do zasady, fakturami wystawianymi na Spółkę.

Równocześnie jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca będzie pokrywać także koszty montażu i demontażu Urządzeń ładujących w nieruchomościach Pracowników do ustalonego limitu kwotowego (limit ma zostać określony w taki sposób, aby pokrywał koszty standardowo ponoszone dla montażu/demontażu Urządzeń ładujących i nie obejmował żadnych ponadnormatywnych prac w nieruchomości Pracownika). Jeżeli w wyniku audytu przeprowadzanego przez dostawcę Urządzeń ładujących okaże się, że dla możliwości zainstalowania Urządzenia ładującego wymaga się dodatkowych nakładów na instalację elektryczną w nieruchomości Pracownika, to koszt taki może być rozliczony bezpośrednio pomiędzy Pracownikiem spółki a dostawcą Urządzeń ładujących przeprowadzającym audyt energetyczny nieruchomości.

Ad 6

Pojazdy, o których mowa we wniosku nie będą pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, a tym samym z dokumentów dotyczących Pojazdów nie wynika takie ich przeznaczenie.

Ad 7

Pojazdy, o których mowa we wniosku nie będą pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), tj. nie będą to:

• pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

• pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Ad 8

Pojazdy stanowią samochody służbowe udostępniane z przeznaczeniem zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników, zgodnie z obowiązującą wewnętrzną instrukcją w sprawie samochodów służbowych.

W związku z powyższym Pojazdy nie będą przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży, odsprzedaży bądź wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ad 9

Zgodnie z odpowiedzią na pytanie sformułowane w punkcie 8, Pojazdy nie będą przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży, odsprzedaży bądź wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ad 10

W zakresie odpowiedzi na niniejsze pytanie Spółka wskazuje analogicznie jak w przypadku odpowiedzi na pytanie nr 2 dotyczące uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zakłada się, że Urządzenia ładujące (rozumiane zgodnie z określeniem w treści wniosku jako przewody umożliwiające ładowanie lub wallboxy, tj. urządzenia montowane w budynku) będą udostępnianie Pracownikom na podstawie protokołów.

Ponadto zakłada się, że zasady korzystania z Urządzeń ładujących udostępnianym Pracownikom będzie regulowała wewnętrzna instrukcja w sprawie samochodów służbowych. W tym zakresie zakłada się, że Spółka będzie w szczególności zobowiązana do udostępniania Pracownikom Urządzeń ładujących we wskazanych przez nich miejscach zamieszkania. Pracownicy będą natomiast zobowiązani w szczególności do korzystania z Urządzeń ładujących w sposób zgodny z zasadami przewidzianymi w instrukcji, z zachowaniem należytej ostrożności i dbałości o mienie Pracodawcy, do utrzymywania Urządzeń ładujących w należytym stanie technicznym, czy też niezwłocznego zgłaszania zidentyfikowanych nieprawidłowości w działaniu Urządzeń ładujących oraz do zwrotu tych Urządzeń po okresie, na który zostały udostępnione.

Ad 11

Urządzenia ładujące będą przez Spółkę nabywane na własność od producenta, bądź też Spółka będzie nabywać prawo do ich użytkowania na podstawie umów najmu lub innych umów uprawniających do ich użytkowania.

Nabycie lub przejęcie do używania Urządzeń ładujących od producenta przez Spółkę będzie stanowić czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. w przypadku nabycia Urządzeń na własność będzie to odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT, a w przypadku nabycia praw do ich użytkowania na podstawie umowy najmu lub innych umów, będzie to odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników, nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom, nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników, nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku.

Ad 2

Państwa zdaniem, nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

I tak, w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazano, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy o VAT - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W świetle art. 86a ust. 2 ustawy o VAT - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zatem, zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”. Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

W odniesieniu do analizowanego zdarzenia przyszłego można rozważać, czy wydatki stanowiące koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników należy uznać za wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że za wydatki związane z pojazdami samochodowymi, zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT rozumie się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę katalog wydatków nie stanowi z pewnością wydatków z tytułu nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów. Rozważając natomiast czy ww. katalog kosztów jakie ponosić będzie Wnioskodawca może stanowić wydatki na nabycie „innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów” należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „wydatków związanych z eksploatacją lub używaniem pojazdów”. Odwołując się do dyrektyw wykładni językowej należy wskazać, że pojęcie „eksploatować” w kontekście eksploatacji pojazdu, czy drogi oznacza „użytkowanie maszyn, urządzeń itp.” (wg. Słownika Języka Polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl).

Z kolei „używać” to „posługiwać się, stosować coś, korzystać, brać, przyjmować, robić z czegoś użytek, wykorzystywać” (wg „Uniwersalnego słownika języka polskiego” pod redakcją S. Dubisza (Warszawa 2008, tom IV, s. 322-323).

Tym samym, wydatki związane z używaniem samochodu osobowego to wydatki na posługiwanie się tym samochodem, wykorzystywanie go. Do wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego (wydatków eksploatacyjnych) można zaliczyć w szczególności wydatki ponoszone na: nabycie paliw silnikowych, serwis samochodu, wymianę opon, myjnię, naprawy i części zamienne, wymianę płynu hamulcowego oraz płynu do spryskiwaczy, opłaty parkingowe, opłaty za przejazd autostradą, opłaty rejestracyjne, badania diagnostyczne oraz opłaty abonamentowe za używanie odbiornika radiofonicznego, który jest zamontowany w samochodzie.

Wobec powyższego, Państwa zdaniem, za wydatki związane z pojazdami samochodowymi, zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT stanowiące „inne wydatki związane z eksploatacją lub używaniem pojazdów” należy uznawać tylko te wydatki, które łączą się ściśle z użytkowaniem samochodu jako środka transportu lub są następstwem takiego użytkowania. Oznacza to, że limit wynikający z treści ww. art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wydatki ściśle związane z użytkowaniem pojazdów samochodowych, a nie wszelkie wydatków pośrednio tylko związanych z ich wykorzystywaniem przez podatnika.

W ocenie Spółki, koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach nie stanowią wydatków eksploatacyjnych związanymi z używaniem samochodów.

Należy bowiem podkreślić, że Urządzenia ładujące stanowią element infrastruktury wspierającej użytkowanie samochodów elektrycznych. Tego rodzaju urządzenia oferują w szczególności znacznie szybsze ładowanie niż standardowe gniazda domowe, co jest kluczowe dla efektywnego użytkowania pojazdu elektrycznego poprzez chociażby możliwość naładowania pojazdów w znacznie krótszym czasie, co jest istotne dla możliwości efektywnego wykorzystywania Pojazdów służbowych przez Pracowników. Dodatkowo, Urządzenia ładujące poprzez możliwość monitorowania zużycia energii elektrycznej wykorzystywanej do ładowania Pojazdów służbowych zwiększają wygodę użytkowania Pojazdów, jak również ułatwiają proces rozliczania pomiędzy Wnioskodawcą a Pracownikami dokonywanych zwrotów kosztów ładowania Pojazdów służbowych.

Zatem choć widoczny jest sam związek Urządzeń ładujących z użytkowaniem samochodów elektrycznych, to nie jest to wydatek niezbędny dla możliwości eksploatacji samochodu elektrycznego. Ponadto, jak wskazano instalacja Urządzeń ładujących to przedsięwzięcie, które wymaga weryfikacji (audytu) czy ewentualnego dostosowania instalacji elektrycznej na nieruchomości, jak również pewnych prac montażowych w miejscu instalacji. Tego rodzaju wydatki, jakie będzie ponosił Wnioskodawca, będą więc niezbędne dla udostępnienia Pracownikom Urządzeń ładujących wyłącznie na czas użytkowania Pojazdów. Ponadto, w związku z tym, że Pracownicy będą co do zasady obowiązani do zwrotu urządzeń (np. w sytuacji rozwiązania stosunku pracy ze Spółką lub zmiany samochodu służbowego, np. na pojazd spalinowy), to konieczne będzie także ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów demontażu Urządzeń ładujących z nieruchomości Pracowników.

Tym samym, w ocenie Spółki ww. kategorie kosztów nie stanowią kosztów używania Pojazdów służbowych lecz są to wydatki mające na celu przekazanie (zamontowanie), jak również powrotne przejęcie (czy też przemieszczenie) Urządzeń ładujących zamontowanych czasowo w miejscach zamieszkania Pracowników.

W niniejszych okolicznościach w Państwa ocenie nie można zatem uznać, że ponoszone koszty należy uznać za wydatki związane z pojazdami samochodowymi, zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT stanowiące „inne wydatki związane z eksploatacją lub używaniem pojazdów”.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku.

Ad 2

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

2)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się, również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast według art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy o VAT nie określają postaci wynagrodzenia.

W wyroku z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, TSUE wskazał że: „czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Wobec powyższej analizy, dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom będzie miało charakter nieodpłatny, zatem w ocenie Wnioskodawcy nie będzie ono stanowiło odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług dla celów VAT.

Odnosząc się także do treści ww. przytoczonego art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT należy wskazać, że opodatkowaniu VAT (jako odpłatne świadczenie usług) podlega także użycie na cele osobiste towarów podatnika m.in. przez pracowników tego podatnika (jeśli podatnikowi przysługiwało prawo, w tym częściowe, do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów) lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, m.in. pracowników tego podatnika oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Tym samym, jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT nie jest spełniona.

Wnioskodawca wskazuje, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne udostępnianie Pracownikom Urządzeń ładujących ma na celu umożliwienie efektywnego ładowania Pojazdów służących do działalności gospodarczej Spółki. Innymi słowy, beneficjentem udostępnienia Urządzeń ładujących jest Spółka, gdyż w ten sposób Pracownicy Spółki mogą efektywniej korzystać z Pojazdów, których właścicielem jest Spółka, a których wykorzystanie przez Pracowników przekłada się na efektywność Pracowników i w konsekwencji na efektywność samej Spółki.

Ponadto, udostępnianie Urządzeń ładujących dokonywane jest z zamiarem wykorzystywania ich przez Pracowników dla celów ładowania Pojazdów służbowych. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, udostępnianie Pracownikom Urządzeń ładujących nie stanowi świadczeń realizowanych na cele osobiste Pracowników Spółki, a tym samym nie może stanowić odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT.

W świetle przywołanych argumentów, zwracam się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przeze mnie stanowiska i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

• nieprawidłowe - w zakresie braku uznania, że koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących, koszty audytu energetycznego, koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących, nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT i do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustawy o VAT ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku,
• prawidłowe – w zakresie uznania, że nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom, nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ponadto w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy:

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy:

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

W świetle powyższego, w sytuacji gdy ponoszone wydatki nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wyrazili Państwo wątpliwość, czy koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników, nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym do ww. wydatków nie znajduje zastosowania art. 86a ust. 1 ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku.

Odnosząc się do powyższego należy zatem ustalić, czy wydatki które planują Państwo ponosić stanowić będą wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.

Z treści art. 86a ust. 2 pkt 1-3 ustawy wynika, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową; oraz

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ponoszone ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także ponoszone koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników, będą stanowiły wydatki związane z używaniem pojazdów.

Przepisy podatkowe nie definiują przy tym pojęcia „wydatki związane z eksploatacją lub używaniem pojazdów” użytego przez ustawodawcę w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy. W tym przypadku należy zatem posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą: „używać” oznacza „posługiwać się, stosować coś, korzystać, brać, przyjmować, robić z czegoś użytek, wykorzystywać”. Natomiast pojęcie „eksploatować” oznacza „użytkowanie maszyn, urządzeń itp.” (wg Słownika Języka Polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl).

A zatem za wydatki związane z pojazdami samochodowymi, zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowiące „inne wydatki związane z eksploatacją lub używaniem pojazdów” należy uznać te wydatki, które łączą się ściśle z użytkowaniem samochodu jako środka transportu lub są następstwem takiego użytkowania. Są to więc wydatki ściśle związane z eksploatacją lub używaniem pojazdów samochodowych. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w przypadku nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem wskazanych i ściśle określonych przez ustawodawcę pojazdów. Nabywane towary i usługi muszą być więc ściśle związane z eksploatacją i używaniem pojazdów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy uznać, że wymienione przez Państwa w opisie sprawy koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników, są zaliczane do katalogu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi uregulowanych w art. 86a ustawy, jako inne wydatki związane z eksploatacją lub używaniem pojazdów.

Ustawodawca do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza również inne towary i usługi związane z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów, jest to katalog otwarty. Do tych wydatków należy zaliczyć m.in.: opłaty za przejazdy autostradami, usługi parkingowe, usługi myjni. A zatem będą to wydatki, które są związane ściśle z eksploatacją lub używaniem środków transportu, czyli takie, których poniesienie umożliwia posługiwanie się pojazdami, ich używanie, korzystanie.

W analizowanej sprawie koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników stanowić będą wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT. Ponoszone wydatki będą łączyć się ściśle z użytkowaniem samochodów jako środków transportu, a więc będą umożliwiały posługiwanie się pojazdami, ich używanie, korzystanie.

Okoliczności sprawy wskazują, że wydatki jakie będą ponosić Państwo w postaci kosztów zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących, kosztów audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, kosztów montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników, będą umożliwiały posługiwanie się, używanie oraz korzystanie z pojazdów elektrycznych lub samochodów z napędem hybrydowym. Podali Państwo, że pracownicy, którzy nie będą mieli możliwości naładowania samochodu na terenie biura lub na publicznej stacji ładowania, będą ładować Pojazdy w miejscu ich zamieszkania. W celu umożliwienia ładowania Pojazdów służbowych w miejscach zamieszkania Pracowników, będą Państwo udostępniać Pracownikom urządzenia ładujące, którymi będą przewody umożliwiające ładowanie lub wallboxy, tj. urządzenia montowane w budynku („Urządzenia ładujące”). Ponadto będą Państwo pokrywać Pracownikom koszty audytu energetycznego poprzedzającego montaż Urządzeń ładujących, który jest niezbędny do bezpiecznego dokonania montażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników. Będą Państwo także pokrywać koszty montażu i demontażu Urządzeń ładujących.

Zatem nie można zgodzić się z Państwa twierdzeniem, że ponoszone wydatki wymienione we wniosku nie będą stanowić wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy. Jak wskazano powyżej, katalog wydatków wskazanych w tym przepisie ma charakter otwarty i nie ogranicza się wyłącznie do wydatków eksploatacyjnych, gdyż ustawodawca objął dyspozycją tego przepisu także wydatki związane z używaniem pojazdów samochodowych, a za takie bezspornie należy uznać wydatki związane z zapewnieniem Pracownikowi stacji ładowania pojazdu udostępnianego o napędzie hybrydowym lub elektrycznym. Jak wskazali Państwo we wniosku, Pojazdy w zależności od typu, dysponują dwoma źródłami napędu, tj. są zasilane „tandemem” złożonym z jednostki spalinowej (benzynowej) oraz jednostki elektrycznej bądź jednym źródłem napędu, tj. wyłącznie jednostką elektryczną. Oznacza to, że dany Pojazd można tankować benzyną oraz ładować prądem elektrycznym lub też można wyłącznie ładować prądem elektrycznym. Pracownicy, którzy nie będą mieli możliwości naładowania samochodu na terenie biura lub na publicznej stacji ładowania, będą ładować Pojazdy w miejscu ich zamieszkania. W związku z tym, Spółka będzie dokonywać na rzecz Pracowników zwrotu kosztów ładowania samochodów służbowych w miejscach zamieszkania Pracowników.

Zatem ponoszone wydatki, związane z zapewnieniem Pracownikowi Urządzenia ładującego do samochodów wymagających regularnego zasilania poprzez dedykowane do tego urządzenia, będą uznane za wydatki związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy, skoro zapewnienie przez Państwa pracownikom stacji ładujących będzie w istocie umożliwiało korzystanie przez tych Pracowników z udostępnionych im pojazdów. Za ścisłym związkiem tych wydatków z przekazanym Pojazdem świadczy także fakt, że np. w przypadku zmiany samochodu służbowego na samochód spalinowy, Pracownik będzie zobowiązanym do zwrotu udostępnionego mu urządzenia. Ponadto, jak wskazano we wniosku, ładowanie Pojazdów na cele służbowe przez Pracowników ma być możliwe również w weekendy oraz dni wolne od świadczenia pracy (poza okresami urlopów) co wynika ze specyfiki pojazdów, tj. czasu niezbędnego na ich ładowanie. Tym samym trudno się zgodzić z Państwa twierdzeniem, że choć widoczny jest sam związek Urządzeń ładujących z użytkowaniem samochodów elektrycznych, to nie jest to wydatek niezbędny dla możliwości eksploatacji samochodu elektrycznego, skoro stacje ładujące zamontowane na prywatnych posesjach pracowników użytkujących samochody umożliwiają korzystanie z nich w ogóle. W konsekwencji, skoro instalacja Urządzeń ładujących to przedsięwzięcie, które wymaga weryfikacji (audytu) czy ewentualnego dostosowania instalacji elektrycznej na nieruchomości, jak również pewnych prac montażowych w miejscu instalacji, to wydatki, jakie będą Państwo ponosić, będą niezbędne dla udostępnienia Pracownikom Urządzeń ładujących wyłącznie na czas użytkowania Pojazdów. Ponadto, w związku z tym, że Pracownicy będą co do zasady obowiązani do zwrotu urządzeń (np. w sytuacji rozwiązania stosunku pracy ze Spółką lub zmiany samochodu służbowego, np. na pojazd spalinowy), to konieczne będzie także ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów demontażu Urządzeń ładujących z nieruchomości Pracowników.

W świetle przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy należy uznać, że wydatki, jakie zamierzają Państwo ponosić w związku z udostępnieniem Pracownikowi Urządzeń ładujących, tj. koszty zakupu, najmu lub użytkowania na podstawie innych umów Urządzeń ładujących oraz ustalone koszty audytu energetycznego na nieruchomościach Pracowników, a także koszty montażu/demontażu Urządzeń ładujących na nieruchomościach Pracowników będą stanowić wydatki związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, i do ww. wydatków znajdzie zastosowanie art. 86a ust. 1 ustawy, ustanawiający ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku naliczonego.

Przy czym, skoro dokonują Państwo zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, będą mieli Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesienia ww. wydatków, na podstawie art. 90 ustawy z uwzględnieniem treści art. 86a ust. 1 ustawy, ustanawiającego ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% kwoty podatku.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Wyrazili Państwo również wątpliwość, czy nieodpłatne udostępnienie Urządzeń ładujących Pracownikom, nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie art. 8 ust. 2 ustawy:

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

W analizowanej sprawie, nieodpłatne udostępnienie przez Państwa Urządzeń ładujących Pracownikom, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Powyższe zagadnienie było także przedmiotem orzeczenia TSUE z 16 października 1997 r., sygn. C-258/95. W przedmiotowym stanie faktycznym Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) VI Dyrektywy (opodatkowane VAT). Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu. Jednak zdarza się, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych, zaś artykuł 6(2)(b) nie ma zastosowania.

Zatem, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że korzyść przedsiębiorstwa wynikająca z danej czynności ma charakter dominujący nad korzyścią osobistą danego pracownika, to do tej czynności nie znajdzie zastosowania obowiązek jej opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Z opisu sprawy wynika, że będą Państwo nieodpłatnie udostępniać samochody służbowe z przeznaczeniem zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników. Pracownicy, którzy nie będą mieli możliwości naładowania samochodu na terenie biura lub na publicznej stacji ładowania, będą ładować Pojazdy w miejscu ich zamieszkania. W celu umożliwienia ładowania Pojazdów służbowych w miejscach zamieszkania Pracowników, będą Państwo udostępniać Pracownikom urządzenia ładujące, którymi będą przewody umożliwiające ładowanie lub wallboxy, tj. urządzenia montowane w budynku (Urządzenia ładujące). Urządzenia ładujące będą udostępniane Pracownikom wyłącznie na czas użytkowania Pojazdów. Samochody służbowe będą przeznaczone zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego Pracowników, zgodnie z obowiązującą wewnętrzną instrukcją w sprawie samochodów służbowych. Wykorzystanie Pojazdów, na cele prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej przejawia się w ich wykorzystaniu przez Pracowników do realizacji ich zadań służbowych. Pojazdy wykorzystywane są do realizacji zadań służbowych Pracowników, w tym m.in. w następujących aspektach dotyczących Państwa działalności:

• dojazdy na spotkania z klientami Spółki, oraz
• dojazdy na spotkania z partnerami biznesowymi, w tym w szczególności importerem pojazdów Grupy A., czy przedstawicielami sieci dealerskiej.

Pojazdy, jako samochody służbowe wykorzystywane przez Pracowników umożliwiają zatem szybkie reagowanie na potrzeby klientów i efektywne zarządzanie czasem Pracowników wykonujących zadania służbowe na rzecz Spółki. W szczególności stanowią one optymalny środek transportu wykorzystywany do odbywania podróży służbowych przez Pracowników, który zapewnia elastyczność i zwiększa mobilność Pracowników, np. w porównaniu z koniecznością wykorzystywania przez nich środków transportu publicznego do odbywania podróży służbowych, w szczególności w miejsca, w których takie możliwości są ograniczone lub kiedy wykorzystanie transportu publicznego byłoby nieefektywne pod kątem ilości czasu koniecznego do wykonywania przejazdów w takiej formie przez Pracowników wykonujących zadania służbowe. Będzie zatem istniał związek pomiędzy wykorzystaniem Pojazdów przez Pracowników a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Urządzenia ładujące będą udostępnianie Pracownikom na podstawie protokołów. Zasady korzystania z Urządzeń ładujących udostępnianym Pracownikom będzie regulowała wewnętrzna instrukcja w sprawie samochodów służbowych. Będą Państwo zobowiązani do udostępniania Pracownikom Urządzeń ładujących we wskazanych przez nich miejscach zamieszkania. Pracownicy będą zobowiązani do korzystania z Urządzeń ładujących w sposób zgodny z zasadami przewidzianymi w instrukcji, z zachowaniem należytej ostrożności i dbałości o mienie Pracodawcy, do utrzymywania Urządzeń ładujących w należytym stanie technicznym, czy też niezwłocznego zgłaszania zidentyfikowanych nieprawidłowości w działaniu Urządzeń ładujących oraz do zwrotu tych Urządzeń po okresie, na który zostały udostępnione.

Analizując wskazane wyżej informacje w kontekście przywołanych przepisów oraz orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnianie przez Państwa Urządzeń ładujących, stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, w analizowanym przypadku czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w takich specyficznych okolicznościach nadrzędnym celem świadczonych usług jest realizacja Państwa celów gospodarczych, a korzyść osobista uzyskiwana przez Pracownika z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa.

Podsumowując zatem, nieodpłatne udostępnienie przez Państwa Urządzeń ładujących stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z Państwa działalnością gospodarczą, które na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostały odrębnie rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k - 14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.