Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr X., Y. i Z. jest prawidłowe.
W zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr V. wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 11 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 14 marca 2025 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 kwietnia 2025 r. (wpływ na elektroniczną skrzynkę podawczą Organu tego samego dnia) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu, oraz pismem z 19 maja 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina Q. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2024 poz. 1940), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego i gospodarki nieruchomościami.
W 2025 r. planuje dokonać sprzedaży w trybie bezprzetargowym nieruchomości stanowiących własność Gminy Q. i dotyczyć będzie działek: nr X. (...), nr V. (...), nr Y. (...) oraz nr Z. (...).
Zgodnie z uchwałą nr (...) Rady Gminy Q. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…)
- Działka nr X. ma następujące przeznaczenie: 14MN - Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej;
Działka nr X. została nabyta na podstawie ostatecznej decyzji (...).
- Działka nr działka V. ma następujące przeznaczenie:
- 4WSZ - Tereny wód powierzchniowych śródlądowych wraz z zielenią nieurządzoną;
- 14MN - Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej;
Dodatkowe informacje: Granica strefy korytarza ekologicznego;
Działka nr V. powstała z działki (...), została nabyta na podstawie ostatecznej decyzji (...).
- działka nr Y. ma następujące przeznaczenie: 12MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.
Dodatkowe informacje: (...);
Granice aglomeracji Q.;
Granice strefy „B” - pośrednie ochrony konserwatorskiej;
Granica obszarów obejmujących tereny narażone na zalanie w przypadku zniszczenia lub uszkodzenia wału przeciwpowodziowego;
Park Krajobrazowy „(...)”;
Obszary szczególnego zagrożenia powodzią, dla których prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest niskie i występuje raz na 500 lat; Nieprzekraczalne linie zabudowy;
Działka została nabyta do gminnego zasobu mienia na podstawie decyzji (...).
- Zgodnie z uchwałą (...) Rady Gminy Q. (...) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…) działka nr Z., zapisana w księdze wieczystej (...) ma następujące przeznaczenie:
- 59MU - Tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej;
- 6 KKD - Tereny dróg publicznych klasa „dojazdowa”;
Dodatkowe informacje: Obszary szczególnego zagrożenia powodzią, dla których prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest niskie i występuje raz na 500 lat;
Obszary szczególnego zagrożenia powodzią, dla których prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest średnie i występuje raz na 100 lat; Nieprzekraczalne linie zabudowy;
Granice aglomeracji Q.,
Działka nr Z. została nabyta na podstawie decyzji (...).
Rada Gminy Q. dla wskazanych obszarów, nie wyznaczyła w drodze uchwały, obszaru rewitalizacji, zgodnie z ustawą z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. 2018 poz. 1398).
W uzupełnieniu wniosku z 18 kwietnia 2025 r. oraz z 19 maja 2025 r., odpowiadając na pytania Organu wskazali Państwo ponadto, że:
1.Działka nr X. jest działką niezabudowaną. Działka nr V. jest działką niezabudowaną. Działka nr Y. jest działką niezabudowaną. Działka Z. jest działką niezabudowaną.
2. a) Działka nr X. - brak zabudowy. Działka nr V. - brak zabudowy. Działka nr Y. - brak zabudowy. Działka Z. - brak zabudowy.
b)Działka nr X. nie jest zasiedlona. Działka nr V. nie jest zasiedlona. Działka nr Y. nie jest zasiedlona. Działka Z. nie jest zasiedlona.
c)Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na wybudowanie budynków lub budowli.
d)Brak budynków i budowli na działkach będących przedmiotem w sprawie. Gmina nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynków lub budowli.
e)Brak budynków i budowli na działkach będących przedmiotem w sprawie. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami na ulepszenie budynków lub budowli.
3.Odpowiadając na pytanie Organu: „czy dla działki nr Z., jeśli jest niezabudowana, w części objętej przeznaczeniem 6 KKD – tereny dróg publicznych klasa dojazdowa dopuszczona jest możliwość zabudowy (w tym zabudowy w postaci drogi stanowiącej budowlę)?” odpowiedzieli Państwo, że:
Przeznaczenie działki nr Z. przedstawia się następująco:
1)podstawowe:
a)drogi publiczne:
- symbolu KDG klasy „główna”,
- symbolu KDZ klasy „zbiorcza”,
- symbolach KDL klasy „lokalna”,
- symbolach KDD klasy „dojazdowa”.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza możliwość zabudowy w postaci drogi klasy „dojazdowa”;
Odpowiadając na pytanie Organu: „jeżeli dla danej działki przewidziano w planie miejscowym kilka przeznaczeń, to czy na działce wyznaczono linie rozgraniczające tereny posiadające inne przeznaczenie? (proszę wskazać odrębnie dla każdej z działek)” odpowiedzieli Państwo, że:
Działka Z. - Uchwała (...) Rady Gminy Q. z dnia 9 marca 2017 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Q. dla obszaru sołectwa Q. określa oznaczenia graficzne będące obowiązującymi ustaleniami planu m.in. w zakresie linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.
Tak, wyznaczono w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego linie rozgraniczające tereny posiadające inne przeznaczenie.
4.Gmina wykorzystywała nieruchomości (działki) nr X., V., Y., Z. do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług.
Pytanie
Czy sprzedaż działek będzie opodatkowana?
Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu)
Zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 9 Ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Terenem budowlanym jest natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o podatku od towarów i usług, grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i gospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Gmina sprzedaje grunty ujęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren pod zabudowę usługowo-mieszkaniową.
Naszym zdaniem sprzedaż działek nr X., V., Y., Z. sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych będzie opodatkowana.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr X., Y., Z. jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również (...).
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy regulacji nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług powinna mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem, dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.
W myśl powyższych regulacji prawnych, zamiana towarów – co do zasady – jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.
Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wobec powyższego Gmina, dokonując sprzedaży ww. działek, będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż transakcja taka stanowi czynność o charakterze cywilnoprawnym (nie zaś publicznoprawną) i w świetle ustawy a czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.
W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
Według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego, co wynika bezpośrednio z art. 2 pkt 33 ustawy.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyr. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.
Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, przedmiotem dostawy będą niezabudowane działki nr X., V., Y. oraz Z.
Działka nr Z. zgodnie z ustaleniami planu miejscowego jest przeznaczona w części jako:
- tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej, a w części jako
- tereny dróg publicznych klasa „dojazdowa”.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – zgodnie z uzupełnieniem wniosku – dopuszcza dla części objętej tym przeznaczeniem możliwość zabudowy w postaci drogi klasy „dojazdowa”.
Jak już wskazano w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wyznaczono linie rozgraniczające tereny posiadające inne przeznaczenie.
Wobec powyższego obie części działki nr Z. będą stanowiły teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.
Dla działki nr X. i działki nr Y. przewidziano przeznaczenie na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.
Tym samym, w momencie sprzedaży działki nr X. i Y. stanowić będą tereny budowlane, zdefiniowane w art. 2 pkt 33 ustawy.
W konsekwencji, sprzedaż działek nr Z., X., Y. nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Jeżeli przy zbyciu nieruchomości niezabudowanej wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Zatem, dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak wynika z opisu sprawy działki nr Y., X. i Z. wykorzystywali Państwo do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług zatem nie można uznać, że ww. działki służyły wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.
Z powyższego wynika więc, że w opisanym przypadku nie jest spełniony jeden z warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zatem stwierdzić należy, że dla planowanej przez Państwa sprzedaży działek nr X., Y., Z. nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż ww. działek i ich części opodatkowana będzie według właściwej stawki podatku od towarów i usług.
Tym samym oceniając Państwa stanowisko należy wskazać, że jest ono prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr X., Y., Z.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr V. wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.