Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania, że sprzedaż opisanych we wniosku składników materialnych i niematerialnych nie stanowiła w momencie transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tylko stanowiła sprzedaż konkretnych składników majątkowych opodatkowanych podatkiem VAT na podst. art. 5 ust 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust 1 ustawy VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca do 31 stycznia 2025 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiot prowadził działalności gospodarczą obejmującą PKD 56.11.Z Restauracje. Od 1 lutego 2025 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą. W przyszłości rozważa ponowne otwarcie działalności gospodarczej.

W listopadzie 2024 r. Wnioskodawca zawarł umowę na podstawie, której sprzedał:

• wystrój i wyposażenie lokalu (stoły, krzesła, sprzęt gastronomiczny itd.),
• dostęp do karty telefonicznej, nazwy i oznaczeń (…), Funpage w mediach społecznościowych, a dotyczących lokalu gastronomicznego (…), którego jest właścicielem/użytkownikiem, w tym do profilu firmowego na portalu (...) oraz profilu firmy (...),
• odpłatne szkolenie w zakresie doradztwa w zakresie zamówień, sprzedaży, technik powstawania potraw, źródeł dostaw, źródeł pozyskania klientów, funkcjonowania ważnych dat dla (…),
• prawa majątkowe do utworów, które powstały podczas ich opracowywania, a dotyczących (…), w tym w szczególności grafiki opisów ujawnionych na funpage w mediach społecznościowych i na profilu firmy (...), a ponadto do przepisów kulinarnych, menu, kompozycji potraw i ich nazw, nazwy przedsiębiorstwa, oznaczenia przedsiębiorstwa (logo), sieci sprzedaży, sieci dostawców na wszystkich znanych w chwili zawierania niniejszej umowy polach eksploatacji, w szczególności w art. 50 ustawy o prawach autorskich (...)

Umowa zawierała także oświadczenie, że ich zamiarem nie jest zbycie ogółu praw i obowiązków prowadzonego przez Sprzedającego przedsiębiorstwa, a „Kupujący nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za ewentualne zobowiązania Sprzedającego”.

Nazwa i oznaczenia (…) nie są opatentowane i chronione prawami autorskimi. Przepis na (…) również nie jest opatentowany i ogólnodostępny. Nie została sprzedana tajna procedura wywarzania (…) a jedynie podczas szkolenia sposób przyrządzania i działania sprzętu gastronomicznego.

Na podstawie odrębnej faktury bez umowy w późniejszym terminie Wnioskodawca sprzedał, pozostałości towarów będących własnością Wnioskodawcy.

Przedmiotem transakcji nie było przejęcie praw i obowiązków z umowy najmu. Wnioskodawca rozwiązał umowę najmu i nie zna ustaleń między nowymi wynajmującymi lokal, w którym wcześniej prowadził działalność gospodarczą. Nie dokonano cesji umów na dostawę energii elektrycznej, (...), czy koncesji na sprzedaż alkoholu. Jedną cesję jaką dokonano to samego numeru telefonu.

Przedmiotem transakcji nie było również przejecie pracowników, którzy byli zatrudnieni u Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozwiązał umowy o pracę i każdy z pracowników otrzymał świadectwo pracy.

Kupujący nie nabył od Wnioskodawcy żadnych zobowiązań o charakterze pieniężnym jak i niepieniężnym. Wnioskodawca nie sprzedał kasy fiskalnej i do niej oprogramowania.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Zbycie składników majątkowych wymienionych we wniosku na podstawie umowy sprzedaży z listopada 2024 oraz na podstawie faktury bez umowy (towary handlowe) w grudniu 2024 nastąpiło na rzecz tego samego nabywcy.

Składniki majątkowe w dniu ich sprzedaży nie stanowiły zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedmiot sprzedaży opisany we wniosku nie był na dzień tej transakcji wyodrębniony pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

Przedmiot sprzedaży opisany we wniosku nie stanowił na dzień tej transakcji zespołu składników, które mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Nabywca w oparciu o nabyte składniki majątkowe miał możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie ale musiały zostać zaangażowane dodatkowe składniki majątku nabywcy i podjęte dodatkowego działania w postaci zwarcia umowy najmu lokalu u podmiotu trzeciego.

Nabywca nie mógłby faktycznie prowadzić działalności gdyby nabywca nie podpisał umowy najmu lokalu z podmiotem innym niż sprzedawca (podmiot trzeci).

Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu

Czy przedmiot sprzedaży (wymienione w opisie składniki materialne i niematerialne) nie stanowił w momencie tej transakcji przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego lub zorganizowanej części w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym sprzedaż ta nie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, tylko stanowiła sprzedaż konkretnych składników majątkowych opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust 1 ustawy VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż dokonana na postawie umowy nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i tym samym do transakcji stosuje się przepisy tej ustawy, a w konsekwencji w związku z sprzedażą ta czynność została opodatkowana VAT.

Obowiązujące na gruncie VAT pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa definiuje art. 2 pkt 27e u.p.t.u. Wynika z niego, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Przy czym wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., przepisów u.p.t.u. nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji transakcje zbycia przedsiębiorstw lub zorganizowanej części przedsiębiorstw nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu Wnioskodawca zauważa, że o ile przepisy ustawy o VAT definiują pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o tyle nie zawierają one definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.koncesje, licencje i zezwolenia,

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.tajemnice przedsiębiorstwa,

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto nie można powiedzieć, że składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem transakcji odznaczają się wystarczającą odrębnością organizacyjną i finansową z uwagi na fakt, iż: - nie zostały one wyodrębnione w sposób organizacyjny w przedsiębiorstwie Dostawcy, tj. nie zostały one przyporządkowane do jakiejkolwiek definiowalnej jednostki organizacyjnej (działu, oddziału, etc.), nie są one w żaden odmienny od innych składników oznaczone w księgach, ewidencjach itp., - nie zostały one wyodrębnione w sposób finansowy w przedsiębiorstwie Dostawcy, tj. nie posiadają one ksiąg rachunkowych odrębnych od pozostałych składników majątkowych Dostawcy. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie przedmiotem transakcji będą składniki majątkowe niespełniające definicji przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Tym samym sprzedaż dokonana na podstawie umowy stanowić będzie nabycie własności konkretnych składników majątkowych, a więc transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla tutaj, że transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, a zatem zastosowanie znajdzie opodatkowanie VAT wymienionych transakcji zgodnie z zawartą umową sprzedaży. Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Sprzedaż nie stanowiły wyodrębnionej organizacyjnie i funkcjonalnie całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Nie dokonano cesji umowy najmu lokalu. Nie sprzedano zobowiązań Wnioskodawcy. zespół składników nie został wyodrębniono organizacyjnie i finansowo.

W świetle powyższej definicji zorganizowana część przedsiębiorstwa musi przede wszystkim spełniać warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Po dokonaniu sprzedaży kupujący nie mógłby samodzielnie działać w taki sam sposób jak przed wyodrębnieniem ponieważ nie dokonano cesji umowy najmu lokalu, przejęcia pracowników, umów dostaw na energię elektryczną czy gaz, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiot zbycia nie stanowił całości pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Przedmiot sprzedaży nie uzyska samodzielności gospodarczej i nie będzie realizował jej w praktyce.

Tym samym, zespół ten nie stanowi sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia doprowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. Zgodnie z wyrokiem NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11):

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I tak:

1. w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2. wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustalenie, czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności wymaga oceny, czy zawiera on składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej bez konieczności:

• angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub
• podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.):

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić, czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że:

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że:

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że do stycznia 2025 r. prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą, którą w lutym 2025 r. Pan zawiesił. W przyszłości rozważa Pan ponowne otwarcie działalności gospodarczej.

W listopadzie na podstawie zawartej umowy sprzedał Pan:

• wystrój i wyposażenie lokalu (stoły, krzesła, sprzęt gastronomiczny itd.),
• dostęp do karty telefonicznej, nazwy i oznaczeń (…), Funpage w mediach społecznościowych, a dotyczących lokalu gastronomicznego (…), którego jest właścicielem/użytkownikiem, w tym do profilu firmowego na portalu (...) oraz profilu firmy (...),
• odpłatne szkolenie w zakresie doradztwa w zakresie zamówień, sprzedaży, technik powstawania potraw, źródeł dostaw, źródeł pozyskania klientów, funkcjonowania ważnych dat dla (…),
• prawa majątkowe do utworów, które powstały podczas ich opracowywania, a dotyczących (…), w tym w szczególności grafiki opisów ujawnionych na funpage w mediach społecznościowych i na profilu firmy (...), a ponadto do przepisów kulinarnych, menu, kompozycji potraw i ich nazw, nazwy przedsiębiorstwa, oznaczenia przedsiębiorstwa (logo), sieci sprzedaży, sieci dostawców na wszystkich znanych w chwili zawierania niniejszej umowy polach eksploatacji, w szczególności w art. 50 ustawy o prawach autorskich (...)

Na podstawie odrębnej faktury bez umowy w późniejszym terminie sprzedał Pan, pozostałości towarów. Zbycie składników majątkowych wymienionych we wniosku na podstawie umowy sprzedaży oraz na podstawie faktury bez umowy nastąpiło na rzecz tego samego nabywcy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy sprzedaż dokonana na podstawie umowy stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, a nie zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wskazany przez Pana przedmiot sprzedaży, nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego. Przedmiotem Transakcji nie były składniki majątku takie jak m.in. firma przedsiębiorstwa, nie było zbycie ogółu praw i obowiązków prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa. Kupujący nie ponosił żadnej odpowiedzialności za ewentualne zobowiązania i nie nabył od Pana żadnych zobowiązań o charakterze pieniężnym jak i niepieniężnym. Nie sprzedał Pan kasy fiskalnej i do niej oprogramowania.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę, w oparciu o nabyte składniki.

Planowana Transakcja nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

Składniki majątkowe będące Przedmiotem Transakcji sprzedaży na rzecz Kupującego nie będą spełniały kryterium wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego niezbędnego dla celów zakwalifikowania tej transakcji jako zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak bowiem wskazał Pan w uzupełnieniu, przedmiot sprzedaży opisany we wniosku nie był na dzień tej transakcji wyodrębniony pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

Niewątpliwie Przedmiot Transakcji nie będzie umożliwiał kontynuacji działalności bez konieczności podejmowania dodatkowych działań i angażowania dodatkowych składników. Należy zauważyć, że po Transakcji Kupujący we własnym zakresie będzie zobowiązany m.in. do zawarcia umowy najmu lokalu z podmiotem trzecim. Nie dokonano cesji umów na dostawę energii elektrycznej, (...), czy koncesji na sprzedaż alkoholu. Przedmiotem transakcji nie było także przejęcie pracowników, których Pan zatrudniał.

Co istotne, w ramach sprzedaży nie doszło do przeniesienia na Kupującego obciążenia oraz należności czy też zobowiązania. Należy natomiast wskazać, że zgodnie z cytowanym wcześniej art. 2 pkt 27e ustawy, zorganizowana część przedsiębiorstwa jest zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż dokonana na podstawie umowy, nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym przedmiotowa Transakcja będzie pozostawać w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Opisana Transakcja dotyczyć będzie zbycia poszczególnych wyżej opisanych składników majątku Sprzedającego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.