Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 6 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: Gmina, Wnioskodawca lub JST) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm., dalej: Ustawa o samorządzie gminnym) JST jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. JST wykonuje zadania własne (określone w art. 7 Ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej JST występują jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych: Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w (…) oraz Szkoła Podstawowa w (…).

Gmina złożyła wniosek o przyznanie dofinansowania do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) na projekt pn. „(…)” w ramach współfinansowanego przez Unię Europejską Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014 - 2020, działania: „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” podziałania: „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” z zakresu: „Gospodarka wodno-ściekowa”. Dnia (…) 2023 roku została podpisana umowa o przyznaniu pomocy nr (…). Przyznane dofinansowanie z programu PROW będzie wykorzystane tylko i wyłącznie na realizację zadania „(…)”.

Wysokość dofinansowania ww. zadania wyniesie zgodnie z umową (…) zł, tj. do 100,00 % poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji. Pomoc ma formę refundacji kosztów kwalifikowalnych inwestycji.

Gmina realizując projekt pn. „(…)” realizuje swoją działalność statutową. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), do zadań własnych gminy należy m.in. zaspokojenie zbiorowych potrzeb w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwianie odpadów komunalnych, zaopatrzenie w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

W przedmiotowej sprawie inwestorem i beneficjentem projektu jest Gmina, a prace są udokumentowane przez wykonawców fakturami VAT wystawionymi dla Gminy. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego bezpośrednio i całkowicie odpowiedzialną za prawidłowy przebieg i realizację przedmiotowego projektu oraz przestrzeganie procedur, harmonogramu realizacji prac związanych z działaniami w zakresie przedsięwzięcia.

W ramach projektu zostaną wykonane następujące inwestycje:

1) Część 1 zadania: sieć kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej - zadanie polegać będzie na budowie sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej w miejscowości (…) i (…), gm. (…).

Przedmiotowe przedsięwzięcie obejmuje budowę:

• kanał grawitacyjny z rur PVC 0 200 mm dł. ok. 1500 m,
• kanał grawitacyjny z rur PVC 0 160 mm (przyłącza w pasie drogowym) szt. 27 dł. ok. 142 m,
• kanał tłoczny z rur PERC 0 110 mm dl. ok. 2300 m,
• przepompownie ścieków Pi i P2 o średnicy min. 1,2 m - 2 kpl.

Zadanie odprowadzania ścieków Gmina realizuje samodzielnie - nie posługuje się ani jednostkami podległymi, ani też podmiotami zewnętrznymi. Jednocześnie Gmina zawarła z mieszkańcami oraz innymi podmiotami, mającymi siedzibę na terenie Gminy umowy, cywilno-prawne o odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, na podstawie których wnoszą oni – na zasadach i wg stawek określonych przez „A” – opłaty (wynagrodzenie) za powyższe usługi.

Opłaty są wnoszone na podstawie wystawionej przez Gminę faktury VAT ze stawką 8%. Od dochodów Gminy z tego tytułu jest naliczany i odprowadzany przez Gminę podatek VAT. Inwestorem będzie Gmina. Wszystkie faktury VAT z tytułu dostaw towarów, usług oraz wykonania robót budowlanych związanych z inwestycją będą wystawiane na Gminę.

Rozbudowa sieci kanalizacji sanitarnej będzie bezpośrednio powiązana z osiąganiem przez Gminę dochodów z tytułu opłat za odprowadzanie ścieków, zatem przedmiotowa inwestycja służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Rozbudowana kanalizacja sanitarna będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i innych. W nieznacznej części do działalności innej niż gospodarcza, do obsługi Urzędu Gminy i jednostek UG.

Gmina nie będzie miała możliwości przypisania wydatków związanych z budową sieci kanalizacji sanitarnej bezpośrednio do poszczególnych rodzajów czynności. Zakres wykorzystywania nabywanych towarów i usług do poszczególnych rodzajów czynności możliwy jest do określenia jedynie pre-współczynnikiem metrażowym, który gmina stosowała już w poprzednich inwestycjach, zgodnie z uzyskaną interpretacją 0113-KDIPT1-2.4012.151.2022.1.JS.

2) Część 2 zadania: sieć wodociągowa - zadanie polegać będzie na budowie i przebudowie sieci wodociągowej z przyłączami w miejscowości: (…), (…) i (…), gm. (…). Przedmiotowe przedsięwzięcie obejmuje budowę:

• sieci wodociągowej z rur PE RC fi 110 mm o dł. ok. 933 m.
• przyłączy wodociągowych (w pasie drogowym) z rur PE RC fi 32 mm szt. 25 dł. ok. 110 m.

Zadaniem własnym Gminy jest również zaspokojenie potrzeb mieszkańców w [zakresie] zaopatrzenia w wodę. Stąd też planowana jest ww. inwestycja.

W dniu 16 maja 2006 r. została podpisana umowa z Przedsiębiorstwem (…) (dzierżycielem) na przekazanie do utrzymania i administrowania wodociągu zbiorowego zaopatrzenia w wodę wraz z urządzeniami.

Przedsiębiorstwo (…) nie jest jednostką organizacyjną Gminy, posiada odrębną osobowość prawną. Jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością podległa Miastu (…).

Do obowiązków dzierżyciela [należy]:

• niezwłoczne usuwanie awarii wodociągowych na własny koszt z wyłączeniem awarii przyłączy wodociągowych,
• wykonywanie bieżących remontów budynków, budowli,
• kontrola jakości dostarczanej wody, likwidacja przyczyn i skutków niezgodności z normami.

Za dostarczoną wodę Dzierżyciel będzie pobierał opłaty wg obowiązujących taryf.

Z tytułu tej działalności Gmina nie prowadzi działalności w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie przewiduje w najbliższej przyszłości oddania wodociągu zbiorowego w odpłatne użytkowanie Przedsiębiorstwu (…).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Dofinansowanie otrzymane na realizację projektu pn. „(…)” nie wpłynęło na zamiar Gminy udostępnienia Spółce-dzierżycielowi infrastruktury wodociągowej wytworzonej w ramach projektu. Nawet pomimo braku dofinansowania Gmina nie udostępniłaby Spółce tej infrastruktury odpłatnie.

Dofinansowanie otrzymane na realizację projektu nie będzie miało wpływu na cenę świadczonych przez Gminę usług odprowadzania ścieków.

Pytania

1. Czy pomoc finansowa, przyznana zgodnie z umową o dofinansowanie projektu pn.: „(…)” w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej oraz budowy i przebudowy sieci wodociągowej podlega opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług?

2. Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę i przebudowę sieci wodociągowej z przyłączami w miejscowości: (…), (…) i (…), gm. (…)?

3. Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości (…) i (…), gm. (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Według Gminy, pomoc finansowa przyznana zgodnie z umową o dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Otrzymane dofinansowanie (pomoc finansowa) na realizację w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej nie będzie stanowić dopłaty do ceny świadczonych na rzecz mieszkańca usług, a zatem stanowiącej podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, którą dla ustalenia podstawy opodatkowania należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT. Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu. Dofinansowanie projektu w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej nie będzie stanowić dopłaty do ceny.

Pomoc finansowa przyznana zgodnie z umową o dofinansowanie projektu w zakresie budowy i przebudowy sieci wodociągowej z przyłączami również nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z podpisaną umową z Przedsiębiorstwem (…) na przekazanie do utrzymania i administrowania wodociągu zbiorowego zaopatrzenia w wodę wraz z urządzeniami, Gmina nie prowadzi działalności w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem uzyskana pomoc finansowa nie będzie stanowić podstawy opodatkowania.

Ad 2.

Gminie nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę i przebudowę sieci wodociągowej z przyłączami. Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje bowiem, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa wart. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę Gmina nie prowadzi działalności w rozumieniu ustawy o VAT. Zgodnie z umową dzierżenia sprzedaż wody mieszkańcom prowadzona jest przez Przedsiębiorstwo (…), jak i również koszt związane z tą działalnością ponoszone są przez to Przedsiębiorstwo.

Ad 3.

Gminie nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej w miejscowości (…) i (…), gm. (…). W związku z wykorzystaniem przez JST Infrastruktury w celu odpłatnego świadczenia usług odprowadzania ścieków na rzecz Odbiorców zewnętrznych, jak i odbioru ścieków od Odbiorców wewnętrznych, JST przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących Wydatki inwestycyjne i Wydatki bieżące związane z Infrastrukturą, obliczonej według udziału procentowego, w jakim gminna infrastruktura kanalizacyjna wykorzystywana jest / będzie do wykonywania działalności gospodarczej i w takim przypadku prawidłowym będzie zastosowanie klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych odprowadzonych od Odbiorców zewnętrznych ścieków (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych odprowadzonych ścieków ogółem (od Odbiorców zewnętrznych oraz Odbiorców wewnętrznych). Zakres wykorzystywania nabywanych towarów i usług do poszczególnych rodzajów czynności możliwy jest do określenia jedynie pre‑współczynnikiem metrażowym, który gmina stosowała już w poprzednich inwestycjach, zgodnie z uzyskaną interpretacją 0113-KDIPT1-2.4012.151.2022.1.JS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług reguluje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego. Stronami tego stosunku są:

• odbiorca (nabywca) usługi, oraz
• podmiot świadczący usługę.

Świadczenie to podlega opodatkowaniu, gdy jest odpłatne. Oznacza to, że istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi wypłacane jest wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Ze stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jeżeli nie istnieje podmiot, który odnosi lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, to świadczenie nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwaną dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie 2006/112/WE są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Aby czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status. Są uznawane za podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności:

• inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, oraz
• mieszczące się w ramach ich zadań, ale wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jeśli zaś organ władzy publicznej podejmuje realizację zadań jako podmiot prawa publicznego, wówczas nie jest podatnikiem VAT, nawet jeśli pobiera należności, opłaty lub składki.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności – czy są to czynności publicznoprawne czy cywilnoprawne.

Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.).

Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, że otrzymali Państwo dofinansowanie na realizację zadania pn. „(…)”.

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania pomocy finansowej, przyznanej zgodnie z umową o dofinansowanie projektu pn.: „(…)” w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej oraz budowy i przebudowy sieci wodociągowej.

Art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Aby określić, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, należy przeanalizować szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele dofinansowania.

Samo otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi żadnej czynności ani zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą lub towarem i podlegają opodatkowaniu.

Dotacja stanowi podstawę opodatkowania, gdy jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje, których nie można powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wtedy, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Dofinansowanie będzie zaliczane do podstawy opodatkowania, gdy płatność taka będzie związana z dostawą lub świadczeniem usług jako:

• pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia,
• rekompensata z tytułu wykonania określonego świadczenia po obniżonych cenach.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE:

(…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest zatem wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

Wskazówki znaleźć można w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach:

• C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State),
• C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związany z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej. Ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

We wniosku wskazali Państwo, że otrzymali Państwo dofinansowanie z Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) na realizację zadania pn. „(…)” w ramach współfinansowanego przez Unię Europejską Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014 - 2020, działania: „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” podziałania: „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” z zakresu: „Gospodarka wodno-ściekowa”.

W ramach tego projektu zostaną wykonane inwestycje, które będą polegać na:

• budowie sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej w miejscowości (…) i (…), gm. (…) – część 1 zadania,
• budowie i przebudowie sieci wodociągowej z przyłączami w miejscowości: (…), (…) i (…), gm. (…) – część 2 zadania.

Zadanie odprowadzania ścieków realizują Państwo samodzielnie. Z mieszkańcami oraz innymi podmiotami mającymi siedzibę na terenie Gminy zawarli Państwo umowy cywilnoprawne o odprowadzanie i oczyszczanie ścieków. Na podstawie Tych umów odbiorcy usług wnoszą za nie opłaty (wynagrodzenie) na zasadach i wg stawek określonych przez A. Za świadczone usługi wystawiają Państwo faktury.

Dofinansowanie otrzymane na realizację projektu nie będzie miało wpływu na cenę świadczonych przez Państwa usług odprowadzania ścieków.

Skoro zatem otrzymane dofinansowanie nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usług odprowadzania ścieków, które świadczą Państwo na rzecz mieszkańców i innych podmiotów na terenie Gminy, to należy uznać, że jest to subwencja ogólna do Państwa działalności w zakresie kanalizacji, niezwiązana z konkretnymi dostawami towarów ani świadczeniem usług na rzecz mieszkańców.

W odniesieniu do zaopatrzenia w wodę wskazali Państwo, że w 2006 r. zawarli Państwo umowę z Przedsiębiorstwem (…) (dzierżycielem) na przekazanie do utrzymania i administrowania wodociągu zbiorowego zaopatrzenia w wodę wraz z urządzeniami. Spółka dostarcza wodę i pobiera za to opłaty wg obowiązujących taryf.

Nie będą Państwo odpłatnie udostępniać Spółce wodociągu zbiorowego. Dofinansowanie otrzymane na realizację projektu pn. „(…)” nie wpłynęło na Państwa zamiar udostępnienia Spółce-dzierżycielowi infrastruktury wodociągowej wytworzonej w ramach projektu. Nawet pomimo braku dofinansowania nie udostępniliby Państwo Spółce tej infrastruktury odpłatnie.

W przypadku wodociągu dofinansowanie nie ma wpływu na cenę Państwa świadczenia na rzecz dzierżyciela, ponieważ – jak Państwo wskazali – Państwa zamiarem nie jest odpłatne udostępnianie infrastruktury wodociągowej na rzecz Spółki.

Zatem pomoc finansowa, przyznana Państwu zgodnie z umową o dofinansowanie projektu pn.: „(…)” w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej oraz budowy i przebudowy sieci wodociągowej, nie da się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu i w konsekwencji nie będzie stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę i przebudowę sieci wodociągowej (pytanie nr 2) oraz budowę sieci kanalizacji sanitarnej (pytanie nr 3).

Podstawowe zasady odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86. ust. 1 ustawy wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wykluczona jest możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – czyli gdy są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik ma obowiązek dokonania tzw. alokacji podatku, czyli określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do tego rodzaju sprzedaży, z którym są związane.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:

• spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz
• nie zaistniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy – pozbawiają one podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych. Przy odliczeniu częściowym pomija się tę część podatku, w jakiej zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy i następne oraz art. 90 ustawy.

Art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem. Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

§ 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

§ 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Dla jednostek samorządu terytorialnego takich jak gmina nie ustala się jednego sposobu określenia proporcji (prewspółczynnika) dla całej jednostki (gminy) jako osoby prawnej, tylko odrębne sposoby (prewspółczynniki) dla poszczególnych jej jednostek organizacyjnych.

§ 3 ust. 2 rozporządzenia:

Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/D_UJST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D_UJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Art. 86 ust. 2a ustawy odnosi się do sytuacji, gdy podatnik nabywa towary i usługi, przeznaczone do wykorzystywania zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z określonymi wyjątkami, które przepis ten wskazuje). Natomiast gdy podatnik w ramach działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz zwolnione z opodatkowania, powinien stosować uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Stanowią one uzupełnienie przepisów art. 86 ustawy.

W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy (tzw. prewspółczynnik) oraz – w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku – w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że sieć wodociągowa, wybudowana i przebudowana w ramach projektu pn. „(…)”, nie będzie przez Państwa wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, ponieważ nie zamierzają Państwo udostępniać jej odpłatnie na rzecz Spółki, która zgodnie z zawartą umową jest dzierżycielem infrastruktury wodociągowej.

W konsekwencji nie będzie spełniona podstawowa pozytywna przesłanka, która pozwala na odliczenie podatku naliczonego, czyli związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę i przebudowę sieci wodociągowej z przyłączami w miejscowości: (…), (…) i (…), gm. (…).

Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 2 jest prawidłowe.

Usługi odprowadzania ścieków świadczą Państwo samodzielnie – bez pomocy jednostek podległych ani podmiotów zewnętrznych.

Rozbudowana kanalizacja sanitarna będzie wykorzystywana do:

• wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
• działalności innej niż gospodarcza: do obsługi Urzędu Gminy i jednostek UG.

Nie będą Państwo mogli przypisać wydatków związanych z budową sieci kanalizacji sanitarnej bezpośrednio do poszczególnych rodzajów czynności.

Skoro sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowości (…) i (…), gm. (…) będzie wykorzystywana przez Państwa zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, oraz nie będą Państwo w stanie przyporządkować kosztów realizacji tej inwestycji do poszczególnych rodzajów wykonywanych czynności – to będzie Państwu przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację tej Inwestycji przy zastosowaniu prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Jako jednostka samorządu terytorialnego będą Państwo zobowiązani stosować prewspółczynnik określony w § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. albo inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji, jeśli uznają Państwo, że prewspółczynnik z rozporządzenia nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych przez Państwa nabyć, zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy.

Prawo do odliczenia będzie przysługiwało pod warunkiem, że nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydając interpretację, przyjąłem jako element opisu sprawy wskazaną przez Państwa okoliczność, że na Państwa rzecz została wydana interpretacja indywidualna znak 0113-KDIPT1-2.4012.151.2022.1.JS, z której wynika możliwość stosowania prewspółczynnika metrażowego do wydatków związanych z budową sieci kanalizacji sanitarnej, których nie można przyporządkować bezpośrednio do poszczególnych rodzajów czynności. Zatem w tej interpretacji nie dokonywałem analizy w tym zakresie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.