Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 17 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy usług pośrednictwa kredytowego.

Uzupełnił go Pan pismem z 28 kwietnia 2025 r. (wpływ 5 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje ze spółką akcyjną (dalej: Kontrahent) w oparciu u umowę agencyjną (dalej: Umowa). Kontrahent zarejestrowany jest jako pośrednik kredytu hipotecznego oraz pośrednik kredytu konsumenckiego w Rejestrze Pośredników Kredytowych prowadzonym przez Komisję Nadzoru Finansowego. Wnioskodawca zarejestrowany jest w ww. rejestrze jako agent pośrednika kredytu hipotecznego (Kontrahenta) oraz pośrednik kredytu konsumenckiego.

W ramach Umowy Wnioskodawca, w imieniu i na rzecz Kontrahenta, wykonuje m.in. usługi w zakresie świadczonego przez Kontrahenta pośrednictwa kredytowego, obejmujące pośrednictwo kredytowe świadczone na rzecz banków współpracujących z Kontrahentem, w zakresie kredytów lub pożyczek zabezpieczonych hipotecznie, kredytów i pożyczek konsumpcyjnych, gotówkowych i konsumenckich oraz w zakresie kredytów związanych z działalnością gospodarczą – zgodnie z zapisami ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz zgodnie z zapisami umowy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (dalej: Usługi pośrednictwa kredytowego).

W ramach Usług pośrednictwa kredytowego Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

·pozyskiwanie klientów;

·rozpoznawanie potrzeb kredytowych klienta;

·informowanie klienta o produktach bankowych oferowanych przez banki współpracujące z Kontrahentem;

·wykonywanie obowiązków informacyjnych wobec klienta zgodnie z ustawą z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami;

·wykonywanie obowiązków informacyjnych wobec klienta zgodnie z ustawą z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;

·przekazywanie klientowi materiałów reklamujących oraz informujących o produktach bankowych oferowanych przez banki współpracujące z Kontrahentem;

·dokonywanie wstępnej weryfikacji zdolności kredytowej klienta;

·wydawanie klientowi druków i formularzy niezbędnych do złożenia wniosku o kredyt;

·identyfikacja klienta i weryfikacja tożsamości klienta;

·przekazanie klientowi informacji o produktach oferowanych przez banki współpracujące z Kontrahentem – w szczególności o warunkach udzielania kredytów i pożyczek;

·dokonanie wstępnej weryfikacji wniosków kredytowych, dyspozycji oraz dostarczonych przez klienta dokumentów;

·dokonanie w razie potrzeby wglądu do księgi wieczystej nieruchomości, stanowiącej cel finansowania poprzez udzielenie kredytu lub przedmiot zabezpieczenia udzielenia kredytu oraz sporządzanie notatek służbowych potwierdzających stan prawny księgi wieczystej;

·przyjmowanie wniosków o zawarcie umowy kredytu i dokumentów wymaganych przez bank współpracujący z kontrahentem oraz podpisywanie ww. wniosków jako agent Kontrahenta;

·potwierdzanie za zgodność z oryginałem składanych przez klienta dokumentów;

·poświadczanie autentyczności podpisów klientów na dokumentach kredytowych;

·niezwłoczne przesłanie do banku współpracującego z Kontrahentem pełnej dokumentacji kredytowej po jej złożeniu przez klienta;

·bieżące odnotowywanie wykonywanych czynności w udostępnionych systemach informatycznych;

·przekazanie klientowi decyzji kredytowej;

·umówienie wizyty w banku współpracującym z Kontrahentem celem podpisania umowy kredytowej przez klienta;

·rejestracja wniosków kredytowych w aplikacjach banków współpracujących z Kontrahentem na podstawie przyznanych Wnioskodawcy uprawnień.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy kredytowej pomiędzy klientem Kontrahenta a bankiem współpracującym z Kontrahentem i obejmują uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby ww. strony zawarły umowę. W sytuacji, w której ww. czynności doprowadzą do zawarcia ww. umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie prowizyjne, które wypłacane jest przez Kontrahenta na podstawie wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta faktury VAT. Wnioskodawca w zakresie wykonywanych w ramach Umowy czynności nie pobiera żadnych opłat od klientów Kontrahenta.

Wnioskodawca świadczy Usługi pośrednictwa kredytowego w sposób niezależny, tj. posiada swobodę w podejmowaniu decyzji dotyczących wykonywanych czynności. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków wynikających z Umowy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan następujące informacje:

1.Jaki jest konkretny symbol PKWiU 2015 dla świadczonych przez Pana usług, będących przedmiotem wniosku, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (t. j. Dz. U. 2015 r. poz. 1676 ze zm.)?

Odp.: Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, będące przedmiotem wniosku, sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 66.19.99.0.

2.Czy w ramach świadczonych przez Pana usług opisanych we wniosku, udziela Pan porad, opinii, wyjaśnień, charakterystycznych dla usług doradczych, leasingowych? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to są czynności?

Odp.: Wnioskodawca w ramach świadczonych usług nie udziela porad, opinii czy wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradczych, leasingowych.

3.Czy świadczone przez Pana usługi, opisane we wniosku, dotyczą również czynności ściągania długów?

Odp.: Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, opisane we wniosku, nie dotyczą czynności ściągania długów.

4.Czy Pana działania są niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę kredytową i w czym się to przejawia?

Odp.: Działania Wnioskodawcy są niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę kredytową i stanowią wszelkie niezbędne czynności zmierzające do zawarcia umowy. Świadczy o tym fakt, że w przypadku niedokonania przez Wnioskodawcę czynności opisanych w treści wniosku (w szczególności: pozyskanie klienta i przedstawienie klientowi oferty produktów, dokonanie wstępnej weryfikacji zdolności kredytowej czy przyjęcie i podpisanie wniosku o zawarcie umowy kredytu i dokumentów wymaganych przez bank współpracujący z Kontrahentem) umowa kredytowa nie zostałaby zawarta.

5.Czy podejmuje Pan jakieś dodatkowe działania mające na celu dopasowanie oferty do stron umowy kredytowej? Jeśli tak – proszę opisać.

Odp.: Wnioskodawca ma ograniczoną możliwość dopasowania oferty do klienta poprzez wskazanie mu dodatkowych produktów oferowanych przez bank współpracujący z Kontrahentem. W takim przypadku dodatkowe produkty mogą zostać zaoferowane klientowi na preferencyjnych warunkach lub mogą wpłynąć na parametry samej umowy kredytowej.

6.Czy ma Pan wpływ na treść zawieranych umów kredytowych?

Odp.: Wnioskodawca nie ma wpływu na treść zawieranych umów kredytowych, gdyż za treść umowy odpowiedzialny jest bank współpracujący z Kontrahentem.

7.Czy negocjuje Pan warunki umów kredytowych?

Odp.: Wnioskodawca ma w ograniczonym zakresie możliwość negocjowania warunków umów kredytowych poprzez inicjowanie negocjacji w formie kontaktu z właściwymi pracownikami banków współpracujących z Kontrahentem, a także przedstawianie bankom współpracującym z Kontrahentem kontrofert innych banków celem uzyskania warunków satysfakcjonujących dla klienta.

8.Czy wykonuje Pan jakiekolwiek inne czynności (niewskazane w opisie sprawy) w celu doprowadzenia do zawarcia przez strony umowy kredytu? Jeśli tak, to proszę o ich wskazanie.

Odp.: Wnioskodawca nie wykonuje innych czynności w celu doprowadzenia do zawarcia przez strony umowy kredytu poza czynnościami wskazanymi we wniosku oraz w niniejszej odpowiedzi na wezwanie.

Pytanie

Czy Usługi pośrednictwa kredytowego, świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy, stanowią usługi zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi pośrednictwa kredytowego, świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy, stanowią usługi zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju:

2)eksport towarów;

3)import towar na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Jak stanowi ust. 15 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1)czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2)usług doradztwa;

3)usług w zakresie leasingu.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, stanowi odzwierciedlenie regulacji Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, ze zm.; dalej: Dyrektywa). Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Ani Dyrektywa, ani ustawa o VAT nie definiują pojęcia usługi pośrednictwa. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

·usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie;

·z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej;

·celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy);

·usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:

·wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy;

·uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę;

·prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji;

·nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Nie oznacza to, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże, aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

W dalszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, ma charakter przedmiotowy – przesłanką do jego zastosowania jest rodzaj świadczonej usługi i cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassemes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), w którym Trybunał stwierdził, że: „zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”. Można zatem stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci przymiotu takiej usługi.

Jak wskazał Wnioskodawca, w opisie stanu faktycznego, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Usługi pośrednictwa kredytowego jako agent pośrednika kredytowego (Kontrahenta). Przedmiotowa usługa ma charakter kompleksowy, tj. składa się z określonych ściśle powiązanych ze sobą świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu, tj. zawarcia umowy kredytowej pomiędzy klientem a bankiem współpracujących z Kontrahentem. Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że jako świadczenie zasadnicze należy w tym przypadku wskazać usługę polegającą w pierwszej kolejności na wskazaniu klientowi okazji do zawarcia określonej umowy, a następnie dokonaniu wszelkich czynności niezbędnych do doprowadzenia do zawarcia ww. umowy – stanowiącą usługę pośrednictwa w świetle powyższych ustaleń.

Mając na uwadze charakter zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, dla jego zastosowania bez znaczenia pozostaje fakt, że usługa świadczona jest przez Wnioskodawcę, działającego jako agent pośrednika (Kontrahenta), na rzecz tego pośrednika (Kontrahenta) i w konsekwencji wynagrodzenie prowizyjne wypłacane jest Wnioskodawcy przez pośrednika (Kontrahenta). Mając na uwadze powyższe, Usługi pośrednictwa kredytowego, świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy, stanowią usługi zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z treści powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi – cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), w którym Trybunał stwierdził, że:

Można zatem stwierdzić, że według TSUE, usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci przymiotu takiej usługi.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „pośrednictwa” w świadczeniu usług finansowych. Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

Pośrednictwo obejmuje zatem czynności dokonywane w imieniu oraz na rzecz innego podmiotu gospodarczego, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym przedsiębiorcą a podmiotem trzecim. Działanie „w imieniu” oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś, natomiast działanie na czyjąś korzyść oznacza działanie dla kogoś, dla czyjegoś dobra.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w której TSUE stwierdził, że:

Natomiast w wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. Trybunał orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym uznał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

·usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

·z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej, usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

·celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu, co do treści umowy),

·usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo, konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:

·wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy,

·uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,

·prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,

·nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Nie oznacza to, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą tego, czy usługi pośrednictwa kredytowego świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy stanowią usługi zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Oceniając przedstawione okoliczności sprawy na tle powołanych regulacji prawnych należy zgodzić się z Panem, że wskazana usługa pośrednictwa kredytowego, która będzie świadczona przez Pana w imieniu i na rzecz Kontrahenta, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Z opisu sprawy wynika bowiem, że świadczone przez Pana usługi spełniają przedstawione wyżej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje Pan z Kontrahentem w oparciu u umowę agencyjną. Jest Pan zarejestrowany jako agent pośrednika kredytu hipotecznego (Kontrahenta) oraz pośrednik kredytu konsumenckiego. W ramach Umowy, w imieniu i na rzecz Kontrahenta, wykonuje Pan m.in. usługi w zakresie świadczonego przez Kontrahenta pośrednictwa kredytowego, obejmujące pośrednictwo kredytowe świadczone na rzecz banków współpracujących z Kontrahentem, w zakresie kredytów lub pożyczek zabezpieczonych hipotecznie, kredytów i pożyczek konsumpcyjnych, gotówkowych i konsumenckich oraz w zakresie kredytów związanych z działalnością gospodarczą – zgodnie z zapisami ustawy o kredycie hipotecznym oraz zgodnie z zapisami umowy o kredycie konsumenckim.

W ramach usług pośrednictwa kredytowego wykonuje Pan następujące czynności:

·pozyskiwanie klientów;

·rozpoznawanie potrzeb kredytowych klienta;

·informowanie klienta o produktach bankowych oferowanych przez banki współpracujące z Kontrahentem;

·wykonywanie obowiązków informacyjnych wobec klienta zgodnie z ustawą z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami;

·wykonywanie obowiązków informacyjnych wobec klienta zgodnie z ustawą z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;

·przekazywanie klientowi materiałów reklamujących oraz informujących o produktach bankowych oferowanych przez banki współpracujące z Kontrahentem;

·dokonywanie wstępnej weryfikacji zdolności kredytowej klienta;

·wydawanie klientowi druków i formularzy niezbędnych do złożenia wniosku o kredyt;

·identyfikacja klienta i weryfikacja tożsamości klienta;

·przekazanie klientowi informacji o produktach oferowanych przez banki współpracujące z Kontrahentem – w szczególności o warunkach udzielania kredytów i pożyczek;

·dokonanie wstępnej weryfikacji wniosków kredytowych, dyspozycji oraz dostarczonych przez klienta dokumentów;

·dokonanie w razie potrzeby wglądu do księgi wieczystej nieruchomości, stanowiącej cel finansowania poprzez udzielenie kredytu lub przedmiot zabezpieczenia udzielenia kredytu oraz sporządzanie notatek służbowych potwierdzających stan prawny księgi wieczystej;

·przyjmowanie wniosków o zawarcie umowy kredytu i dokumentów wymaganych przez bank współpracujący z kontrahentem oraz podpisywanie ww. wniosków jako agent Kontrahenta;

·potwierdzanie za zgodność z oryginałem składanych przez klienta dokumentów;

·poświadczanie autentyczności podpisów klientów na dokumentach kredytowych;

·niezwłoczne przesłanie do banku współpracującego z Kontrahentem pełnej dokumentacji kredytowej po jej złożeniu przez klienta;

·bieżące odnotowywanie wykonywanych czynności w udostępnionych systemach informatycznych;

·przekazanie klientowi decyzji kredytowej;

·umówienie wizyty w banku współpracującym z Kontrahentem celem podpisania umowy kredytowej przez klienta;

·rejestracja wniosków kredytowych w aplikacjach banków współpracujących z Kontrahentem na podstawie przyznanych Wnioskodawcy uprawnień.

Czynności wykonywane przez Pana mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy kredytowej pomiędzy klientem Kontrahenta a bankiem współpracującym z Kontrahentem i obejmują uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby ww. strony zawarły umowę. W sytuacji, w której ww. czynności doprowadzą do zawarcia ww. umowy, przysługuje Panu wynagrodzenie prowizyjne, które wypłacane jest przez Kontrahenta na podstawie wystawianej przez Pana na rzecz Kontrahenta faktury VAT. W zakresie wykonywanych w ramach Umowy czynności nie pobiera Pan żadnych opłat od klientów Kontrahenta. Świadczy Pan usługi pośrednictwa kredytowego w sposób niezależny, tj. posiada swobodę w podejmowaniu decyzji dotyczących wykonywanych czynności. Ponosi Pan pełną odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków wynikających z Umowy.

Ponadto, w ramach świadczonych usług nie udziela Pan porad, opinii czy wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradczych, leasingowych. Usługi świadczone przez Pana, opisane we wniosku, nie dotyczą czynności ściągania długów.

Jak Pan wskazuje, Pana działania są niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę kredytową i stanowią wszelkie niezbędne czynności zmierzające do zawarcia umowy. Świadczy o tym fakt, że w przypadku niedokonania przez Pana czynności opisanych w treści wniosku (w szczególności: pozyskanie klienta i przedstawienie klientowi oferty produktów, dokonanie wstępnej weryfikacji zdolności kredytowej czy przyjęcie i podpisanie wniosku o zawarcie umowy kredytu i dokumentów wymaganych przez bank współpracujący z Kontrahentem) umowa kredytowa nie zostałaby zawarta. Ma Pan ograniczoną możliwość dopasowania oferty do klienta poprzez wskazanie mu dodatkowych produktów oferowanych przez bank współpracujący z Kontrahentem. W takim przypadku, dodatkowe produkty mogą zostać zaoferowane klientowi na preferencyjnych warunkach lub mogą wpłynąć na parametry samej umowy kredytowej.

Nie ma Pan wpływu na treść zawieranych umów kredytowych, gdyż za treść umowy odpowiedzialny jest bank współpracujący z Kontrahentem. Ma Pan jednak w ograniczonym zakresie możliwość negocjowania warunków umów kredytowych poprzez inicjowanie negocjacji w formie kontaktu z właściwymi pracownikami banków współpracujących z Kontrahentem, a także przedstawianie bankom współpracującym z Kontrahentem kontrofert innych banków celem uzyskania warunków satysfakcjonujących dla klienta.

Zatem jak wynika z przeprowadzonej analizy, opisane wyżej usługi nie mają wyłącznie charakteru wykonywania czynności administracyjnych związanych z umową. Wobec powyższego należy stwierdzić, że czynności te wykonywane przez Pana – jako czynności mające na celu doprowadzenie do zawarcia umowy kredytu w imieniu i na rzecz Kontrahenta pomiędzy klientem Kontrahenta a bankiem współpracującym z Kontrahentem – będą stanowiły usługi pośrednictwa finansowego w udzielaniu kredytów, a tym samym będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz orzecznictwo TSUE w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że dokonując ww. czynności zmierzających do zawarcia umowy kredytu pomiędzy klientem Kontrahenta a bankiem współpracującym z Kontrahentem, korzysta Pan ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że usługi pośrednictwa kredytowego świadczone przez Pana na podstawie Umowy stanowią usługi zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.