Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący obowiązku przesyłania plików JPK_CIT dla Oddziału Spółki zagranicznej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, będąc instytucją kredytową z siedzibą w Szwecji, działa poprzez Oddział w Polsce. Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym w Szwecji i tam prowadzi działalność gospodarczą oraz rozlicza się z podatku dochodowego.

Zgodnie z przyjętą konstrukcją biznesu Wnioskodawca posiada (utworzył) oddziały w państwach, w których prowadzi działalność, a w tym jak wskazano powyżej także w Polsce.

Wnioskodawca, działając przez wpisany do KRS Oddział w Polsce, jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny, posiada numer NIP oraz jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (rozlicza VAT i CIT w Polsce, tj. przesyła JPK_V7 oraz składa zeznania CIT-8 itp.) w zakresie działalności prowadzonej w Polsce. Oddział w Polsce uzyskał odrębny NIP na cele wypełniania funkcji płatnika ZUS i podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do pracowników zatrudnionych w Oddziale w Polsce.

Wnioskodawca jest instytucją kredytową z siedzibą w Szwecji (w Szwecji jest podatnikiem podatku dochodowego oraz VAT) i działa na terytorium Polski poprzez Oddział, co oznacza, że Wnioskodawca jest instytucją kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe („Prawo Bankowe"), czyli instytucją, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. („instytucja kredytowa" oznacza przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych funduszy podlegających zwrotowi od klientów oraz na udzielaniu kredytów na swój własny rachunek), mającą siedzibę na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego. Oddział w Polsce, poprzez który działa Wnioskodawca, jest zaś zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt18 Prawa bankowego oddziałem, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 575/2013 („oddział” oznacza miejsce prowadzenia działalności, które stanowi prawnie zależną część instytucji i która realizuje bezpośrednio wszystkie lub niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji), niebędącym oddziałem banku krajowego ani oddziałem banku zagranicznego.

Zgodnie z wpisem Oddziału w Polsce w Krajowym Rejestrze Sądowym („KRS") przedmiot działalności określono jako: (…)

W związku powyższym Wnioskodawca, działając w Polsce za pośrednictwem Oddziału, realizuje czynności wynikające z opisanego powyżej przedmiotu działalności (czynności Oddziału w Polsce są zbieżne z czynnościami instytucji kredytowej ze Szwecji). Innymi słowy, działając faktycznie w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy, czyli instytucji kredytowej z siedzibą w Szwecji, za pośrednictwem Oddziału świadczone są usługi finansowe w Polsce. W tym zakresie zawierane są umowy z Klientami, tj. umowy są zawierane za pośrednictwem Oddziału w imieniu Wnioskodawcy. Istotnie więc poprzez Oddział wykonywana jest działalność finansowa (bankowa) w Polsce (udzielanie kredytów), a Oddział nie posiada odrębnej od Wnioskodawcy (spółki z siedzibą w Szwecji) osobowości prawnej, a jedynie jest, jak wskazano wpisany do rejestru przedsiębiorców KRS i posiada w Polsce samodzielną pod względem technicznym strukturę organizacyjną.

Wnioskodawca, działając w Polsce w formie Oddziału, rozlicza podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) i składa w tym zakresie zeznania i informacje podatkowe, a rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy. Dokonywanie rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce wynika z faktu, że Oddział Wnioskodawcy spełnia definicję tzw. „zakładu podatkowego" („zagranicznego zakładu") w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r roku o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 roku.

Dla celów rozliczeń CIT oraz VAT Wnioskodawca wykorzystuje numer NIP (…), zaś dla celów rozliczeń PIT i ZUS Oddział wykorzystuje numer NIP (…).

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości zobowiązuje oddziały przedsiębiorców zagranicznych do prowadzenia ksiąg rachunkowych, gdyż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości:

„Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej »ustawą«, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 470)”.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego, chociaż nie ma osobowości prawnej i nie może występować samodzielnie w stosunkach gospodarczych, jest obowiązany do sporządzania sprawozdania finansowego zgodnie z ustawą o rachunkowości. Sprawozdanie finansowe zgodnie z Ustawą o Rachunkowości jest sporządzane dla Oddziału na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych i stanowi ono podstawę dla sporządzenia zeznania CIT-8 dla działalności w Polsce.

Sprawozdanie finansowe sporządzone dla Oddziału jest przesyłane do Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego, a sprawozdanie finansowe Wnioskodawcy jako całości (instytucji kredytowej – spółki z siedzibą w Szwecji), tj. jego tłumaczenie przysięgłe na język polski, jest przekazywane do Krajowego Rejestru Sądowego (Repozytorium Dokumentów Finansowych w KRS).

Sprawozdanie finansowe Oddziału podlega badaniu przez biegłego rewidenta, który sporządza Sprawozdanie niezależnego biegłego rewidenta podlegające także przekazaniu do Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca, działając poprzez Oddział w Polsce, wykazał przychód w sprawozdaniu finansowym Oddziału oraz w składnym zeznaniu CIT-8 za lata 2023 oraz za 2024 wysokości nie przekraczającej 50 milionów Euro, a także, zgodnie z przyjętymi planami przychody za 2025 rok, nie przekroczą kwoty 50 milionów Euro. W przypadku Wnioskodawcy (instytucji kredytowej – spółki z siedzibą w Szwecji) podmiot jako całość osiągnął w latach 2023-2024 oraz planuje osiągnąć w 2025 roku przychody w kwocie powyżej 50 milionów Euro (rok podatkowy spółki w Szwecji jest także równy rokowi kalendarzowemu).

W związku z wejściem w życie od dnia 1 stycznia 2025 roku nowych przepisów dotyczących obowiązkowego prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej, tj. art. 9 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa CIT) oraz przepisami przejściowymi dotyczącymi wejścia w życie tego obowiązku, tj. art. 66 ust. 2 ustawy z dnia o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), powstała wątpliwość co do okresu, za który przedsiębiorca zagraniczny działający Polsce w formie Oddziału powinien po raz pierwszy spełnić obowiązek przesłania ksiąg, o którym mowa w art. 9 ust. 1c Ustawy CIT.

Zgodnie z przepisami przejściowymi wyrażonymi w art. 66 ust 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105):

„Księgi, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e ustawy zmienianej w art. 2, są prowadzone przy użyciu programów komputerowych i przesyłane po raz pierwszy za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi - za rok obrotowy, rozpoczynający się po dniu:

(1) 31 grudnia 2024 r. - w przypadku:

(a) podatkowych grup kapitałowych,

(b) podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego;

(2) 31 grudnia 2025 r. – w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy;

(3) 31 grudnia 2026 r. – w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi”

Wątpliwość wynika z faktu, że wskazany przepis przejściowy nie określa, w jaki sposób kalkulować wartość przychodu w przypadku szczególnej kategorii podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, tj. w szczególności w przypadku oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce.

Pytanie

Czy wynikający z art. 9 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 66 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 roku, obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. w formie elektronicznej będzie dotyczyć Wnioskodawcy działającego za pośrednictwem Oddziału w Polsce, jeśli wartość uzyskanego przez niego przychodu w Polsce w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. nie przekroczyła wartości 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym tego roku podatkowego, przy czym przy ustalaniu przychodu zostaną wzięte pod uwagę wyłącznie przychody Oddziału w Polsce, a nie całego Wnioskodawcy (instytucji kredytowej z siedzibą w Szwecji)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. w formie elektronicznej nie będzie dotyczyć Wnioskodawcy działającego za pośrednictwem Oddziału w Polsce, jeśli wartość uzyskanego przez niego przychodu w Polsce w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. nie przekroczyła wartości 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym tego roku podatkowego, przy czym przy ustalaniu przychodu zostaną wzięte pod uwagę wyłącznie przychody Oddziału w Polsce, a nie całego Wnioskodawcy (instytucji kredytowej z siedzibą w Szwecji).

W konsekwencji zaś tego, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody w Polsce za pośrednictwem Oddziału nie przekroczyły za 2024 rok kwoty 50 mln euro, to obowiązek przesyłania ksiąg rachunkowych zgodnie z art. 9 ust. 1c Ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa CIT), w związku z art. 66 ust. 2 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 roku, powstanie za rok obrotowy (rok podatkowy) rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2025 roku.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1c Ustawy CIT:

„Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28 r. ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej”.

Natomiast w świetle art. 66 ust. 2 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105):

„Księgi, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e ustawy zmienianej w art. 2, są prowadzone przy użyciu programów komputerowych i przesyłane po raz pierwszy za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi – za rok obrotowy, rozpoczynający się po dniu:

(1) 31 grudnia 2024 r. – w przypadku:

(a) podatkowych grup kapitałowych,

(b) podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego;

(2) 31 grudnia 2025 r. – w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy;

(3) 31 grudnia 2026 r. – w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi”.

W konsekwencji w pierwszej kolejności obowiązek ten obejmie m.in. podatników, których wartość przychodu przekroczyła za 2024 rok równowartość 50 mln euro - te podmioty będą zobowiązane do prowadzenia ksiąg przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego tych ksiąg za 2025 rok.

Zdaniem Wnioskodawcy wskazany w art. 66 ust. 2 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. limit przychodów (50 mln euro) powinien dotyczyć wyłącznie przychodu osiągniętego przez Oddział w Polsce, a nie przychodu Wnioskodawcy jako całości, tj. instytucji kredytowej z siedzibą w Szwecji, która działa w Polsce za pośrednictwem Oddziału.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT:

„Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”

Natomiast na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT:

„Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: (1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład”.

Działając na terytorium Polski poprzez Oddział (zakład zagraniczny) Wnioskodawca musi spełniać wszystkie wymogi wynikające z Ustawy CIT, a w tym określone w art. 9 ust. 1 Ustawy CIT, zgodnie z którym:

„Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m”.

Tym samym zgodnie ze wskazanym przepisem Wnioskodawca działając w Polsce za pośrednictwem Oddziału i posiadając w Polsce „zagraniczny zakład” jest obowiązany i prowadzi ewidencję rachunkową, zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. Ustawą o Rachunkowości, celem ustalenia w wysokości dochodu (straty) za dany rok podatkowy. Jak bowiem wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 6 Ustawy o Rachunkowości:

„Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej »ustawą«, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: (6) oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 470)”.

Wnioskodawca, prowadząc działalność w Polsce poprzez Oddział, statuuje tzw. „zagraniczny zakład”, który podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do wykazania jedynie tych dochodów (przychodów), których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów (przychodów), których źródło jest położone za granicą.

Tak więc, jeżeli podatnicy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, to podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedsiębiorcy zagraniczni, posiadający na terytorium Polski oddział, należą więc do grupy podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym i zobligowani są do złożenia rocznej deklaracji podatkowej (CIT-8). W zeznaniu CIT-8 należy wykazać wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością oddziału. W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w Polsce należy jednak stosować wszystkie przepisy Ustawy CIT i wypełniać wszelkie obowiązki nią nałożone. Jednym z takich obowiązków jest prowadzenie ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby możliwe było ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1c Ustawy CIT, który obowiązuje od 1 stycznia 2025 r.:

„Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej”.

Zgodnie z przepisami przejściowymi wyrażonymi w art. 66 ust 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r.:

„Księgi, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e ustawy zmienianejw art. 2, są prowadzone przy użyciu programów komputerowych i przesyłane po raz pierwszy za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi - za rok obrotowy, rozpoczynający się po dniu:

(1) 31 grudnia 2024 r. – w przypadku:

(a) podatkowych grup kapitałowych,

(b) podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego;

(2) 31 grudnia 2025 r. – w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy;

(3) 31 grudnia 2026 r. – w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi”.

Wnioskując z powyższego, należy wskazać, że skoro księgi rachunkowe, do których prowadzenia przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłania zobowiązani będą podatnicy, odnoszą się i ewidencjonują wyłącznie działalność wykonywaną w Polsce (za pośrednictwem Oddziału), to dla celów określania obowiązków podatnika na gruncie przepisów dotyczących ksiąg należy uznać, że limit przychodów dotyczy jedynie przychodów Oddziału, a nie również przychodów całego Wnioskodawcy (instytucji kredytowej z siedzibą w Szwecji) w państwie jej rezydencji podatkowej oraz państwach położenia ewentualnych innych zakładów.

Obowiązki wskazane w Ustawie CIT odnoszą się jedynie do ograniczonego obowiązku podatkowego Wnioskodawcy w Polsce. Wnioskodawca rozlicza w Polsce jedynie te przychody (dochody), które osiąga w Polsce za pośrednictwem Oddziału. Prowadzenie ksiąg rachunkowych, do którego zobowiązuje Ustawa CIT i Ustawa o Rachunkowości, obejmuje ewidencjonowanie na potrzeby poprawnego rozliczenia podatków w Polsce i obejmuje tylko ten „polski fragment” działalności Wnioskodawcy.

W konsekwencji obowiązki Wnioskodawcy na podstawie przepisu przejściowego określonego w art. w art. 66 ust 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. powinny być więc określane również w odniesieniu do części działalności Wnioskodawcy prowadzonej i opodatkowanej w Polsce. Dane z innych jurysdykcji i tak nie są wykazywane w polskich księgach rachunkowych i z ich perspektywy są niejako „niewidoczne”. Dane spoza Polski nie będą objęte wprowadzanym nowym sposobem raportowania (przesyłania ksiąg), więc nie powinny wpływać na klasyfikację podatnika w kontekście tych obowiązków. Wielkość przychodu podatnika (Wnioskodawcy) dla celów określenia jego obowiązków w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w Polsce, na podstawie polskich przepisów powinna być oceniana z perspektywy przychodu osiąganego w Polsce, który faktycznie w takiej ewidencji jest wykazywany.

Innymi słowy, powinna być oceniana wielkość „polskich ksiąg”, które są podstawą dla sporządzania zeznania CIT-8, sprawozdania finansowego i podlegają odrębnemu badaniu przez biegłego rewidenta. Taki sposób rozumienia tych przepisów jest zgodny z założeniami wykładni celowościowej wskazanych przepisów.

Istotnym jest bowiem wskazanie, że w zeznaniach podatkowych CIT-8 dotyczących polskich oddziałów spółek zagranicznych (w tym także Oddziału Wnioskodawcy) wykazuje się jedynie przychody/koszty oraz inne dane dotyczące jedynie oddziałów. I jedynie dla dochodu osiągniętego przez oddział powstaje w Polsce obowiązek podatkowy, dla którego podatnik ma obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej. Limitu przychodów dla celów JPK_KR_PD (JPK_CIT) nie stosuje się zatem do przychodów generowanych przez podatnika będącego nierezydentem (czyli Wnioskodawcy jako całości), ale tylko do tych, które zostały wygenerowane przez podatnika (Wnioskodawcę) w wyniku działalności jego Oddziału (zagranicznego zakładu) położonego na terytorium Polski.

Sformułowane powyżej stanowisko znajduje swoje poparcie także w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych w ostatnim okresie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

•Interpretacja indywidualna z 20 lutego 2025 r. sygnatura 0114-KDIP2-2.4010.713.2024.1.PK

„Podsumowując, tylko przychody polskiego oddziału zagranicznej spółki (jako przychody podatkowe) powinny być brane pod uwagę w celu ustalenia ewentualnego przekroczenia limitu 50 mln euro dla celów JPK_CIT”.

•Interpretacja indywidualna z 30 grudnia 2024 r. sygnatura 0111-KDIB2-1.4010.541.2024.3.AR:

„Zatem limit przychodów, o którym mowa jest w art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy zmienianej, winni Państwo odnieść do przychodów Spółki, ale jedynie w zakresie, w jakim przychody te przypisane są do Państwa zagranicznego zakładu (Oddziału) położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynie bowiem dla dochodu przypisanego do Państwa zakładu powstaje w Polsce obowiązek podatkowy, dla którego macie Państwo obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej."

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.; dalej: ustawa o CIT):

W myśl art. 9 ust. 1c ustawy o CIT:

Na podstawie art. 9 ust. 1d ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

Z brzmienia wyżej wskazanych przepisów jednoznacznie wynika, że podatnicy zagraniczni uzyskujący dochody w Polsce, mają obowiązki podatkowe w zakresie tych dochodów.

Aby właściwie określić podstawę opodatkowania, oddział jest zobowiązany – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT – do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.

Z wniosku wynika, że prowadzą Państwo działalność w Polsce poprzez oddział. Oddział Spółki nie stanowi odrębnego podmiotu od zagranicznego przedsiębiorcy i może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności zagranicznego przedsiębiorcy. Jako oddział nie osiągnęli Państwo w latach 2023 i 2024 wartość przychodu przekraczającego 50 mln euro oraz prawdopodobnie nie osiągną tej wartości w roku 2025. Natomiast Spółka jako całość rokrocznie osiąga wartość przychodu przekraczającą 50 mln euro. Rokiem podatkowym zarówno dla Oddziału, jak i centrali Spółki jest rok kalendarzowy.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do wykazania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą.

Tak więc, jeżeli podatnicy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, to podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedsiębiorcy zagraniczni, posiadający na terytorium Polski oddział, należą więc do grupy podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym i zobligowani są do złożenia rocznej deklaracji podatkowej. W deklaracji należy wykazać wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością oddziału.

W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w Polsce należy jednak stosować wszystkie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wypełniać wszelkie obowiązki nią nałożone.

Jednym z takich obowiązków jest prowadzenie ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby możliwe było ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy 2025 r. w formie elektronicznej (dalej: JPK_CIT) będzie dotyczyć Państwa Oddziału w Polsce, jeśli wartość uzyskanego przychodu w Polsce w roku podatkowym 2024 nie przekroczyła wartości 50 mln euro przeliczonych na złote oraz czy, przy ustalaniu przychodu, zostaną wzięte pod uwagę wyłącznie przychody Oddziału w Polsce, a nie całego Wnioskodawcy (instytucji kredytowej z siedzibą w Szwecji) oraz za jaki okres powinni Państwo po raz pierwszy spełnić obowiązek przesłania JPK_CIT.

Obowiązek prowadzenia elektronicznych ksiąg rachunkowych i ich przekazywania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie będzie dotyczyć wszystkich podatników już od 1 stycznia 2025 r. Ustawodawca przewidział bowiem przepisy przejściowe.

Zgodnie z art. 66 ust. 2 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: ustawa zmieniająca):

W pierwszej kolejności obowiązek ten obejmie podatkowe grupy kapitałowe oraz podatników i spółki niebędące osobami prawnymi, u których wartość przychodu przekroczy równowartość 50 mln euro – te podmioty będą zobowiązane do sporządzania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej już dla roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2024 r.

W Państwa ocenie oddział przedsiębiorcy zagranicznego będzie zobowiązany do prowadzenia i przesyłania (bez wezwania) ksiąg rachunkowych w formie ustrukturyzowanej w pierwszym wskazanym terminie, jeżeli wartość przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym przez Oddział Spółki przekroczy równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego.

Zgodzić się należy z Państwem, że, kiedy na terenie Polski prowadzony jest oddział przedsiębiorcy zagranicznego, w celu stwierdzenia, że przekroczony został wskazany w przepisach limit 50 mln euro wartości przychodów, uwzględniać należy jedynie przychody oddziału uzyskane na terytorium Polski, bez uwzględniania zagranicznego przychodu nierezydenta.

Zgodnie bowiem z przywołaną wcześniej zasadą ograniczonego obowiązku podatkowego – art. 3 ust. 2 ustawy o CIT – podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W zeznaniach podatkowych CIT-8 dotyczących polskich oddziałów spółek zagranicznych wykazuje się jedynie przychody/koszty oraz inne dane dotyczące jedynie oddziałów i jedynie dla dochodu osiągniętego przez oddział powstaje w Polsce obowiązek podatkowy, dla którego podatnik ma obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej.

Limitu przychodów dla celów JPK_CIT nie stosuje się zatem do przychodów generowanych przez podatnika będącego nierezydentem (czyli jako całej Spółki), ale tylko do tych, które zostały wygenerowane przez podatnika w wyniku działalności jego oddziału położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podsumowując, tylko przychody polskiego oddziału zagranicznej spółki (jako przychody podatkowe) powinny być brane pod uwagę w celu ustalenia, czy przekroczono limitu 50 mln euro dla celów JPK_CIT. Tym samym po raz pierwszy obowiązek przesyłania plików JPK_CIT będzie dotyczył Państwa za rok podatkowy 2026 – jako czynnego podatnika VAT (art. 66 ust. 2 pkt 2 ustawy zmieniającej).

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

•zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.