Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuwzględniania w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, obrotu z tytułu sprzedaży Lokalu wykorzystywanego w działalności Spółki jako transakcji pomocniczej w zakresie nieruchomości w rozumieniu art. 90 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 7 kwietnia 2025 r. (data wpływu 7 kwietnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Podatnik – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od (…) roku, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…) oraz podobnych towarów zarówno w kanale internetowym, jak i w sklepie stacjonarnym. Ponadto spółka osiągała przychody z tytułu wynajmu nieruchomości.

W (…) roku spółka zakupiła lokal użytkowy położony w (…), który do (…) 2024 roku stanowił siedzibę spółki. Była to jedyna nieruchomość, jaką spółka posiadała. W (…) 2024 roku dokonano sprzedaży tej nieruchomości, co zostało zrealizowane ze zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.).

W związku z powyższym, w deklaracji VAT za (…) 2024 roku spółka dokonała korekty podatku VAT naliczonego w wysokości 1/10 (10-letni okres korekty), który został odliczony przy zakupie wspomnianej nieruchomości.

Uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego w piśmie z 7 kwietnia 2025 r. (data wpływu 7 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie – o następujące informacje:

Ad 1) Stosunek dochodu ze sprzedaży nieruchomości, do ogółu dochodu Spółki za (…) rok, rozumianego jako zysk netto, wynosi (…)%, ponieważ Spółka za rok (…) wykazuje stratę na poziomie działalności podstawowej. Dochód ze sprzedaży nieruchomości wyniósł (…) zł (słownie: (…) groszy) w stosunku do zysku netto na poziomie (…) zł (słownie: …).

Ad 2) Sprzedaż ww. lokalu była jednorazowa. Spółka od początku swojej działalności, tj. od (…) roku, nie dokonała tego rodzaju transakcji (sprzedaż nieruchomości), a cała dotychczasowa sprzedaż opodatkowana była podatkiem VAT.

Ad. 3) Sprzedaż ww. lokalu miała charakter uboczny, tj. nie stanowiła stałego ani powtarzalnego elementu w funkcjonowaniu działalności, a zatem miała charakter jednorazowy. W blisko 10 letniej historii firmy, taka transakcja do tej pory nie wystąpiła.

Ad. 4) Przychody ze sprzedaży ww. lokalu nie stanowiły przychodów z podstawowej działalności Spółki. Sprzedaż ww. lokalu stanowiła sprzedaż środka trwałego, w związku z czym została zakwalifikowana jako pozostały przychód operacyjny. Dodatkowo pragnę wspomnieć, że sprzedaż ww. lokalu, nie stanowi stałej oferty przedsiębiorstwa, Spółka bowiem nie zajmuje się sprzedażą nieruchomości.

Ad. 5) Przedmiotowy lokal stanowił środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, od którego naliczana była amortyzacja. Do końca (…) roku w lokalu zarejestrowana była siedziba (…).

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, na podstawie art. 90 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powyżej opisana przez Spółkę sprzedaż nieruchomości może zostać uznana za transakcję pomocniczą, która nie wpływa na obowiązek wstecznej korekty podatku VAT naliczonego za (…) rok?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż nieruchomości powinna zostać uznana za transakcję pomocniczą w rozumieniu art. 90 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, co oznacza, że nie podlega ona uwzględnieniu w kalkulacji proporcji sprzedaży mieszanej, a tym samym nie powoduje konieczności wstecznej korekty podatku VAT naliczonego.

W myśl art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, w przypadku wykonywania przez podatnika zarówno czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych, konieczne jest określenie proporcji, w jakiej pozostają te czynności w celu ustalenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Jednakże zgodnie z art. 90 ust. 6 pkt 1, do obrotu nie wlicza się kwot uzyskanych z tytułu transakcji pomocniczych, w tym pomocniczej sprzedaży nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży nieruchomości spełnia przesłanki transakcji pomocniczej, gdyż:

-była to czynność jednorazowa – sprzedaż nieruchomości miała miejsce po raz pierwszy w 10-letniej historii działalności spółki;

-nie stanowiła stałego ani powtarzalnego źródła przychodów spółki – podstawowa działalność spółki dotyczy (…) oraz wynajmu nieruchomości;

-miała charakter uboczny w stosunku do zasadniczej działalności gospodarczej spółki, a jej realizacja nie angażowała w sposób istotny zasobów ludzkich ani materialnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości nie powinna być brana pod uwagę przy kalkulacji proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, i tym samym nie powinna powodować konieczności wstecznej korekty podatku naliczonego.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że sprzedaż nieruchomości w (…) 2024 roku może zostać uznana za transakcję pomocniczą, a w konsekwencji, że nie będzie konieczna wsteczna korekta podatku VAT naliczonego Spółki za (…) rok. Wnioskodawca prosi o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej prawidłowość zaprezentowanego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Według art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 5 ustawy do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Z kolei na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1.pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2.usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży (…) oraz podobnych towarów zarówno w kanale internetowym, jak i w sklepie stacjonarnym. Ponadto osiągają Państwo przychody z tytułu wynajmu nieruchomości. W (…) roku kupili Państwo lokal użytkowy, który do (…) 2024 roku stanowił Państwa siedzibę. W (…) 2024 roku sprzedali Państwo ww. nieruchomość, a transakcja korzystała ze zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. W deklaracji VAT za (…) 2024 roku dokonali Państwo korekty podatku VAT naliczonego w wysokości 1/10, który został odliczony przy zakupie wspomnianej nieruchomości. Stosunek dochodu ze sprzedaży nieruchomości, do ogółu Państwa dochodu za (…) rok, rozumianego jako zysk netto, wyniósł (…)%, ponieważ za rok (…) wykazali Państwo stratę na poziomie działalności podstawowej. Sprzedaż ww. lokalu była jednorazowa. Od początku Państwa działalności, nie dokonywali Państwo tego rodzaju transakcji. Przedmiotowy lokal stanowił środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, od którego naliczana była amortyzacja.

Na podstawie tak przedstawionego opisu sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym, na podstawie art. 90 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opisana przez Państwa sprzedaż nieruchomości może zostać uznana za transakcję pomocniczą, która nie wpływa na obowiązek wstecznej korekty podatku VAT naliczonego za (…) r.

Jak Państwo wskazali, przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona na podstawie przepisów podatku dochodowego do ewidencji środków trwałych Państwa działalności. Z uwagi na to, że nieruchomość stanowiła u Państwa środek trwały, to w Państwa przypadku nie ma zastosowania art. 90 ust. 6 ustawy, lecz art. 90 ust. 5 ustawy o VAT, dotyczący wyłączenia z wliczania do obrotu, obrotu uzyskanego z dostawy towarów, które zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Przepis art. 90 ust. 6 ustawy dotyczy obrotu uzyskanego z tytułu dostawy nieruchomości, w zakresie w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy. Nieruchomość – lokal użytkowy, w którym mieściła się siedziba Spółki stanowił środek trwały. W związku z powyższym, sprzedaż nieruchomości stanowiącej u Państwa środek trwały, nie powinna być brana pod uwagę przy kalkulacji proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, w związku z art. 90 ust. 5 ustawy o VAT.

Zatem uzyskanego przez Państwa obrotu z tytułu sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości stanowiącej u Państwa środek trwały, nie wlicza się do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy. Niewliczenie wartości sprzedaży uzyskanej z dostawy przedmiotowej nieruchomości do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, nie wpłynie na obowiązek korekty podatku naliczonego za (…) r. Jednocześnie zaznaczyć należy, że w związku ze sprzedażą nieruchomości korzystającą ze zwolnienia od podatku pozostaje obowiązek rozliczenia odliczonego podatku naliczonego w okresie trwania 10 - letniej korekty podatku naliczonego w zw. z art. 91 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko z uwagi na inną podstawę prawną wskazaną w uzasadnieniu stanowiska jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto zaznaczyć trzeba, że wskazali Państwo, że dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. Przepis ten dotyczy rezygnacji ze zwolnienia. Organ przyjął, że dostawa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wskazanie przez Państwa art. 43 ust. 10 ustawy, stanowi oczywistą omyłkę pisarską.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności zwolnienie z podatku VAT dostawy lokalu, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.), dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.