Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w związku z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy dla usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 kwietnia 2025 r. (wpływ 25 kwietnia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną.
W najbliższym czasie Wnioskodawczyni zamierza zarejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zamierza świadczyć na rzecz sieci przychodni medycznych usługi operacyjnego wsparcia, takie jak: (…).
Przewidywana wartość sprzedaży Wnioskodawczyni nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Pismem z 25 kwietnia 2025 r. (wpływ 25 kwietnia 2025 r.) uzupełniła Pani opis sprawy, udzielając odpowiedzi na poniższe pytania:
1.Kiedy zamierza Pani rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku?
Odpowiedź: Wnioskodawczyni nie ma jeszcze skonkretyzowanej daty rozpoczęcia działalności, jednak zamierzonym terminem jest czerwiec 2025 r.
2.Czy wcześniej prowadziła Pani inną niż opisaną we wniosku działalność gospodarczą, z tytułu której była Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT?
Odpowiedź: Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie prowadziła działalności gospodarczej.
3.Jeżeli rozpocznie Pani prowadzenie działalności gospodarczej opisanej we wniosku w trakcie tego roku podatkowego, to czy przewidywana przez Panią wartość sprzedaży (w Pani działalności gospodarczej) nie przekroczy kwoty 200 000 zł (bez kwoty podatku), w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym?
Odpowiedź: Przewidywana przez Wnioskodawczynię wartość sprzedaży (w Jej działalności gospodarczej) nie przekroczy kwoty 200 000 zł (bez kwoty podatku), w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym (tzn. w roku rozpoczęcia działalności).
4.Czy usługi opisane we wniosku, które zamierza Pani świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będą usługami polegającymi na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa?
Odpowiedź: Usługi, które zamierza świadczyć Wnioskodawczyni, zostały opisane we wniosku i w opinii Wnioskodawczyni, nie będą usługami polegającymi na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień”, charakterystycznych dla usług doradztwa.
5.Czy w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej będącej przedmiotem wniosku, będzie wykonywała Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy? Jeśli tak, to proszę wskazać jakie to czynności.
Odpowiedź: Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej działalności, nie będzie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 i pkt 2 lit. a, c i d ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni opisała we wniosku szczegółowo czynności, jakie będzie wykonywała w ramach działalności gospodarczej i czynności te, w opinii Wnioskodawczyni, nie są czynnościami, o których mowa w art. 13 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast ocena tego przez organ interpretacyjny jest celem złożonego wniosku o interpretację.
Pytanie
Czy wykonując opisane czynności Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w związku z ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: „u.p.t.u.”)?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonując opisane w zdarzeniu przyszłym czynności, może Ona korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w związku z ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.
Uzasadnienie stanowiska
Ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników, świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
W interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.467.2023.3.ICZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. Ponadto, w wyżej wymienionej interpretacji potwierdził, że prawo do odliczenia przysługuje także w sytuacji, gdy wskazany w PKD przedmiot działalności Wnioskodawcy obejmuje również doradztwo, ale podatnik faktycznie nie realizuje pełnego zakresu usług objętych danym grupowaniem PKD, tj. nie wykonuje doradztwa w żadnym znaczeniu.
Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykonywała będzie wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku. Są to usługi, które koncentrują się na (…). W przeciwieństwie do usług doradczych, które skupiają się na udzielaniu ogólnych porad i rekomendacji w kontekście rozwoju firmy czy zmian strategicznych, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię będą służyły bezpośredniemu wsparciu operacyjnemu i technologicznemu organizacji. Wskazane usługi będą realizowane w ramach współpracy B2B, jednak, zdaniem Wnioskodawczyni, ich przedmiot i sposób realizacji, nie pozwalają na zakwalifikowanie ich jako usług doradczych. Charakter usług, jakie planuje świadczyć Wnioskodawczyni, polega na wykonywaniu zadań o charakterze operacyjnym, analitycznym i organizacyjnym, które polegają m.in. na (…). Działania te będą miały na celu usprawnienie wewnętrznych mechanizmów organizacyjnych. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła pomocy w podejmowaniu decyzji strategicznych, nie będzie formułowała dla klienta opinii, zaleceń czy rekomendacji w zakresie podejmowania takich decyzji. Nie będzie także ponosiła odpowiedzialności za kierunkowe rozstrzygnięcia biznesowe klienta. Celem działań Wnioskodawczyni nie będzie rozwiązywanie problemów o charakterze strategicznym ani świadczenie niezależnych konsultacji eksperckich, lecz realizacja konkretnych, zleconych zadań operacyjnych. Usługi te będą miały charakter wykonawczy lub wspierający, a nie opiniotwórczy czy ekspercki w rozumieniu typowego doradztwa.
Zgodnie z utrwalonym podejściem organów podatkowych, o zakwalifikowaniu danej usługi jako doradczej decyduje jej rzeczywisty charakter. W przedmiotowym przypadku, zdaniem Wnioskodawczyni, brak jest przesłanek do uznania, że usługi mają charakter doradczy. W związku z tym, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, nie stanowią one usług wyłączających możliwość skorzystania ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy.
Wnioskodawczyni wnioskuje o potwierdzenie powyższego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Według art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
W myśl art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
– wyrobów tytoniowych,
– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
– motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) (uchylony).
Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Zgodnie z powyższym, usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Zauważyć należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia doradztwa.
W potocznym rozumieniu, termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.
Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja bądź istota wykonywanych czynności.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w 2025 r. planuje Pani zarejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zamierza Pani świadczyć na rzecz sieci przychodni medycznych usługi operacyjnego wsparcia, takie jak: (…).
Nigdy wcześniej nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł. Usługi, które zamierza Pani świadczyć, w Pani opinii, nie będą usługami polegającymi na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień”, charakterystycznymi dla usług doradztwa.
W ramach prowadzonej działalności, nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 i pkt 2 lit. a, c i d ustawy.
Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania należy wskazać, że w analizowanej sprawie istotny jest charakter opisanych czynności, które zamierza Pani wykonywać w ramach działalności gospodarczej. Charakter ten nie wskazuje, aby miała Pani świadczyć usługi prawnicze czy też doradcze. Przedstawiony we wniosku zakres świadczonych przez Panią usług nie wskazuje na udzielanie porad i zaleceń.
Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że w sytuacji, gdy w 2025 r. rozpocznie Pani prowadzenie działalności gospodarczej w przedstawionym zakresie, a przewidywana wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, tj. 2025 r., nie przekroczy kwoty 200 000 zł oraz nie będzie Pani wykonywała usług doradztwa i innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to będzie Pani przysługiwało zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.
Należy jednak zaznaczyć, że jeżeli wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy u Pani, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2025, kwotę 200 000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że utraci Pani prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.
Podsumowując stwierdzam, że wykonując w ramach prowadzenia działalności gospodarczej opisane we wniosku czynności, może Pani korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy w związku z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.
Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.