Temat interpretacji
KIS
KIS
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że podatnik nie ma prawa do odliczenia VAT, jeśli nabywa usługi gastronomiczne dla bezpośredniej korzyści turysty.
Organ wskazał, że działalność prowadzona przez wnioskodawcę spełnia przesłanki do objęcia szczególną procedurą opodatkowania marżą, zgodnie z art. 119 ustawy o VAT. Przedsiębiorca działa we własnym imieniu i na własny rachunek, nabywa usługi od innych podatników i odsprzedaje je gościom pensjonatu – co oznacza, że działa analogicznie jak biuro podróży. Tym samym, zastosowanie znajduje procedura VAT-marża, która wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego od usług nabytych dla bezpośredniej korzyści klienta (turysty).
Organ odniósł się również do wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. C-108/22 i C-763/23), które potwierdzają, że nawet pojedyncze usługi, takie jak nocleg czy transport, jeśli są nabywane i odsprzedawane w sposób typowy dla działalności turystycznej, podlegają opodatkowaniu marżą. W konsekwencji nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od nabywanych w tym celu usług.
W interpretacji wskazano także, że uchylony w 2008 r. art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o VAT, na który powoływał się wnioskodawca, nie może stanowić podstawy do odliczenia podatku. Był to przepis „martwy”, który – jak wyjaśniono – odnosił się do sytuacji niemożliwej do wystąpienia w praktyce, ponieważ wszystkie usługi turystyki nabywane od innych podatników powinny być opodatkowane w systemie marży.
Dyrektor KIS podkreślił, że obowiązujące przepisy – zarówno krajowe, jak i unijne – nie przewidują możliwości odliczenia podatku VAT od usług gastronomicznych nabywanych dla bezpośredniej korzyści turystów w ramach usług turystyki rozliczanych według procedury marży.