Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

·ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy,

·obowiązku oznaczania GTU_12 usług odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy.

Uzupełnili Państwo wniosek pismami z 26 marca 2025 r. (data wpływ) i 9 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miejska (dalej również jako: Gmina lub GM) jest jednostką samorządu terytorialnego (miastem) oraz czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5.09.2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280) od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła wspólne rozliczanie podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym (dalej jako: jednostki organizacyjne).

Poszczególne jednostki organizacyjne Gminy prowadzą różnego rodzaju działalność określoną w ich statutach, w ramach której m.in. zarządzają one powierzonymi im nieruchomościami.

Jedną z jednostek organizacyjnych GM objętych centralizacją VAT jest Zarząd (dalej jako: Z), przedmiotem działalności którego jest zarządzanie lokalami mieszkalnymi oraz użytkowymi i budynkami wraz z terenem niezbędnym dla prawidłowego i racjonalnego korzystania z tych budynków i urządzeń, stanowiącymi własność lub współwłasność Gminy, Skarbu Państwa, osób fizycznych nieznanych z miejsca pobytu, dla których nie ustanowiono kuratora, a w uzasadnionych przypadkach także innych podmiotów po uzyskaniu zgody X.

W ramach działalności z zakresu zarządzania nieruchomościami GM (w imieniu której działają jej jednostki organizacyjne) zawiera umowy wynajmu nieruchomości lub też umowy odpłatnego udostępnienia tych nieruchomości albo ich części, w tym także w celach związanych z działaniami reklamowymi użytkowników nieruchomości.

Przykładowo Gmina (w imieniu której działa Z) zawiera odpłatne umowy na zajęcie powierzchni budynku pozostającego w zarządzie Z w celu umieszczenia na nim tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy (dalej również łącznie jako nośnik). Zawierane umowy przewidują, że Z nie ponosi żadnej odpowiedzialności za treść i formę informacji eksponowanej przez użytkownika na udostępnionej mu nieruchomości.

Zgodnie z zapisami zawieranych umów to „dysponent nośnika ponosi wyłączną odpowiedzialność za naruszenie przepisów prawa, zasad współżycia społecznego, dobrych obyczajów, dóbr osobistych osób trzecich, jak również prawa, w tym przepisów Kodeksu cywilnego, prawa budowlanego, przepisów sanitarnych, porządkowych, przeciwpożarowych i ochrony zabytków”. Zawierane przez GM (Z) umowy przewidują także, że dysponent nośnika jest zobowiązany do dbania o jego czystość i estetykę, a także do prawidłowego, bezpiecznego, nie zagrażającego życiu i zdrowiu ludzi, zamontowania oraz prawidłowego użytkowania nośnika i powierzchni na której się znajduje.

W zależności od charakteru planowanego zamierzenia, przed zawarciem umowy na udostępnienie nieruchomości w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, najemca zobowiązany jest do przedłożenia w Z, m.in.:

·pozytywnej opinii Plastyka - (w przypadku zamiaru umieszczenia tablicy/urządzenia reklamowego/nośnika informacji wizualnej/markizy na terenie historycznego zespołu Miasta (w tym na terenie Parku A i na terenie Parku B oraz na terenie Parku C),

·pozwolenia lub opinii właściwych służb konserwatorskich, w tym w przypadku określonym właściwymi przepisami prawa, w szczególności na nieruchomościach wpisanych do rejestru lub ewidencji zabytków lub znajdujących się na terenie układu urbanistycznego wpisanego do rejestru zabytków.

Nośnik musi także spełniać wymogi obowiązującej uchwały Rady.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, wynikające przede wszystkim z zabytkowego, historycznego charakteru Miasta, Z zastrzega sobie prawo do wglądu w projekt nośnika, który ma zostać zamieszczony na należącej do Gminy nieruchomości, celem wniesienia do niego uwag w zakresie oczywistych niezgodności względem obowiązujących przepisów prawa, w tym przepisów prawa miejscowego, jakim jest obowiązująca ww. uchwała. Ma to na celu usprawnienie procesu zawierania umów na udostępnienie nieruchomości pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę. Wgląd w projekt, służy także wyeliminowaniu sytuacji zawarcia umowy w zakresie umieszczenia na należącej do Gminy nieruchomości takiego nośnika, który naruszałby estetykę tej nieruchomości, a tym samym estetykę przestrzeni publicznej, piecza nad którą jest jednym z zadań własnych Gminy jako organu władzy publicznej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Pytanie nr 2 lit. a:

Czy przedmiotem wniosku są umowy wynajmu nieruchomości lub też umowy odpłatnego udostępnienia tych nieruchomości albo ich części, w tym także w celach związanych z działaniami reklamowymi zawierane z użytkownikami (najemcami) nieruchomości Gminy?

Jeśli tak, to:

•czy jest to jedna umowa najmu nieruchomości wraz z odpłatnym udostępnieniem powierzchni nieruchomości w celu umieszczenia na niej tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, czy są to odrębne umowy na najem nieruchomości i odrębna na udostępnienie powierzchni nieruchomości w celu umieszczenia na nim tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, należy opisać te umowy;

•czy przedmiotem wniosku są również umowy odpłatnego udostępnienia powierzchni nieruchomości w celu umieszczenia na niej tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy z podmiotami, które nie są najemcami nieruchomości Gminy.

Odpowiedź:

Umowy na zajęcie powierzchni budynku w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy w zdecydowanej większości przypadków zawierane są z najemcami lub podnajemcami lokali w budynkach.

Jeśli najemca nieruchomości należącej do Gminy zainteresowany jest również zajęciem powierzchni budynku (elewacji), w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, taki najemca zobowiązany jest do zawarcia z Gminą odrębnej umowy w tym zakresie (tj. z podmiotem takim Gmina zawiera dwie umowy - umowę najmu lokalu w budynku i odrębną umowę na zajęcie powierzchni budynku w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy).

Umowy na zajęcie powierzchni budynku w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy są zawierane także z podmiotami, które nie są ani najemcami ani podnajemcami lokali znajdujących się w budynku, jednak takie sytuacje występują bardzo rzadko.

Pytanie nr 2 lit. b:

Proszę wskazać czy Gmina ma wpływ na treść i wygląd umieszczanych reklam na tablicy reklamowej, urządzeniu reklamowym, nośniku informacji wizualnej lub markizie.

Odpowiedź:

O treści i wyglądzie przekazu zamieszonego na tablicy reklamowej, urządzeniu reklamowym, nośniku informacji wizualnej lub markizie, decyduje najemca/usługobiorca.

Gmina, z uwagi na swój specyficzny status organu władzy publicznej, udostępniając należące do niej mienie, musi wykazać się szczególną ostrożnością i pieczą nad sposobem korzystania przez osoby trzecie z zasobu komunalnego, tak, aby nie powodowało to negatywnych dla niej konsekwencji, w tym w szczególności nie skutkowało tym, że udostępniając nieruchomość GM współuczestniczyłaby w działaniach podmiotów trzecich, które godziłyby w wizerunek Gminy lub były sprzeczne z obowiązującym prawem, w tym prawem miejscowym takim jak uchwała.

Procedura obowiązująca w Gminie przewiduje zatem, że Gmina zastrzega sobie prawo do wglądu w projekt nośnika, który ma zostać zamieszczony na należącej do niej nieruchomości, celem wniesienia do niego uwag w zakresie oczywistych niezgodności względem obowiązujących przepisów prawa. Ponadto, mając na uwadze historyczny charakter miasta, Gmina zastrzega sobie prawo do wglądu w projekt nośnika, celem wyeliminowania sytuacji zawarcia umowy w zakresie umieszczenia na należącej do niej nieruchomości takiego nośnika, który naruszałby estetykę danej nieruchomości, a tym samym estetykę przestrzeni publicznej, nad którą piecza jest jednym z zadań własnych Gminy. Wyłącznie z takich przyczyn, nie zaś celem wpływu na kształtowanie przekazu informacyjnego, czy marketingowego podmiotów trzecich, Gmina rezerwuje sobie prawo do wglądu w projekt tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej czy markizy, która ma być zamieszczona na gminnej nieruchomości.

Pytanie nr 2 lit. c:

W sytuacji gdy Gmina nie zaakceptuje reklamy, to czy zawierana jest umowa na udostępnienie nieruchomości pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę?

Odpowiedź:

Gmina nie zawrze umowy na najem powierzchni budynku pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę, jeśli nośnik nie spełnia wymogów wynikających z obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności wymogów obowiązującej uchwały, jak również jeśli nośnik będzie naruszał estetykę nieruchomości.

Z doświadczenia Gminy wynika natomiast, że sytuacje takie zdarzają się niezmiernie rzadko.

Pytanie nr 2 lit. d:

Co jest celem zawieranych przez Gminę umów na udostępnienie powierzchni nieruchomości pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę będących przedmiotem wniosku?

Odpowiedź:

Z perspektywy Gminy, celem zawieranych umów jest uzyskanie wynagrodzenia za korzystanie przez podmiot trzeci z powierzchni nieruchomości należących do Gminy.

Co do celów przyświecających najemcom powierzchni nieruchomości pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę, można się domyślać, że umowy te zawierane są np.:

·w celach informacyjnych - służących przekazaniu informacji, że w danej nieruchomości prowadzona jest określona działalność, np. znajduje się księgarnia lub kancelaria notarialna;

·w celach reklamowych - służących zwróceniu uwagi przechodniów i zainteresowaniu ich działalnością jaka jest prowadzona w danej nieruchomości lub ogólnie przez dany podmiot;

·w celach ochrony przed nasłonecznieniem - np. markizy.

Ustalenie konkretnych celów przyświecających najemcom wymagałoby jednak zasięgnięcia informacji u poszczególnych najemców.

Pytanie nr 2 lit. e:

Czy Gmina wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej dotyczącej klasyfikacji usługi odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy?

Odpowiedź:

Gmina nie występowała z wnioskiem o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej w odniesieniu do usług opisanych w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytanie nr 2 lit. f:

Proszę wskazać klasyfikację PKWiU (pełny siedmiocyfrowy symbol) na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4.09.2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) dla świadczonych przez Gminę usług odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy.

Odpowiedź:

Gmina nie dysponuje informacją wskazującą zaklasyfikowanie przedmiotowych usług wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego.

W ocenie Gminy, usługi te mają charakter podobny do usług najmu, czy dzierżawy. Jednak ta kwestia wymaga właśnie rozstrzygnięcia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej celem udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie. Zdaniem Gminy, usługi będące przedmiotem wniosku spełniają kryteria i posiadają właściwości usług objętych klasą PKWiU 68.20 "Wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych”.

Pytanie

1.Czy obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu odpłatnego udostępniania przez Gminę powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy o VAT, w związku z art. 19a ust. 7, czyli na zasadach właściwych dla usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze?

2.Czy mając na względzie materialny charakter usług odpłatnego udostępniania przez Gminę powierzchni nieruchomości, o którym mowa w pytaniu nr 1, usługi te należy rozpatrywać pod kątem obowiązku oznaczania ich GTU_12?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu odpłatnego udostępniania przez Gminę powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy o VAT, w powiązaniu z art. 19a ust. 7, czyli na zasadach właściwych dla usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

2.Mając na względzie materialny charakter usług odpłatnego udostępniania przez Gminę powierzchni nieruchomości, usługi, o których mowa w pytaniu nr 1 nie podlegają obowiązkowi oznaczania GTU_12.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Ad 1.

Moment powstania obowiązku podatkowego w ramach podatku VAT reguluje art. 19a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej jako: ustawa o VAT).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem innych szczególnych regulacji przewidzianych w tej ustawie. Oznacza to, że podatek staje się wymagalny i powinien być rozliczony w rozliczeniu za okres, w którym dokonana dostawy towarów lub wykonano usługę. Jedna ze szczególnych zasad powstawania obowiązku podatkowego dotyczy usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze i została unormowana w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w odniesieniu do ww. usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia tych usług, przy czym stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, jeśli podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności, co w przypadku usług najmu, dzierżawy lub usług podobnych oznacza powstanie obowiązku podatkowego z chwilą upływu terminu płatności.

W ocenie Gminy, usługi odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, są usługami podobnymi do usług najmu, czy dzierżawy. Polegają one bowiem na oddaniu do korzystania w określonym celu z powierzchni należących do Gminy nieruchomości. Fakt, że powierzchnia ta udostępniana jest przez Gminę podmiotom trzecim w związku z ich działaniami mającymi niejednokrotnie charakter działań reklamowych, czy szerzej marketingowych, nie powinien wpływać na uznanie tych usług jako mających charakter podobny do usług najmu, czy dzierżawy. Gdyby bowiem Gmina wynajęła podmiotowi trzeciemu lokal, w którym urządziłby on ekspozycję swoich wyrobów w celach marketingowych, usługi Gminy nie byłyby postrzegane jako usługi reklamy, gdyż Gmina nie uczestniczyłaby w żadnej mierze w kreowaniu kampanii reklamowej tego podmiotu. Istotą usług Gminy na rzecz tego podmiotu byłoby wyłącznie oddanie nieruchomości do użytkowania. Przyjęcie, że sam fakt udostępnienia nieruchomości przy wykorzystaniu której użytkownik prowadzi swoją kampanię reklamową jest świadczeniem usług w zakresie reklamy, prowadziłoby do takich absurdalnych wniosków, jak np. w odniesieniu do usług tłumacza, który otrzymał zlecenie przetłumaczenia treści banneru reklamowego i również zostałoby to uznane za usługi reklamy z uwagi na fakt, iż działania te bez wątpienia pośrednio przyczyniają się do przekazywania treści reklamowych np. niepolskojęzycznej klienteli.

W ocenie Gminy, to, z jakimi świadczeniami mamy do czynienia, winno być oceniane nie z perspektywy nabywcy, ale z perspektywy świadczącego usługę. Z perspektywy usługodawcy natomiast istota usługi sprowadza się do udostępnienia nieruchomości, niezależnie od tego, że z perspektywy nabywcy to udostępnienie nieruchomości może być jednym z elementów kosztowych jego kampanii reklamowej.

Bez znaczenia dla uznania usług udostępniania przez Gminę powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy za usługi o charakterze podobnym do usług najmu, czy dzierżawy, jest także fakt, że jako właściciel nieruchomości, Gmina zastrzega sobie prawo do wglądu w projekt nośników, które mają być umieszczone na należącej do Gminy nieruchomości. Chęć kontroli właściciela nad sposobem korzystania przez podmiot trzeci z udostępnianej mu nieruchomości, czy też posiadania wpływu i określania warunków tego korzystania jest naturalna na rynku wynajmu, czy dzierżawy nieruchomości. Niejednokrotnie przecież wynajmujący zastrzegają np. konkretny profil działalności jaką najemca może prowadzić w udostępnianym mu lokalu, czy też jaka działalność jest w danym lokalu wykluczona. Okoliczność ta w żadnym razie nie wpływa na istotę świadczonej usługi, którą pozostaje najem, dzierżawa, czy też usługa podobna do najmu lub dzierżawy. Gmina, z uwagi na swój specyficzny status organu władzy publicznej, prowadząc podlegającą VAT działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym udostępnianiu należącego do niej mienia, musi wykazać się szczególną ostrożnością i pieczą nad sposobem korzystania przez osoby trzecie z zasobu komunalnego, tak, aby nie powodowało to negatywnych konsekwencji dla Gminy, w tym w szczególności nie skutkowałoby tym, że udostępniając nieruchomość współuczestniczyłaby w działaniach podmiotów trzecich, które godziłyby w wizerunek Gminy lub były sprzeczne z obowiązującym prawem, w tym prawem miejscowym takim jak wskazywana w opisie sprawy uchwała. Wyłącznie z takich przyczyn, nie zaś celem wpływu na kształtowanie przekazu marketingowego podmiotów trzecich, Gmina rezerwuje sobie prawo do wglądu w projekt tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej czy markizy, która ma być zamieszczona na gminnej nieruchomości. Jako właściciel nieruchomości, jak każdy inny podmiot, Gmina ma obowiązek przestrzegać m.in. uchwały, będącej prawem miejscowym obowiązującym na terenie Miasta i regulującym prawa i obowiązki wszystkich podmiotów funkcjonujących na jego terenie.

Także jak każdy inny właściciel nieruchomości Gmina ma prawo decydować, czy godzi się na zamieszczenie na swojej nieruchomości obiektu, który narusza jego estetykę. Co więcej, Gmina z uwagi na swój specyficzny charakter organu władzy publicznej ma dodatkowy obowiązek dbałości o estetykę przestrzeni publicznej, na którą niewątpliwy wpływ ma także estetyka elewacji frontowych budynków, które znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie przestrzeni publicznej, a na których lokalizowane są tablice reklamowe (w tym szyldy), urządzenia reklamowe, nośniki informacji wizualnej lub markizy. W ocenie Gminy, powyższa okoliczność nie może być jednak postrzegana jako ingerencja w treść przekazu reklamowego. Dysponent umieszczając reklamę, szyld, czy baner na należącej do Gminy nieruchomości sam decyduje o ich treści i wyglądzie, a więc wyłącznie on (lub oczywiście zatrudniona przez niego agencja reklamowa ustalająca strategię marketingową), ma wpływ na warstwę kreatywną przekazu zamieszczanego na nieruchomości. Co więcej, Gmina zwraca uwagę, że w katalogu nośników, pod które Gmina udostępnia powierzchnię własnych nieruchomości i które są przedmiotem niniejszego wniosku, znajdują się także takie obiekty, którym nie można przypisać walorów marketingowych czy reklamowych. Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Gmina udostępnia nieruchomości nie tylko pod szyldy, czy reklamy, ale także pod markizy nad lokalami zajmowanymi przez podmioty trzecie, których rolą najczęściej jest wyłącznie ochrona przez promieniowaniem słonecznym, zacienienie lokalu, nie zaś przekazywanie jakichkolwiek treści o charakterze reklamowym.

Zdaniem Gminy, powyższe okoliczności wskazują, że usługi, których dotyczy niniejszy wniosek, winny być dla celów VAT uznawane za usługi o charakterze podobnym do usług najmu, czy dzierżawy, co oznacza, że obowiązek podatkowy w ich zakresie powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy o VAT, w powiązaniu z art. 19a ust. 7.

Ad 2.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia z dnia 15.10.2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), kodem GTU_12 oznacza się usługi o charakterze niematerialnym o wskazanych w tej regulacji kodach klasyfikacji statystycznej wg PKWiU.

Niezależnie jednak od klasyfikacji PKWiU, aby stosować oznaczenie GTU_12 musimy mieć do czynienia z usługami o charakterze niematerialnym. Usługi o charakterze niematerialnym nie posiadają swojej legalnej definicji, niemniej jednak przyjmuje się, że za świadczenia niematerialne należy uznać te świadczenia, które nie są bezpośrednio związane z przedmiotem materialnym (rzeczą) lub też, gdy efektem ich wykonania nie jest przedmiot materialny (zob. np. Bogumił Brzeziński, Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego. Węzłowe problemy, LEX 2013, Wolters Kluwer).

Innymi słowy, usługami niematerialnymi są usługi, które nie mają postaci rzeczowej.

Zdaniem Gminy natomiast usługi polegające na udostępnieniu powierzchni gminnych nieruchomości mają niewątpliwie charakter rzeczowy, zmaterializowany w postaci przestrzeni oddanej podmiotowi trzeciemu do dyspozycji. W żadnym razie nie mają one charakteru usług niematerialnych.

Mając zatem na względzie materialny charakter usług odpłatnego udostępniania przez Gminę powierzchni nieruchomości, usługi wymienione w pytaniu 1, nie podlegają obowiązkowi oznaczania GTU_12.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Państwa jednostka Zarząd m.in. zarządza powierzonymi jej nieruchomościami. W ramach działalności z zakresu zarządzania nieruchomościami GM zawiera umowy wynajmu nieruchomości lub też umowy odpłatnego udostępnienia tych nieruchomości albo ich części, w tym także w celach związanych z działaniami reklamowymi użytkowników nieruchomości. Zawierają Państwo odpłatne umowy na zajęcie powierzchni budynku pozostającego w zarządzie Z w celu umieszczenia na nim tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy.

Umowy na zajęcie powierzchni budynku w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, w zdecydowanej większości przypadków zawierane są z najemcami lub podnajemcami lokali w budynkach ale także zawierane są z podmiotami, które nie są ani najemcami ani podnajemcami lokali znajdujących się w budynku.

Jeśli najemca nieruchomości należącej do Gminy zainteresowany jest również zajęciem powierzchni budynku (elewacji), w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, taki najemca zobowiązany jest do zawarcia z Gminą odrębnej umowy w tym zakresie (tj. z podmiotem takim Gmina zawiera dwie umowy - umowę najmu lokalu w budynku i odrębną umowę na zajęcie powierzchni budynku w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy).

W zależności od charakteru planowanego zamierzenia, przed zawarciem umowy na udostępnienie nieruchomości w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, najemca zobowiązany jest do przedłożenia m.in.:

·pozytywnej opinii Plastyka - (w przypadku zamiaru umieszczenia tablicy/urządzenia reklamowego/nośnika informacji wizualnej/markizy na terenie historycznego zespołu Miasta (w tym na terenie Parku A i na terenie Parku B oraz na terenie Parku C),

·pozwolenia lub opinii właściwych służb konserwatorskich, w tym w przypadku określonym właściwymi przepisami prawa, w szczególności na nieruchomościach wpisanych do rejestru lub ewidencji zabytków lub znajdujących się na terenie układu urbanistycznego wpisanego do rejestru zabytków.

Nośnik musi także spełniać wymogi obowiązującej uchwały.

Nie zawierają Państwo umowy na najem powierzchni budynku pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę, jeśli nośnik nie spełnia wymogów wynikających z obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności wymogów obowiązującej uchwały, jak również jeśli nośnik będzie naruszał estetykę nieruchomości.

Procedura obowiązująca w Państwa Gminie przewiduje zatem, że Gmina zastrzega sobie prawo do wglądu w projekt nośnika, który ma zostać zamieszczony na należącej do niej nieruchomości, celem wniesienia do niego uwag w zakresie oczywistych niezgodności względem obowiązujących przepisów prawa. Ponadto, mając na uwadze historyczny charakter miasta, zastrzegają Państwo sobie prawo do wglądu w projekt nośnika, celem wyeliminowania sytuacji zawarcia umowy w zakresie umieszczenia na należącej do niej nieruchomości takiego nośnika, który naruszałby estetykę danej nieruchomości, a tym samym estetykę przestrzeni publicznej, nad którą piecza jest jednym z Państwa zadań własnych.

Państwa wątpliwości dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, czy powstaje on zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy o VAT, w związku z art. 19a ust. 7, czyli na zasadach właściwych dla usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

W tym miejscu podkreślić należy, że udostępnienie powierzchni pod reklamę, niezależnie jakiego rodzaju, stanowi na gruncie ustawy usługę, której odpowiednie zakwalifikowanie pod kątem podatkowym zdecyduje o prawidłowym ustaleniu momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną sformułowaną w art. 19a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy:

Jak wynika z treści art. 19a ust. 7 ustawy:

Z treści art. 19a ust. 8 ustawy wynika, że:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Dla określonych w art. 19a ust. 3 ustawy usług, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, obowiązek podatkowy powstanie w momencie ich wykonania, a więc z upływem każdego okresu, do którego płatności lub rozliczenia odnoszą. Jednakże w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Natomiast w przypadku usług najmu, dzierżawy, leasingu bądź usług o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury dokumentującej te usługi.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1064 ze zm.), zwanej dalej k.c.:

Z zapisów kodeksu cywilnego wynika, że najem polega przede wszystkim na oddaniu najemcy rzeczy do używania bądź też do korzystania i pobierania z niej pożytków.

W myśl natomiast art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W przedmiotowej sprawie, oddanie podmiotowi będącemu stroną umowy, powierzchni na umieszczenie reklamy nie można utożsamiać z klasycznym wynajmem, bądź dzierżawą. Brak jest tu bowiem charakterystycznego dla umów najmu elementu wydania rzeczy w celu posiadania, czy korzystania z udostępnionej powierzchni, czy też dla dzierżawy – pobierania pożytków w znaczeniu cywilistycznym. Istotą tego świadczenia jest umożliwienie drugiej stronie, tj. dzierżawcy/najemcy przekazywania określonych informacji dotyczących towarów i usług w celu nakłonienia odbiorców reklamy do ich nabycia. Nie następuje tu klasyczne wydanie rzeczy do używania. Wskazali Państwo, że zarówno z najemcami nieruchomości jak i z podmiotami, którzy nie wynajmują nieruchomości u Państwa zawierają Państwo umowę na zajęcie powierzchni budynku w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy). Wskazali Państwo, że w Państwa Gminie obowiązuje procedura, która przewiduje, że zastrzegają Państwo sobie prawo do wglądu w projekt nośnika, który ma zostać zamieszczony na należącej do Państwa nieruchomości, celem wniesienia do niego uwag w zakresie oczywistych niezgodności względem obowiązujących przepisów prawa czy wyeliminowania sytuacji zawarcia umowy w zakresie umieszczenia na należącej do niej nieruchomości takiego nośnika, który naruszałby estetykę danej nieruchomości, a tym samym estetykę przestrzeni publicznej, nad którą piecza jest jednym z Państwa zadań własnych. Przed zawarciem umowy na udostępnienie nieruchomości w celu umieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, najemca zobowiązany jest do przedłożenia m.in.: pozytywnej opinii Plastyka, pozwolenia lub opinii właściwych służb konserwatorskich. Nośnik musi także spełniać wymogi uchwały.

Wskazali również Państwo, że do celów przyświecających najemcom powierzchni nieruchomości pod tablicę reklamową (w tym szyld), urządzenie reklamowe, nośnik informacji wizualnej lub markizę, można się domyślać, że umowy te zawierane są np.:

·w celach informacyjnych - służących przekazaniu informacji, że w danej nieruchomości prowadzona jest określona działalność, np. znajduje się księgarnia lub kancelaria notarialna;

·w celach reklamowych - służących zwróceniu uwagi przechodniów i zainteresowaniu ich działalnością jaka jest prowadzona w danej nieruchomości lub ogólnie przez dany podmiot;

·w celach ochrony przed nasłonecznieniem - np. markizy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że umieszczenie tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy obwarowane jest umową a także innymi regulacjami i wymogami na podstawie których wyrażają Państwo zgodę na ich umieszczenie. Umieszczenie tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy podlega Państwa akceptacji. Zatem mają Państwo wpływ na treść i wygląd zamieszczonych tablic reklamowych (w tym szyldu), urządzeń reklamowych, nośników informacji wizualnej lub markizy i dokonują ich akceptacji.

Z uwagi na powyższe w tej sprawie odpłatne udostępnianie powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy nie może być utożsamiane z klasycznym wynajmem, bądź dzierżawą. Nie następuje tu klasyczne wydanie rzeczy do używania. Nie można się z Państwem zgodzić, że usługi odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy spełniają kryteria i posiadają właściwości usług objętych klasą PKWiU 68.20 "Wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych”. Zatem usługi odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy należy uznać za usługi reklamy.

W tym miejscu należy wskazać, że w orzeczeniu z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-69/12 ETS stwierdził, że:

Na konieczność szerokiego rozumienia pojęcia usług reklamy zwrócił również uwagę ETS w wyroku z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-68/92 Komisja Europejska przeciwko Francji gdzie wskazał m.in., że:

Analogiczne stanowisko przedstawił Trybunał w orzeczeniu z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-73/92 Komisja Europejska przeciwko Hiszpanii.

Z powyższych wyroków wynika, że ETS interpretuje usługi reklamowe bardzo szeroko jako czynności powodujące rozprzestrzenianie się informacji o produkcie, jego jakości w celu zwiększenia wysokości sprzedaży. ETS podkreśla, że za usługi reklamowe uznawane są również czynności, które same w sobie trudno uznać za reklamowe, lecz stanowią nierozerwalną część przedsięwzięcia promocyjnego. Przykładowo sprzedaż towarów po obniżonej cenie przez agencję reklamową w ramach akcji promocyjnej uznana byłaby za część usługi reklamowej, mimo że sprzedaż towarów jako taka nie jest przecież usługą reklamową. Usługą reklamy w rozumieniu Dyrektywy VAT są również m.in. usługi wsparcia sprzedaży wykonywane przez przedstawicieli handlowych.

W tym miejscu należy wskazać, że moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny:

Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że usługę odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, świadczoną przez Państwa – w świetle powyższego – należy uznać za usługę reklamy, a nie usługę najmu, i tym samym obowiązek podatkowy nie powstaje dla niej na zasadach szczególnych określonych w 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy, w związku z art. 19a ust. 7, czyli na zasadach właściwych dla usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze lecz na zasadach ogólnych, określonych w art. 19a ust. 1 ustawy.

Podsumowując, zawarcie umowy na odpłatne udostępnianie powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy, w świetle ustawy, należy kwalifikować jako usługę reklamy, dla której obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19a ust. 1, jeśli jest płacona jednorazowo za cały okres trwania umowy lub na podstawie art. 19a ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy, jeśli umowa zawierana jest na określony czas i zawiera następujące po sobie terminy rozliczeń.

Należy jednak zauważyć, że gdyby zapłata od nabywcy za opisaną usługę uiszczona została przed wykonaniem świadczenia, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania, w odniesieniu do otrzymanej kwoty na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za nieprawidłowe.

W pytaniu nr 2 przedstawili Państwo wątpliwości, dotyczące obowiązku oznaczania GTU_12 usług odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

Według art. 99 ust. 7c ustawy:

W myśl art. 99 ust. 11b ustawy:

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy:

Przepis art. 99 ust. 13b ustawy stanowi:

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy:

Według art. 109 ust. 3b ustawy:

W myśl art. 109 ust. 14 ustawy:

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 poz. 1988 ze zm.).

Na mocy ww. rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji, pod odpowiednią pozycją (od „01” do „13”), konkretnych dostaw towarów/usług.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia:

Powyższy przepis nakazuje zatem zamieścić oznaczenie „GTU_12” w ewidencji w przypadku świadczenia usług wyłącznie w nim wymienionych.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia, w części ewidencyjnej JPK_VAT z deklaracją oznaczenie GTU_12 odnosi się do usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, w zakresie rachunkowości i audytu finansowego, prawnych, zarządczych, firm centralnych, marketingowych lub reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz w zakresie pozaszkolnych form edukacji.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach, brak jest definicji usług o charakterze niematerialnym, które należy oznaczać GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Pomocna w tym przypadku może być Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676 ze zm.). Dział 73 „USŁUGI REKLAMOWE; USŁUGI BADANIA RYNKU I OPINII PUBLICZNEJ”, obejmuje projektowanie i realizowanie kampanii reklamowych i ich umieszczanie w czasopismach, gazetach, radiu i telewizji, lub innych mediach, jak również projektowanie miejsc na cele reklamowe.

Należy nadmienić, że zmiana treści przepisu § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia obowiązująca od 1 lipca 2021 r. miała charakter doprecyzowujący. W celu wyjaśnienia wątpliwości interpretacyjnych doprecyzowano brzmienie zapisu poprzez przypisanie, do wymienionych usług o charakterze niematerialnym objętych oznaczeniem GTU „12”, symboli PKWiU wg klasyfikacji PKWiU 2015.

Jak rozstrzygnąłem w tej interpretacji w zakresie pytania nr 1, usługi odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy należy uznać za usługi reklamy.

Zatem będą Państwo zobowiązani do stosowania oznaczenia GTU_12 w odniesieniu do usług reklamy w postaci odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy. Przepis § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, będzie znajdował zastosowanie do świadczonych przez Państwa usług reklamy w postaci odpłatnego udostępniania powierzchni nieruchomości celem zamieszczenia tablicy reklamowej (w tym szyldu), urządzenia reklamowego, nośnika informacji wizualnej lub markizy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.