Temat interpretacji
Podatnik nie ma możliwości wyboru odpowiadających mu przepisów, jeśli jego sytuacja znajduje wprost odzwierciedlenie w konkretnej regulacji podatkowej - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Gmina zarejestrowana jako czynny podatnik VAT zamierzała wyremontować świetlicę wiejską. Wykorzystuje ją zarówno do czynności opodatkowanych stawką 23 proc. poprzez odpłatny wynajem w celach organizacji imprez (wesela, komunie), jak i do realizacji zadań własnych oraz bezpłatnego udostępniania pomieszczeń bibliotece gminnej. We wniosku o wydanie interpretacji podatkowej zapytała, czy w takiej sytuacji będzie jej przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na cele inwestycyjne.
Sama uważała, że ma prawo do odliczenia w pełnej wysokości. Wywiodła to z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) oraz uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 października 2011 r. (sygn. akt I FPS 9/10). Zgodnie z tym przepisem jeśli nie można przypisać poniesionych wydatków do konkretnej działalności (opodatkowanej i niepodlegającej VAT), to przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego poprzez zastosowanie proporcji. Natomiast - jak argumentowała gmina - z uchwały NSA wynika, że czynności, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu, nie mogą wpływać na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego, a więc nie uwzględnia się ich w sumie wartości obrotów ustalanych na potrzeby liczenia proporcji. W uchwale NSA wskazał też, że gdyby podatnik chciał ustalać proporcję dla celów odliczenia, to w takiej sytuacji wyniesie ona 100 proc.
Innego zdania był dyrektor izby skarbowej. Stwierdził, że na podstawie art. 86 ust. 7b ustawy o VAT gmina musi określić proporcje, w jakich będzie wykorzystywać świetlicę dla czynności objętych VAT oraz tych niepodlegających opodatkowaniu.
Potwierdził to WSA. Zaznaczył, że art. 86 ust. 7b ustawy o VAT jest przepisem odrębnym względem art. 90 ust. 2. Pierwsza z tych regulacji ma zastosowanie w przypadku nakładów poniesionych na nieruchomość, a więc - jak podkreślił sąd - właśnie w tej sprawie. Natomiast art. 90 ustawy o VAT mówi o ogólnych zasadach odliczania podatku. Podatnik nie ma możliwości wyboru przepisów, jeśli jego sytuacja podatkowa znajduje wprost odzwierciedlenie w regulacjach - orzekł WSA. Wyrok jest nieprawomocny.
Katarzyna Rosik
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 11 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1822/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia