Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.874.2023.2.KT

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.874.2023.2.KT

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „...”. Uzupełnili go Państwo pismem z 2 lutego 2024 r. (wpływ 7 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina ... (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „podatek” lub „VAT”).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Gmina jest właścicielem świetlic wiejskich, w których mieszkańcy Gminy mają możliwość zaspokajać potrzeby integracji społecznej oraz realizacji lokalnych inicjatyw. Świetlice wiejskie na terenie Gminy są przeznaczone głównie dla społeczności lokalnej, której Gmina zapewnia możliwość nieodpłatnego korzystania z tych obiektów na potrzeby realizacji różnych inicjatyw społecznych w ramach integracji społecznej. Świetlice służą również wewnętrznym potrzebom Gminy, takim jak organizacja wyborów, uroczystości, zebrań wiejskich.

Sporadycznie, świetlice wiejskie mogą być przez Gminę odpłatnie udostępniane osobom fizycznym np. na potrzeby zorganizowania w nich prywatnych spotkań rodzinnych, czy imprez okolicznościowych, w zależności od zainteresowania, przy czym tego rodzaju udostępnianie świetlic wiejskich w praktyce zdarza się niezwykle rzadko. Zasadniczo świetlice wiejskie są przez Gminę udostępniane nieodpłatnie. Gmina nie odlicza VAT naliczonego od jakichkolwiek wydatków związanych z utrzymaniem tych obiektów, z uwagi na brak, zdaniem Gminy, związku ponoszonych w tym zakresie wydatków z działalnością opodatkowaną VAT Gminy.

Nawet jeżeli zdarzy się, iż w danym roku Gmina odpłatnie udostępni daną świetlicę wiejską i z tego tytułu rozliczy należny podatek od pobranej opłaty, to zdaniem Gminy, nie sposób przypisać ponoszonych na bieżąco kosztów na utrzymanie świetlic wiejskich, w tym na ich remonty czy zakup wyposażenia do czynności opodatkowanych VAT Gminy. Ewentualne odpłatności za sporadyczne udostępnianie świetlic wiejskich nie są istotne z perspektywy budżetu Gminy oraz poniesionych wydatków inwestycyjnych, jak również kosztów bieżących ponoszonych na utrzymanie świetlic wiejskich.

W 2023 r. Gmina zamierza zrealizować zadanie pn. „...” (dalej: „Projekt”, „Zadanie”). Projekt będzie finansowany ze środków własnych Gminy oraz dofinansowania pozyskanego przez Gminę w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W ramach realizacji Zadania Gmina wyposaży pomieszczenia kuchenne w świetlicach wiejskich na potrzeby działalności społecznej Kół Gospodyń Wiejskich.

Projekt ma na celu zakup wyposażenia do pomieszczeń kuchennych w świetlicach wiejskich zlokalizowanych na terenie gminy ..., w sołectwach: …, …, …, ..., …, …, …, …, …, …, …, …, w tym zaplanowano odpowiednio zakup następującego sprzętu dla świetlicy wiejskiej: (...).

Wszystkie urządzenia zostaną zainstalowane zgodnie z wytycznymi dostawców i producentów.

Głównymi użytkownikami zakupionego w ramach Projektu sprzętu będą Koła Gospodyń Wiejskich. Gmina nie będzie odpłatnie udostępniała zakupionego w ramach Projektu sprzętu na podstawie umów cywilnoprawnych.

Realizacja Zadania przyczyni się do wzrostu ilości osób korzystających z integracji w ramach organizowanych przez społeczność lokalną imprez i uroczystości gminnych.

W związku z realizacją Projektu Gmina poniesie wydatki udokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę jako nabywcę z numerem NIP Gminy. Dotychczas Gmina nie poniosła jeszcze żadnych wydatków w przedmiotowym zakresie. Pierwsze faktury Gmina otrzyma na przełomie listopada i grudnia. Gmina planuje zakończyć realizację Zadania do końca 2023 r.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Świetlice objęte realizacją zadania pn. „...” będzie obsługiwał urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego tj. Urząd Miejski w … .

Efekty realizacji zadania, zgodnie z zamiarem Gminy, będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Gmina realizuje bowiem przedmiotowe zadanie celem wyposażenia pomieszczeń kuchennych w świetlicach wiejskich na potrzeby działalności społecznej Kół Gospodyń Wiejskich.

Gmina nie zamierza udostępniać przedmiotowego wyposażenia odpłatnie w ramach czynności opodatkowanych VAT.

Jak Gmina wskazała we wniosku, świetlice wiejskie, a więc również znajdujące się w nich wyposażenie są i będą służyły przede wszystkim społeczności lokalnej, której Gmina zapewnia możliwość nieodpłatnego korzystania z tych obiektów.

Sporadycznie może się zdarzyć, że Gmina udostępni wybrane świetlice wiejskie mieszkańcom na potrzeby organizacji w nich spotkań rodzinnych, niemniej jednak pobierana z tego tytułu odpłatność nie stanowi wynagrodzenia za wynajem obiektu świetlicy wiejskiej, lecz ma na celu wyłącznie pokrycie części wydatków z tytułu zużycia mediów, jakie Gmina ponosi w związku z funkcjonowaniem tych obiektów. W związku z tym, w ocenie Gminy, wyłącznie wydatki ponoszone na zużycie mediów mogą być traktowane jako mające związek wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT oraz w pewnym zakresie czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, wyposażenie będące efektem realizacji ww. zadania będzie wykorzystywane przez nią do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Niemniej w przypadku uznania, iż możliwość ewentualnego sporadycznego udostępnienia świetlic wiejskich mieszkańcom za odpłatnością z tytułu zwrotu części wydatków poniesionych na zużycie media wpływa na istnienie związku efektów realizacji ww. zadania również z działalnością opodatkowaną VAT Gminy, wówczas należałoby uznać, iż wyposażenie będące efektem realizacji ww. zadania będzie wykorzystywane przez Gminę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak Gmina wskazała wyżej, jej zdaniem wyposażenie będące efektem realizacji ww. zadania będzie wykorzystywane przez nią do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Niemniej jednak, w przypadku uznania, iż możliwość ewentualnego sporadycznego udostępnienia świetlic wiejskich mieszkańcom za odpłatnością z tytułu zwrotu części wydatków poniesionych na zużycie media, wpływa na istnienie związku efektów realizacji ww. zadania również z działalnością opodatkowaną VAT Gminy i wówczas należałoby uznać, iż wyposażenie będące efektem realizacji ww. zadania będzie wykorzystywane przez Gminę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, to wówczas nie będzie istniała możliwość bezpośredniego przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Państwa działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Prewspółczynnik ustalony dla Urzędu Miejskiego, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – wstępny na 2023 r. wynosił 1%, natomiast właściwy za 2023 r. wynosi – 2%.

Na pytanie „w sytuacji, gdy prewspółczynnik nie przekracza 2%, to należy wskazać, czy będą uznawać Państwo, iż wynosi on 0%?” wskazali Państwo:

Tak. Jak Gmina wskazała we wniosku, nie odlicza w ogóle VAT naliczonego od jakichkolwiek wydatków związanych z utrzymaniem świetlic wiejskich.

Wyposażenie będące efektem realizacji ww. zadania nie będzie wykorzystywane przez Gminę zarówno do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania.

Pytanie

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami VAT jedynie w zakresie tych czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tj. przykładowo w zakresie czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. Tylko bowiem w tym zakresie czynności jednostek samorządu terytorialnego mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT,

·wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT,

·nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, nie jest możliwe obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmiot, który nie występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT. Nie jest, przy tym, możliwe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT bądź czynności zwolnionych z tego podatku.

Gmina pragnie zaznaczyć, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) wielokrotnie wskazywał, że w celu przyznania podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, co do zasady konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku należnego, a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia Jednocześnie, zdaniem TSUE, istnieje możliwość przyznania podatnikowi prawa do odliczenia, gdy taki bezpośredni i ścisły związek nie występuje, lecz poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów i usług. Takie wydatki mają bowiem bezpośredni związek z całością działalności gospodarczej podatnika (wyrok TSUE w sprawie C-126/14 Sveda UAB).

Powyższe prowadzi do wniosku, że prawo do odliczenia powstaje zarówno wtedy, gdy dany wydatek pozostaje w ścisłym związku z konkretną czynnością opodatkowaną, jak również, gdy jest związany z większą liczbą takich czynności, a także, gdy zostaje poniesiony w związku z ogółem czynności, kształtujących zakres działalności gospodarczej podatnika. W każdym bowiem z tych przypadków podatek naliczony zapłacony w cenie nabytych towarów lub usług stanowi, w sposób pośredni lub bezpośredni, element cenotwórczy czynności opodatkowanych, pozostając z nimi w ten sposób ścisłym związku, wynikającym zarówno z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Gminy, wydatków jakie Gmina poniesie w związku z realizacją Projektu nie sposób bezpośrednio przypisać do działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę. Zakupione w ramach Zadania wyposażenie świetlic wiejskich będzie służyło działalności Kół Gospodyń Wiejskich, tj. nie będzie przez Gminę wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W opinii Gminy, brak jest bezpośredniego i ścisłego związku wydatków poniesionych przez Gminę w związku z realizacją Projektu z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją Projektu, Gmina będzie wykonywała zadania nałożone na nią w drodze aktów prawnych, które nie będą miały charakteru cywilnoprawnego. Tym samym nie powinna zostać w tym zakresie uznana za podatnika VAT.

Gmina nie będzie wykorzystywała efektów realizowanego Projektu do wykonywania odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Gmina nie będzie pobierała opłat tytułem udostępniania zakupionego w ramach Projektu wyposażenia. Tym samym wydatki na realizację Projektu nie będą ponoszone przez Gminę, działającą w charakterze podatnika VAT. Ponadto wydatki te nie będą służyły Gminie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Wydatki na realizację Zadania nie przyczynią się również do zwiększenia zakresu działalności gospodarczej Gminy. Wydatki te, zdaniem Gminy, są na tyle ogólne, że związek ich z działalnością gospodarczą jest niewystarczająco klarowny, aby mógł zostać spełniony warunek istnienia prawa do odliczenia VAT naliczonego od tych wydatków.

Tym samym z uwagi na brak wystarczającego związku wydatków jakie Gmina poniesie na realizację Projektu z występującymi po stronie Gminy czynnościami opodatkowanymi VAT, przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. W związku z powyższym, zdaniem Gminy, nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”). Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.512.2018.2.PRP, Dyrektor KIS wskazał, że: „Jeżeli jednak określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VA T. Zatem nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim daje uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.174.2020.1.WL, Dyrektor KIS wskazał, że: „Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ... w Szkole Podstawowej ... w ... pn. … w ramach konkursu, ponieważ towary i usługi nabyte w ramach projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

Zbieżny pogląd został zaprezentowany w interpretacji indywidualnej z dnia 27 listopada 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.594.2019.1.RG, w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – efekty realizowanego zadania nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tego zadania. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora KIS w interpretacjach indywidualnych:

·z dnia 19 maja 2022 r. o sygn. 0112-KDIL3.4012.104.2022.2.LS,

·z dnia 30 sierpnia 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.392.2019.2.UNR,

·z dnia 19 sierpnia 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.371.2019.2.AK.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą o VAT”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Art. 87 ust. 1 ustawy o VAT stanowi:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy o VAT.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy o VAT:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy o VAT:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach realizacji zadania pn. „...” wyposażą Państwo pomieszczenia kuchenne w świetlicach wiejskich na potrzeby działalności społecznej Kół Gospodyń Wiejskich. Świetlice wiejskie, a więc również znajdujące się w nich wyposażenie są i będą służyły przede wszystkim społeczności lokalnej, której zapewnią Państwo możliwość nieodpłatnego korzystania z tych obiektów. Jak Państwo wskazali efekty realizacji zadania, zgodnie z Państwa zamiarem, będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Realizują Państwo bowiem przedmiotowe zadanie celem wyposażenia pomieszczeń kuchennych w świetlicach wiejskich na potrzeby działalności społecznej Kół Gospodyń Wiejskich. Nie zamierzają Państwo udostępniać przedmiotowego wyposażenia odpłatnie w ramach czynności opodatkowanych VAT. Sporadycznie może się zdarzyć, że udostępnią Państwo wybrane świetlice wiejskie mieszkańcom na potrzeby organizacji w nich spotkań rodzinnych, niemniej jednak pobierana z tego tytułu odpłatność nie stanowi wynagrodzenia za wynajem obiektu świetlicy wiejskiej, lecz ma na celu wyłącznie pokrycie części wydatków z tytułu zużycia mediów, jakie ponoszą Państwo w związku z funkcjonowaniem tych obiektów.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali – efekty realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, nie będą mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania. Tym samym, z tego tytułu nie będzie przysługiwało Państwu prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania pn.: „...”, ponieważ – jak Państwo wskazali – efekty realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym uznałem Państwa stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnej należy wskazać, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.