1. Uznanie za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwi... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.595.2023.1.KS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.595.2023.1.KS

Temat interpretacji

1. Uznanie za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT. 2. Uznanie za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności opodatkowanej VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-    uznania Państwa za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT,

-    uznania Państwa za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności opodatkowanej VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Powiat, posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP ... Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną, nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.

Wykonują Państwo określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej. Jedną z jednostek organizacyjnych Powiatu realizujących zadania Powiatu jest Dom Pomocy Społecznej, przeznaczony dla osób przewlekle psychicznie chorych, będący placówką stacjonarnego stałego pobytu. Do zadań DPS należy świadczenie usług bytowych, opiekuńczych i wspomagających na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających. DPS posiada zezwolenie Wojewody na jego prowadzenie. Działalność statutowa jednostki ukierunkowana i wyspecjalizowana jest w całodobowej opiece osób, które z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności nie mogą samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu i którym nie można zapewnić niezbędnej pomocy i opieki w miejscu zamieszkania.

Na podstawie interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. Nr PT1.8101.3.2019 (Dz. Urz. Ministra Finansów z 2020, poz. 81) usługi pomocy społecznej zostały wyłączone z podlegania ustawie o VAT.

Poza podstawową, statutową działalnością wyłączoną z podlegania ustawie o VAT, DPS prowadzi również działalność opodatkowaną - wynajmuje kilka pomieszczeń firmom zewnętrznym i na tą okoliczność wystawia faktury VAT.

Dom Pomocy Społecznej, co jakiś czas weryfikuje stan wyposażenia (pozostałych środków trwałych) wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT, jak i wykorzystywanego do działalności opodatkowanej VAT, ocenia ich przydatność do dalszego użytkowania. W przypadku sprzętów zniszczonych, zepsutych, które nie mogą być nadal wykorzystywane, Komisja Likwidacyjna w wyniku oceny ich stanu i opłacalności ewentualnej naprawy, po zatwierdzeniu przez Dyrektora jednostki, część z nich przeznacza do kasacji i utylizacji. W wielu przypadkach w wyniku tych działań uzyskiwane są elementy metalowe (oparcia, nogi krzeseł, stołów, kaloryfery, wieszaki etc). Czasami są to sprzęty, które stanowiły wyposażenie pomieszczeń mieszkalnych i innych użytkowanych przez mieszkańców czyli wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej pod ustawę o VAT, a czasami są to również sprzęty, które stanowiły wyposażenie wynajmowanych pomieszczeń kuchni.

Jednostka zleca przygotowywanie posiłków dla mieszkańców Domu firmie zewnętrznej i w tym celu wynajmuje pomieszczenia kuchni wraz ze sprzętem. Posiłki bowiem przygotowywane są na miejscu. Sprzęty stanowiące wyposażenie kuchni zakupione zostały przed centralizacją VAT, a zatem jednostka nie odliczała wówczas podatku VAT, natomiast na chwilę obecną wykorzystywane są do działalności opodatkowanej. Po zgromadzeniu większej ilości tego typu odpadów, jednostka sprzedaje je razem (wykorzystywane do działań niepodlegających pod ustawę o VAT jaki i do działań opodatkowanych) jako złom w punktach skupu i wystawia na tą okoliczność fakturę VAT opodatkowując tą transakcję stawką 23% VAT. Sprzętów likwidowanych z pomieszczeń wynajmowanych jest stosunkowo niewiele. W związku z tym, że jednostka uznała, iż w transakcji sprzedaży złomu występuje w roli podatnika podatku VAT, dlatego też odpady metalowe pochodzące ze sprzętów wykorzystywanych do działalności opodatkowanej sprzedawane są łącznie z pozostałymi elementami wykorzystywanymi do działalności niepodlegającej pod VAT. Ponadto w celu ujednolicenia sposobu traktowania tego typu transakcji jednostka przyjęła jeden schemat działania i traktuje tą operację gospodarczą jako opodatkowaną stawką podstawową VAT, tj. 23 %. Na fakturze widnieje sprzedaż złomu kwalifikowana jako sprzedaż odpadów w grupie GTU 05. Częstotliwość tych operacji w trakcie roku jest różna, czasami jest to 1-3 razy do roku, a czasami przez cały rok w ogóle nie ma tego typu operacji. Kwoty sprzedaży mieszczą się w przedziale poniżej 1000 zł netto a czasami przekraczają kwotę 3.000 zł netto w jednorazowej transakcji. Jednostka dokonując sprzedaży złomu kieruje się chęcią uzyskania dochodu ze sprzedaży, a zatem występuje cel zarobkowy. Ciągłość działalności gospodarczej oznacza, że czynności podejmowane przez podmiot dokonywane są nie jednorazowo, lecz przynajmniej z zamiarem ciągłego wykonywania. Upraszczając, jednostka zamierza za każdym razem gdy pojawią się odpady metalowe zakwalifikowane przez nią jako złom, działać tak samo, tj. sprzedawać je w skupach złomów w celu osiągnięcia zysku. I w tym znaczeniu można uznać, iż występuje ciągłość takiej działalności.

Pytania

1)Czy w przypadku zbycia zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT jednostka występuje w charakterze podatnika VAT, w konsekwencji czego czynność ta podlega opodatkowaniu?

W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie numer 1, proszą Państwo o udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2.

2)Czy w przypadku zbycia zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności opodatkowanej VAT, przy zakupie którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, jednostka występuje w charakterze podatnika VAT w konsekwencji czego czynność ta podlega opodatkowaniu?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, proszą Państwo aby nie udzielać odpowiedzi na pytanie nr 2.

Państwa stanowisko w sprawie

Podstawową kwestią jaką rozważali Państwo przyjmując swoje stanowisko w sprawie to Państwa status jako podatnika podatku VAT w tej konkretnej operacji gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "dostawa towarów" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez pojęcie towary rozumie się między innymi rzeczy oraz ich części. Pod pojęciem sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w ramach tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wynika z powyższego, że wyłączenie przewidziane w tym przepisie dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane. Jednostki samorządu terytorialnego są zatem podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.       

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego. Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

A zatem jednostki samorządu terytorialnego, na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą jako podmioty niebędące podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz podatnicy podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Wyłącznie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jeżeli sprzedawane części składowe lub nawet w całości metalowe sprzęty kwalifikowane są na dokumencie sprzedaży jako złom, wówczas w Państwa ocenie, operacja taka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, tj. z zastosowaniem stawki 23%. W tej konkretnej operacji bowiem jednostka nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 15 ust. 6, gdyż transakcja ta wykracza poza zakres zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została ona powołana.

W myśl art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z 2006 r. L nr 347/1) krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą one być pominięte.

W przypadku sprzedaży złomu trudno mówić o zakłóceniu konkurencji, ponieważ o cenie za jaką jednostka sprzedaje towar (złom) nie decyduje sam sprzedawca czyli jednostka, lecz podmiot skupujący metale. Trudno określić co wziąć pod uwagę przy ocenie "niewielkiej skali działań". Jest to określenie nie do końca jasne i mogące rodzić różne interpretacje. Czy sprzedaż złomu dokonywana raz do roku na kwotę 4000 zł jest niewielką skalą działań i może zostać pominięta na gruncie podatku VAT? Należy pamiętać, że intencją ustawodawcy jest ciągłe uszczelnianie systemu podatkowego.

Odpowiadając na postawione pytania (1 i 2), stoją Państwo na stanowisku, że sprzedaż towaru określonego na dokumencie sprzedaży jako "złom" podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych stawką 23%, ponieważ w transakcji tego typu występują Państwo jako podatnik podatku VAT niezależnie od tego do jakich czynności wykorzystywane były sprzedawane sprzęty/ich elementy, ponieważ transakcja tego typu wykracza poza zakres zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostali Państwo powołani.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej „ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi natomiast, że:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

-dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

-odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy, jak i cytowany przepis Dyrektywy, wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie.

Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy władzy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

Zgodnie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1526 ze zm.), zwanej dalej ustawą o samorządzie powiatowym:

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy o samorządzie powiatowym:

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie, m.in. pomocy społecznej oraz wspierania osób niepełnosprawnych.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców powiatu. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia powiatu należy uznać za działanie publiczne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez powiat poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a powiat realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym TSUE orzekł, że „(…) dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez Gminę ..., o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy.”

W świetle powołanych unormowań, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na względzie powyższe należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku jednostki samorządu terytorialnego podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy o VAT) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy w pierwszej kolejności ustalić czy dokonując sprzedaży zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia działają Państwo charakterze podatnika VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat posiada status podatnika VAT czynnego. Wykonują Państwo określone ustawami zadani publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej. Jedną z jednostek organizacyjnych Powiatu realizujących zadania Powiatu jest Dom Pomocy Społecznej, przeznaczony dla osób przewlekle psychicznie chorych, będący placówką stacjonarnego stałego pobytu. Dom Pomocy Społecznej, co jakiś czas weryfikuje stan wyposażenia (pozostałych środków trwałych) wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT, jak i wykorzystywanego do działalności opodatkowanej VAT, ocenia ich przydatność do dalszego użytkowania. W przypadku sprzętów zniszczonych, zepsutych, które nie mogą być nadal wykorzystywane, Komisja Likwidacyjna w wyniku oceny ich stanu i opłacalności ewentualnej naprawy, po zatwierdzeniu przez Dyrektora jednostki, część z nich przeznacza do kasacji i utylizacji. W wielu przypadkach w wyniku tych działań uzyskiwane są elementy metalowe (oparcia, nogi krzeseł, stołów, kaloryfery, wieszaki etc). Czasami są to sprzęty, które stanowiły wyposażenie pomieszczeń mieszkalnych i innych użytkowanych przez mieszkańców czyli wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej pod ustawę o VAT, a czasami są to również sprzęty, które stanowiły wyposażenie wynajmowanych pomieszczeń kuchni. Jednostka zleca przygotowywanie posiłków dla mieszkańców Domu firmie zewnętrznej i w tym celu wynajmuje pomieszczenia kuchni wraz ze sprzętem. Posiłki bowiem przygotowywane są na miejscu. Sprzęty stanowiące wyposażenie kuchni zakupione zostały przed centralizacją VAT, jednostka nie odliczała wówczas podatku VAT, natomiast na chwilę obecną wykorzystywane są do działalności opodatkowanej.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii uznania Państwa za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT.

Przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów pozwalają stwierdzić, że skoro będące przedmiotem sprzedaży zdemontowane metalowe elementy (zakwalifikowane jako złom) uzyskane w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia, stanowiły wyposażenie wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, to sprzedając ww. zdemontowane metalowe elementy (zakwalifikowane jako złom) nie działają Państwo dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT. Transakcja sprzedaży zdemontowanych metalowych elementów pochodzących ze sprzętów, które wykorzystywane były do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT - wynikającej z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowanych w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności te są bowiem realizowane przez Powiat poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ww. zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności niepodlegającej VAT nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzam, że sprzedając zdemontowane metalowe elementy (zakwalifikowane jako złom) uzyskane w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego wyłącznie do celów działalności statutowej DPS, nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i w zakresie, w jakim realizują Państwo ww. zadania są Państwo objęci regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, należało uznać za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii wskazania czy w przypadku zbycia zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności opodatkowanej VAT, przy zakupie którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, występują Państwo w charakterze podatnika VAT w konsekwencji czego czynność ta podlega opodatkowaniu.

W okolicznościach niniejszej sprawy Powiat świadcząc za pośrednictwem Domu Pomocy Społecznej usługi bytowe, opiekuńcze i wspomagające na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających, wykonuje zadania własne w ramach władztwa publicznego, nałożone na niego ustawą o samorządzie powiatowym.

Jednakże, w analizowanej sprawie – jak Państwo wskazali – poza podstawową, statutową działalnością wyłączoną z podlegania ustawie o VAT, DPS prowadzi również działalność opodatkowaną - wynajmuje kilka pomieszczeń firmom zewnętrznym i na tą okoliczność wystawia faktury VAT. Jednostka dokuje zbycia zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia będącego wyposażeniem wynajmowanych pomieszczeń kuchni. Sprzęty stanowiące wyposażenie kuchni na chwilę obecną wykorzystywane są do działalności opodatkowanej.

Zatem ww. zdemontowane metalowe elementy, które stanowiły wyposażenie kuchni nie były wykorzystywane przez Powiat wyłącznie do realizacji zadań publicznych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ale również w pewnym zakresie do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej tym podatkiem.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży zbycia zdemontowanych metalowych elementów (zakwalifikowanych jako złom) uzyskanych w wyniku likwidacji drobnego wyposażenia wykorzystywanego do działalności opodatkowanej podatkiem VAT działają Państwo w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym sprzedaż ww. metalowych elementów, stanowiących wyposażenie wykorzystywane do działalności opodatkowanej, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, z uwagi na odmienną argumentację, uznałem je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).