Interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.542.2023.2.PRM
Spis treści
Temat interpretacji
Opodatkowanie organizacji wydarzeń/spotkań przez Wykonawców na rzecz Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna - stanowisko jest nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania organizacji wydarzeń/spotkań przez Wykonawców na Państwa rzecz. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 września 2023 r. (wpływ 26 września 2023 r.) oraz - w odpowiedzi na wezwanie - trzema tożsamymi pismami z 13 listopada 2023 r. (wpływ 13 listopada 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Przedmiotem zamówienia procedowanego przez Państwa (Zamawiający) pod numerem 1 oraz 2 jest wykonanie kompleksowej obsługi spotkań oraz wydarzeń organizowanych przez Państwa na podstawie zleceń szczegółowych składanych dla każdego wydarzenia/spotkania oddzielnie.
Zadania zlecone potencjalnemu Wykonawcy w zakresie całej umowy będą obejmowały głównie:
(...)
Zamawiający wymaga aby Wykonawca był wpisany do Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych, o których mowa w Ustawie z dnia 29 sierpnia 1977 r. o usługach turystycznych.
Obsługa każdego spotkania będzie zlecana i rozliczana oddzielnie, natomiast każde zlecenie może składać się z kilku lub wszystkich elementów określonych powyżej poprzez kody CPV. Każda z kategorii czynności będzie wyceniona przez Wykonawcę odrębnie w formularzu cenowym i dla każdego zlecenia będzie wystawiana przez Wykonawcę jedna faktura.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy
W zakresie realizacji postępowania przetargowego nr 1 oraz 2 na obsługę spotkań i wydarzeń na potrzeby Zamawiającego poniżej przekazano informację o podziale zamówienia (wszystkie tytuły i nazwy są robocze i mają za zadanie tylko identyfikację zakresu zamówienia).
Dotyczy postępowania nr 1 oraz 2
Zlecenie 1 - Tytuł: (…).
Zakres:
(…)
Dotyczy postępowania nr 1 oraz 2
Zlecenie 2 - Tytuł: (…)
Zakres:
(…)
Każda z wyżej wymienionych kategorii czynności będzie wyceniona przez Wykonawcę odrębnie w formularzu cenowym i dla każdego zlecenia będzie wystawiana przez Wykonawcę jedna faktura. Wszystkie ww. czynności zostaną zlecone Wykonawcy w ramach zlecenia lub zleceń.
Wymagania szczegółowe:
Przykładowe menu
W zakresie wyżywienia przygotowane zostało poniżej przykładowe menu. Podane gramatury dotyczą dań i posiłków po obróbce termicznej oraz są wielkościami minimalnymi.
Przerwa kawowa/kanapkowa
(…)
Kolacja standard
(…)
Kolacja VIP
(…)
Wymagania dotyczące usług gastronomicznych:
1)Każdorazowo o formie np. śniadania/kolacji w czasie dni warsztatu będzie decydował Zamawiający poprzez określenie swoich potrzeb w tym zakresie w zleceniu szczegółowym.
2)W przypadku, gdy warsztat będzie trwał dłużej niż 1 dzień, Wykonawca powinien uwzględnić różnorodność serwowanych dań w granicach dopuszczalnego przez Zamawiającego przykładowego menu.
3)Zamawiający będzie akceptował zaproponowane przez Wykonawcę menu na wszystkie posiłki.
4)Zamawiający zastrzega sobie prawo do zgłoszenia Wykonawcy w zakresie serwowanego menu specyficznych wymagań żywieniowych, w tym posiłków uwzględniających ewentualne predyspozycje diety.
5)Usługa gastronomiczna zostanie rozliczona na podstawie faktycznej liczby osób korzystających z tej usługi.
6)Sala konferencyjna i pomieszczenia, w których podawane będą posiłki i organizowane będą przerwy kawowe muszą znajdować się w jednym kompleksie.
7)Wykonawca zapewni stosowną aranżację stołów, zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami oraz zastawę i sztućce. Niedopuszczalne jest stosowanie naczyń i sztućców jednorazowego użytku. Użyta zastawa będzie czysta i nieuszkodzona.
8)Wykonawca jest zobowiązany do świadczenia usług w zakresie wyżywienia wyłącznie przy użyciu produktów spełniających normy jakości produktów spożywczych, przestrzeganie przepisów prawnych w zakresie przechowywania i przygotowywania artykułów spożywczych zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1541 ze zm.).
9)Posiłki nie mogą być wykonywane z produktów instant (np. zupy w proszku, sosy w proszku itp.) oraz produktów gotowych (np. mrożone pierogi).
Wykonawca powinien uwzględnić różnorodność serwowanych dań, zmienność sezonową dostępnych półproduktów oraz zapotrzebowanie na dania wegetariańskie, wegańskie, bezglutenowe, a także dania gotowane, bez przypraw, lekkostrawne dla osób na diecie. Wszystkie posiłki zapewnione przez Wykonawcę muszą być świeże, przyrządzone w dniu świadczenia usługi. Posiłki zostaną przygotowane bez użycia konserwantów, sztucznych barwników i polepszaczy. Wykonawca zapewni stosowną aranżację stołów, zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami oraz zastawę i sztućce. Zamawiający wymaga obsługi kelnerskiej.
Wydarzenia kulturalne
W ramach jednej usługi Wykonawca zobowiązany jest do przygotowania wydarzenia kulturalnego towarzyszącego kolacji. Poprzez wydarzenie kulturalne towarzyszące kolacji Zamawiający rozumie konkursy, turnieje, wizyty studyjne, występy zespołów muzycznych oraz wyjścia do: teatru, muzeum, na wystawę itp.
Każdorazowo propozycja związana z organizacją wydarzenia kulturalnego wymaga akceptacji Zamawiającego. Zamawiający zastrzega sobie prawo do złożenia własnej propozycji co do rodzaju wydarzenia kulturalnego. Usługa związana z realizacją wydarzenia kulturalnego zostanie rozliczona na podstawie faktycznej liczby osób korzystających z tej usługi.
Pytania
1)Czy ze względu na kompleksowość usługi (organizacja spotkań), w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, to niedopuszczalne jest aby była ona sztucznie dzielona dla celów podatkowych - zgodnie z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-349/96 oraz interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 września 2014 r., sygn. ILPP2/443-651/14-4/MR, zgodnie z którą w przypadku kiedy usługa składa sie z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu powinna zostać uznana za kompleksową?
2)Jaka stawka VAT powinna być stosowana do usług świadczonych w zakresie zamówienia obejmującego kompleksową obsługę spotkań oraz wydarzeń organizowanych przez Państwa?
3)Czy w związku z przedmiotem zamówienia dopuszczalne jest aby Wykonawcy zastosowali procedurę VAT-marży?
Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku
Ad 1
W Państwa ocenie, usługi nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych ze względu na różny charakter zlecanych zadań. Każda z usług świadczonych przez Wykonawcę powinna być rozliczana na podstawie stawki podstawowej. W taki sam sposób powinna zostać złożona oferta w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Ad 2
Państwa zdaniem, usługi świadczone przez Wykonawcę powinny być opodatkowane podstawową stawką podatku VAT obowiązującą w chwili rozliczenia z uwagi na fakt, że usługa ma charakter kompleksowy.
Ad 3
W Państwa ocenie, wystawienie przez Wykonawców faktur VAT-marża nie jest możliwe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).
Z opisu sprawy wynika, że Państwo jako Zamawiający zamierzają złożyć Wykonawcy zlecenia pod numerem 1 oraz 2 na wykonanie kompleksowej obsługi wydarzeń/spotkań.
Zlecenie 1 złożone Wykonawcy pod tytułem: (…), swoim zakresem obejmować będzie poniższe elementy:
(…)
W zakresie zlecenia 2, o tytule: (…), Zamawiający wskazał na takie elementy jak:
(…)
W ramach jednej usługi Wykonawca zobowiązany jest do przygotowania wydarzenia kulturalnego towarzyszącego kolacji poprzez zorganizowanie np. konkursów, turniejów, wizyt studyjnych, występy zespołów muzycznych, czy też wyjścia do: teatru, muzeum, na wystawę itp. Zamawiający może złożyć również własną propozycję co do rodzaju wydarzenia kulturalnego.
Każda z wyżej wymienionych kategorii czynności będzie wyceniona przez Wykonawcę odrębnie w formularzu cenowym. Dla każdego zlecenia będzie natomiast wystawiana przez Wykonawcę na Państwa rzecz jedna faktura.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania przez Wykonawców złożonych przez Państwa zleceń nr 1 i 2 dotyczących organizacji wydarzeń/spotkań. Stoicie na stanowisku, że zarówno zlecienie nr 1 jak i zlecenie nr 2 są usługami kompleksowymi, do którym znajdzie zastosowanie jedna stawka podatku VAT i że do tych usług nie ma zastosowania procedura VAT-marża.
Opowiadając na Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności należy się odnieść do świadczeń komplesowych. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.
Wskazać również należy, że ani Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwana dalej Dyrektywą, ani też przepisy krajowe nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W wyroku TSUE z 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd, w Trybunał stwierdził, że należy dać prymat ochronie zasady, nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kilku dostaw jako świadczenia złożonego, opodatkowanego wedle zasad dotyczących świadczenia głównego. Każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku od towarów i usług powinno być zatem interpretowane ściśle i ta ogólna zasada musi być brana bezwzględnie pod uwagę przy ocenie okoliczności konkretnej sprawy.
W pewnych jednak okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (np. wyrok TSUE z 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere Ltd - pkt 23).
Orzecznictwo TSUE zawiera wskazówki dotyczące warunków jakie muszą być spełnione żeby uznać określony zespół świadczeń za świadczenie złożone.
Jedna transakcja występuje zatem wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Ponadto jeżeli jedno świadczenie stanowi świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenia stanowią świadczenia dodatkowe/pomocnicze, to traktowane są one z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne tj. dzielące los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe/pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego tj. stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z tego świadczenia (np. wyrok TSUE z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd – pkt 29, ww. wyrok C-392/11 – pkt 16; ww. wyrok C-224/11 – pkt 30; lub też wyrok TSUE z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Tumkey Solutions Poland sp. z o.o. - pkt 21).
Poza tym w wyroku z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl Trybunał wskazał, że aby stwierdzić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym Trybunał wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy, z uwagi na fakt, że to właśnie perspektywa nabywcy powinna być podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Tak również TSUE orzekł w wyroku z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 Bog i inni gdzie wskazał, że: „W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego”.
Natomiast w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.
Powyższe oznacza, że dla oceny, czy w danej sytuacji są spełnione przesłanki dla uznania danego zespołu świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe jest ocena, czy w przypadku wydzielenia poszczególnych świadczeń, dla nabywcy będą one miały istotną wartość. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej, praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowanie do poszczególnych jego elementów odrębnych cen.
Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.
Odnosząc powyższą analizę na treść omawianej sprawy stwierdzić należy, że w celu ustalenia, czy zamawiana organizacja wydarzenia/spotkania przez Wykonawców w związku ze złożonymi Wykonawcom przez Państwa zleceniami nr 1 i 2 składającymi się z różnych elementów/czynności są świadczeniami stanowiącymi kilka niezależnych świadczeń czy jedno świadczenie, należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji. Zaznaczyć przy tym należy, że nie ma jednak bezwzględnej zasady dotyczącej ustalania zakresu danego świadczenia z punktu widzenia podatku VAT, a co za tym idzie, w celu ustalenia zakresu danego świadczenia należy wziąć pod uwagę ogół okoliczności, w jakich ma miejsce dana transakcja.
Tym samym dla oceny, czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem o jednolitym charakterze organizacji „konferencji”, istotne jest, czy celem złożonych przez Państwa zleceń nr 1 i 2 ma być właśnie organizacja wydarzeń/spotkań.
W opisanym we wniosku zdarzeniu należy uznać, że w odniesieniu do zlecenia nr 1, z punktu widzenia nabywcy usługi tj. Państwa instytucji, będziecie Państwo nabywać jedno świadczenie w zakresie kompleksowej organizacji i obsługi wydarzenia/spotkania, wymagającego podjęcia przez Wykonawcę szeregu czynności. Świadczenie to będzie miało charakter kompleksowy tzn. będzie składało się z kilku świadczeń takich jak wynajem sali warsztatowej/szkoleniowej wraz z wyżywieniem, serwis kawowy/kanapkowy oraz nocleg w hotelu/ośrodku, usługa transportowa. Należy zauważyć, że ww. usługi cząstkowe nie stanowią dla Państwa, jako nabywcy, celu samego w sobie lecz są środkami służącymi do przeprowadzenia spotkania/wydarzenia pn. (…).
Z ww. opisu sprawy wynika, że w przypadku zlecenia nr 1, nie jesteście Państwo zainteresowani nabyciem jedynie usług noclegowych czy gastronomicznych, a wyłącznie całej, kompleksowej usługi organizacji wydarzenia/spotkania, w ramach której nabywane są ww. usługi składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia, lecz jedynie mają one charakter pomocniczy i tworzą wraz z pozostałymi składowymi jedną (jednolitą) całość, w związku z czym tworzą one obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.
W konsekwencji, realizacja przez Wykonawcę na Państwa rzecz usługi kompleksowej składającej się z wynajmu sali warsztatowej/szkoleniowej wraz z wyżywieniem, serwisu kawowego/kanapkowego, noclegu w hotelu/ośrodku oraz usługi transportowej będzie podlegało opodatkowaniu jedną stawką podatku VAT, właściwą dla organizacji tego rodzaju wydarzeń.
W odniesieniu natomiast do zlecenia nr 2 należy stwierdzić, że w przypadku złożonego Wykonawcy przez Państwa zamówienie na organizację wydarzenia składającego się z wynajmu sali warsztatowej/szkoleniowej wraz z wyposażeniem, serwisu kawowego/kanapkowego, kolacji, usługi transportu, asystenta osoby niepełnosprawnej oraz obsługi promocyjnej (nagrania audio-video, filmu podsumowującego) również nie są Państwo zainteresowani zakupem kilku odrębnych usług. Wymienione powyżej usługi stanowią elementy składowe kompleksowej usługi organizacji wydarzenia/spotkania i mają jedynie charakter pomocniczy. Usługi te tworzą jedną (jednolitą) całość, w związku z czym stanowią obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.
Realizacja przez Wykonawcę na Państwa rzecz ww. elementów składowych organizacji wydarzenia/spotkania (zlecenia nr 2 pn. (…)) tworzyć będą jedną całość tzw. „pakiet konferencyjny” opodatkowany jedną stawką właściwą dla usługi zasadniczej polegającej na organizacji konferencji.
Natomiast nie można do usługi kompleksowej w postaci organizacji wydarzeń/spotkań/konferencji/warsztatów zaliczyć usług charakterystycznych dla usług usług biur podróży. Usługi biur podróży nie są niezbędne do przeprowadzenia spotkań organizacyjnych typu konferencja, a zatem należy je traktować jako odrębną usługę opodatkowaną w sposób dla niej właściwy. Należy zauważyć, że ustawodawca w stosunku do usług turystyki świadczonych m.in. przez biura podróży, przewidział szczególne procedury, które dotyczą w szczególności określania podstawy opodatkowania tych usług.
Zgodnie bowiem z art. 119 ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:
Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, tym samym na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć zatem należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.
W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
1) (uchylony)
2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
4) (uchylony)
Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.
Zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy:
W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.
Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, które następnie stają się elementami kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.
Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.
Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy - poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).
Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy:
Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.
Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.
Z cytowanych powyżej przepisów oraz przytoczonego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna stosowana jest przez biura podróży oraz inne podmioty, które wykonują podobne czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Słowu „turysta” (podróżny), jak twierdzi Trybunał, należy nadać szersze znaczenie, niż obejmujące tylko konsumenta końcowego. A zatem, procedura szczególna może być także stosowana do usług skierowanych do biznesu tj. nabywanych przez firmy, w tym na przykład dla pracowników danego przedsiębiorstwa w celu konsumpcji przez nich oferowanych towarów i usług w trakcie podróży służbowych.
Tym samym, w przypadku zlecenia nr 1, należy wskazać, że usługa dodatkowa w postaci kompleksowej obsługi turystycznej, w tym zakup usług dodatkowych w formie wycieczek, która nie jest niezbędna do wyświadczenia przez Wykonawcę na Państwa rzecz usługi organizacji warsztatów. Powyższej usługi nie można uznać za konieczną, do przygotowania zlecenia nr 1 w taki sposób, że w sensie gospodarczym tworzy jedną całość z kompleksową usługą organizacji warsztatów. Organizacja kompleksowej usługi turystycznej zleconej Wykonawcy stanowi usługę odrębną niestanowiącą elementu składowego kompleksowej usługi organizacji wydarzenia/spotkania (warsztatów). Usługa ta powinna być pod względem opodatkowania traktowana odrębnie. W przypadku gdy będą spełnione warunki wynikające z art. 119 ustawy usługa taka powinna zostać potraktowana jako usługa turystyki, opodatkowana na zasadzie VAT-marża.
W odniesieniu natomiast do realizacji przez Wykonawcę na Państwa rzecz zlecenia nr 2 pn. (…) należy wskazać, że w skład pakietu, na który składać będą się takie świadczenia jak sala warsztatowa/szkoleniowa, serwis kawowy/kanapkowy/kolacja, transport autokarowy uczestników, kolacja VIP, asystent osoby niepełnosprawnej, obsługa osoby celem zastosowania jednolitych zasad opodatkowania podatkiem VAT, nie mogą wchodzić inne usługi takie jak np. zwiedzanie miasta, rejs statkiem czy wyjście na koncert, do teatru, muzeum, z tego względu, że nie są one niezbędne do czynności zorganizowania konferencji, wydarzenia/spotkania. Usługi te stanowią usługi rekreacyjne, rozrywkowe. Nie można ich traktować jako usług pomocniczych, bez których konferencja/szkolenie nie mogłaby być wyświadczona. Są to usługi tak odrębne od głównego świadczenia, że nie tworzą z nim jednej całości, której nie powinno się rozdzielać.
Zatem, usługa dodatkowa, którą Wykonawca ma wyświadczyć w zamówieniu zlecenia nr 2 tj. organizacja wydarzenia kulturalnego towarzyszącego kolacji w postaci np. konkursów, turniejów, wizyt studyjnych, występy zespołów muzycznych, czy też wyjścia do: teatru, muzeum, na wystawę itp., nie stanowi elementu składowego usługi kompleksowej organizacji zlecenia nr 2, tj. (…).
W konsekwencji powyższego, organizację wydarzenia kulturalnego towarzyszącego szkoleniu/warsztatom Wykonawca powinien opodatkować stawką właściwą podatku VAT dla danej usługi, a w sytuacji spełnienia warunków wynikających z art. 119 ustawy usługa ta powinna zostać potraktowana jako usługa turystyki, opodatkowana na zasadzie VAT-marża.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko oceniając całościowo uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Wskazać również należy, że powołana przez Państwa interpretacja nie może wpłynąć na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie. Każdy indywidualny opis sprawy wymaga każdorazowo zbadania wielu występujących okoliczności, które dopiero w połączeniu ze sobą dają odpowiedź w danej sprawie. Nie zawsze też wystąpienie tych samych zdarzeń u różnych podmiotów doprowadza do takiej samej konkluzji.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).