Zwolnienie od podatku sprzedaży działek. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.598.2023.2.JM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 27 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.598.2023.2.JM

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku sprzedaży działek. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 listopada 2023 r. (wpływ 17 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Gmina jest właścicielem nieruchomości, obejmujących działki oznaczone następującymi numerami geodezyjnymi:

·działka nr A/2 w obrębie w gminie, o powierzchni, zapisana w księdze wieczystej (dalej: „Nieruchomość I”);

·działka nr A/7 w obrębie w gminie, o powierzchni, zapisana w księdze wieczystej Nr (dalej: „Nieruchomość II”);

·działka nr B/4 w obrębie w gminie, o powierzchni, zapisana w księdze wieczystej Nr (dalej: „Nieruchomość III”);

(dalej łącznie jako: „Nieruchomości”).      

Nieruchomości nie są obecnie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy Nieruchomości położone są w kompleksie terenów zabudowy zagrodowej.

Na Nieruchomości I oraz Nieruchomości III znajdują się naniesienia w postaci: pozostałości fundamentów po byłym budynku gospodarczym, które są położone na Nieruchomości I oraz stary fundament, zniszczona stara studnia z cembrowin betonowych nienadająca się do użytkowania i dwuramienny słup żelbetowy bez instalacji, położone na Nieruchomości III. Na Nieruchomości II brak jest jakichkolwiek naniesień.

Gmina planuje dokonać sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości.

Na pytania:

1)„Do jakich czynności wykorzystywali/będą wykorzystywać Państwo działki, o których mowa w opisie sprawy, zwane dalej „działkami”:

-opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;

-zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług;

-niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2)Czy wykorzystywali/będą wykorzystywać Państwo działki wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były/będą wykorzystywane działki wykonywali/będą wykonywać Państwo – prosimy podać podstawę prawną zwolnienia?

3)Czy w związku z nabyciem działek przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli tak, to prosimy wskazać której. Jeśli nie, to prosimy wskazać przyczyny.

4)Czy fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament i słup są obiektami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.)? Jeśli tak, to prosimy wskazać czy są to budynki lub budowle w rozumieniu przepisów ww. ustawy Prawo budowlane.

5)Czy fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament oraz słup są Państwa własnością? Jeśli tak, prosimy wskazać:

A)Które z naniesień, o których mowa w opisie sprawy są Państwa własnością?

B)Czy fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament oraz słup są trwale związane z gruntem?

C)Czy w dniu nabycia działek na ww. działkach znajdowały się budynek gospodarczy/fundament po byłym budynku gospodarczym, drugi fundament oraz słup? Jeśli, tak to prosimy wskazać:

-Które z naniesień?

-Czy w związku z nabyciem naniesień przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli tak, to prosimy wskazać którego. Jeśli nie, to prosimy wskazać przyczyny.

D)Jeśli w dniu nabycia na działkach nie było żadnych naniesień, to prosimy wskazać, czy w związku z wydatkami poniesionymi na budowę budynku gospodarczego, budynku/budowli na drugim fundamencie, słupa przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli tak, to prosimy wskazać którego. Jeśli nie, to prosimy wskazać przyczyny.

E)Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”?

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

F)Czy od dnia pierwszego zasiedlenia budynków/budowli, do czasu ich zbycia upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

G)Do jakich czynności wykorzystywali Państwo budynki/budowle:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;

b)zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług;

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

H)Czy wykorzystywali Państwo budynki/budowle wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były wykorzystywane ww. budynki/budowle, wykonywali Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

I)Czy ponosili Państwo nakłady na ulepszenie budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej ww. budynków/budowli? Jeśli tak, to należy wskazać:

a)W jakim okresie były ponoszone te wydatki?

b)Czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

c)Do jakich czynności były wykorzystywane ulepszone budynki/budowle, tj. czy do czynności:

-opodatkowanych podatkiem VAT,

-zwolnionych od podatku VAT,

-niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

d)Czy ulepszone budynki/budowle były wykorzystywane przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były wykorzystywane ulepszone budynki/budowle, wykonywali Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

e)Czy wystąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli po ich ulepszeniu. Jeśli tak, to należy wskazać:

-dzień/miesiąc/rok, w którym wystąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli po ich ulepszeniu;

-kto dokonał pierwszego zasiedlenia budynków/budowli po ich ulepszeniu;

-czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ulepszonych budynków/budowli a momentem dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata?”,

odpowiedzieli Państwo:

1)Od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży Gmina nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała działek do jakichkolwiek czynności.

2)Od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży Gmina nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała działek do jakichkolwiek czynności.

3)Nabycie działek przez Gminę nastąpiło w drodze komunalizacji w 1991 r. na podstawie decyzji z dnia 23 maja 1991 r. oraz, wydanych przez Wojewodę.

Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działek, ponieważ kiedy miało miejsce nabycie działek przez Gminę, nie obowiązywały przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) i uprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. 1993 nr 11 poz. 50). W związku z tym, nie istniała możliwość skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

4)Gmina pragnie wskazać, że fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament i słup stanowią obiekty nienadające się do eksploatacji, które nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której zostały przeznaczone co ma związek ze złym stanem technicznym i niekompletnością tych naniesień.

W związku z powyższym, w ocenie Gminy, ww. naniesienia nie są obiektami budowlanymi/budynkami lub budowlami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), ponieważ te obiekty nie nadają się do eksploatacji i nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone.

5)

A)Gmina pragnie wskazać, że nie nabyła prawa własności naniesień tym samym nie są one jej własnością.

Ponadto, Gmina pragnie wskazać, że nie dokonała ona rozliczenia nakładów w przedmiotowym zakresie.

B)Gmina pragnie wskazać, że fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament oraz słup są trwale związane z gruntem.

C)Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 3, nabycie działek przez Gminę nastąpiło w drodze komunalizacji w 1991 r.

W dniu nabycia działek, na działce nr A/2, zapisanej w księdze wieczystej (dalej: „działka nr A/2”; we wniosku określona jako Nieruchomość I) znajdowało się naniesienie w postaci budynku gospodarczego.

Z kolei na działce nr B/4, zapisanej w księdze wieczystej (dalej: „działka nr B/4”; we Wniosku określona jako nieruchomość III) znajdowały się naniesienia w postaci: budynku mieszkalnego, stodoły, chlewu, studni z cembrowin betonowych oraz dwuramiennego słupa żelbetowego z instalacją energetyczną.

Na działce nr A/7, zapisanej w księdze wieczystej (dalej: „działka nr A/7”; we wniosku określona jako Nieruchomość II) nie było jakichkolwiek naniesień.

Z czasem ww. naniesienia uległy degradacji. W chwili obecnej, jak wskazano we wniosku, na działce nr A/2 znajdują się naniesienia w postaci pozostałości fundamentów po byłym budynku gospodarczym oraz na działce nr B/4 naniesienia w postaci: starego fundamentu, zniszczonej starej studni z cembrowin betonowych nienadającej się do użytkowania i dwuramienny słup żelbetowy bez instalacji. Na działce A/7 brak jest jakichkolwiek naniesień.

Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. naniesień, ponieważ jak wskazano w odpowiedzi na pytanie A nabycie to nigdy nie nastąpiło.

D)Mając na uwadze udzieloną odpowiedź na pytanie A, Gmina pragnie wskazać, iż pytanie D jest bezprzedmiotowe.

E)Tak, zdaniem Gminy, nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), niemniej Gmina pragnie wskazać, że nie nabyła prawa własności naniesień tym samym nie są one jej własnością.

F)Mając na uwadze udzieloną odpowiedź na pytanie A, Gmina pragnie wskazać, iż pytanie F jest bezprzedmiotowe.

G)Gmina nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała budynków/budowli do jakichkolwiek czynności.

H)Mając na uwadze udzieloną odpowiedź na pytanie G, Gmina pragnie wskazać, iż pytanie H jest bezprzedmiotowe.

I)Gmina nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej ww. budynków/budowli.

W związku z powyższym, Gmina pragnie wskazać, iż pytania a, b, c, d, e są bezprzedmiotowe.

Pytanie

Czy sprzedaż Nieruchomości przez Gminę będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Sprzedaż Nieruchomości przez Gminę będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 oraz art. 146aa ustawy o VAT stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 została okresowo zmieniona na 23%.

Jak wskazuje art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w przepisach ustawy o VAT jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Co do zasady, dostawa gruntów, traktowanych w świetle przepisów ustawy o VAT jako towary, podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej. Od zasady ogólnej przewidziano jednak pewne wyjątki, m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniona jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że opodatkowaniu przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT 23% podlega dostawa gruntów niezabudowanych, które zgodnie z przepisami ustawy o VAT stanowią tereny budowlane. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących gruntami innymi niż tereny budowlane, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Tym samym, w celu określenia sposobu traktowania dla celów VAT dostawy Nieruchomości planowanej przez Gminę, kluczowym jest ustalenie czy ww. nieruchomość spełnia kryteria przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na Nieruchomości I oraz Nieruchomości III znajdują się naniesienia w postaci: pozostałości fundamentów po byłym budynku gospodarczym, które są położone na Nieruchomości I oraz stary fundament, zniszczona stara studnia z cembrowin betonowych nienadająca się do użytkowania i dwuramienny słup żelbetowy bez instalacji, położone na Nieruchomości III.

Gmina pragnie podkreślić, iż z opisu przedmiotowych naniesień jednoznacznie wynika, że stanowią one obiekty nienadające się do eksploatacji, które nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której zostały przeznaczone, co ma związek ze złym stanem technicznym i niekompletnością tych naniesień. Ponadto, na Nieruchomości II brak jest jakichkolwiek naniesień. Z powyższego względu, zdaniem Gminy Nieruchomości powinny zostać uznane za tereny niezabudowane.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m. in. w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Organ”) interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.146.2020.2.KM, w której Organ wskazał, że „w świetle powyższych przepisów należy ustalić, czy częściowo lub całkowicie zniszczony budynek spełnia nadal warunki definicji zawartej w ustawie Prawo budowlane. Z powyższego przepisu wynika, że ograniczenia dotyczą w szczególności budynków, które są nimi, jeśli są obiektem budowlanym, który jest trwale związany z gruntem i jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei przy budowlach definicja nie odnosi się do stanu technicznego tychże obiektów, niemniej jednak należy uznać, że w przypadku, gdy analizowany obiekt ewidentnie nie nadaje się do eksploatacji, to nie spełnia on cech budynku, czy też budowli, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Należy przyjąć, że obiekty takie nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone. W konsekwencji, sprzedaż działki, na której znajdują się ruiny budynków należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej”.

Tym samym, uwzględniając powyższą ocenę znajdujących się na Nieruchomości I oraz Nieruchomości III naniesień, Nieruchomości nie stanowią terenu zabudowanego.

Dodatkowo, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomości nie są obecnie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Gmina pragnie wskazać, iż zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.745.2020.3.PJ, „przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług”.

W konsekwencji, w ocenie Gminy, planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości nie powinna zostać uznana za dostawę terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, z uwagi na brak obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowych Nieruchomości.

Tym samym, zdaniem Gminy, transakcja sprzedaży Nieruchomości wypełnia wszystkie niezbędne warunki o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i w konsekwencji Gmina będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT, ww. sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy:    

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki czynności  w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest właścicielem nieruchomości, obejmujących działki oznaczone następującymi numerami geodezyjnymi: działka nr A/2 (dalej: „Nieruchomość I”), działka nr A/7 (dalej: „Nieruchomość II”), działka nr B/4 (dalej: „Nieruchomość III”). Gmina planuje dokonać sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości. Nieruchomości nie są obecnie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Na Nieruchomości I oraz Nieruchomości III znajdują się naniesienia w postaci: pozostałości fundamentów po byłym budynku gospodarczym, które są położone na Nieruchomości I oraz stary fundament, zniszczona stara studnia z cembrowin betonowych nienadająca się do użytkowania i dwuramienny słup żelbetowy bez instalacji, położone na Nieruchomości III. Na Nieruchomości II brak jest jakichkolwiek naniesień. Fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament i słup stanowią obiekty nienadające się do eksploatacji, które nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której zostały przeznaczone co ma związek ze złym stanem technicznym i niekompletnością tych naniesień. Ww. naniesienia nie są obiektami budowlanymi/budynkami lub budowlami w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, ponieważ te obiekty nie nadają się do eksploatacji i nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone.

Na tle przedstawionych okoliczności sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą kwestii  zwolnienia od podatku sprzedaży działek.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż sprzedaż nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla czynności sprzedaży nieruchomości wystąpią Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta w świetle ustawy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.           

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:  

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie art. 4 ust. 2 tej ustawy:   

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o „działce budowlanej” - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Z kolei, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że na Nieruchomości I oraz Nieruchomości III znajdują się naniesienia w postaci: pozostałości fundamentów po byłym budynku gospodarczym, które są położone na Nieruchomości I oraz stary fundament, zniszczona stara studnia z cembrowin betonowych nienadająca się do użytkowania i dwuramienny słup żelbetowy bez instalacji, położone na Nieruchomości III. Na Nieruchomości II brak jest jakichkolwiek naniesień.

Tym samym, aby w rozpatrywanej sprawie rozstrzygnąć kwestię zwolnienia od podatku sprzedaży działek, należy ustalić które z nieruchomości są gruntami zabudowanymi, a które niezabudowanymi.

W związku z powyższymi okolicznościami sprawy, rozpatrując czy fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament, zniszczona stara studnia, słup żelbetowy bez instalacji można uznać za budynki bądź budowle, należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Z kolei, w myśl art. 3 pkt 2 cyt. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Jak wynika z informacji, które przedstawili Państwo we wniosku zniszczona stara studnia z cembrowin betonowych nie nadaje się do użytkowania. Wskazali Państwo, że fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament i słup stanowią obiekty nienadające się do eksploatacji, które nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której zostały przeznaczone co ma związek ze złym stanem technicznym i niekompletnością tych naniesień. W ocenie Gminy, ww. naniesienia nie są obiektami budowlanymi/budynkami lub budowlami w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, ponieważ te obiekty nie nadają się do eksploatacji i nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone. Z kolei, na Nieruchomości II brak jest jakichkolwiek naniesień. 

Zatem, należy przyjąć, że sprzedaż działek, na których znajdują się fundament po byłym budynku gospodarczym, stary fundament, zniszczona stara studnia, słup żelbetowy bez instalacji, które nie są budynkami ani budowlami w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane oraz nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone, należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanych. Skoro natomiast na Nieruchomości II brak jest jakichkolwiek naniesień to sprzedaż tej działki, należy również traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanych.

Jak wynika z opisu sprawy Nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro działki są nieruchomościami niezabudowanymi oraz nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, to ww. działki nie spełniają definicji terenów budowlanych określonych w art. 2 pkt 33 ustawy, a więc ich dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.         

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. W konsekwencji powołane interpretacje nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w rozpatrywanej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).