Prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na stację ładowania pojazdów elektrycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2023 r. (wg daty nadania) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na stację ładowania pojazdów elektrycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto (dalej: „Wnioskodawca” lub „Miasto”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Miasto na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 z późn. zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) wykonuje zadania publiczne własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując wskazane zadania, Miasto działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Jednym z zadań własnych Miasta, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym są zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Mając powyższe na uwadze, Miasto zdecydowało się na realizację inwestycji polegającej na budowie ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych w mieście… (dalej: „Inwestycja”). W związku z realizacją Inwestycji, Miasto złożyło wniosek o przyznanie dofinansowania z krajowych środków publicznych pochodzących z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W ramach planowanej Inwestycji zrealizowana zostanie budowa jednej ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych, zlokalizowanej na należącej do Miasta nieruchomości. Po zakończeniu Inwestycji Miasto pozostanie właścicielem wybudowanego środka trwałego w postaci określonej powyżej stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Środek trwały będzie zarządzany i wykorzystywany przez jednostkę budżetową Miasta - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej: „MOSiR”).

Miasto, za pośrednictwem MOSiR, będzie pobierać opłaty od użytkowników (dalej: „Użytkownicy”) za korzystanie z infrastruktury ładowania, odpowiadające cenom rynkowym.

Określona cena obejmuje zapłatę za świadczenie złożone, na które składa się dostawa prądu, ale też udostępnienie ładowarki i zapewnienie wsparcia technicznego. W konsekwencji, uwzględniając tezy wyroku TSUE z 20 kwietnia 2023 r., sygn. C-282/22, należy wskazać, że Gmina będzie realizować na rzecz Użytkowników odpłatne świadczenie kompleksowe, w którym kluczowe jest ładowanie samochodu prądem, a więc stanowi ono odpłatną dostawę towaru. Świadczenie to będzie opodatkowane VAT, a Gmina będzie wykazywać podatek należny w składanych plikach JPK.

Inwestycja będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Nie będzie służyła do wykonywania czynności zwolnionych od opodatkowania ani pozostających poza zakresem opodatkowania VAT.

W związku z realizacją Inwestycji Wnioskodawca zawarł umowę z zewnętrznym wykonawcą, której przedmiotem jest nabycie przez Miasto usług projektowych i budowlanych związanych z dostawą i montażem ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Świadczone przez wykonawcę usługi będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Miasto.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na stację ładowania pojazdów elektrycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na stację ładowania pojazdów elektrycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższej regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w przypadku kumulatywnego spełnienia określonych warunków, tj.:

‒odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,

‒towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc w szczególności takich, w wyniku których rozliczany jest VAT należny.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo, ustawa o VAT w art. 88 wskazuje przypadki, w jakich podatek VAT naliczony nie podlega odliczeniu (tzw. przesłanki negatywne, których zaistnienie wyklucza możliwość odliczenia VAT).

Z kolei art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak zostało wskazane w niniejszym wniosku - Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Miasto, przy wykonywaniu na rzecz Użytkowników opisanych wyżej dostaw, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, realizować będzie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynności te będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Miasto działalności gospodarczej. Omawiane działania mają bowiem charakter cywilnoprawny, tzn. będą realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych (zawieranych z Użytkownikami), a więc nie znajdzie zastosowania w tym przypadku wyłączenie z katalogów podatników VAT w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Na podstawie umów Użytkownicy będą dokonywali zapłaty za dostawy paliwa elektrycznego dokonane przy użyciu ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Pomiędzy świadczeniem, do którego zobowiązało się Miasto i wynagrodzeniem, jakie będzie przekazywane mu przez Użytkowników, będzie istniał bezpośredni związek - wykonana zostanie czynność opodatkowana, za którą zostanie otrzymane wynagrodzenie. Miasto będzie więc działało jako podatnik VAT, dokonujący dostawy towarów za wynagrodzeniem.

W świetle okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku Miasto, realizując Inwestycję, poniesie szereg wydatków. Wydatki te związane będą z dostawą i montażem ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych, przy użyciu której Miasto będzie dostarczać towary podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Miasto nie będzie wykorzystywać wytworzonej infrastruktury do czynności zwolnionych i pozostających poza zakresem opodatkowania VAT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, uznać należy, iż nabyte przez Miasto towary i usługi związane z instalacją ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych, będą wykorzystywane przez Miasto do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, a zatem spełniona zostanie przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, wskazane powyżej wydatki nie będą mieściły się w katalogu wydatków wskazanych w art. 88 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy o możliwości odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego wynikającego z tytułu wydatków poniesionych w związku z dostawą i montażem stacji ładowania pojazdów elektrycznych znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in.:

‒Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.512.2022.2.AMA,

‒Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.208.2022.2.MW,

‒Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 czerwca 2022 r., sygn. 0113- KDIPT1-2.4012.299.2022.2.JS.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w związku z dostawą i montażem ogólnodostępnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, z którego wynika, że Inwestycja będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.