Nieopodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży lokalu użytkowego wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej oraz zwolnienie od podatku VAT ww. sprzedaży.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w części dotyczącej nieopodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu użytkowego wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej oraz prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT ww. sprzedaży.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 31 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu użytkowego wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej oraz zwolnienia od podatku VAT ww. sprzedaży. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem lokalu usługowego przy ..., z własnością którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej (dalej: „Lokal”).

Lokal Wnioskodawca nabył w drodze zakupu na podstawie aktu notarialnego z dnia 10.06.2005 r., na potrzeby prowadzonej wówczas indywidualnie działalności gospodarczej. Transakcja podlegała opodatkowaniu VAT.

W 2012 roku Wnioskodawca zakończył prowadzenie działalności gospodarczej (w dniu 18 maja 2012 r. został wykreślony z rejestru REGON), a tym samym Lokal stał się częścią majątku prywatnego Wnioskodawcy. Jednocześnie Lokal był od tej pory i jest nadal wynajmowany przez Wnioskodawcę w ramach tzw. „najmu prywatnego”. Ponieważ na gruncie przepisów o VAT wynajem nawet składników majątku prywatnego jest traktowany jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca pozostał zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i rozlicza VAT od wynajmu Lokalu. Jednak nie prowadzi w żadnym zakresie działalności gospodarczej, w szczególności działalności gospodarczej w rozumieniu Prawa przedsiębiorców, czy przepisów o podatku dochodowym.

Obecnie Wnioskodawca planuje sprzedać Lokal. W związku z planowaną sprzedażą zamierza zamieścić ogłoszenia o sprzedaży, nie podejmuje jakichkolwiek innych działań marketingowych.

W okresie, kiedy Wnioskodawca jest właścicielem Lokalu (to jest od 2005 r.), nie był on przedmiotem żadnych prac prowadzących do jego ulepszenia, w tym jakichkolwiek prac generujących wydatki, które przekraczałyby 30% wartości początkowej Lokalu. Żadne tego rodzaju prace nie zostaną też dokonane przed sprzedażą Lokalu.

Pytania

1.Czy sprzedaż Lokalu będzie stanowiła czynność opodatkowaną VAT?

2.W przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy sprzedaż Lokalu będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż Lokalu nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT.

2.Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, że sprzedaż Lokalu będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego

Opodatkowaniu VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przez którą rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 Ustawy VAT). Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 Ustawy VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami VAT są między innymi osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 Ustawy VAT). Działalność gospodarcza zdefiniowana jest w Ustawie VAT jako wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powyższego, sprzedaż Lokalu odpowiada definicji dostawy towarów przyjętej w Ustawie VAT. Jednak czynność ta mogłaby być opodatkowana VAT wyłącznie wówczas, gdyby Wnioskodawca sprzedając Lokal działał w charakterze podatnika VAT.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, od 2012 roku nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w szczególności działalności gospodarczej w rozumieniu Prawa przedsiębiorców czy przepisów o podatku dochodowym. Tym samym nie prowadzi też działalności w zakresie wynajmu lub obrotu nieruchomościami. Lokal stanowi składnik majątku prywatnego Wnioskodawcy, a jego wynajem mieści się w zakresie zwykłego zarządu tym majątkiem.

Wnioskodawca pozostał zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i rozlicza VAT z tytułu wynajmu Lokalu, co jednak nie oznacza, że prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu Prawa przedsiębiorców. Jest to spowodowane wyłącznie panującym powszechnie poglądem, że wynajem składników majątku prywatnego jest działalnością opodatkowaną VAT, ponieważ ustawowa definicja działalności gospodarczej wyodrębnia „wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych”, nie czyniąc żadnego wyjątku dla towarów stanowiących składniki majątku prywatnego. Przykładowo w interpretacji z 1 czerwca 2023 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.163.2023.4.WH Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym, "prywatny" najem nieruchomości niemieszkalnych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawca nie podejmuje żadnych działań marketingowych poza zamieszczeniem typowych ogłoszeń o udostępnieniu Lokalu do sprzedaży.

W opisanych powyżej okolicznościach nie można uznać, że sprzedaż Lokalu zostanie dokonana w ramach jakiejkolwiek profesjonalnej działalności, a w konsekwencji nie możne uznać, że Wnioskodawca sprzedając Lokal będzie działał w charakterze podatnika VAT. Zatem sprzedaż Lokalu nie powinna być uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Gdyby jednak stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objęcia sprzedaży Lokalu opodatkowaniem VAT zostało uznane za nieprawidłowe, z ostrożności Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy VAT oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Kiedy Wnioskodawca nabył Lokal w 2005 r. budynek, w którym Lokal jest wyodrębniony był już wybudowany. Od czasu, kiedy Wnioskodawca kupił Lokal nie był on przedmiotem prac mających na celu jego ulepszenie (w tym jakichkolwiek prac generujących wydatki stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej Lokalu) i nie będzie przedmiotem takich prac przed dokonaniem sprzedaży. Zatem dostawa Lokalu nie będzie dokonana przed pierwszym zasiedleniem ani w ramach pierwszego zasiedlenia. Od wybudowania budynku, w którym znajduje się Lokal oraz jego ewentualnego ulepszenia (jeżeli takie miało miejsce zanim Wnioskodawca go nabył) upłynęły ponad dwa lata. W konsekwencji, w przypadku gdyby stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało uznane za nieprawidłowe i uznano Wnioskodawcę za podatnika VAT z tytułu sprzedaży Lokalu, sprzedaż powinna korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej nieopodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokalu użytkowego wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej oraz prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT ww. sprzedaży.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość (w tym lokal użytkowy) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W celu odniesienia się do kwestii objętej zakresem zadanego pytania oznaczonego nr 1 należy zauważyć, że – jak wynika z okoliczności sprawy – jest Pan właścicielem lokalu usługowego, z własnością którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej (dalej: „Lokal”). Lokal nabył Pan w drodze zakupu na podstawie aktu notarialnego z dnia 10.06.2005 r., na potrzeby prowadzonej wówczas indywidualnie działalności gospodarczej. Transakcja podlegała opodatkowaniu VAT. W 2012 roku zakończył Pan prowadzenie działalności gospodarczej (w dniu 18 maja 2012 r. został wykreślony z rejestru REGON), a tym samym Lokal stał się częścią Pana majątku prywatnego. Jednocześnie Lokal był od tej pory i jest nadal wynajmowany przez Pan w ramach tzw. „najmu prywatnego”. Pozostał Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i rozlicza VAT od wynajmu Lokalu. Obecnie planuje Pan sprzedać Lokal. W związku z planowaną sprzedażą zamierza Pan zamieścić ogłoszenia o sprzedaży i nie podejmuje jakichkolwiek innych działań marketingowych.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”:

W myśl art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc, najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Wskazać zatem należy, że wykonując cywilną umowę najmu, wynajmujący świadczy na rzecz najemcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy najmu wynajmujący dokonuje bowiem na rzecz najemcy świadczeń niebędących dostawą towarów. Majątek (np. nieruchomość) pozostanie jego własnością i wynajmowany będzie za odpłatnością (czynsz). W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z okoliczności sprawy nie wynika, aby posiadany przez Pana Lokal służył do zaspokojenia Pana potrzeb osobistych. Lokal nabył Pan na potrzeby prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. W 2012 roku zakończył Pan prowadzenie zarejestrowanej działalności. Od tej pory Lokal jest wynajmowany przez Pan w ramach tzw. „najmu prywatnego”. Tym samym planowana sprzedaż Lokalu dotyczyć będzie – wbrew Pana twierdzeniu – mienia wykorzystywanego w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dla czynności sprzedaży Lokalu wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż Lokalu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do pytania nr 2 należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Ponadto należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o własności lokali:

Na mocy art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 i § 2 Kodeks cywilny:

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy Kodeks cywilny:

Z powyższego wynika, że nie można nabyć w oderwaniu od lokalu użytkowego części wspólnej budynku, w którym ten lokal się znajduje.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż odrębnej własności lokalu wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako jedno świadczenie sprzedaży lokalu.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do lokalu użytkowego wykorzystywanego przez Pana w działalności gospodarczej miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynie pomiędzy jego pierwszym zasiedleniem a jego planowaną dostawą.

Przedstawione okoliczności wskazują, że sprzedaż lokalu użytkowego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. lokalu upłyną co najmniej 2 lata. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Lokal nabył Pan 10.06.2005 r. na potrzeby prowadzonej wówczas działalności gospodarczej. Od 2012 roku wynajmuje Pan Lokal w ramach tzw. „najmu prywatnego”. Ponadto w okresie, kiedy jest Pan właścicielem Lokalu (to jest od 2005 r.), nie był on przedmiotem żadnych prac prowadzących do jego ulepszenia, w tym jakichkolwiek prac generujących wydatki, które przekraczałyby 30% wartości początkowej Lokalu. Żadne tego rodzaju prace nie zostaną też dokonane przed sprzedażą Lokalu.

W konsekwencji spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ planowana transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia lokalu użytkowego minął okres przekraczający 2 lata.

Tym samym, planowana sprzedaż lokalu użytkowego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Z uwagi na fakt, że dostawa Lokalu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza zwolnienia tej dostawy wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy:

Zatem planowana przez Pana dostawa Lokalu będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile nie zrezygnuje Pan z tego zwolnienia i nie wybierze wraz z nabywcą opcji opodatkowania.

Wobec powyższego, stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Pana opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli celno-skarbowej, prowadzonej przez uprawnione do tego organy, będących poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej.

W odniesieniu natomiast do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).