Zwolnienie od podatku VAT opłaty za przeprowadzenie konkursu tańca (tzw. wpisowego) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT opłaty za przeprowadzenie konkursu tańca (tzw. wpisowego) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zakresie zwolnienie od podatku opłaty za przeprowadzenie konkursu tańca (tzw. wpisowego) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 sierpnia 2023 r. (wpływ 29 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Miasto od 1 stycznia 2017 r. jest scentralizowanym podatnikiem dla potrzeb podatku od towarów i usług. Centralizacji rozliczeń w podatku od towarów i usług wraz z Miastem podlegają m. in. placówki oświatowe tj. przedszkola, szkoły podstawowe, zespoły szkół i inne. X jest jednostką organizacyjną Miasta, scentralizowaną z Miastem dla potrzeb rozliczeń podatku VAT.

Placówki oświatowe realizują cele i zadania wynikające z przepisów prawa określonego w ustawie o systemie oświaty: umożliwiają uczniom przede wszystkim zdobywanie wiedzy i umiejętności, wszechstronny rozwój oraz sprawują opiekę nad uczniami, prowadzą zajęcia dydaktyczno-wychowawcze.

X nie posiada statusu samorządowej instytucji kultury; nie jest też wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Prezydenta Miasta . X jest placówką oświatową prowadzącą działalność edukacyjną, sportową i właśnie kulturalną xxx.

Xxx

Opłata z tyt. wpisowego była wnoszona przez uczestników konkursu z wyprzedzeniem na rachunek dochodów budżetowych jednostki, co w tym wypadku zwalniało X z obowiązku ewidencjonowania usługi na kasie fiskalnej w przypadkach gdy opłatę wnosiła osoba fizyczna. Z uwagi na fakt, że mamy tu do czynienia ze świadczeniem wzajemnym (w zamian za wpisowe wymierną korzyścią dla osoby uiszczającej opłatę wpisową była możliwość uczestnictwa w konkursie) dochodzi do odpłatnego świadczenia usługi tj. czynności opodatkowanej. Do wpłat wystawiono faktury ze stawką VAT „8%”. Są jednak wątpliwości czy X nie powinien zastosować zwolnienia wynikającego z w art. 43 ust. 1 pkt. 33 i tym samym dokonać korekty wystawionych faktur. X nie osiąga zysków ze swojej działalności statutowej, w tym także z organizowanych konkursów tańca. Każdy konkurs jest finansowany przez placówkę, a ewentualne „wpisowe” (akredytacja) pokrywa tylko część kosztów. Jedyne dochody jakie osiąga X to dochody z wynajmu pomieszczeń - uchwała Rady Miasta pozwala na gromadzenie tych dochodów na wyodrębnionym rachunku dochodów własnych - nie ma to jednak żadnego związku z festiwalem tańca.

Świadczone usługi w postaci organizacji konkursu tańca są usługami kulturalnymi. Ich celem jest tworzenie i upowszechnianie kultury. Xxxx.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie ustala się w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem, zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.” Działalność kulturalna w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.), polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Reasumując, za usługi kulturalne można uznać usługi polegające na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Xxx

W uzupełnieniu odpowiedzieli Państwo na zadane w wezwaniu pytania w podany niżej sposób:

Na pytanie: Jakie konkretnie czynności/usługi i na czyją rzecz wykonują Państwo w związku z organizacją konkursu tańca, za które pobierane jest tzw. wpisowe?

Odpowiedzieli Państwo: Wpisowe obejmuje całokształt organizacji konkursu tańca, tj.: xxx

Na pytanie: W jaki sposób kalkulowana jest wysokość wpisowego za udział w konkursie tańca?

Odpowiedzieli Państwo: Skalkulowano koszty powyższych czynności i usług i podzielono przez założoną ilość uczestników konkursu. Ostatecznie ponoszone koszty przewyższyły poczynione założenia, a resztę kosztów pokryła placówka z budżetu (w 2023 roku wpłaty wpisowego pokryły 80% kosztów wymienionych w odpowiedzi na pytanie 1).

Czy wysokość wpisowego w konkursie tańca ustalana jest na podstawie odrębnych przepisów prawa i jakich konkretnie?

Odpowiedzieli Państwo: Nie istnieją odrębne przepisy prawa regulujące zasady ustalania wysokości wpisowego w konkursach organizowanych w oświatowych placówkach wychowania pozaszkolnego.

Na pytanie: Czy ustalona wysokość wpisowego będzie odpowiadać realnym kosztom poniesionym przez Państwa na organizację konkursu tańca?

Odpowiedzieli Państwo: Kalkulacja przygotowywana jest w taki sposób, aby wpisowe pokryło, w miarę możliwości, całokształt kosztów organizacyjnych. Z założenia konkurs nie może przynieść placówce żadnego dochodu.

Na pytanie: Na podstawie jakich konkretnie przepisów prawa organizują Państwo konkurs tańca?

Odpowiedzieli Państwo: Akt wykonawczy do ustawy prawo oświatowe - Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki w sprawie niektórych publicznych placówek systemu oświaty (Dz. U. z 2023 r., poz. 651) - paragraf 3 ust. 2 pkt 2a.

Pytanie

Czy X pobierając opłatę (tzw. wpisowe) na organizację konkursu tańca i tym samym wystawiając fakturę za przedmiotową usługę, mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy X, pobierając opłatę (tzw. wpisowe) na organizację konkursu tańca, mógłby korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

W wyroku NSA z dnia 13 marca 2014 r. (I FSK 584/13) czytamy, że polski prawodawca wyodrębnił w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT trzy grupy podmiotów, które mogą korzystać ze zwolnienia w podatku VAT przy świadczeniu usług kulturalnych, do których można zaliczyć również organizację konkursu i pobieranie opłaty wpisowej. Po pierwsze są to podmioty prawa publicznego. Po drugie, inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Po trzecie, podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Do pierwszej grupy tj. podmiotów prawa publicznego, należy zaliczyć Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego, a także utworzone i nadzorowane przez nie inne jednostki organizacyjne. Jeżeli chodzi o grupę drugą tj. inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, to w tym zakresie przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit a Ustawy o VAT nie odsyła do przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ustawodawca uczynił to tylko w odniesieniu do trzeciej grupy podmiotów, korzystających z omawianego zwolnienia tj. instytucji kultury, czyli podmiotów wpisanych do odpowiedniego rejestru instytucji kultury. Już z powyższego można wnioskować, że odrębne przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit a ustawy o VAT, na podstawie których dany podmiot może być uznany za instytucję o charakterze kulturalnym, nie muszą być tożsame z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Z kolei z art. 2 Ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wynika, że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności, a więc nie tylko: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. W myśl art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalność mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Zgodnie zaś z art. 4 tej ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek. W orzecznictwie zwracano już uwagę, że formy działalności kulturalnej w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie zostały ograniczone wyłącznie do form organizacyjnych wyliczonych w art. 2 tej ustawy, a zatem mogą to być również inne formy upowszechniania kultury (Wyrok NSA z dnia 17 maja 2011 sygn. II OSK 378/11).

Ponadto należy zauważyć, że celem regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit a ustawy o VAT jest bez wątpienia upowszechnienie dostępu do kultury, poprzez zmniejszenie kosztów tego dostępu związanych z opodatkowaniem tego typu usług podatkiem od towarów i usług. Osiągniecie tego celu byłoby znacznie utrudnione, gdyby z określonego w tym przepisie zwolnienia mogły korzystać tylko podmioty wymienione w ustawie o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W świetle powyższego należy uznać, że X jest instytucją o charakterze kulturalnym i pobierając opłatę wpisową na przeprowadzenie konkursu tańca, może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji pojęcia „świadczenie usług” wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca usługę, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły da celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy,

nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj.:

- gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz

- gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy.  W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym:

 1. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

 2. Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

  2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1) usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2) wstępu:

a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4) usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5) działalności agencji informacyjnych;

6) usług wydawniczych;

7) usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8) usług ochrony praw.

Z okoliczności sprawy wynika, że Miasto od 1 stycznia 2017 r. jest scentralizowanym podatnikiem dla potrzeb podatku od towarów i usług. Centralizacji rozliczeń w podatku od towarów i usług wraz z Miastem podlegają m. in. placówki oświatowe tj. przedszkola, szkoły podstawowe, zespoły szkół i inne. X jest jednostką organizacyjną Miasta, scentralizowaną z Miastem dla potrzeb rozliczeń podatku VAT. X jest placówką oświatową prowadzącą działalność edukacyjną, sportową i kulturalną - podlega pod Ministerstwo Edukacji i Nauki, xxx.

Organizują Państwo konkurs tańca na podstawie rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki w sprawie niektórych publicznych placówek systemu oświaty (Dz. U. z 2023 r., poz. 651) - paragraf 3 ust. 2 pkt 2a.

Świadczone usługi w postaci organizacji konkursu tańca są usługami kulturalnymi. Ich celem jest tworzenie i upowszechnianie kultury. Xxx (w trakcie festiwalu każdy chętny może przyjść obejrzeć występy festiwalowe bezpłatnie).

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy opłaty (tzw. wpisowego) na organizację kursu tańca.

Jak wskazano powyżej, organy władzy publicznej na gruncie podatku VAT występować mogą w dwoistym charakterze:

- podmiotów niebędących podatnikami VAT, gdy realizują zadania, w oparciu o reżim publicznoprawny, nałożone na nich przepisami prawa, oraz

- podatników VAT, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, a więc w ramach reżimu prywatnoprawnego.

Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatników, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Ponieważ stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, musi być interpretowane bardzo ściśle. Wyłączenie to ma miejsce przy spełnieniu łącznie dwóch warunków:

 a) jego podmiotem są jedynie organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy (kryterium podmiotowe),

 b) odnosi się jedynie do tych czynności podlegających wyłączeniu podmiotów, w których realizują one zadania nałożone na nie przepisami prawa i to zadania do realizacji których zostały powołanie (kryterium przedmiotowe).

Należy zauważyć, że udział w organizowanych przez Państwa konkursie tańca, za odpłatnością w postaci tzw. wpisowego, odbywa się na zasadzie dobrowolności – co już wyklucza Państwa działanie w tym zakresie z pozycji imperium. Uczestnicy, dokonując tzw. wpisowego, w sposób dorozumiany zawierają z Państwem umowę cywilnoprawną, Państwo zaś świadczą na ich rzecz odpłatne usługi. Nie budzi więc wątpliwości, że świadcząc w reżimie prywatnoprawnym usługi opisane we wniosku, są Państwo podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w tym zakresie prowadzą Państwo działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 tej ustawy.

Przechodząc natomiast do kwestii zwolnienia świadczonych przez Państwa usług organizacji konkursu tańca, zauważyć należy, że zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy wymienia trzy grupy podmiotów. Po pierwsze, podmioty prawa publicznego. Po drugie, inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Po trzecie, podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie spełniona jest przesłanka podmiotowa zwolnienia wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Usługi są świadczone przez X, który jest jednostką organizacyjną Miasta, scentralizowaną z Miastem dla potrzeb rozliczeń podatku VAT, a zatem usługi świadczone są przez podmiot publiczny.

Zatem przedstawione informacje pozwalają stwierdzić, że Miasto wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Ponadto sprawdzenia wymaga, czy usługi opisane we wniosku wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia.

Spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…).

Ustawa nie definiuje pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Kultura to:

„całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller, „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska”, Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999)”.

Ponadto Encyklopedia Popularna hasło „kultura” definiuje jako:

„całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Jak wskazali Państwo we wniosku, świadczone usługi w postaci organizacji konkursu tańca są usługami kulturalnymi. Ich celem jest tworzenie i upowszechnianie kultury. Xxxx (w trakcie festiwalu każdy chętny może przyjść obejrzeć występy festiwalowe bezpłatnie).

Ponadto wskazali Państwo, że X nie osiąga zysków ze swojej działalności statutowej, w tym także z organizowanych konkursów tańca. Każdy konkurs jest finansowany przez placówkę, a ewentualne „wpisowe” (akredytacja) pokrywa tylko część kosztów. Tym samym, spełniony jest również warunek przewidziany w art. 43 ust. 18 ustawy.

Z opisu sprawy nie wynika również, że czynności będące przedmiotem świadczonych przez Państwa usług należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, że pobierając opłatę (tzw. wpisowe) na organizację konkursu, mogą Państwo skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.  U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).