Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej działki nr 1/1.

Interpretacja indywidualna   

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej (...) działki nr 1/1 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej (...) należącej do dłużnika działki nr 1/1.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 sierpnia 2023 r. (wpływ 4 września 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...). Obecnie prowadzi postępowanie egzekucyjne z majątku dłużnika – „A.” Sp. z o.o. z siedzibą w (...), NIP (...), KRS (...), zwanej dalej „Spółką”. Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest z wniosku B. na podstawie tytułu wykonawczego wydanego przez Sąd Okręgowy w (...) Wydział Gospodarczy z 30 marca 2022 r. sygn. akt (...).

Postępowanie egzekucyjne zostało zarejestrowane pod sygnaturą (...). Dłużna spółka według informacji uzyskanych ze strony internetowej Ministerstwa Finansów (...) na dzień 30 czerwca 2023 r. nie figuruje w rejestrze VAT.

W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego Komornik zamierza w drodze licytacji publicznej zbyć majątek Spółki w postaci nieruchomości gruntowej niezabudowanej, o numerze ewidencyjnym 1/1 o powierzchni 42,9038 ha, położona w obrębie (...), gmina (...), powiat (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze NR KW (...).

Zgodnie ze zmianą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy (...) (Uchwała (...) Rady Miejskiej w (...) z 25 czerwca 2020 r.) przedmiotowa działka 1/1 położona jest na terenach rolniczych, na części wyznaczono teren górniczy. Na terenie działki występuje złoże kopalin naturalnych, zaewidencjonowane pod nr (...).

Dla działki nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy lub lokalizacji inwestycji. Na gruntach tych nigdy nie było prowadzone wydobycie kruszywa. Wg informacji posiadanych przez Wnioskodawcę Spółka nie prowadzi jakiejkolwiek aktywności gospodarczej.

Zgodnie z art. 18 u.p.t.u., organy egzekucyjne określone w ustawie z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W tym kontekście Komornik powziął wątpliwości co do prawidłowości postępowania przy rozliczeniu podatku od towarów i usług.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu odpowiadając na pytania organu wskazała Pani:

1)Kiedy i na podstawie jakiego tytułu prawnego (umowa kupna - sprzedaży, itp.) dłużna Spółka nabyła działkę nr 1/1?

Odpowiedź: dłużna spółka nabyła działkę nr 1/1 na mocy umowy sprzedaży zawartą aktem notarialnym sporządzonym 15 kwietnia 2010 r. repertorium A nr (...) przez notariusza (...).

2)Czy nabycie ww. działki przez dłużnika było transakcją opodatkowaną podatkiem VAT, zwolnioną z podatku lub niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy transakcja ta była udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT?

3)Czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia działki i czy z tego prawa skorzystał?

Odpowiedź: Organ egzekucyjny nie posiada odpowiedzi na wszystkie żądania dotyczące udzielenia informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9 ustawy. Jednocześnie organ egzekucyjny informuje, iż w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego zostały podjęte wszelkie czynności mające na celu uzyskanie odpowiedzi na wskazane pytania. Tym samym brak informacji jest wynikiem podjętych przez komornika sądowego udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania żądanych informacji.

4)Czy istnieje dla działki nr 1/1 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i jakie wynika z tego planu dla niej przeznaczenie (zarówno w planie podstawowym, jak i uzupełniającym)?

Odpowiedź: w chwili obecnej dla obszaru, na którym położona jest działka nr 1/1 w obrębie (...), gmina (...) brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Zmianą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy (...) (Uchwała nr (...) Rady Miejskiej w (...) z 25 czerwca 2020 r.) przedmiotowa działka nr 1/1 położona jest na terenach rolniczych, na części wyznaczono teren górniczy. Na terenie działki występuje złoże kopalin naturalnych, zewidencjonowane pod nr (...). Dla działki nr 1/1 nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Pytania

1)Czy Komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości?

2)Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

3)Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia podatkowego z podatku od towarów i usług?

4)Czy w razie jej sprzedaży w drodze licytacji Komornik zobowiązany jest złożyć wniosek o zarejestrowanie Spółki jako podatnika podatku od towarów i usług (VAT-R), wystawić w imieniu Spółki fakturę, pobrać podatek VAT i przekazać go na konto bankowe organowi podatkowemu?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W myśl art. 18 u.p.t.u., organy egzekucyjne określone w ustawie z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Stosownie zaś do art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Nie ma zatem żadnych wątpliwości, iż Wnioskodawca z uwagi na okoliczności stanu faktycznego i wyżej przywołane przepisy co do zasady jest płatnikiem, o którym mowa w art. 18 u.p.t.u.

Ad. 2.

Aby można było mówić o tym, iż dana czynność podlega opodatkowaniu danym podatkiem, w stanie faktycznym musi wystąpić podmiot, który mieści się w granicach wskazanych w przepisach dotyczących zakresu podmiotowego oraz czynność, która mieści się w granicach zakresu przedmiotowego tej daniny publicznej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 u.p.t.u., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyżej przepisy należy stwierdzić, iż A. Sp. z o.o. co do zasady jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Mieści się ona bowiem w zakresie podmiotowym zakreślonym w wyżej zacytowanych przepisach. Wynika to z faktu, iż w dziale 3 wpisu do KRS wynika, iż Spółka została powołana w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 u.p.t.u., przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r, poz. 121 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przenosząc zacytowane powyżej przepisy na stan przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż grunt jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 u.p.t.u., który w sytuacji odpłatnego przeniesienia prawa do rozporządzania nabywcy jak właściciel mieści się w zakresie przedmiotowym. Oceny tej nie zmienia sposób przeniesienia, tj. że dokonuje się w drodze licytacji komorniczej.

Reasumując, Transakcja, której dotyczy wniosek co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 3

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższej analizy wynika, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi są zwolnione od podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalono bowiem studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy (...) (Uchwała (...) Rady Miejskiej w (...) z 25 czerwca 2020 r.), z którego wynika, iż przedmiotowa działka 1/1 położona jest na terenach rolniczych, na części wyznaczono teren górniczy. Na terenie działki występuje złoże kopalin naturalnych, zaewidencjonowane pod nr (...). Dla działki nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy lub lokalizacji inwestycji.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 u.p.t.u., podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie zaś do art. 96 ust. 3 u.p.t.u., podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 1 u.p.t.u., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl natomiast art. 99 ust. 7 u.p.t.u., przepisu ust. 1 nie stosuje się dc podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113, oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

1)przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3;

2)są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a, art. 90c lub art. 91, lub

3)są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4 lub art. 89b ust. 1, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.

Mając na uwadze fakt, iż Spółka nie prowadzi działalności operacyjnej, nie dokonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jedyną czynnością będzie sprzedaż nieruchomości niezabudowanej, która podlega zwolnieniu należy wskazać, że na podstawie ww. przepisów Wnioskodawca nie będzie mieć obowiązku złożenia w imieniu Spółki VAT-R. Nie będzie miał obowiązku złożyć deklaracji VAT-7 co wynika m.in. z faktu, iż Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT, a zatem nie może mieć miejsca jakakolwiek sytuacji określona w art. 99 ust. 7 u.p.t.u.

Na podstawie art. 106b ust. 2 u.p.t.u. Wnioskodawca nie będzie mieć również obowiązku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Ocena stanowiska

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel nieruchomości – jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych przez Panią okoliczności sprawy wynika, że obecnie prowadzi Pani postępowanie egzekucyjne pod sygnaturą (…) z majątku dłużnika – A. Sp. z o.o.  Dłużnik nabył działkę nr 1/1 na mocy umowy sprzedaży aktem notarialnym sporządzonym 15 kwietnia 2010 r.

W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego zamierza Pani w drodze licytacji publicznej zbyć majątek Spółki w postaci nieruchomości gruntowej niezabudowanej, o numerze ewidencyjnym 1/1.

Na terenie działki występuje złoże kopalin naturalnych na której nigdy nie było prowadzone wydobycie kruszywa.

W chwili obecnej dla obszaru, na którym położona jest działka nr 1/1 brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego i nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Wskazała Pani, że według informacji uzyskanych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów na dzień 30 czerwca 2023 r. dłużnik nie figuruje w rejestrze VAT i wg posiadanych informacji Spółka nie prowadzi jakiejkolwiek działalności. Jednakże zwraca Pani uwagę, że w dziale 3 wpisu do KRS wynika, że Spółka została powołana w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Wskazała Pani także, że w pozostałym zakresie nie posiada szczegółowej wiedzy i nie ma możliwości uzyskania żadnych dodatkowych informacji mimo podjętych udokumentowanych działań.

Pani wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy w związku ze sprzedażą licytacyjną nieruchomości dłużnika w postaci działki nr 1/1 będzie Pani płatnikiem podatku VAT i czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży nieruchomości należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku, nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Spółki, która zgodnie z wpisem do KRS-u została powołana w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku egzekucji nieruchomości niezabudowanej należącej do dłużnika, tj. Spółki z o. o., nie mamy do czynienia ze zbywaniem majątku osobistego, ale ze zbywaniem majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dostawa nieruchomości (działki nr 1/1) należącej do dłużnika będącego Spółką z o.o. w drodze licytacji komorniczej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zgodzić się z Panią , że co do zasady zgodnie z art. 18 ustawy komornik sądowy jest płatnikiem podatku od towarów i usług od dokonywanych dostaw w trybie egzekucji przy czym należy zwrócić uwagę jak już wyżej wskazano, że jest Pani zobowiązana do przestrzegania przepisów ustawy o VAT oraz do uwzględniania w trakcie tej sprzedaży okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Oceniając Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 uznaję je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zagadnień objętych pytaniami nr 1 i 2 przedstawionymi we wniosku, natomiast w pozostałym zakresie będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).