Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia źródła przychodów oraz sposobu rozliczenia jako osoby małoletniej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W 2024 roku prowadził Pan działalność twórczą na A, polegającą na tworzeniu autorskich filmów, pisaniu scenariuszy, montażu filmów, projektowaniu grafik oraz obróbce audio, co można zaliczyć do działalności artystycznej, publicystycznej oraz twórczości literackiej i multimedialnej. Przychody pochodziły z programu B i wynikały bezpośrednio z Pana pracy twórczej, a nie z praw majątkowych. Pana działalność na A ma charakter artystyczno-publicystyczny (analogicznie do form twórczości wymienionych w art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych), a uzyskiwane przychody stanowią efekt Pana osobistej pracy twórczej. W momencie uzyskiwania tych dochodów był Pan osobą niepełnoletnią.
Uzupełnienie wniosku
W okresie, którego dotyczy wniosek (tj. gdy był Pan małoletni) nie prowadził Pan kanału na A w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej. Tworzone przez Pana treści były autorskimi materiałami wideo publikowanymi na platformie A. Dotyczyły one głównie C i obejmowały filmy z (...). Każdy film wymagał od Pana opracowania koncepcji, przygotowania scenariusza, zarysu fabuły, nagrania obrazu, dźwięku, samodzielnego montażu oraz stworzenia miniatury i innych elementów graficznych.
Pierwotną motywacją do prowadzenia kanału była Pana pasja do C oraz chęć dzielenia się swoją twórczością i pomysłami. Z czasem, wraz ze wzrostem popularności kanału, pojawiła się możliwość monetyzacji, z której Pan skorzystał. Uzyskiwane przychody stały się dodatkowym elementem Pana aktywności, jednak główny nacisk kładł Pan na aspekt twórczy i interakcję ze społecznością oraz widzami.
Treści na Pana kanale A publikował Pan nieregularnie, w zależności od posiadania wolnego czasu, inspiracji oraz stopnia skomplikowania przygotowywanych materiałów. Zdarzały się miesiące, w których opublikował Pan kilka filmów, ale były również okresy (np. miesiąc lub dłużej) bez nowych publikacji. W całym 2024 roku opublikował Pan łącznie około 10 filmów. W 2024 roku nie dokonywał Pan inwestycji w nowy sprzęt do rejestracji obrazu i dźwięku, ponieważ korzystał Pan z urządzeń (np. mikrofon, komputer), które posiadał Pan już wcześniej. Wszystkie publikowane filmy były w całości efektem Pana indywidualnej pracy twórczej od pomysłu, scenariusza, przez nagranie, aż po montaż, nie umieszczał Pan gotowych filmów stworzonych przez inne osoby.
W celu przygotowania materiałów (ich montażu, obróbki graficznej i dźwiękowej) korzystał Pan z darmowego oprogramowania, jak np. D oraz z płatnego pakietu E na warunkach uczniowskich. Tworzone przez Pana i publikowane na kanale A treści (filmy, w tym zawarte w nich scenariusze, narracja, oryginalne grafiki i sposób montażu) stanowiły utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jako ich twórcy przysługiwały Panu i nadal przysługują do nich pełne osobiste i majątkowe prawa autorskie.
Jako małoletni, w ramach Pana działalności twórczej na platformie A, uzyskiwał Pan przychody wyłącznie za pośrednictwem programu B. Wszystkie te przychody były bezpośrednim wynikiem Pana osobistej pracy twórczej, polegającej na tworzeniu i publikowaniu autorskich materiałów wideo, które stanowią utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przychody te pochodziły w całości z tytułu wyświetlania reklam przy Pana autorskich filmach (utworach). Wynagrodzenie to wynikało z faktu udzielenia przez Pana platformie A, w ramach warunków programu B, licencji na korzystanie z Pana praw autorskich do tych utworów. Udzielona licencja obejmowała między innymi prawo do wyświetlania reklam w trakcie lub w związku z odtwarzaniem Pana filmów. Wysokość Pana wynagrodzenia z tego tytułu była zmienna i zależała od wielu czynników, takich jak liczba wyświetleń Pana filmów przez widzów, rodzaj i format wyświetlanych reklam, aktualne stawki oferowane przez reklamodawców oraz ogólna oglądalność i popularność Pana autorskich treści.
W okresie, którego dotyczy wniosek, Pana rodzice nie mieli prawa do pobierania pożytków wynikających z tworzenia przez Pana treści publikowanych na A, ani z Pana uczestnictwa w programie B. Dochody te były wynikiem wyłącznie Pana osobistej pracy twórczej i aktywności, a konto B było powiązane z Panem jako twórcą. Rodzice nie byli stroną umów z B dotyczących tych przychodów, ani nie mieli do nich żadnych roszczeń.
Pytanie
Czy dochody uzyskane z działalności twórczej na A rozlicza Pan samodzielnie na zeznaniu PIT-36 korzystając z przysługującego Panu statusu przychodów z działalności wykonywanej osobiście (twórczość artystyczna w rozumieniu art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
Pana stanowisko w sprawie
Dochody uzyskane z działalności twórczej na A rozlicza Pan samodzielnie na zeznaniu PIT-36 korzystając z przysługującego Panu statusu przychodów z działalności wykonywanej osobiście (twórczość artystyczna w rozumieniu art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W konstrukcji podatku dochodowego od fizycznych ustawodawca wziął pod uwagę, że przysporzenia, które uzyskują osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów. Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały natomiast uregulowane w art. 12-20 omawianej ustawy. System opodatkowania przychodów osób fizycznych uwzględnia specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.
Odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:
-działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy);
-pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy);
-najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy);
-kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy);
-inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.
Źródło pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) zostało scharakteryzowane przez ustawodawcę w art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 powołanej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu omawianej ustawy to działalność, która ma następujące cechy:
-jest działalnością zarobkową;
-jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;
-jest prowadzona we własnym imieniu.
Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się bowiem z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.
Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:
·„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”; „organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie” albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);
·„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania. Kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Nie oznacza to jednak, że działalność gospodarcza nie może być prowadzona tylko sezonowo albo przez powtarzanie cyklu lub określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu o charakterze zarobkowym (bez względu na okres, w jakim powiązane ze sobą czynności służące realizacji tego celu miałyby być realizowane).
Kolejnym źródłem przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem sytuacji, gdy wymienione umowy dotyczą składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Najem, podnajem, dzierżawa i poddzierżawa to tzw. umowy nazwane, których istota prawna jest uregulowana w przepisach Kodeksu cywilnego. Niemniej jednak ustawodawca nie ogranicza źródła z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko do tych umów nazwanych, ale zalicza do tego źródła również inne umowy o podobnym charakterze.
Odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy). Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje m.in. przychody z praw majątkowych.
Stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia praw majątkowych. Wskazał jednak przykłady praw majątkowych, do których odnosi się omawiany przepis. Należą do nich m.in. prawa autorskie.
W myśl art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2)plastyczne;
3)fotograficzne;
4)lutnicze;
5)wzornictwa przemysłowego;
6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7)muzyczne i słowno-muzyczne;
8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9)audiowizualne (w tym filmowe).
Kolejnym ze źródeł przychodów są „inne źródła”, czyli źródła inne niż te wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Ustawodawca użył w tym przepisie sformułowania „w szczególności”, co wskazuje na to, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty. Nie ma więc przeszkód, aby do tej kategorii zaliczać również przychody inne niż wymienione wprost w tej regulacji – o ile nie są przychodami ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W opisanej sytuacji prowadził Pan działalność twórczą na A, polegającą na tworzeniu autorskich filmów, pisaniu scenariuszy, montażu filmów, projektowaniu grafik oraz obróbce audio. Nie prowadził Pan kanału na A w ramach Pana zarejestrowanej działalności gospodarczej. Tworzone przez Pana treści były autorskimi materiałami wideo publikowanymi na platformie A. Dotyczyły one głównie C i obejmowały filmy z (...). Treści na Pana kanale A publikował Pan nieregularnie, w zależności od posiadania wolnego czasu, inspiracji oraz stopnia skomplikowania przygotowywanych materiałów. Przychody uzyskiwane przez Pana pochodziły w całości z tytułu wyświetlania reklam przy Pana autorskich filmach (utworach) – w trakcie lub w związku z odtwarzaniem Pana filmów. W okresie, którego dotyczy wniosek, Pana rodzice nie mieli prawa do pobierania pożytków wynikających z tworzenia przez Pana treści publikowanych na A.
Okoliczności sprawy nie wskazują, żeby Pana działania w powyższym zakresie miały charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pana przychody nie mają również charakteru przychodów z praw majątkowych. Jest Pan co prawda autorem filmów, które zamieszcza na swoim kanale w serwisie, jednak nie uzyskuje Pan przychodów z praw autorskich do własnych utworów audiowizualnych zamieszczanych w tym serwisie. Uzyskuje Pan przychód z tytułu reklam (których nie jest autorem) wyświetlanych podczas odtwarzania Pana filmów.
W sytuacji uzyskiwania wynagrodzenia związanego z wyświetleniami reklam w serwisie, na którym prowadzi Pan kanał, osiągane przychody należy zakwalifikować do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do przychodów z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Celem umowy jest bowiem umieszczanie przez serwis A – za Pana zgodą – reklam na Pana kanale i uzyskiwanie przychodów z ich wyświetleń.
Wobec powyższej kwalifikacji osiągane przez Pana przychody – wbrew zajętemu we wniosku stanowisku – nie są przychodami z działalności wykonywanej osobiście (twórczości artystycznej w rozumieniu art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).
W świetle art. 2 ust. 1a ww. ustawy:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a tej ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
A zatem właściwym zeznaniem dla rozliczenia Pana przychodów jest PIT-28, a nie jak wskazał Pan we własnym stanowisku PIT-36.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.
Jak wskazał Pan w opisie zdarzenia, w okresie, którego dotyczy wniosek, Pana rodzice nie mieli prawa do pobierania pożytków wynikających z tworzenia przez Pana treści publikowanych na A. Tym samym przychody te rozlicza Pan samodzielnie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.