Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży nieruchomości niezabudowanej wykorzystywanej w działalności gospodarczej. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.164.2023.2.GK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.164.2023.2.GK

Temat interpretacji

Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży nieruchomości niezabudowanej wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży nieruchomości niezabudowanej nr 1 wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Uzupełniliście go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 12 czerwca 2023 r. (wpływ 19 czerwca 2023 r.) oraz pismem z 19 lipca 2023 r. (data wpływu 25 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT. Planujecie Państwo sprzedaż nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę niezabudowaną (dalej: jako Nieruchomość).

Prawo własności Nieruchomości nabyliście Państwo od osoby prawnej na podstawie umowy sprzedaży przedsiębiorstwa z dnia (…) 2004 r. W momencie nabycia nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego (sprzedaż nie była objęta podatkiem VAT jako sprzedaż przedsiębiorstwa).

Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej również „m.p.z.p.”). Teren tej Nieruchomości w m.p.z.p. oznaczony został jako: PE - teren powierzchniowej eksploatacji surowców. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest wyznaczony obowiązek opracowania projektu zagospodarowania terenu. Wójt gminy (…), na terenie której położona jest Nieruchomość wydał w (…) postanowienie, w którym nałożył na Państwa obowiązek sporządzenia raportu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko. Taki raport został przez Państwa zlecony i sporządzony na Państwa rzecz. Z przedmiotowego raportu wynika, że nie jest przewidywana budowa obiektów budowlanych na Nieruchomości.

W planowanej umowie sprzedaży Nieruchomości zobowiążecie się Państwo do przeniesienia na nabywcę całość posiadanych koncesji i zezwoleń na eksploatację złóż na przedmiotowej Nieruchomości.

W uzupełnieniu z 12 czerwca 2023 r. wskazaliście Państwo, że w planie zagospodarowania przestrzennego - (Uchwała Nr (…) Rady Gminy (…) z dnia 30 maja 2005 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (…)) dla gruntu będącego przedmiotem wniosku zostało przewidziane przeznaczenie PE - teren powierzchniowej eksploatacji surowców. Jednocześnie brak jest w powyższej uchwale dodatkowych zapisów odnośnie zabudowy (zarówno odnośnie możliwości zabudowy jak i jej braku).

W uzupełnieniu wniosku z 19 lipca 2023 r. wskazaliście Państwo, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Nr (…) Rady Gminy (…) z dnia 30 maja 2005 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (…)) Nieruchomość nr 1 położona w miejscowości (…), Gmina (…) przeznaczona jest w części pod powierzchniową eksploatację surowców - symbol 5 PE oraz na cele rolne.

Gmina (…) w całości objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego i nie wydaje warunków zabudowy. Decyzje budowlane wydaje Starostwo Powiatowe w (…).

Z planu wynika również, że w „granicach obszaru chronionego krajobrazu (…) obowiązują zasady gospodarowania określone Rozporządzeniem Nr (…) Wojewody (…) z dnia (…). Należą do nich m.in. w szczególności:

1)Zakaz lokalizowania obiektów przemysłowych i rolniczych, uciążliwych dla środowiska;

2)Prowadzenie wzmożonego nadzoru budowlanego w zakresie ładu przestrzennego i dyscypliny budowlanej;

3)Unikanie lokalizacji obiektów z rozbudowaną infrastrukturą techniczną i komunikacyjną;

4)Maksymalne ograniczenie przekształceń powierzchni ziemi;

5)Zachowanie i pomnażanie zasobów zieleni.

§ 30

1.Ustalenia dotyczące obszaru sołectwa (…) oznaczonego na rysunku planu symbolem A - 4.

2.Jednostkę A - 4 tworzy obszar wsi (…) w swoich granicach administracyjnych. Wieś położona jest w strefie polityki przestrzennej B i C.

3.Wieś stanowi jednostkę elementarną. Funkcją wiodącą jest produkcja rolna.

4.Struktura przestrzenna - układ historyczny: zabudowa zwarta w typie owalnicy, zachowany historyczny układ przestrzenny.

5.Na terenie jednostki planistycznej adaptuje się istniejącą oraz projektuje się uzupełnienia, poza wyróżnioną graficznie rozproszoną zabudowę siedliskową - następującą zabudowę:

1)zabudowa jednorodzinna MN i obiekty usługowo-handlowe z możliwością rehabilitacji i przekształceń oraz uzupełnienia zabudowy mieszkaniowej o lokalizację usług nieuciążliwych; utrzymuje się istniejącą zabudowę zagrodową;

2)MN - istniejąca zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna z możliwością uzupełnień i lokalizacji usług nieuciążliwych.

6.Poza zabudową mieszkaniową na terenie jednostki adaptuje się oraz projektuje się następujące przeznaczenia terenów:

1)5 PE, 6 PE - powierzchniowa eksploatacji surowców (żwiru);

2)1 UTL, 4 UTL - tereny budownictwa letniskowego;

3)1 UT - 3 UT, 9 UT, 11 UT, 12 UT - usługi turystyki i wypoczynku;

4)7 UT/UTL - usługi turystyki i wypoczynku/tereny budownictwa letniskowego;

5)8 UT/MN, 10 UT/MN - usługi turystyki i wypoczynku/teren zabudowy jednorodzinnej;

6)13 RPH - urządzenia zaopatrzenia i zbytu rolnictwa;

7)14 UH - usługi handlu;

8)15 Ul - usługi inne;

9)16 UO/MN - usługi oświaty i wychowania/teren zabudowy jednorodzinnej (były budynek szkolny przeznacza się funkcję mieszkaniową).

§ 31

Dla głównych elementów zagospodarowania ustala się:

1)obowiązek opracowania projektu zagospodarowania terenu, poprzedzonego koncepcją urbanistyczno - architektoniczną (poszczególnych części) lub całości wsi (…) - zgodnie z warunkami zawartymi w § 21 ust. 2;

2)teren w sąsiedztwie byłego budynku szkolnego (16 UO/MN) przeznacza się pole biwakowe o pojemności około 50 osób jednorazowo;

3)adaptuje się istniejący szlak turystyczny wodny na rz. (…) oraz pieszy szlak turystyczny;

4)wieś stanowi chroniony zespół ruralistyczny. Należy wykonać specjalistyczne opracowanie urbanistyczno-konserwatorskie, które pozwoli wyznaczyć strefę ochrony konserwatorskiej oraz sformułuje szczegółowe wytyczne co do sposobu zagospodarowania istniejącej zabudowy charakteru dalszej działalności inwestycyjnej.”

W Państwa ocenie, sprzedaż Nieruchomości opisanej we wniosku objęta będzie zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Pytanie

Czy sprzedaż opisanej powyżej Nieruchomości będzie objęta zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, sprzedaż opisanej Nieruchomości objęta będzie zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. nr 931, dalej jako: ustawa o VAT lub ustawa), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego zbycie, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przytoczoną wcześniej definicję działalności gospodarczej należy uznać, że w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą posiada również osoba lub jednostka pozyskująca zasoby naturalne. Jeżeli więc osoba posiadająca już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT, brak jest podstaw prawnych do uznania, że nie podlegają one opodatkowaniu. Nie można, bowiem uznać, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Planujecie Państwo sprzedać nieruchomość gruntową stanowiącą działkę niezabudowaną o nr 1. Prawo własności nabyliście Państwo 20 września 2004 r. od osoby prawnej na podstawie umowy sprzedaży przedsiębiorstwa. Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nr 1 położona w miejscowości (…), Gmina (…) przeznaczona jest w części pod powierzchnię eksploatacyjną surowców - symbol 5 PE oraz na cele rolne. Z miejscowego planu wynika, że symbol 5 PE, 6 PE oznacza powierzchnię eksploatacji surowców (żwiru). W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest wyznaczony obowiązek opracowania projektu zagospodarowania terenu. Wójt gminy (…), na terenie której położona jest Nieruchomość wydał w (…) postanowienie, w którym nałożył na Państwa obowiązek sporządzenia raportu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko. Z przedmiotowego raportu wynika, że nie jest przewidywana budowa obiektów budowlanych na Nieruchomości. W planowanej umowie sprzedaży Nieruchomości zobowiążecie się Państwo do przeniesienia na nabywcę całość posiadanych koncesji i zezwoleń na eksploatację złóż na przedmiotowej Nieruchomości.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą określenia czy sprzedaż Nieruchomości nr 1 będzie objęta zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie stanowią one terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania zwolnienia przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka nr 1 przeznaczona jest w części pod powierzchniową eksploatację surowców – symbol 5 PE oraz na cele rolne. Z miejscowego planu nie wynika przeznaczenie pod zabudowę tej działki.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Nieruchomość nr 1 nie spełnia definicji terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym jej dostawa może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisanym przez Państwa zdarzeniem przyszłym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).