Interpretacja indywidualna z dnia 21.01.2019, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.826.2018.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

obowiązki podatkowe z tytułu dostawy nieruchomości zabudowanej, stanowiącej współwłasność majątkową małżeńską, w ramach działalności gospodarczej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.), uzupełnionymi pismami z dnia 02 stycznia 2019 r. (data wpływu) oraz z dnia 17 stycznia 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych z tytułu dostawy nieruchomości zabudowanej nr , stanowiącej współwłasność majątkową małżeńską, w ramach działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązków podatkowych z tytułu dostawy nieruchomości zabudowanej nr , stanowiącej współwłasność majątkową małżeńską, w ramach działalności gospodarczej,

• prawa Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia podatkowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 02 stycznia 2019 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania wskazanego we wniosku jako 3 oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej adekwatnego do postawionego w uzupełnieniu wniosku pytania oraz pismem z dnia 17 stycznia 2019 r. (data wpływu) o doprecyzowanie pytania nr 1.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 02 stycznia 2019r.).

Dnia 29 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli od Gminnej Spółdzielni nieruchomości oznaczone jako działki numer oraz , położone w obrębie , w Gminie o łącznym obszarze 0,5960 ha, dla których Sąd Rejonowy w , VII Wydział Zamiejscowy Ksiąg Wieczystych z siedzibą w prowadzi księgę wieczystą NR . Działka numer .. jest zabudowana budynkami gospodarczymi po byłej masarni i biurach. Wnioskodawca z żoną nabyli powyższe nieruchomości do majątku wspólnego. Wnioskodawca nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie budynku.

Żona Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą z siedzibą w , z tytułu której jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Dnia 09 października 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli umowę przedwstępną sprzedaży pod warunkiem, na mocy której zobowiązali się wydzielić geodezyjnie z nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr , położoną w miejscowości , Gmina , powiat , województwo , dla której Sąd Rejonowy w , VII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w prowadzi księgę wieczystą nr , nową działkę gruntu o powierzchni około 0,2307 ha (dwa tysiące trzysta siedem metrów kwadratowych) oraz sprzedać przedmiotową nieruchomość firmie S.A. z siedzibą w za cenę w kwocie 165,00 zł za 1,00 m². Na przedmiotowej działce firma z siedzibą w planuje zburzyć obecnie znajdujące się budynki i wybudować obiekt handlowy wraz z parkingiem, drogami dojazdowymi i pozostałą niezbędną infrastrukturą. Spółka, która zamierza kupić nieruchomość będzie ją wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Decyzją z dnia 11 stycznia 2018 r. Wójt Gminy zatwierdził podział nieruchomości oznaczonej Nr ewid. położonej w 0009 obrębie przy ul. ... Na mocy ww. decyzji, działka nr uległa podziałowi na działki o powierzchni 0,2309 ha oraz o powierzchni 0,2182 ha.

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 21 września 2017 r. przez Wójta Gminy , znak: wynika, iż działki oznaczone numerami ewidencyjnymi oraz położone w obrębie , zgodnie z opracowanym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obowiązującym dla miejscowości , uchwalonym dnia 24 maja 2006 roku Uchwałą nr Rady , opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa z 2006 roku Nr poz. , przeznaczone są pod tereny przemysłu i składów - symbol P. Jednocześnie opisana działka gruntu numer , jak i powstałe w wyniku jej podziału działki oznaczone numerami oraz , sklasyfikowane są jako inne tereny zabudowane oznaczone symbolem rodzaju użytków Bi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 02 stycznia 2019 r. na pytania zawarte w wezwaniu Organu, Wnioskodawca odpowiedział w następujący sposób:

1. W jakim celu Wnioskodawca nabył nieruchomość objętą zakresem wniosku?

Odp.: Nieruchomość została nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy, tj. Panią .

1. W jaki sposób Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać ww. nieruchomość?

Odp.: Wnioskodawca nie zamierzał jej wykorzystywać na własne potrzeby. Była kupiona tylko i wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej żony.

1. Czy nieruchomość objęta wnioskiem została zakupiona przez małżonków wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy, a Wnioskodawca figurował w akcie notarialnym dokumentującym ww. zakup wyłącznie ze względu na współwłasność majątkową małżeńską?

Odp.: Nieruchomość była kupiona tylko i wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej żony, a Wnioskodawca - figurował w akcie notarialnym tylko i wyłącznie z uwagi na obowiązywanie ustawowej wspólności majątkowej.

1. Czy od momentu nabycia nieruchomości była ona wykorzystywana wyłącznie przez żonę Wnioskodawcy do działalność gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174)?

Odp.: Tak, tylko i wyłącznie przez żonę Wnioskodawcy.

1. Czy obiekty budowlane będące przedmiotem sprzedaży znajdują się na jednej geodezyjnie wyodrębnianej działce czy na dwóch działkach?

Odp.: Obiekt znajduje się na dwóch działkach i , ale 80% powierzchni budynku znajduje się na działce , czyli tej, która jest przedmiotem transakcji. Przedmiotem transakcji jest tylko działka o numerze ...

1. Czy obiekty będące przedmiotem sprzedaży są budynkami/budowlami/urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, z późn. zm.)?

Odp.: Tak, są budynkami w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

1. Jakie budynki, budowle, urządzenia znajdują się na działce/działkach objętych zakresem pytań?

Odp.: Budynek masami wraz z biurem. Jest to jeden kompleks wraz z przyłączami energetycznymi i wod-kan.

1. Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie ww. budynków/budowli/urządzeń budowlanych, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?

Odp.: Symbol PKOB: Sekcja 1, Dział 12. Grupa 127

1. Czy poszczególne budynki/budowle są trwale związane z gruntem?

Odp.: Tak, są trwale związane z gruntem.

1. Czy z tytułu nabycia/wytworzenia poszczególnych budynków/budowli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

Odp.: Nie przysługiwało, ponieważ Gminna Spółdzielnia w nie była i nie jest podatnikiem podatku VAT, jak również Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

1. Czy z tytułu nabycia wytworzenia budynków/budowli była wystawiona faktura z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odp.: Nie była wystawiona faktura VAT.

1. Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie poszczególnych budynków/budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 ust. 14 ww. ustawy o podatku cd towarów i usług, będących przedmiotem sprzedaży? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.

Odp.: Pierwsze zasiedlenie nastąpiło po wybudowaniu w latach sześćdziesiątych. Niestety, nie jest możliwe podanie dokładnej daty pierwszego zasiedlenia, ponieważ Gminna Spółdzielnia w wybudowała ten budynek w latach sześćdziesiątych i użytkowała go przez ponad 50 lat.

1. Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części poszczególnych budynków/budowli, to należy wskazać, w jakiej w części?

Odp.: Nie było częściowego zasiedlenia. Obiekt był użytkowany od razu po jego wybudowaniu.

1. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 11 należy wskazać, w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie poszczególnych budynków/budowli lub ich części?

Odp.: Po wybudowaniu przez sześćdziesiątych przez Spółdzielnię.

1. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowych budynków/budowli lub ich części a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Odp.: Tak, upłynął dłuższy okres niż dwa lata, ponieważ Spółdzielnia wybudowała i zasiedliła budynek w latach sześćdziesiątych.

1. Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie do używania poszczególnych budynków/budowli? Należy wskazać dokładną datę.

Odp.: W latach sześćdziesiątych. Nie jest możliwe podanie dokładnej daty.

1. Czy od pierwszego zajęcia do używania budynków/budowli upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Odp.: Tak, upłynął dłuższy okres niż dwa lata.

1. Czy budynki/budowle były/są przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy budynki/budowle lub ich części zostały oddane w najem (należy wskazać dzień, miesiąc i rok).

Odp.: Nie, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy etc., z uwagi na brak chętnych do zawarcia takich umów.

1. Do jakich czynności były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę budynki/budowle, będące przedmiotem sprzedaży, tj. czy do:
   • czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
   • czynności zwolnionych od podatku VAT,
   • czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

Odp.: Miały być wykorzystywane w celach czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ale nie znaleziono podmiotów zainteresowanych najmem lub dzierżawą.

1. Jeśli Wnioskodawca wykorzystywał w jakikolwiek sposób budynki/budowle, będące przedmiotem sprzedaży, należy wskazać, do jakich czynności były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę, tj. czy do:
   • czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
   • czynności zwolnionych od podatku VAT,
   • czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

Odp.: Obiekty te nie były w ogóle wykorzystane, ponieważ nie było zainteresowania przedmiotowym budynkiem, ale docelowo miały być wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Z uwagi na brak zainteresowania postanowiono sprzedać ten obiekt wraz z gruntem/działką o numerze ewidencyjnym . Ponadto, Wnioskodawca nie wykorzystywał ich, albowiem nie prowadzi działalności gospodarczej.

1. Czy ww. budynki/budowle były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były/są nieruchomości, wykonywał Wnioskodawca - należy podać podstawę prawną zwolnienia?

Odp.: Wnioskodawca nie wykorzystuje tego budynku do żadnej działalności. Budynek jest wykorzystywany tylko i wyłącznie przez żonę Wnioskodawcy.

1. Czy do czasu sprzedaży Wnioskodawca poniesie wydatki na ulepszenie poszczególnych budynków/budowli, będących przedmiotem sprzedaży, w rozumieniu przepisowo podatku dochodowym w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej? Jeśli tak, to należy wskazać (odpowiedzi na poniższe pytania należy udzielić tylko w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 21):
   1. czy w stosunku do wydatków na ulepszenie budynków/budowli Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
   2. kiedy budynki/budowle po dokonaniu ulepszeń, zostaną oddane do użytkowania? Należy wskazać dokładną datę.
   3. czy nakłady, ponoszone przez Wnioskodawcę, na ulepszenie budynków/budowli będą stanowiły przebudowę rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania nieruchomości lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?
   4. czy po oddaniu do użytkowania ww. budynków/budowli po ich ulepszeniu, będzie miało miejsce pierwsze zasiedlenie tych budynków/budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy? Jeśli tak, to należy wskazać dzień, miesiąc i rok, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie?
   5. w ramach jakich czynności nastąpi pierwsze zasiedlenie budynków/budowli po oddaniu ulepszeń do użytkowania?
   6. czy między pierwszym zasiedleniem budynków/budowli po ulepszeniu a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
   7. w jaki sposób, do jakich czynności Wnioskodawca będzie wykorzystywał budynki/budowle po oddaniu ulepszeń do użytkowania?
   8. czy po ulepszeniu budynki/budowle lub ich części będą oddane w najem, dzierżawę lub na podstawie innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak, to należy podać datę od kiedy?
   9. czy ulepszone budynki/budowle lub ich części były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez co najmniej 5 lat?

Odp.: Wnioskodawca nie poniósł, jak również nie poniesie żadnych wydatków na ulepszenie budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Czy dostawa działki zostanie zakwalifikowana w stosunku do Wnioskodawcy jako dokonana w ramach działalności gospodarczej i czy powstanie obowiązek podatkowy w stosunku do Wnioskodawcy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - tj. wg. przepisów art. 15 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), dostawa działki nr nie powinna zostać w stosunku do niego zakwalifikowana jako dokonana w ramach działalności gospodarczej, a tym samym nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa małżeńska obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, tj. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Majątek prywatny nie występuje natomiast na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego zasadnym jest odwołanie się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92, zgodnie z którym majątek prywatny to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w konsekwencji zatem podatnikiem podatku od towarów i usług będzie tylko ten z małżonków, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu jako podatnik VAT.

Dostawa natomiast działki przez żonę Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy bowiem powyższego artykułu zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata. W art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 wskazując, iż pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie w tym także na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Zgodnie natomiast z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt C-308/16, sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z VAT także wtedy, gdy pierwszy właściciel budynku sam go używał na własne potrzeby przez co najmniej dwa lata. Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości, w ocenie Wnioskodawcy doszło w chwili oddania jej do użytkowania Gminnej Spółdzielni ,,.

Zatem od pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości spółce S.A. upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto na ww. nieruchomość nie były ponoszone nakłady na jej ulepszenie. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej budynkiem po masarni oraz pomieszczeniami biurowymi będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. A tym samym, zgodnie z art. 29a ust. 8 stanowiącym, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, również sprzedaż gruntu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, iż nawet w sytuacji przyjęcia że powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, to będzie on miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z cytowanym artykułem, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Mając zatem na uwadze, iż udziały małżonków w majątku wspólnym są równe, wartość udziału Wnioskodawcy z dostawy przedmiotowej działki wynosić będzie około 191.000,00 zł. Wnioskodawca będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia podatkowego VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując zatem:

1. Dostawa działki nr nie może zostać zakwalifikowana w stosunku do Wnioskodawcy jako dokonana w ramach działalności gospodarczej bowiem podatnikiem podatku od towarów i usług będzie tylko ten z małżonków, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu jako podatnik VAT.
2. Dostawa działki przez żonę Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.
3. Nawet w sytuacji, gdyby przyjąć że, powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, to będzie on miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 stycznia 2019 r. wskazano, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zaś w myśl ustępu 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z tym, podatnikiem podatku VAT jest tylko i wyłącznie żona Wnioskodawcy, ponieważ to ona wykorzystywała ten budynek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a jej mąż widnieje jako współwłaściciel tylko i wyłącznie z uwagi na brak rozdzielności majątkowej. Brak jest zatem podstaw do uznania Pana jako prowadzącego odrębną działalność gospodarczą i tym samym, jedynym podatnikiem będzie żona Wnioskodawcy. Sam fakt bycia współwłaścicielem budynku i nieruchomości nie przesądza o podleganiu podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

I tak, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) jako podatnik VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze, itp. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania tej sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że 29 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli od Gminnej Spółdzielni nieruchomości oznaczone jako działki numer oraz , o łącznym obszarze 0,5960 ha, dla których Sąd Rejonowy w , VII Wydział Zamiejscowy Ksiąg Wieczystych z siedzibą w prowadzi księgę wieczystą NR . Dnia 09 października 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli umowę przedwstępną sprzedaży pod warunkiem, której zobowiązali się wydzielić geodezyjnie z nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr . Na mocy decyzji Wójta Gminy z dnia 11 stycznia 2018 r. działka nr uległa podziałowi na działki o powierzchni 0,2309 ha oraz o powierzchni 0,2182 ha. Przedmiotem dostawy będzie działka nr zabudowana częścią budynku masarni z pomieszczeniami biurowymi, wraz z przyłączami energetycznymi i wod-kan. Wnioskodawca z żoną nabyli powyższe nieruchomości do majątku wspólnego. Wnioskodawca nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie budynku. Żona Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą z siedzibą w z tytułu, której jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy z tytułu sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem masarni wraz z biurem powstanie obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy oraz czy transakcja sprzedaży będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej tylko i wyłącznie przez żonę Wnioskodawcy.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabyta w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej działka nr , stanowiąca grunt zabudowany częścią budynku masarni wraz z pomieszczeniami biurowymi, została zakupiona tylko i wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej żony, a Wnioskodawca - figurował w akcie notarialnym tylko i wyłącznie z uwagi na obowiązywanie ustawowej wspólności majątkowej. Wnioskodawca nie wykorzystuje tego budynku do żadnej działalności. Budynek jest wykorzystywany tylko i wyłącznie przez żonę Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem, nie każda czynność, która wywołuje skutki na gruncie prawa cywilnego, będzie takie skutki wywoływała na gruncie prawa podatkowego.

W rozpatrywanej sprawie, pomimo że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, to jednak nieruchomość została zakupiona na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy i od momentu nabycia nieruchomość ta jak wskazano we wniosku - była wykorzystywana wyłącznie przez małżonkę Wnioskodawcy do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czyli małżonka Wnioskodawcy prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątku wspólnego, miała nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Skoro więc nieruchomość będącą przedmiotem planowanej sprzedaży małżonka Wnioskodawcy wykorzystywała do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, to małżonka Wnioskodawcy jest w sensie ekonomicznym właścicielem tej nieruchomości i to Ona dokona w efekcie dostawy nieruchomości przeniesienia prawa do rozporządzania nią jak właściciel.

W takiej sytuacji należy uznać, że przedmiotem planowanej dostawy będzie nieruchomość nr zabudowana częścią budynku masarni wraz biurem, stanowiąca składnik majątkowy służący prowadzeniu działalności gospodarczej przez żonę Zainteresowanego.

Tym samym, w przypadku sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej uprzednio w działalności prowadzonej przez małżonkę Zainteresowanego, za zbywcę (stronę transakcji) należy uznać wyłącznie żonę Wnioskodawcy, będącą podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności sprawy wskazuje, że poza nabyciem nieruchomości do majątku wspólnego i zobowiązaniem się do wydzielenia geodezyjnie nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr ..., Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystał przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie będzie zatem podatnikiem VAT w związku ze sprzedażą tej nieruchomości. W świetle wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Wnioskodawca nie zaangażował bowiem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. W przedmiotowej sprawie można mówić tylko o pojedynczej czynności, o której mowa w wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10, polegającej na wystąpieniu z wnioskiem o wydzielenie geodezyjnie nieruchomości, nie mamy natomiast do czynienia z ciągiem przytoczonych w tym orzeczeniu okoliczności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że Zainteresowany z tytułu dostawy nieruchomości zabudowanej nr nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że z uwagi na sposób zadysponowania przez małżonków nieruchomością (od momentu jej nabycia) wyłącznie do działalności żony Wnioskodawcy, uznać należy, że nieruchomość ta jest związana tylko i wyłącznie z działalnością gospodarczą żony Wnioskodawcy i Wnioskodawca w związku z jej sprzedażą nie będzie podatnikiem VAT. Innymi słowy, to żona Wnioskodawcy z tytułu całej transakcji sprzedaży będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, to po stronie małżonki Wnioskodawcy będzie występował obowiązek ewentualnego opodatkowania dostawy ww. nieruchomości.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, to sprzedaż udziału w zabudowanej działce nr , stanowiącej współwłasność małżeńską nie będzie podlegała po stronie Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie tym samym nie powstanie obowiązek podatkowy w tym podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 i 3, należało uznać za prawidłowe.

W związku z uznaniem, że z tytułu dostawy nieruchomości objętej zakresem pytania nr 1 Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT, brak podstaw do udzielenia odpowiedzi w zakresie objętym pytaniem nr 2.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie ostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. W szczególności Organ nie oceniał kwestii zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości objętej zakresem wniosku.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości dla współwłaściciela nieruchomości (małżonki).

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Wydając przedmiotową interpretację, jako element zdarzenia przyszłego Organ przyjął wskazaną okoliczność, że nieruchomość objęta zakresem wniosku została nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie zamierzał jej wykorzystywać na własne potrzeby, Wnioskodawca figurował w akcie notarialnym wyłącznie z uwagi na obowiązywanie ustawowej wspólności majątkowej, od momentu nabycia nieruchomości była ona wykorzystywana wyłącznie przez żonę Wnioskodawcy do działalność gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej