Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu unijnego. - Interpretacja - 0461-ITPP2.4512.50.2017.1.KN

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 08.02.2017, sygn. 0461-ITPP2.4512.50.2017.1.KN, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu unijnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 1 lutego 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła wniosek o dofinasowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach programu na lata 2014-2020, na operację typu: , w ramach poddziałania: Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej. Przedmiotem dofinansowania jest budynek szkoły, działka nr x, obręb ewidencyjny P. Budynek szkoły stanowi własność Gminy, natomiast stały zarząd posiada dyrektor szkoły. Przedsięwzięcie zwiększy wpływ na ochronę środowiska poprzez termomodernizację obiektu, zakup i instalację transformatora ciepła, kotła na biomasę oraz modernizację sytemu ocieplania wraz z grzejnikami, a także zakup i instalację paneli fotowoltaicznych oraz wymianę oświetlenia w budynku. Gmina posiada w budynku szkoły mieszkania komunalne. Mieszkania te są zamieszkiwane przez nauczycieli. Odpłatność za mieszkania pobierane według kalkulacji poniesionych kosztów, nienastawione na generowanie zysku (czynsz zwolniony z VAT). Szkoła wykorzystuje swój budynek do czynności niepodlegających opodatkowaniu, tzn. do świadczenia nieodpłatnych usług edukacyjnych, świadczonych w ramach działań statutowych jednostki niepodlegających opodatkowaniu. Szkoła nie wynajmuje pomieszczeń pod działalność gospodarczą. Zadanie polegające na termomodernizacji budynku szkoły służy do wypełniania zadań publiczno-prawnych Gminy nałożonych przepisami prawa - ustawy o samorządzie gminnym. Powyższe zadanie realizowane będzie zgodnie z art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1, oraz art. 7 ust. 10 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446). Gmina dokonując nabycia towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia zamierza głównie wykorzystać będące jej efektem mienie do celów oświatowych niepodlegających opodatkowaniu.

W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina ponosi wszelkie koszty związane z przygotowaniem dokumentacji, zakupem sprzętu, materiału, wykonaniem robót budowlanych. Wydatki te będą dokumentowane wystawianymi na Gminę przez wykonawcę fakturami VAT.

Warunkiem zaliczenia w projekcie podatku VAT do kosztów kwalifikowanych jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie realizującej opisaną we wniosku inwestycję dotyczącą: będzie przysługiwało prawo do ubiegania się o zwrot podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, że jest czynnym podatnikiem VAT, nie ma możliwości odliczenia podatku z tytułu realizacji projektu dotyczącego ponieważ osiągnięte przedsięwzięcie nie będzie generowało dochodu. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Realizowane projekty nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych, w związku z tym Gminie nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupu towarów i usług. Gmina nie będzie miała możliwości dokonywania odliczenia i odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Rozdział 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656, z późn. zm.), normuje przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie zostanie spełniony, o ile na co wskazuje treść wniosku - poniesione wydatki w ramach projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy