Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 3 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: () w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: () w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: Gmina), czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: VAT, podatek), dokonuje scentralizowanych rozliczeń VAT ze wszystkimi jednostkami budżetowymi Gminy.

Gmina realizuje projekt pn.: () (dalej również jako: budowa linarium). Gmina uzyskała pomoc finansową na realizację tego przedsięwzięcia w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem realizowanego projektu jest rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej, przyczyniającej się do poprawy warunków życia mieszkańców wsi, poprzez budowę przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej - linarium. W wyniku realizacji operacji, powstanie jedno nowe urządzenie zabawowe. W szczególności, zadanie ma na celu rozwój infrastruktury publicznej w kierunku rekreacji i turystyki, która może przyczynić się do wzrostu udziału dzieci i młodzieży w życiu społecznym mieszkańców i jednocześnie przekierować zainteresowania dzieci i młodzieży do wspinaczki na ogromnej przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej. Projekt obejmuje zakupienie i zamontowanie na kompleksie sportowym, na działkach ewidencyjnych nr 2 i 3, przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej zabudowanej linami, pomiędzy wybudowaną konstrukcją (). Wydatki Gminy w tym zakresie będą obejmowały wykonanie następujących prac:

• budowę konstrukcji wspinaczkowej obejmującą mechaniczne wykonanie koryta, ręczne i mechaniczne profilowanie i zagęszczanie podłoża,
• wykonanie podbudowy z kruszywa łamanego i betonowego wraz z opaską,
• dostawę i montaż urządzenia zabawowego - linarium,
• dostawę i montaż płytek z granulatu gumowego.

Urządzenie będzie miało długość i szerokość powyżej 7 m i minimalną wysokość 5,5 m, co pozwoli na użytkowanie urządzenia przez nawet 60 dzieci jednocześnie. Dla zachowania bezpieczeństwa użytkowników, cała strefa bezpieczeństwa urządzenia zostanie pokryta bezpieczną nawierzchnią zapewniającą ochronę przed upadkiem. Linarium będzie () atrakcją wspinaczkową w regionie, co spowoduje, że częściej wieś odwiedzać będą turyści. Podkreślenia wymaga fakt, że teren, na którym zlokalizowane będzie urządzenie () jest i będzie ogólnodostępny.

Gmina (ani żadna jej jednostka budżetowa) nie będzie w przyszłości - po wybudowaniu urządzenia - pobierała żadnych opłat za korzystanie z tej przestrzeni i terenów przyległych w szczególności Gmina nie będzie pobierała opłat za możliwość korzystania z linarium przez dzieci i dorosłych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Innymi słowy, zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Gmina zleca wykonanie zadania podmiotowi wybranemu zgodnie z ustawą Prawo Zamówień Publicznych, który jest czynnym podatnikiem VAT. W konsekwencji, w związku z projektem, Gmina otrzymuje zasadniczo faktury VAT wystawione na Gminę z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina uznała podatek VAT naliczony od kosztów ponoszonych na projekt za wydatek kwalifikowany w ramach złożonego oświadczenia VAT, stanowiącego załącznik do wniosku o przyznanie pomocy, co potwierdza, że jej zdaniem, nie podlega on odliczeniu ani w całości, ani w części. Zadania w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, należą do zadań własnych Gminy, co wnika z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 994; dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Przedmiotowe zadanie Gmina realizuje na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: () w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: ().

UZASADNIENIE

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. 2017, poz. 1221, ze zm., dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze, jednostki samorządu terytorialnego mogą występować w dwojakim charakterze: (i) podmiotów niebędących podatnikami VAT, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa oraz (ii) podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych, nawet jeżeli dotyczą one zadań własnych Gminy, określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki - wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym.

Jak wskazano w opisie sprawy, Gmina realizuje projekt pn.: (), którego głównym celem jest rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej, przyczyniającej się do poprawy warunków życia mieszkańców wsi. Dodatkowo, zadanie ma na celu rozwój infrastruktury publicznej w kierunku rekreacji i turystyki, która może przyczynić się do wzrostu udziału dzieci i młodzieży w życiu społecznym mieszkańców i jednocześnie przekierować zainteresowania dzieci i młodzieży do wspinaczki na ogromnej przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej. Z kolei zadania w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, należą do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina nie będzie wykorzystywała linarium do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT -w szczególności Gmina i jej jednostki budżetowe nie będą pobierały opłat za możliwość korzystania z linarium przez dzieci i dorosłych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Przedmiotowe urządzenie będzie ogólnodostępne i związane wyłącznie z działalnością publicznoprawną Gminy.

Wobec powyższego, zdaniem Gminy, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. W ramach realizowanego przedsięwzięcia, wszystkie wydatki będą przez Gminę ponoszone jako wydatki organu władzy publicznej, a nie jako wydatki podatnika VAT. W konsekwencji, nie zostanie spełniony pierwszy z warunków niezbędnych do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - działanie w roli podatnika, a tym samym Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wykazane na fakturach zakupowych Gminy, otrzymanych w związku z budową linarium. Mając powyższe na uwadze, Gmina stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: () w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, dokonuje scentralizowanych rozliczeń VAT ze wszystkimi jednostkami budżetowymi Gminy. Gmina realizuje projekt, na który uzyskała pomoc finansową w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem realizowanego projektu jest rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej, przyczyniającej się do poprawy warunków życia mieszkańców wsi, poprzez budowę przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej - linarium. W wyniku realizacji operacji, powstanie jedno nowe urządzenie zabawowe. W szczególności, zadanie ma na celu rozwój infrastruktury publicznej w kierunku rekreacji i turystyki, która może przyczynić się do wzrostu udziału dzieci i młodzieży w życiu społecznym mieszkańców i jednocześnie przekierować zainteresowania dzieci i młodzieży do wspinaczki na ogromnej przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej. Projekt obejmuje zakupienie i zamontowanie na kompleksie sportowym, przestrzennej konstrukcji wspinaczkowej zabudowanej linami, pomiędzy wybudowaną konstrukcją (). Wydatki Gminy w tym zakresie będą obejmowały wykonanie następujących prac: budowę konstrukcji wspinaczkowej obejmującą mechaniczne wykonanie koryta, ręczne i mechaniczne profilowanie i zagęszczanie podłoża, wykonanie podbudowy z kruszywa łamanego i betonowego wraz z opaską, dostawę i montaż urządzenia zabawowego - linarium, - dostawę i montaż płytek z granulatu gumowego. Urządzenie będzie miało długość i szerokość powyżej 7 m i minimalną wysokość 5,5 m, co pozwoli na użytkowanie urządzenia przez nawet 60 dzieci jednocześnie. Dla zachowania bezpieczeństwa użytkowników, cała strefa bezpieczeństwa urządzenia zostanie pokryta bezpieczną nawierzchnią zapewniającą ochronę przed upadkiem. Linarium będzie () atrakcją wspinaczkową w regionie, co spowoduje, że częściej wieś odwiedzać będą turyści. Podkreślenia wymaga fakt, że teren, na którym zlokalizowane będzie urządzenie () jest i będzie ogólnodostępny. Gmina (ani żadna jej jednostka budżetowa) nie będzie w przyszłości - po wybudowaniu urządzenia - pobierała żadnych opłat za korzystanie z tej przestrzeni i terenów przyległych w szczególności Gmina nie będzie pobierała opłat za możliwość korzystania z linarium przez dzieci i dorosłych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Innymi słowy, zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. Gmina zleca wykonanie zadania podmiotowi wybranemu zgodnie z ustawą Prawo Zamówień Publicznych, który jest czynnym podatnikiem VAT. W konsekwencji, w związku z projektem, Gmina otrzymuje zasadniczo faktury VAT wystawione na Gminę z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina uznała podatek VAT naliczony od kosztów ponoszonych na projekt za wydatek kwalifikowany w ramach złożonego oświadczenia VAT, stanowiącego załącznik do wniosku o przyznanie pomocy, co potwierdza, że jej zdaniem nie podlega on odliczeniu ani w całości, ani w części. Zadania w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, należą do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Przedmiotowe zadanie Gmina realizuje na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gminie będzie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją powyższego projektu, zarówno w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie pomimo, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Gmina, realizując opisany we wniosku projekt, nie działa w charakterze podatnika VAT, a przedmiotowe urządzenie linarium jak wynika z opisu sprawy, będzie ogólnodostępne i związane wyłącznie z działalnością publicznoprawną Gminy. Ponadto Gmina, ani żadna jej jednostka budżetowa, nie będą w przyszłości pobierały żadnych opłat za korzystanie z tej przestrzeni i terenów przyległych w szczególności Gmina nie będzie pobierała opłat za możliwość korzystania z linarium przez dzieci i dorosłych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Zrealizowany projekt, jak oświadczył Wnioskodawca, nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma, zarówno w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji, prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: (). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej