Opodatkowanie dostawy działek. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.308.2018.2.RW

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 17.07.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.308.2018.2.RW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie dostawy działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek. W dniu 13 lipca 2018 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

  1. Dnia 27 marca 2018 r., umową darowizny Wnioskodawca otrzymał od swojego syna działki gruntu:
    • nr 239/3 o powierzchni 1,1804 ha,
    • nr 240/1 o powierzchni 0,1604 ha,
    • nr 785 o powierzchni 0,5 ha,
    Działki te są niezabudowane. Objęte zostały one księgą wieczystą KW nr XXX.
    Obciążone są one prawem przesyłu na rzecz S.A.
    Działki nr 239/3, 240/1 oraz 785 stanowią grunty orne (R II oraz R III a).
    Darczyńca był właścicielem tych działek od dnia 26 marca 2009 r.
    W okresie kiedy działki te należały do syna odłogowały one. W roku 2013 wykonał on na nich badania archeologiczne.
    Działki te nie były udostępniane w jakiejkolwiek formie osobom trzecim.
  2. Do dnia 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży pieczywa. Nie prowadził on i w dalszym ciągu nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.
  3. W okresie ostatnich 5 lat Wnioskodawca dokonał zbycia następujących nieruchomości:
    • działka nr 243, sprzedana dnia 14 czerwca 2013 r. firmie C Sp.z o.o.,
    • działka nr 781/1, sprzedana dnia 21 maja 2015 r. firmie D S.A.;
    • działka nr 761/4, sprzedana dnia 18 grudnia 2015 r., firmie A Sp. z o.o.;
    • działka nr 781/3, sprzedana dnia 22 grudnia 2015 r., firmie B Sp. z o.o.,.
    Zbycie tych działek zostało przez Wnioskodawcę uznane za transakcje podlegające VAT. Zostały one objęte 23% stawką.
  4. Darowane działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym dnia () 2016 r. uchwałą nr () Rady Miejskiej.
    Działki te leżą w obszarze oznaczonym symbolem 12 P/U tereny zabudowy produkcyjno usługowej.
  5. Działki te Wnioskodawca planuje zbyć w przyszłości.
    • 5.1. W dniu 4 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży z przedsiębiorstwem Sp. z o.o. Umowa ta dotyczy działek nr 239/3 oraz nr 240/1.
      Ewentualna sprzedaż ma nastąpić do dnia 28 lutego 2019 r., przy czym z transakcji tej można się wycofać.
    • 5.2. Działka nr 785 również przeznaczona jest do zbycia w przyszłości.
    • 5.3. W związku z planowaną sprzedażą, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych.
      Potencjalny nabywca działek opisanych w punkcie 5.1. znalazł Wnioskodawcę. Skontaktował się z nim w drodze telefonicznej i w tej formie przedstawił mu ofertę nabycia.
    • 5.4. Wnioskodawca wraz z żoną wydzierżawia działkę nr 781/5, której jest współwłaścicielem (nabył ją wraz z żoną).
  6. W okresie od dnia otrzymania darowizny, do dnia ewentualnej sprzedaży otrzymanych tą drogą działek Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności. Działki te będą odłogowały.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

  1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
  2. Działki będące przedmiotem zapytania w okresie ich posiadania przez Wnioskodawcę nie były ani nie są udostępniane innym osobom na podstawie jakichkolwiek umów o charakterze płatnym bądź nieodpłatnym.
  3. Ze względu na niekształtność działki nr 239/3, nabywca zainteresowany jest kupnem części, a nie całości tego gruntu. Część tą Wnioskodawca zmuszony jest wyodrębnić. Poniesie on w związku z tym koszty podziału (opłata geodezyjna). Jej wysokość wynosi 1500 zł.
    Innych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić.
    W szczególności nie ponosił nakładów związanych z:
    • dzieleniem otrzymanych działek na mniejsze,
    • uzbrajaniem terenu,
    • ogradzaniem działek,
    • zamieszczaniem ogłoszeń o sprzedaży w mediach.
  4. Od momentu otrzymania darowizny aż do ewentualnej sprzedaży, Wnioskodawca działek tych w żaden sposób nie wykorzystywał. Działki gruntu odłogowały.
  5. W przyszłości (poza przedmiotowymi działkami) Wnioskodawca nie planuje sprzedaży innych nieruchomości gruntowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcje potencjalnej sprzedaży działek nr 239/3, 240/1 oraz 785, nabytych w drodze darowizny będą dostawą towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług wykonywaną przez podatnika i w związku z powyższym będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

  1. Z czynnością podlegającą podatkowi od towarów i usług mamy do czynienia wówczas gdy przedmiotem opodatkowania jest towar, a sprzedawcą podatnik.
    • 1.1. Niewątpliwie grunt należy potraktować jako towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) zwanej dalej u.o p.t.u.
      Towarem jest bowiem każda rzecz (również działka gruntu).
    • 1.2. Wnioskodawca uważa, że w transakcji ewentualnej sprzedaży występuje jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 u.o p.t.u. Osiągnie on obrót z działalności handlowca (jeżeli będzie sprzedawał działki darowanego gruntu). Zwraca się również uwagę na to że, część gruntów Wnioskodawca wraz z małżonką wykorzystuje w sposób stały (wydzierżawia) dla celów zarobkowych (działka nr 781/5).
    Wynika to również z faktu, że wcześniej już zbył on cztery działki. W tym zakresie uznał się on już za podatnika VAT, przeprowadzającego te transakcje.
    Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
    Stosownie do art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r., Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w sposób zarobkowy.
    Opodatkowaniu VAT podlega na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
  2. Podatek od towarów i usług należy naliczyć według stawki 23%.
    Działki gruntu, które mają być przedmiotem zbycia stanowią tereny zabudowy produkcyjno usługowej. Są one niezabudowane. W związku z powyższym nie mogą być zwolnione od podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 9 u.o p.t.u.
    Nie ma też możliwości obniżenia stawki podstawowej 23%.
    Zbywając wskazane działki otrzymane w darowiźnie, Wnioskodawca osiąga obrót z działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 1 - 2 u.o p.t.u.
  3. Niniejszym Wnioskodawca wskazuje, że pomiędzy datą nabycia działek w drodze darowizny, a datą potencjalnych pierwszych transakcji minie tylko 11 miesięcy. Tak krótki przedział czasowy wskazuje, że mamy do czynienia z podatnikiem, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 - 2 u.o p.t.u.
    Konkluzje takie płyną m.in. z wyroku NSA z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt FSK 867/12.
  4. Wnioskodawca zarejestrowany jest jako podatnik VAT czynny.
    Czynności, które będzie wykonywał są więc przez niego traktowane jako podlegające podatkowi od towarów i usług.
    Nie złożył on do tej pory zawiadomienia, o którym mowa w art. 96 ust. 6 u.o p.t.u.
    Nie został on też wykreślony z rejestru.
  5. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że:
    • transakcja dotyczy towaru,
    • jest ona przeprowadzana przez podatnika,
    • potencjalna sprzedaż gruntów objęta jest stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dnia 27 marca 2018 r., umową darowizny otrzymał od swojego syna działki gruntu: nr 239/3 o powierzchni 1,1804 ha, nr 240/1 o powierzchni 0,1604 ha, nr 785 o powierzchni 0,5 ha.

Działki te są niezabudowane. Objęte zostały one księgą wieczystą KW (). Obciążone są one prawem przesyłu na rzecz S.A. Działki nr 239/3, 240/1 oraz 785 stanowią grunty orne (R II oraz R III a). Darczyńca był właścicielem tych działek od dnia 26 marca 2009 r. W okresie kiedy działki te należały do syna odłogowały one. W roku 2013 wykonał on na nich badania archeologiczne. Działki te nie były udostępniane w jakiejkolwiek formie osobom trzecim.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży pieczywa. Nie prowadził on i w dalszym ciągu nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W okresie ostatnich 5 lat Wnioskodawca dokonał zbycia następujących nieruchomości:

  • działka nr 243, sprzedana dnia 14 czerwca 2013 r. firmie C Sp.z o.o.,
  • działka nr 781/1, sprzedana dnia 21 maja 2015 r. firmie D S.A.;
  • działka nr 761/4, sprzedana dnia 18 grudnia 2015 r., firmie A Sp. z o.o.;
  • działka nr 781/3, sprzedana dnia 22 grudnia 2015 r., firmie B Sp. z o.o.

Zbycie tych działek zostało przez Wnioskodawcę uznane za transakcje podlegające VAT. Zostały one objęte 23% stawką.

Darowane działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym () 2016 r. uchwałą nr () Rady Miejskiej. Działki te leżą w obszarze oznaczonym symbolem 12 P/U tereny zabudowy produkcyjno usługowej.

Działki te Wnioskodawca planuje zbyć w przyszłości.

W dniu 4 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży z przedsiębiorstwem Sp. z o.o. Umowa ta dotyczy działek nr 239/3 oraz nr 240/1. Ewentualna sprzedaż ma nastąpić do dnia 28 lutego 2019 r., przy czym z transakcji tej można się wycofać.

Działka nr 785 również przeznaczona jest do zbycia w przyszłości. W związku z planowaną sprzedażą, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych.

Potencjalny nabywca działek znalazł Wnioskodawcę. Skontaktował się z nim w drodze telefonicznej i w tej formie przedstawił mu ofertę nabycia. W okresie od dnia otrzymania darowizny, do dnia ewentualnej sprzedaży otrzymanych tą drogą działek Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności. Działki te będą odłogowały.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Działki będące przedmiotem zapytania w okresie ich posiadania przez Wnioskodawcę nie były ani nie są udostępniane innym osobom na podstawie jakichkolwiek umów o charakterze płatnym bądź nieodpłatnym. Ze względu na niekształtność działki nr 239/3, nabywca zainteresowany jest kupnem części, a nie całości tego gruntu. Część tą Wnioskodawca zmuszony jest wyodrębnić. Poniesie on w związku z tym koszty podziału (opłata geodezyjna). Jej wysokość wynosi 1500 zł. Innych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić. W szczególności nie ponosił nakładów związanych z: dzieleniem otrzymanych działek na mniejsze, uzbrajaniem terenu, ogradzaniem działek, zamieszczaniem ogłoszeń o sprzedaży w mediach. Od momentu otrzymania darowizny aż do ewentualnej sprzedaży, Wnioskodawca działek tych w żaden sposób nie wykorzystywał. Działki gruntu odłogowały. W przyszłości (poza przedmiotowymi działkami) Wnioskodawca nie planuje sprzedaży innych nieruchomości gruntowych.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy transakcje potencjalnej sprzedaży działek nr 239/3, 240/1 oraz 785, nabytych w drodze darowizny będą dostawą towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług wykonywaną przez podatnika i w związku z powyższym będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki VAT 23%

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanych czynności sprzedaży działek będzie on działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań w odniesieniu do przedmiotowych nieruchomości, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, (takich jak: np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek). Wnioskodawca przedmiotowe działki otrzymał w wyniku darowizny od swojego syna. Ponadto, jak wskazano we wniosku i jego uzupełnieniu, działki będące przedmiotem zapytania w okresie ich posiadania przez Wnioskodawcę nie były ani nie są udostępniane innym osobom na podstawie jakichkolwiek umów o charakterze płatnym bądź nieodpłatnym. Ze względu na niekształtność działki nr 239/3, nabywca zainteresowany jest kupnem części, a nie całości tego gruntu. Część tą Wnioskodawca zmuszony jest wyodrębnić. Poniesie on w związku z tym koszty podziału (opłata geodezyjna). Jej wysokość wynosi 1500 zł. Ponadto innych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić. W szczególności nie ponosił nakładów związanych z dzieleniem otrzymanych działek na mniejsze, uzbrajaniem terenu, ogradzaniem, zamieszczaniem ogłoszeń o sprzedaży w mediach. Od momentu otrzymania darowizny aż do ewentualnej sprzedaży, Wnioskodawca działek tych w żaden sposób nie wykorzystywał. Działki gruntu odłogowały. W przyszłości (poza przedmiotowymi działkami) Wnioskodawca nie planuje sprzedaży innych nieruchomości gruntowych. Potencjalny nabywca działek znalazł Wnioskodawcę. Skontaktował się z nim w drodze telefonicznej i w tej formie przedstawił mu ofertę nabycia.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Ponadto wskazać należy, że wcześniejsze transakcje, sprzedaży działek opisane we wniosku, a które Wnioskodawca opodatkował podatkiem VAT nie mają wpływu na opodatkowanie dostawy działek nr 239/3, 240/1 i 785. Bowiem sprzedaż majątku należącego do osoby fizycznej należy oceniać każdorazowo odrębnie.

W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że Zainteresowany, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek (nieruchomości gruntowych), stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, zbywając działki stanowiące majątek prywatny, Zainteresowany korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, stosownie do zapisów orzecznictwa, transakcja zbycia działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dokonując transakcji potencjalnej sprzedaży działek nr 239/3, 240/1 oraz 785, nabytych w drodze darowizny, Zainteresowany będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży przedmiotowych działek, a dostawę tych działek cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej