Temat interpretacji

Sprzedaż przedmiotowych budynków wraz z gruntem będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz art. 29 ust. 5 ustawy, pod warunkiem, że Strony transakcji nie wybiorą opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 7 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. z 2001 r. Dz. U. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 13, art. 25, art. 35 art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 z późn. zm) i Uchwały Rady Miejskiej z dnia 25 sierpnia 2011 roku gmina przeznaczyła do sprzedaży nieruchomość zabudowaną położoną, stanowiącą własność Gminy, oznaczoną numerem działki nr .

Nieruchomość ta jest zabudowana dwoma budynkami garażowymi, trzema budynkami magazynowymi i jednym budynkiem biurowym.

Przedmiotowa nieruchomość będzie zbywana w drodze bezprzetargowej z przyznaniem pierwszeństwa w nabyciu dzierżawcy.

W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowa nieruchomość stanowi teren obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych, dopuszczalne zagospodarowanie usługi, produkcja i handel w zakresie przeznaczenia podstawowego.

Przedmiotowa nieruchomość (grunt wraz z budynkami) była używana na podstawie umowy dzierżawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tekst obowiązujący od 1 stycznia 2012 roku - Dz. U. z 2004 roku Nr 177 poz. 1054) sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu.

Jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku VAT.

W piśmie z dnia 10 maja 2012 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszystkie budynki, o których mowa we wniosku są trwale związane z gruntem. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż wszystkie usytuowane na gruncie budynki (trwale z tym gruntem związane) i wymienione we wniosku są i były przedmiotem umowy dzierżawy od 1999 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Gmina zamierza sprzedać dla dotychczasowego dzierżawy nieruchomość zabudowaną położoną oznaczoną działką nr. Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) można sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zwolnić z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość zabudowaną położoną oznaczoną działką nr Gmina nabyła w drodze komunalizacji na podstawie decyzji Wojewody, Nr z dnia 31.01.1991 r. Nieruchomość ta była oddana w użytkowanie wieczyste. Po likwidacji (na podstawie postanowienia z dnia 10.12.1996 roku Sądu Rejonowego Sądu Gospodarczego w sprawie wykreślenia Spółdzielni z rejestru) zostało wygaszone prawo użytkowania wieczystego dla i budynki przeszły na własność Gminy.

Przedmiotowa nieruchomość położona oznaczona działką nr (grunt wraz z budynkami) jest używana przez na podstawie umowy dzierżawy od 1999 roku. Gmina postanowiła przedmiotową nieruchomość sprzedać. Rada Miejska w uchwale Nr z dnia 25 sierpnia 2011 roku w sprawie wyrażenia zgody na przeznaczenie do sprzedaży nieruchomości zabudowanej położonej w, stanowiącej własność Gminy i przyznania pierwszeństwa w nabyciu, wyraziła zgodę na przyznanie pierwszeństwa w nabyciu tej nieruchomości dla dzierżawcy.

Na podstawie z art. 5 ust. l pkt 1 i w związku z art. 7 ust. l pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tekst obowiązujący od 01 stycznia 2012 roku - Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054) sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu.

Gmina nie wydatkowała środków finansowych na ulepszenie budynków usytuowanych na działce nr zarówno przed wprowadzeniem przedmiotowych budynków do ewidencji środków trwałych, jak i w trakcie ich użytkowania.

Art. 43 ust. l pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177 poz. 1054) daje możliwość zwolnienia od podatku sprzedaż nieruchomości zabudowanej położonej oznaczonej działką nr.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca uważa, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej oznaczonej działką nr położonej, stanowiącej własność Gminy w drodze bezprzetargowej na rzecz dotychczasowego dzierżawcy winna być zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawa towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będącym zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług przeznaczył do sprzedaży nieruchomość zabudowaną dwoma budynkami garażowymi, trzema budynkami magazynowymi i jednym budynkiem biurowym. Przedmiotowa nieruchomość będzie zbywana w drodze bezprzetargowej z przyznaniem pierwszeństwa w nabyciu dzierżawcy. W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowa nieruchomość stanowi teren obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych, dopuszczalne zagospodarowanie usługi, produkcja i handel w zakresie przeznaczenia podstawowego. Przedmiotowa nieruchomość (grunt wraz z budynkami) była używana przez na podstawie umowy dzierżawy. Wszystkie budynki, o których mowa we wniosku są trwale związane z gruntem oraz są i były przedmiotem umowy dzierżawy od 1999 roku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż sprzedaż nieruchomości opisanej we wniosku, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Planowana dostawa budynków nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie miało miejsce w 1999 r., z momentem oddania ich w dzierżawę. Od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata, zatem spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Uwzględniając natomiast zapisy art. 29 ust. 5 ustawy, korzystająca ze zwolnienia sprzedaż budynków umożliwia zastosowanie zwolnienia w stosunku do gruntu, na którym się one znajdują.

Reasumując, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych budynków wraz z gruntem będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz art. 29 ust. 5 ustawy, pod warunkiem, że Strony transakcji nie wybiorą opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy.

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny, jednak z innej podstawy prawnej. Dostawa przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 364 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi