Temat interpretacji

Czy sprzedaż gruntów rolnych przeznaczonych pod zabudowę jest opodatkowana podatkiem VAT ?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Po 259/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1868/11 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 13 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1994 i 1996 Wnioskodawca wraz z żoną zakupili od osoby fizycznej dwie niezabudowane działki, stanowiące rolę o łącznej powierzchni 1,0150 ha. Grunt został nabyty nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych, jako majątek osobisty. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą z dnia 25 października 1994 r., ww. nieruchomości przeznaczono na uprawy ogrodnicze z zabudową mieszkaniową i przetwórstwem rolno-spożywczym. Przez cały czas posiadania nieruchomości wykorzystywane one były na własne potrzeby jako nieruchomości rolne. W roku 2007 w sąsiedztwie posiadanych działek Zainteresowany wraz z żoną nabyli nieruchomość rolną o powierzchni 0,5075 ha. Zakupu dokonano na potrzeby działalności gospodarczej, w celu budowy domów na sprzedaż. Obecnie w roku 2008 wszystkie ww. grunty zostały przekształcone na działki budowlane z zamiarem ich odsprzedaży. Wnioskodawca oświadczył, że prowadzi działalność gospodarczą od 1992 r., jako osoba fizyczna. Głównym rodzajem prowadzonej działalności był handel art. spożywczymi i przemysłowymi, a obecnie jest to wynajem nieruchomości na własny rachunek. Nigdy dotąd nie prowadził sprzedaży nieruchomości w sposób zorganizowany - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu zbycia działek budowlanych, zakupionych w latach 1994 i 1996 jako grunty rolne stanowiące majątek osobisty, powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek budowlanych nabytych w 1994 r. i 1996 r., stanowiących majątek osobisty nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nabywając ww. grunty nie miał zamiaru ich odsprzedawać, a wyzbywanie się własnego majątku prywatnego nie może być traktowane jako działalność gospodarcza.

W dniu 10 listopada 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP2/443-740/08-2/AK, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 13 sierpnia 2008 r.) jest nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę stan prawny oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, że sprzedaż działek opisanych we wniosku nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonujący dostawy tych działek, wykonywał będzie czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zatem z tytułu zbycia przez Zainteresowanego przedmiotowych działek budowlanych powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2008 r., nr ILPP2/443-740/08-2/AK.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 22 grudnia 2008 r., nr ILPP2/443/W-99/08-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, do tut. Organu w dniu 26 stycznia 2009 r. wpłynęła skarga na przedmiotową interpretację indywidualną skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wyrokiem z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Po 259/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 1 lipca 2009 r. Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 maja 2009 r.

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1868/11 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Po 259/09 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1868/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, iż w latach 1994 i 1996 zakupił wraz z żoną od osoby fizycznej dwie niezabudowane działki, stanowiące rolę o łącznej powierzchni 1,0150 ha. Grunt został nabyty nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych, jako majątek osobisty. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą z dnia 25 października 1994 r., ww. nieruchomości przeznaczono na uprawy ogrodnicze z zabudową mieszkaniową i przetwórstwem rolno-spożywczym. Przez cały czas posiadania nieruchomości wykorzystywane one były na własne potrzeby jako nieruchomości rolne.

Istotą niniejszej interpretacji jest uznanie czy Zainteresowany sprzedając działki zakupione w latach 1994 i 1996, jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tego tytułu.

Problem ten był już przedmiotem wielu rozważań m.in. sądów administracyjnych. Trzeba w tym miejscu przytoczyć chociażby wyrok z dnia 29 października 2007 r. o sygn. akt I FPS 3/07. W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, w jakich okolicznościach dany podmiot należy uznać za podatnika podatku VAT i stwierdził w szczególności, że dla uzyskania takiego statusu nie jest wystarczający sam zamiar dokonywania określonych czynności w sposób częstotliwy. Sąd ten podkreślił, że:

1. przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód,
2. ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnie czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sprzedaż działek przez osoby fizyczne, nawet dokonana kilkakrotnie nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, dopóki nie jest czynnością wykonywaną w ramach działalności gospodarczej. Interpretując art. 15 ust. 2 ustawy pod kątem działalności gospodarczej Sąd ten doszedł do przekonania, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ta osoba, która dokonuje określonej czynności w ramach tej działalności. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem podatku od towarów i usług będzie więc podmiot, który wykonując taką czynność, choćby jednorazową działa niezależnie jako handlowiec. Decydujące znaczenie zatem ma związek dokonywanej czynności z działalnością handlową, przy czym w przypadku handlu związek ten powinien już zaistnieć w momencie zakupu sprzedawanej następnie rzeczy - np. działek.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił zatem, że zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru (działek), a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika od towarów i usług.

Za kluczowe dla ustalenia charakteru działań Wnioskodawcy uznać zatem należy takie elementy jak stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej (wyrok NSA z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1668/11).

Za słuszne należy uznać stanowisko zawarte w wyżej powołanym wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., stwierdzające, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) pod warunkiem że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną) czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych) lecz spożytkowania w celach prywatnych. Jak już wspomniano liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą Zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Natomiast dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności jak: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, ponieważ stanowią one o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji, gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich, czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. I FSK 1868/11 orzekając w niniejszej sprawie stwierdził, że sprzedaż działek budowlanych opisanych we wniosku nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z opisu sprawy nie wynika aby Wnioskodawca podejmował takie czynności, które mogłyby świadczyć o jego aktywności podobnej jak u sprzedawcy profesjonalnie zajmującego się obrotem gruntami, co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - nie mającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. W szczególności z opisu sprawy nie wynika aby to Zainteresowany podjął czynności w celu zmiany przeznaczenia gruntu z rolnego na budowlany.

Zatem dokonując sprzedaży gruntów opisanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Reasumując, z tytułu zbycia działek budowlanych zakupionych w latach 1994 i 1996 jako grunty rolne stanowiące majątek osobisty, u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji znak ILPP2/443-740/08-2/AK, tj. w dniu 10 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 395 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu