Interpretacja indywidualna z dnia 23.02.2012, sygn. IBPP2/443-1245/11/BW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy w opisanej sytuacji, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca może odliczyć w całości podatek naliczony od dokonanych wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do jego gospodarstwa rolnego, mającego na celu przystosowanie tej drogi do bezpiecznego przejazdu ciężkiego sprzętu rolniczego i ciężkich samochodów ciężarowych w każdych warunkach pogodowych?

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2011r. (data wpływu do tut. organu 23 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od dokonanych wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od dokonanych wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest rolnikiem, czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi gospodarstwo rolne, w którym użytkuje maszyny rolnicze takie jak ciągniki rolnicze używane z przyczepami, kombajn zbożowy (nacisk na oś 8 ton) dodatkowo przyjeżdżają do Wnioskodawcy wywrotki na zboże trzyosiowe, samochody ciężarowe z naczepą o masie całkowitej 42 tony. W związku z rozwojem gospodarstwa rolnego, zwiększyła się częstotliwość odbiorów produktów rolnych. Na dzień dzisiejszy odbiory muszą być dokonywane w każdych warunkach pogodowych. A ciężkie maszyny i pojazdy nie miały możliwości dojechania do placu załadunkowego przy gospodarstwie np. w przypadku deszczu czy zalegającego śniegu. W związku z tym konieczne stało się wyremontowanie i wzmocnienie drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego, tak aby ciężkie pojazdy bezpiecznie mogły dojechać do gospodarstwa.

Wnioskodawca skorzystał z fachowej pomocy firmy budującej drogi, która dokonała pomiarów i zaprojektowała remont mając na celu przystosowanie drogi dojazdowej do bezpiecznego przejazdu ciężkich pojazdów wymienionych powyżej. Przedmiotowa droga nie jest drogą publiczną. Jest to droga prywatna, wybudowana na gruncie będącym własnością Wnioskodawcy. Ani droga, ani poniesione nakłady nie zostaną przekazane gminie. Nie została również zawarta żadna umowa z gminą lub osobą trzecią o wspólnym finansowaniu lub zwrocie poniesionych kosztów.

Za wykonane roboty drogowe Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT na wartość około 20.000 zł netto plus podatek VAT 23%. Fakturę zapłacił w całości z własnych środków. Spełniając wymogi i kryteria, Wnioskodawca wystąpił do ARiMR z wnioskiem o dofinansowanie tej inwestycji w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, jednak wniosek zostanie rozpatrzony w 2012 roku.

Wydatki poniesione na remont i przebudowę drogi dojazdowej do gospodarstwa mają bezpośredni związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi w stawce 5% na produkty roślinne i 8% na tuczniki.

Istotą wątpliwości jest fakt, że przy drodze, która prowadzi do placu z maszynami rolniczymi i placu manewrowego dla ciężkich pojazdów odbierających produkty Wnioskodawcy stoi dom mieszkalny i drogą tą Wnioskodawca dojeżdża prywatnym samochodem do garażu.

Jednakże droga ta była wykonana wiele lat temu i jej użyteczność względem dojazdu do garażu i domu była dotychczas w zupełności wystarczająca, natomiast ponoszone koszty modernizacji wymusza fakt przejazdu tą drogą ciężkiego sprzętu rolniczego oraz ciężkich pojazdów związanych z działalnością rolniczą i to w każdych warunkach klimatycznych, by zapewnić ciągłość dostaw i odbioru produkcji rolnej.

Ponieważ przepisy nie rozstrzygają takich kwestii jednoznacznie, Wnioskodawca prosi o interpretację, czy może odliczyć cały VAT z faktury za modernizację przystosowującą drogę do ciężkiego sprzętu rozlicznego, czy ma zastosować jakąkolwiek proporcję w odliczeniu w związku z tym, że przy drodze stoi jego prywatny dom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca może odliczyć w całości podatek naliczony od dokonanych wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do jego gospodarstwa rolnego, mającego na celu przystosowanie tej drogi do bezpiecznego przejazdu ciężkiego sprzętu rolniczego i ciężkich samochodów ciężarowych w każdych warunkach pogodowych...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dotyczącej remontu drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i ze względu na aktualny rozwój gospodarstwa rolnego posiada ciężkie maszyny rolnicze i ciągnik, których obciążenie tonażowe jest o wiele większe od możliwości jakie gwarantowała dotychczasowa droga dojazdowa. W związku z tym, że wystąpiła aktualnie konieczność przejazdu drogą w każdych warunkach atmosferycznych dla zachowania ciągłości dostaw koniecznym było wyremontowanie i wzmocnienie drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że nakłady finansowe (zakup materiałów i robocizna) przeznaczone na rozbudowę tej drogi są o wiele większe, niż gdyby droga ta służyła tylko do celów prywatnych to znaczy jeździłyby po niej tylko samochody osobowe, a więc nie wymagałaby poprawek remontowych.

Powyższe oznacza, iż rozbudowa drogi poprzez jej wzmocnienie spowodowana jest rozwojem gospodarstwa i swobodnym oraz bezpiecznym przejazdem w każdych warunkach pogodowych maszyn rolniczych i samochodów ciężarowych o dużym obciążeniu tonażowym. Niewątpliwie zatem wzmocnienie i remont drogi jest związane z potrzebami prowadzonego gospodarstwa rolnego, a tym samym z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Nakłady finansowe na rozbudowę tej drogi są o wiele większe, niż gdyby droga ta służyła tylko do celów prywatnych, to znaczy gdyby jeździły po niej tylko samochody osobowe, a więc nie wymagałyby poprawek remontowych. Droga ta także będzie wykorzystana również dla celów prywatnych, jednakże należy stwierdzić, że ze względu na specyfikę przedsiębiorstwa jaką jest gospodarstwo rolnicze w przypadku większości jego składników nie da się wyznaczyć jednoznacznej granicy pomiędzy częścią związaną z prowadzeniem działalności i częścią związaną z potrzebami osobistymi prowadzącego gospodarstwo.

Gospodarstwo rolne nie jest bowiem zakładem funkcjonującym w wyznaczonych godzinach, lecz przez cała dobę i w każdym dniu tygodnia, zatem miejsce zamieszkania jest jednocześnie siedzibą przedsiębiorstwa jak i pracownikiem tego przedsiębiorstwa.

Uważam, iż droga dojazdowa do gospodarstwa rolnego stanowi jeden z nieodłącznych składników służących potrzebom tego gospodarstwa jako przedsiębiorstwa przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym jej remont i rozbudowa jest w całości związana z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Nie byłaby ona bowiem rozbudowana i remontowana, gdyby nie potrzeba dojazdu do gospodarstwa w każdych warunkach pogodowych ciężkich maszyn rolniczych i pojazdów samochodowych.

Wydatki poniesione na rozbudowę i remont drogi dojazdowej do gospodarstwa mają bezpośredni związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi według stawki podatku na usługi rolnicze 5% i 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Art. 88 ustawy o VAT stanowi katalog sytuacji, których zaistnienie wyklucza możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług.

Zatem w celu stwierdzenia czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury niezbędne jest nie tylko ustalenie do wykonywania jakich czynności będą wykorzystywane towary i usługi udokumentowane tą fakturą, ale również stwierdzenie, czy nie występują przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem, czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi gospodarstwo rolne, w którym użytkuje maszyny rolnicze takie jak ciągniki rolnicze używane z przyczepami, kombajn zbożowy (nacisk na oś 8 ton). Dodatkowo przyjeżdżają do Wnioskodawcy wywrotki na zboże trzyosiowe, samochody ciężarowe z naczepą o masie całkowitej 42 tony. W związku z rozwojem gospodarstwa rolnego, zwiększyła się częstotliwość odbiorów produktów rolnych. Na dzień dzisiejszy odbiory muszą być dokonywane w każdych warunkach pogodowych, a ciężkie maszyny i pojazdy nie miały możliwości dojechania do placu załadunkowego przy gospodarstwie np. w przypadku deszczu czy zalegającego śniegu. W związku z tym konieczne stało się wyremontowanie i wzmocnienie drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego, tak aby ciężkie pojazdy bezpiecznie mogły dojechać do gospodarstwa.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa droga nie jest drogą publiczną. Jest to droga prywatna, wybudowana na gruncie będącym własnością Wnioskodawcy. Ani droga, ani poniesione nakłady nie zostaną przekazane gminie. Nie została również zawarta żadna umowa z gminą lub osobą trzecią o wspólnym finansowaniu lub zwrocie poniesionych kosztów. Wnioskodawca wskazał też, że wydatki poniesione na remont i przebudowę drogi dojazdowej do gospodarstwa mają bezpośredni związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi w stawce 5% na produkty roślinne i 8% na tuczniki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on prawo do obniżenia należnego podatku VAT, w całości o podatek naliczony od dokonanych wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do jego gospodarstwa rolnego, w sytuacji gdy przy drodze, która prowadzi do placu z maszynami rolniczymi i placu manewrowego dla ciężkich pojazdów odbierających produkty Wnioskodawcy stoi jego dom mieszkalny i drogą tą Wnioskodawca dojeżdża prywatnym samochodem do garażu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że remontowana droga służy w głównej mierze czynnościom opodatkowanym (stawką 5% i 8% jak wskazuje Wnioskodawca) jak również celom prywatnym, a więc czynnościom niepodlegajacym opodatkowaniu VAT.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy mieć na uwadze art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, w którym to ustawodawca ograniczył prawo do odliczenia podatku naliczonego. I tak zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. przepisem art. 86 ust. 7b ww. ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Powyższy przepis określa zatem sposób obliczania podatku naliczonego od m.in. wytworzenia nieruchomości w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością.

Należy w tym miejscu wskazać, że wprowadzenie tego przepisów jest implementacją zapisów zawartych w dyrektywie Rady 2009/162/UE z dnia 22 grudnia 2009r. zmieniającej niektóre przepisy dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 10 z dnia 15 stycznia 2010r., s. 14). Zgodnie z preambułą do niej, regulacje te mają zapewniać identyczne traktowanie podatników zawsze, gdy nieruchomości, które wykorzystują oni do celów działalności zawodowej, nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z tą działalnością.

Zgodnie z przepisami wspólnotowymi, w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika, czy też ogólnie do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, podatek VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

W ww. przepisie jest mowa o budynku, budowli lub ich części. Z kolei w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokonał remontu drogi prowadzącej do gospodarstwa rolnego.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji budynku czy budowli. Definicje te zawarte są w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.). Pod pojęciem budowli w rozumieniu ww. ustawy należy rozumieć każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, estakady, tunele, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z powyższego wynika, iż droga jest budowlą w rozumieniu prawa budowlanego, a zatem jest nieodłącznym elementem nieruchomości (gospodarstwa rolnego) trwale związanym z gruntem, na której remont Wnioskodawca poniósł wydatki. Tym samym w przypadku remontu drogi (budowli) zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia, podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego, tylko w części służącej działalności gospodarczej, a więc na podstawie udziału procentowego, w jakim budowla jest wykorzystywana do działalności opodatkowanej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że może odliczyć w całości podatek naliczony od wydatków poniesionych na remont drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że prawidłowość ustalenia części podatku naliczonego, co do której przysługuje prawo do odliczenia spoczywa na podatniku, który z tego prawa zamierza skorzystać, jednocześnie podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia tej części podatku naliczonego, której odliczyć mu nie wolno. Przepis art. 86 ust. 7b cyt. ustawy wskazuje na udział procentowy, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej. Wyliczenie ww. udziału procentowego dokonuje sam podatnik w oparciu o miarodajny klucz obrazujący stopień wykorzystania nieruchomości do działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 947 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach