Interpretacja indywidualna z dnia 28.10.2010, sygn. ILPP2/443-1253/10-2/EN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat interpretacji
Czy do ceny sprzedaży działki należy doliczyć podatek VAT i w jakiej wysokości? Czy zakup gruntu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą upoważnia do naliczenia podatku VAT? Czy ewentualny zamiar wykorzystania gruntu na działalność gospodarczą upoważnia do naliczenia podatku VAT, według jakich przepisów?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2010 r. (data wpływu 5 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Przedmiotem sprzedaży w dniu 21 czerwca 2010 r. był grunt (działka nr 797 w W.) opisany w Ewidencji Gruntów jako grunt orny RVI, faktycznie jest to nieużytek porośnięty trawą i krzewami. W nieaktualnym planie teren ten przeznaczony był pod obiekty handlowe lub usługi, natomiast w aktualnym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy W. oznaczony jest jako obszar produkcji rolnej. W obecnej sytuacji w przypadku budowy na tej działce np. domu mieszkalnego lub użytkowego na prowadzenie działalności gospodarczej wymagane jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, tzn. jest to uzyskanie zgody na zmianę przeznaczenia gruntu miejscowo.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy do ceny sprzedaży działki należy doliczyć podatek VAT i w jakiej wysokości... Czy zakup gruntu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą upoważnia do naliczenia podatku VAT... Czy ewentualny zamiar wykorzystania gruntu na działalność gospodarczą upoważnia do naliczenia podatku VAT, według jakich przepisów...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki jest zwolniona z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Na dzień sprzedaży według wszystkich dokumentów (plan zagospodarowania, studium uwarunkowań, wypis i wyrys z ewidencji gruntów) przedmiotowa działka była zwolniona z podatku. Natomiast ewentualny zamiar wykorzystania tej działki na cele mieszkalne bądź usługowe będzie możliwy po miejscowej zmianie planu w formie decyzji (która może być odmowna), w ocenie Zainteresowanego nie upoważnia do naliczenia podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza na podstawie ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.
I tak, w art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.
Należy zauważyć, że ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. O przeznaczeniu gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, bądź też o przeznaczeniu tym decyduje wydana decyzja o warunkach zabudowy.
Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do zadań własnych gminy. Polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, którego uchwalenie jest niezbędnym etapem uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
W ust. 4 powyższego artykułu postanowiono, iż ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.
W myśl art. 14 ust. 5 ww. ustawy, przed podjęciem uchwały, o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzania planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium, przygotowuje materiały geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny zakres prac planistycznych.
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).
Natomiast ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.), ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów, ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.
Jak wskazuje art. 21 ust. 1 ww. ustawy, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.
Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem sprzedaży w dniu 21 czerwca 2010 r. był grunt (działka nr 797) opisany w Ewidencji Gruntów jako grunt orny RVI, faktycznie jest to nieużytek porośnięty trawą i krzewami. Wnioskodawca wskazał, iż w nieaktualnym planie teren ten przeznaczony był pod obiekty handlowe lub usługi, natomiast w aktualnym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy oznaczony jest jako obszar produkcji rolnej. Zainteresowany podkreślił, iż w obecnej sytuacji w przypadku budowy na tej działce np. domu mieszkalnego lub użytkowego na prowadzenie działalności gospodarczej wymagane jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.
Odnosząc treść przytoczonych przepisów do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie dostawa gruntu jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług. Wskazać należy, iż sprzedaż działki nr 797, dla której na dzień sprzedaży nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, a w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy oznaczona jest jako obszar produkcji rolnej, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Tym samym, do ceny sprzedaży nie należy doliczać podatku VAT. Bez znaczenia przy tym pozostaje status podmiotu nabywającego przedmiotową nieruchomość oraz sposób jej wykorzystania przez nabywcę, o ile co należy w ocenie tut. Organu podkreślić na dzień zawarcia transakcji kupna-sprzedaży ww. gruntu nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu, a w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy ww. działka nie jest przeznaczona pod zabudowę, a także nie wydano dla niej decyzji o warunkach zabudowy.
Ponadto, tut. Organ informuje, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.
W związku z powyższym, w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do obowiązku opodatkowania dostawy działki nr 797, dla której na dzień sprzedaży nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, a w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy oznaczona jest jako obszar produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono m.in. w oparciu o wskazanie, iż będąca przedmiotem wniosku działka nr 797, na dzień sprzedaży była terenem, dla którego:
- nie istnieje aktualny plan zagospodarowania przestrzennego,
- nie wydano decyzji o warunkach zabudowy,
- w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy oznaczony jest jako obszar produkcji rolnej.
W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Wskazać także należy, iż zgodnie z treścią przytoczonego wyżej art. 14b § 3 ww. ustawy, tut. Organ wydając interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku dokumentów, zatem nie podlegały one merytorycznej ocenie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu