Obowiązek zwrotu podatku naliczonego oraz obowiązek zapłaty podatku należnego - Interpretacja - IPPP1-443-961/09/11-8/S/BS

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 06.07.2011, sygn. IPPP1-443-961/09/11-8/S/BS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Obowiązek zwrotu podatku naliczonego oraz obowiązek zapłaty podatku należnego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 791/10 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 07 kwietnia 2011 r.) - stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 02 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu podatku naliczonego oraz obowiązku zapłaty podatku należnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu podatku naliczonego oraz obowiązku zapłaty podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jawna prowadząca działalność pod firmą: A. z siedzibą w W. zajmuje się przede wszystkim handlem artykułami jubilerskimi. Okazjonalnie natomiast handluje samochodami lub też innymi urządzeniami. W dniu 30 sierpnia 2005 r. Spółka nabyła między innymi w celu dalszej odsprzedaży lub wynajęcia poniżej wymienione urządzenia i maszyny do produkcji folii:

  • wytłaczarkę do folii kwocie netto 47.500,00 zł,
  • wytłaczarkę do folii w kwocie 19.400,00 zł,
  • wózek widłowy za kwotę netto 17.000,00 zł,
  • rozdzielnię elektryczną za kwotę netto 3.000,00 zł

W fakturze VAT dokumentującej nabycie ww. maszyn był wyszczególniony podatek naliczony w kwocie ogółem 19.118,00 zł związany z nabyciem ww. maszyn, który to podatek został odliczony od podatku należnego za miesiąc sierpień 2005 r.

W miesiącu sierpniu 2005 r. Spółka miała zamiar sprzedać lub wynająć wyżej wymienione maszyny spółce z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność pod firmą: X z siedzibą w W., które to maszyny zostały zawiezione do zakładu produkcyjnego w P.

W miesiącu sierpniu 2005 r. oraz w miesiącach następnych nie doszło do podpisania jakichkolwiek umów z firmą X z siedzibą w W. Nie doszło także do zwrotu opisanych powyżej maszyn i urządzeń. Brak też jest jakiegokolwiek kontaktu z zarządem spółki X, która to spółka nie prowadzi w chwili obecnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z niepotwierdzonymi informacjami prawdopodobnie przedmiotowe maszyny zostały zlicytowane przez komorników sądowych na poczet długów spółki X. Ponieważ zabrakło jakichkolwiek możliwości ustalenia gdzie się przedmiotowe urządzenia znajdują Spółka zawiadomiła Prokuraturę Rejonową o dokonanym przywłaszczeniu ww. maszyn oraz wniosła o ustalenie sprawców przedmiotowego przestępstwa.

Ze względu na wątpliwe możliwości odzyskania niniejszych maszyn wspólnicy Spółki postanowili, iż z dniem 31 grudnia 2008 r. zostają one zdjęte ze stanu magazynowego, a koszt ich nabycia zostaje zaliczony do kosztów operacyjnych roku obrotowego 2008 r.

Prokuratura Rejonowa postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2008 r. umorzyła śledztwo w przedmiotowej sprawie wskazując jednocześnie, iż zajęcie wyżej wymienionych maszyn zostało dokonane przez Komornika Sądowego (aktualnie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym) i zostały one sprzedane prawdopodobnie w roku 2006 przez wyżej wymienionego komornika na poczet długu spółki X.

Strona informuje, iż w dniu 16 kwietnia 2008 r. została wszczęta przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej kontrola skarbowa obejmującą swoim zakresem rozliczenia Spółki z tytułu podatku od towarów i usług od miesiąca listopada 2004 r. do miesiąca kwietnia 2008 r. włącznie. Prowadzenie niniejszej kontroli skarbowej zlecono Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej. Przedmiotowa kontrola skarbowa została zakończona w dniu 22 września 2009 r.

W piśmie z dnia 04.01.2010 r. (data wpływu 07.01.2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 30.12.2009 r., Strona uzupełniła przedstawiony we wniosku stan faktyczny o następujące informacje:

  • Przedmiotowe maszyny i urządzenia zostały zawiezione do zakładu produkcyjnego w P. oraz przekazane dla Firmy X z zamiarem ich wynajęcia.
  • Przez Spółkę jawną prowadzącą działalność pod firmą: A. z siedzibą w W. nie zostały sporządzone jakiekolwiek dokumenty dokumentujące fakt wydania przedmiotowych maszyn i urządzeń dla firmy X. Strona nie posiada jakichkolwiek informacji czy firma X sporządziła dokumentację potwierdzającą przyjęcie niniejszych maszyn oraz urządzeń. Z uwagi na fakt zaprzestania przez firmę X prowadzenia działalności nie doszło do skutecznego podpisania umowy najmu, co skutkowało tym, iż brak było podstaw do wystawienia faktur VAT dokumentujących wynajem opisanych we wniosku Strony z dnia 29 września 2009 r. maszyn oraz urządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na dzień 31 grudnia 2008 r. tj. dzień zaliczenia kosztów nabycia opisanych powyżej maszyn i urządzeń w koszty operacyjne spoczywa na Spółce obowiązek zwrotu odliczonego od podatku należnego za miesiąc sierpień 2005 r. podatku naliczonego w kwocie ogółem 19.118,00 (dziewiętnaście tysięcy sto osiemnaście) złotych, wyszczególnionego w fakturze VAT dokumentującej nabycie przekazanych w miesiącu sierpniu 2005 r. Spółce X powyżej opisanych maszyn i urządzeń, które to maszyny zostały bezprawnie przywłaszczone przez nieznanych sprawców lub też zlicytowane podczas postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego, czy też strona winna uznać, że z dniem licytacji komorniczej lub też z dniem przywłaszczenia ww. maszyn przez nieznanych sprawców spoczywał na stronie obowiązek zapłaty podatku należnego od opisanych na wstępie maszyn i urządzeń wg stawki podatkowej 22,00 %...

Zdaniem Wnioskodawcy

Ponieważ nie doszło, do dnia składania niniejszego wniosku, do nawiązania prawnie skutecznej umowy dotyczącej przedmiotowych maszyn i urządzeń, na spółce jawnej A. z siedzibą w W. nie spoczywa ani obowiązek zwrotu podatku naliczonego w kwocie 19.118,00 zł ani tym bardziej uznanie, iż pod datą egzekucji sądowej spoczywa obowiązek zapłaty podatku należnego wg stawki 22 % od wartości przekazanych w roku 2005 maszyn i urządzeń dla firmy X .

Obowiązek natomiast zapłaty podatku należnego spoczywa pod datą sprzedaży tychże maszyn na Komorniku Sądowym przy Sądzie Rejonowym z siedzibą Kancelarii Komorniczej w W. przy ul. G., który to komornik sądowy bez zgody spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: A. sprzedał powyższe maszyny na poczet długów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością X, który to komornik jest zobowiązany jako płatnik wpłacić podatek należny dla organu podatkowego, a spółce jawnej przekazać kopię faktury VAT celem jej ujęcia w rejestrze sprzedaży za dany okres rozliczeniowy.

W dniu 08 stycznia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną nr IPPP1-443-961/09-5/BS, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

Interpretacja ta była przedmiotem skargi Spółki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 stycznia 2011 r. , sygn. akt III SA/Wa 791/10 uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości.

W cyt. orzeczeniu Sąd Administracyjny w Warszawie, stwierdził, iż w zaskarżonej interpretacji doszło do naruszenia zarówno przepisów procedury, jak i przepisów prawa materialnego.

Zdaniem Sądu organ podatkowy udzielając zaskarżonej interpretacji pominął zasadnicze okoliczności podniesione przez skarżącą Spółkę w stanie faktycznym, że zamiarem Spółki było wykorzystywanie nabytych maszyn i urządzeń do prowadzonej działalności ich wynajęcie. W tym celu maszyny te przewieziono do kontrahenta.

Sąd wskazuje również, iż pominięto okoliczność faktyczną wynikającą ze stanu faktycznego, opisanego we wniosku o interpretację indywidualną, że z postanowienia Prokuratora Rejonowego z 31 sierpnia 2008r. wynika, że zajęcia ww. maszyn dokonał Komornik Sądowy (aktualnie Komornik Sądowy) oraz, że sprzedano je prawdopodobnie w 2006 r. na poczet długu X. Okoliczność ta, zdaniem Sądu, świadczyć może zatem, że doszło do przekazania kontrahentowi opisanych w stanie faktycznym urządzeń i maszyn, choć nie w drodze formalnej umowy cywilnoprawnej.

Sąd, w cyt. orzeczeniu, zwrócił ponadto uwagę, że Spółka na podstawie ww. okoliczności faktycznych wyprowadziła wniosek, że w dniu nabycia środków trwałych istniał bezpośredni związek między ich zakupem a ich przeznaczeniem zrealizowanym w 2005 r., aczkolwiek nie doszło do formalnego popisania umowy najmu.

W ocenie Sądu skarżąca Spółka opisując stan faktyczny wyraźnie wskazała, że zakupiła maszyny i urządzenia w celu odsprzedaży lub wynajęcia. Wartość urządzeń i maszyn uzasadnia zakwalifikowanie ich w poczet środków trwałych. Ta okoliczność faktyczna powinna mieć odzwierciedlenie w ocenie prawnej dokonywanej przez organ podatkowy.

W swoim orzeczeniu Sąd podniósł również, że organ podatkowy, udzielając interpretacji indywidualnej, zgodnie z dyspozycją art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, powinien odnieść się do stanowiska i ocen wyrażonych przez wnioskodawcę, przedstawiając jednocześnie uzasadnienie prawne tej oceny. W szczególności powinien rozważyć zastosowanie w sprawie podstawowej reguły - rządzącej podatkiem od wartości dodanej - zasady neutralności w kontekście prowadzenia wszelkiej działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu i rezultatu, pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 791/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze, zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zajmująca się przede wszystkim handlem artykułami jubilerskimi, okazjonalnie natomiast samochodami lub też innymi urządzeniami, w dniu 30 sierpnia 2005 r. nabyła między innymi w celu dalszej odsprzedaży lub wynajęcia:

  • wytłaczarkę do folii kwocie netto 47.500,00 zł,
  • wytłaczarkę do folii w kwocie 19.400,00 zł,
  • wózek widłowy za kwotę netto 17.000, 00zł,
  • rozdzielnię elektryczną za kwotę netto 3.000,00 zł

Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze VAT dokumentującej nabycie ww. maszyn i urządzeń w kwocie ogółem 19.118,00 zł w rozliczeniu za sierpień 2005 r. W sierpniu 2009 r. maszyny i urządzenia, o których mowa we wniosku zostały zawiezione do zakładu produkcyjnego w P. oraz przekazane Firmie X z zamiarem ich wynajęcia, w związku z przedmiotowym wydaniem wnioskodawca nie wystawił żadnych dokumentów. W miesiącu sierpniu 2005 r. oraz w miesiącach następnych nie doszło do podpisania jakichkolwiek umów z firmą X. Z uwagi na fakt zaprzestania przez firmę X prowadzenia działalności nie doszło do skutecznego podpisania umowy najmu, nie doszło także do ich zwrotu. Spółka nie miała żadnego kontaktu z zarządem firmy X, uzyskała natomiast niepotwierdzone informacje, iż prawdopodobnie przedmiotowe maszyny i urządzenia zostały zlicytowane przez komorników sądowych na poczet długów firmy X. Z uwagi na brak jakichkolwiek możliwości ustalenia gdzie się przedmiotowe urządzenia znajdują Spółka zawiadomiła Prokuraturę Rejonową o dokonanym przywłaszczeniu ww. maszyn oraz wniosła o ustalenie sprawców przedmiotowego przestępstwa.

Ze względu na wątpliwe możliwości odzyskania niniejszych maszyn wspólnicy Spółki postanowili, iż z dniem 31 grudnia 2008 r. zostają one zdjęte ze stanu magazynowego, a koszt ich nabycia zostaje zaliczony do kosztów operacyjnych roku obrotowego 2008 r.

Prokuratura Rejonowa umorzyła śledztwo w przedmiotowej sprawie, wskazując jednocześnie, iż zajęcie wyżej wymienionych maszyn zostało dokonane przez Komornika Sądowego (aktualnie Komornika Sądowego) i zostały one sprzedane prawdopodobnie w roku 2006 przez wyżej wymienionego komornika na poczet długu spółki X.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku, wynika zatem, że przedmiotowe maszyny i urządzenia zakupione zostały w celu odsprzedaży lub wynajęcia oraz, że doszło do ich przekazania kontrahentowi firmie X, chociaż przekazanie to nie nastąpiło w drodze formalnej umowy cywilnoprawnej. W uzupełnieniu wniosku wskazano bowiem, że zostały one przewiezione do zakładu produkcyjnego z zamiarem ich wynajęcia. Jednocześnie wskazać należy, iż wartość urządzeń i maszyn, o których mowa we wniosku, uzasadnia zakwalifikowanie ich w poczet środków trwałych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie w chwili nabycia maszyn i urządzeń, o których mowa we wniosku istniał bezpośredni związek między ich zakupem a przeznaczeniem do czynności podlegających opodatkowaniu (najem, sprzedaż). Związek ten istniał również w chwili ich wynajęcia kontrahentowi - nastąpiła realizacja zamiaru towarzyszącego przy ich zakupie. Z uwagi na okoliczności przedstawione szczegółowo w opisie sprawy, Spółka nie jest w posiadaniu ww. maszyn i urządzeń, co wyklucza wykorzystywanie ich do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże zwrócić należy uwagę, iż okoliczności przedstawione w stanie faktycznym, są zdarzeniem niezależnym od Wnioskodawcy, co więcej Spółka nie godząc się na taki stan rzeczy, podjęła czynności zmierzające do odzyskania fizycznego władztwa nad maszynami i urządzeniami (złożenie zawiadomienia do Prokuratury Rejonowej), innymi słowy nie nastąpiły w tym przypadku okoliczności wskazane w art. 91 zobowiązujące Wnioskodawcę do dokonania korekty odliczonego w sierpniu 2005 r. podatku. Natomiast zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż w przypadku zbycia rzeczy w trybie egzekucji, płatnikiem z tego tytułu jest komornik sądowy (art. 18 ustawy).

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z § 22 ust. 1 z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. NR 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem, Organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów.

W myśl § 22 ust. 2 rozporządzenia fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów. Stosownie do § 22 ust. 4 rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 i 7 ust. 1, jak również zawierać:

  1. nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1;
  2. w miejscu określonym dla sprzedawcy - nazwę i adres dłużnika;
  3. imię i nazwisko lub czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury.

Zgodnie natomiast z § 22 ust. 5 rozporządzenia kopię faktury, o której mowa w ust. 1-4, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

Powyższe oznacza, że faktury, o których mowa wyżej wystawiane są w imieniu i na rzecz dłużnika, którym w przedmiotowej sprawie jest X Sp. z o.o., a nie Wnioskodawca. Z okoliczności sprawy wyraźnie wynika, iż komornik sądowy bez zgody spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: A. sprzedał powyższe maszyny na poczet długów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością X. Zatem, mając na uwadze szczególne okoliczności stanu faktycznego, oraz fakt, iż brak przedmiotowych maszyn i urządzeń nie jest konsekwencją wykonania przez Spółkę czynności podlegającej zgodnie z art. 5 ust. 1 opodatkowaniu, na dzień licytacji komorniczej lub na dzień przywłaszczenia ww. maszyn przez nieznanych sprawców na Spółce nie będzie spoczywał obowiązek zapłaty i rozliczenia podatku należnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie