Interpretacja indywidualna z dnia 16.09.2008, sygn. IBPP2/443-598/08/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. ..... przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2008r. (data wpływu 24 czerwca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przenoszenia opłat administracyjnych na inny podmiot - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie przenoszenia opłat administracyjnych na inny podmiot.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na naprawie i dokonywaniu okresowych przeglądów wag. Wagi te podlegają prawnej kontroli metrologicznej. Za czynności legalizacyjne, w tym wystawienie świadectwa legalizacji, Spółka uiszcza opłaty na rzecz Okręgowego Urzędu Miar, które są przenoszone na kontrahenta.Opłata ta, jako element świadczenia zasadniczego jest wliczana do podstawy opodatkowania. Za całość wykonanej usługi łącznie z czynnościami Urzędu Miar Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką podstawową tj. 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opłaty administracyjne, które podatnik uiszcza w związku ze świadczoną usługą powinny być wliczane do podstawy opodatkowania, czy też można je refakturować na odbiorcę usługi bez doliczania podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty za czynności Urzędu Miar są elementami kalkulacji ceny za usługę.Podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Jeżeli opłata z tytułu legalizacji wag została wliczona do świadczenia zasadniczego, opłata ta stanowi obrót. W związku z powyższym całość świadczonej usługi powinna być opodatkowana według stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT określił, iż przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Ponadto w art. 8 ust. 3 ww. ustawy o VAT wskazano, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi polegające na naprawie i dokonywaniu okresowych przeglądów wag. Wagi te podlegają prawnej kontroli metrologicznej. Za czynności legalizacyjne, w tym wystawienie świadectwa legalizacji, Spółka uiszcza opłaty na rzecz Okręgowego Urzędu Miar, które są przenoszone na kontrahenta. Opłata ta, jako element świadczenia zasadniczego jest wliczana do podstawy opodatkowania. Za całość wykonanej usługi łącznie z czynnościami Urzędu Miar Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką podstawową tj. 22%.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca wykonuje usługi napraw i okresowych przeglądów wag, których elementem składowym są czynności legalizacyjne dokonywane przez Okręgowy Urząd Miar. Należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca wykonuje czynność kompleksowo, która nie powinna być dzielona na dwie części. Podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za te usługi na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką podatku od towarów i usług.Skoro zatem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczoną przez podatnika usługą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wyłożone przez sprzedającego winny wchodzić w podstawę opodatkowania. Świadcząc usługę nabywcy Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży usług, natomiast koszty dodatkowe, które ponosi (za wykonane badanie techniczne), wchodzą w skład podstawowej jego czynności, jaką jest wyświadczenie usługi. A skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu świadczonej usługi, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności, ale również winny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji tegoż świadczenia czyli świadczonej usługi.

Potwierdzeniem powyższego jest art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.) (wcześniej 11(A)(2) VI Dyrektywy Wspólnot Europejskich z 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów prawnych państw członkowskich w zakresie podatku obrotowego - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. U. UE. L. Nr 145, poz. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności (z wyjątkiem samego VAT) oraz koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.W związku z powyższym, poniesione koszty czynności legalizacyjnych zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczonej usługi, co oznacza, że podstawa opodatkowania na fakturze dokumentującej świadczoną usługę, powinna obejmować również kwotę opłaty na rzecz Okręgowego Urzędu Miar za wystawienie świadectwa legalizacji. W konsekwencji, ww. opłata winna być u Wnioskodawcy opodatkowana taką stawką podatku od towarów i usług jak świadczona przez niego usługa główna.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.