Interpretacja indywidualna z dnia 13.07.2011, sygn. ITPP2/443-653/11/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Jeżeli działki rolne, o których mowa we wniosku, w momencie dokonywania sprzedaży, nie będą terenem budowlanym oraz przeznaczonym pod zabudowę na co wskazuje plan zagospodarowania przestrzennego gminy - to ich sprzedaż będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla sprzedaży gruntu jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 maja 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla sprzedaży gruntu.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Prowadzi Pan działalność rolniczą oraz odrębną działalność gospodarczą polegającą na wynajmie budynków pod działalność usługową. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność rolnicza polega na uprawie roślin (zboża). W 2001 r. nabył Pan wraz z żoną w drodze umowy sprzedaży, grunt rolny o powierzchni 6 hektarów. Od chwili nabycia na ww. gruncie prowadzona jest produkcja rolna. Obecnie zamierza Pan sprzedać ww. działkę rolną, dzieląc ją na kilka mniejszych. Podzielone działki mają powierzchnię przekraczającą 3.000 m2 każda. W miejscowym planie zagospodarowania, obszar, na którym znajdują się podzielone działki rolne, oznaczony jest jako grunty rolne.
Nie występował Pan o zmianę planu zagospodarowania dla ww. gruntów. Działki w chwili sprzedaży będą posiadać status gruntów rolnych (nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy oraz żadna inna zmieniająca ich przeznaczenie), grunty przeznaczone do sprzedaży będą oferowane przyszłym nabywcom jako grunty rolne.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy sprzedaż opisanych wyżej działek rolnych zwolniona będzie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 r....
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanych gruntów rolnych będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie niżej wskazanej podstawy prawnej.
W art. 43. ust. 1 pkt 9 ustawy określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Uważa Pan, że w związku z barakiem definicji, na gruncie prawa podatkowego, pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę, celowe jest odwołanie się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), która reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej, celem wskazania iż grunty opisane wyżej nie są przeznaczone pod zabudowę.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W Pana przypadku grunty przeznaczone do sprzedaży określone są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako grunty rolne. Status taki również będą posiadać w chwili sprzedaży. Jako grunty rolne będą również zaoferowane potencjalnym nabywcom, zatem ich sprzedaż będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. wyżej przepisu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), którego zdanie wstępnie zostało zmienione art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.
Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej, aktów wykonawczych do tej ustawy.
I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane stawką 23% są tylko te, które są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.
Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, jednak ustawodawca wprowadzając tą regulację, nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu.
Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
W myśl art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu ().
Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Z treści wniosku wynika, iż w 2001 r. nabył Pan wraz z żoną w drodze umowy sprzedaży grunt rolny o powierzchni 6 hektarów. Od chwili nabycia na ww. gruncie prowadzona jest produkcja rolna. Obecnie zamierza Pan sprzedać ww. działkę dzieląc ją na kilka mniejszych. Podzielone działki mają powierzchnię przekraczającą 3.000 m2 każda. W miejscowym planie zagospodarowania, obszar, na którym znajdują się podzielone działki rolne, oznaczony jest jako grunty rolne. Nie występował Pan o zmianę planu zagospodarowania dla ww. gruntów. Działki w chwili sprzedaży będą posiadać status gruntów rolnych (nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy oraz żadna inna zmieniająca ich przeznaczenie), i jako takie będą oferowane przyszłym nabywcom
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz cytowane przepisy odrębne, należy stwierdzić, że jeżeli działki rolne, o których mowa we wniosku, w momencie dokonywania sprzedaży, nie będą terenem budowlanym oraz przeznaczonym pod zabudowę na co wskazuje plan zagospodarowania przestrzennego gminy - to ich sprzedaż będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy