Interpretacja indywidualna z dnia 10.04.2008, sygn. IPPP1/443-239/08-2/IG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06 lutego 2008r. (data wpływu 08 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do odliczenia VAT od nabytych w celu prowadzenia działalności opodatkowanej towarów i usług w związku z wniesieniem aportem przedsiębiorstwa do innej spółki prawa handlowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 lutego 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do odliczenia VAT od nabytych w celu prowadzenia działalności opodatkowanej towarów i usług w związku z wniesieniem aportem przedsiębiorstwa do innej spółki prawa handlowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o. (dalej: X lub spółka) działa w branży deweloperskiej. Spółka zakupiła prawo wieczystego użytkowania gruntu położonego na terenie Polski (na gruncie znajdującym się w użytkowaniu wieczystym znajdują się również budynki oraz budowle, których Spółka stała się właścicielem). Intencją Spółki było wybudowanie na wskazanym wyżej gruncie budynków mieszkalnych, a także powierzchni komercyjnej oraz garaży. Wybudowane lokale oraz garaże miały zostać sprzedane inwestorom indywidualnym oraz instytucjonalnym. Spółka rozpoczęła przedsprzedaż lokali i garaży inwestorom (którzy zawarli odpowiednie umowy ze Spółką oraz dokonali wpłat zaliczek na poczet ceny lokali i garaży). W chwili obecnej Spółka rozważa przeniesienie całości działalności do innej spółki kapitałowej w sposób wskazany poniżej. Zostanie podjęta uchwała w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego w docelowej spółce. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym drugiej spółki zostaną objęte przez Spółkę, która na ich pokrycie wniesie do drugiej spółki aport w postaci swego przedsiębiorstwa obejmującego w szczególności następujące składniki:

• Wartości niematerialne i prawne wykorzystywane przez Spółkę w działalności gospodarczej, wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki;

• Rzeczowe aktywa trwałe obejmujące: nieruchomości, urządzenia techniczne i maszyny, środki transportu oraz inne środki trwałe wykorzystywane przez Spółkę w działalności gospodarczej, wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółkę;

• Towary, obejmujące w szczególności opisane wyżej prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz prawo własności budowli i budynków, które to prawa nie zostały wprowadzone przez Spółkę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych;

• Skapitalizowane nakłady związane z opisanym wyżej projektem budowlanym (np. koszty prac projektowych, koszty obsługi prawnej, koszty ekspertyz technicznych oraz inne różnorodne kategorie kosztów związanych z projektem) zakwalifikowane przez Spółkę na potrzeby bilansowe jako półprodukty;

• Zaliczki otrzymane przez Spółkę na poczet przyszłych dostaw (zaliczki wpłacane przez inwestorów indywidualnych na poczet ceny za lokale oraz garaże);

• Inne kategorie aktywów obrotowych w szczególności: należności krótkoterminowe oraz środki pieniężne.
  
  

W ramach aportu na drugą spółkę zostaną również przeniesione (w zakresie, w jakim to będzie możliwe z perspektywy prawnej oraz biznesowej) między innymi:

• Umowy zawarte przez Spółkę z inwestorami; umowy zawarte przez Spółkę z innymi kontrahentami w tym z podwykonawcami oraz z wykonawcą generalnym;

• Księgi i dokumenty Spółki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

• Koncesje, licencje i zezwolenia przysługujące Spółce;

• Zobowiązania wobec podmiotów trzecich, w tym w szczególności zobowiązania związane z zaciągniętym przez spółkę kredytem bankowym.
  
  

Po otrzymaniu wkładu od wnioskodawcy spółka będąca odbiorcą aportu będzie kontynuowała projekt budowlany. Należy podkreślić, iż działalność obu spółek jak i przedsiębiorstwa będącego przedmiotem aportu, tj. Dostawa lokali mieszkalnych i użytkowych jest w całości opodatkowana podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawcy fakt, iż składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa zostaną wniesione aportem do innej spółki, nie spowoduje utraty prawa spółki do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu tych składników majątkowych.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Wskazana ustawa nie zawiera w swojej treści definicji przedsiębiorstwa. Dlatego dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 pkt 1-9 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej: majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wobec powyższego nie podlegają opodatkowaniu transakcje zbycia przedsiębiorstwa, w tym np. sprzedaż, darowizna lub przekazanie go do innej spółki prawa handlowego.

Z przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wynika, iż przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Oznacza to, iż ustawodawca wyraźnie ograniczył stosowanie tej regulacji do przedsiębiorstwa jako całości pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, a nie do jego poszczególnych części. Istotne jest jednak, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów opodatkowanych VAT związanych zarówno z czynnościami w stosunku do których przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku jak i czynnościami w stosunku do których takie prawo nie przysługuje, jest on uprawniony jedynie do częściowego odliczenia podatku naliczonego, oraz jest obowiązany do dokonania odpowiedniej korekty podatku naliczonego w kolejnym roku lub latach (w przypadku środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz gruntów) zgodnie z art. 91 ust 1-8 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 w przypadku zbycia przedsiębiorstwa korekta podatku naliczonego określona w art. 91 ust. 1-8 ustawy jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa. Należy zauważyć, że wskazana zasada ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy podatnik wnoszący aport rozliczał podatek naliczony związany z zakupami, które we wnoszonym aportem przedsiębiorstwie posłużyły zarówno sprzedaży opodatkowanej, jak i czynnościom, od których takie odliczenie nie przysługuje (obliczając go zgodnie z proporcją o której mowa w art. 90 ust. 2-9 ww. Ustawy) - wówczas po zakończeniu roku podatkowego nabywca przedsiębiorstwa obowiązany jest dokonać korekty kwoty tego podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej dla zakończonego roku podatkowego.

Z powyższego wynika, że w przypadku konieczności dokonania korekty podatku naliczonego, a więc w przypadku gdy zbywca przedsiębiorstwa miał częściowe prawo do odliczenia tego podatku obowiązek korekty ciąży na nabywcy przedsiębiorstwa (lub samobilansującego oddziału) zdaniem wnioskodawcy taka sytuacja nie znajduje miejsca w przedstawionym stanie faktycznym, bowiem, jak zostało wskazane, działalność wnoszącego aport, jak i spółki otrzymującej aport podlega w całości opodatkowaniu VAT, wobec czego nie stosuje się do niej art. 90 ust. 2-9 ustawy o VAT.

Zgodnie z powyższym zbycie (w formie aportu) przedsiębiorstwa nie powinno więc wywoływać jakichkolwiek skutków dla spółki jako zbywcy w zakresie podatku VAT naliczonego. W tym przypadku stosuje się w pełni przepis art. 86 ust 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro spółka nabyła towary handlowe, dokonała zakupów inwestycyjnych oraz zapłaty zaliczek na potrzeby jej działalności opodatkowanej lecz aktywa te zostaną wniesione w ramach przedsiębiorstwa aportem do innego podmiotu, który również będzie prowadzić działalność opodatkowaną VAT, spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od całości wydatków związanych z tymi składnikami i nie jest zobowiązana do dokonywania korekt odliczenia podatku naliczonego.

Stanowisko powyższe podzieliły różne organy skarbowe w urzędowych interpretacjach prawa podatkowego, m.in. Urząd Skarbowy podległy Izbie Skarbowej w Łodzi w postanowieniu z 15 lipca 2005 r., sygn. III/443-40/05/WI, Izba Skarbowa w Opolu w decyzji z 17 września 2007 r., sygn. PP-II/443-0087/07/IW, Izba Skarbowa w Gdańsku w postanowieniu z dnia 7 grudnia 2004 r., sygn. PI/005-2212/04/CIP/01. W naszej opinii tezie o braku konieczności dokonania korekty podatku naliczonego nie przeczy również fakt, iż składniki majątku wchodzące w skład przedsiębiorstwa nie zostaną rozliczone w Spółce jako koszty uzyskania przychodów. Wydatki związane z zapasami towarów, które nie zostaną w spółce potrącone jako koszty uzyskania przychodów, ponieważ będą związane z przychodami realizowanym przez spółkę otrzymującą aport, nie są w istocie wydatkami, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Oznacza to, że ograniczenie wynikające z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 nie ma w tym przypadku w ogóle zastosowania.

Literalna interpretacja art. 88 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT, w szczególności biorąc pod uwagę sformułowanie nie mogłyby być zaliczone, musi prowadzić do wniosku, że objęte tym przepisem są wydatki, które nie mogłyby być obiektywnie i hipotetycznie zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie takie, których w konkretnym przypadku nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodu w związku z faktem, że przychód z nimi związany zostanie zrealizowany w innym podmiocie niż podmiot ponoszący wydatki.

Wydatki poniesione przez spółkę na nabycie lub wytworzenie zapasów towarów zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu (sprzedaży lokali klientom spółki) i spełniają podstawową przesłankę uznania ich za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej ustawy o CIT). Fakt, iż spółka nie może ich potrącić jako kosztów uzyskania przychodu wynika jedynie stąd, iż zostają one przeniesione do innego podmiotu w ramach specyficznej transakcji, jaką jest wniesienie przedsiębiorstwa aportem. Nie zmienia to faktu, iż obiektywny charakter przedmiotowych wydatków nie ulega zmianie, tj. są to nadal wydatki zdatne do uznania za koszt uzyskania przychodu, w szczególności nie są objęte katalogiem wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów określonym w art. 16 ustawy o CIT.

Stanowisko, zgodnie, z którym ocena czy wydatek mógłby zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów powinna być dokonywana obiektywnie i hipotetycznie bez uwzględnienia konkretnej sytuacji danego podatnika, ale jedynie biorąc pod uwagę charakter kosztu, także znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe w indywidualnych sprawach podatników. W szczególności naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego (postanowienie z dnia 21 września 2005 r. o sygnaturze RO/443/128/2005, stwierdził, iż podziela stanowisko strony, że użycie trybu warunkowego - nie mógłby być należy rozumieć jako brak obiektywnej możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Z zasady, bowiem wydatki ponoszone na reprezentację i reklamę są wydatkami, które mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też należy uznać, że od zakupionych towarów i materiałów reklamowych, przekazywanych nieodpłatnie na cele reprezentacji i reklamy niepublicznej (czyli związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem), w sytuacji gdy cała sprzedaż dotyczy sprzedaży opodatkowanej, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, nie ograniczanej limitem wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasada neutralności będąca podstawą systemu podatku VAT określona art. 168 pkt A dyrektywy (którego odpowiednikiem jest art. 86 ustawy zakresie VAT) stanowi, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do celów transakcji opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (..). Odstępstwa od tej zasady mają charakter szczególny. Jak wynika z art. 176 dyrektywy, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego nie przysługuje wyłącznie od takich wydatków, których związek z działalnością gospodarczą podatnika jest wątpliwy, gdyż są to wydatki na jego cele osobiste. Art. 88 ust. 1 pkt 2 powinien być więc interpretowany w zgodzie z art. 176 dyrektywy. Oznacza to, że jedynie VAT od wydatków, których związku z przychodem nie da się w ogóle wykazać, mogą kwalifikować się do tego przepisu. Nie dotyczy to jednak wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów ze względu na limity w przepisach o podatku dochodowym, bądź jak w przypadku spółki, wydatków, które na podstawie zasady potrącalności kosztów w podatku dochodowym, mogą być uznane za koszt przez inny podmiot tutaj podmiot, do którego aportem spółka wniesie przedsiębiorstwo.

Uwzględniając powyższe wnosimy jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Pojęcie transakcji zbycia, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, czy też wniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie aportem przedsiębiorstwa do nowego podmiotu (spółki prawa handlowego lub cywilnego) w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwoty podatku naliczonego, dającej podatnikowi prawo do odliczenia, podatnik może w celu ustalenia tej kwoty zastosować proporcję określoną zgodnie z ust. 2-10 powołanego artykułu.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z obliczoną proporcją, podatnik jest obowiązany dokonać korekty rocznej, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-3. Stosownie do ust. 4 powołanego artykułu, korekty tej dokonuje się również w przypadku, gdy nastąpi sprzedaż towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym były zaliczone przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także grunty, bądź zgodnie z ust. 7 nastąpi zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego od danego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1 - 8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). Nabywca przedsiębiorstwa ( zakładu ) będzie w dalszym ciągu wykorzystywał przedmiotowe towary do prowadzenia działalności i dlatego to on ma obowiązek dokonania korekty w okresie jej obowiązywania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przekazanie aportem przedsiębiorstwa (w rozumieniu w art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do innej spółki prawa handlowego wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz nie wiąże się dla wnoszącego aport Wnioskodawcy z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych (m.in. towarów handlowych i środków trwałych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Spółka w całości zachowa prawo do odliczenia VAT od nabytych towarów i usług w celu prowadzenia działalności opodatkowanej.

Z uwagi na fakt, że w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostało przedstawione jedno zdarzenie przyszłe do którego zostało zadane jedno pytanie, opłata za wydanie interpretacji wynosi 75 zł. Wnioskodawca wniósł opłatę w wysokości 150 zł. dotyczącą 2 zdarzeń przyszłych. Z uwagi na fakt, że ilość zdarzeń przyszłych była mniejsza niż ilość wniesionych opłat kwota 75 zł. stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona wnioskodawcy na konto, z którego została uiszczona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.